ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Prince <<จอมเวทย์จอมคาถา กับ นักฆ่าตัวแสบ>>

    ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 19 ธ.ค. 48




          



                       \'สงคราม\'   ไม่มีใครหรอกที่อยากให้เกิดขึ้น   ไม่มีใครหรอกที่อยากถูกฆ่า  ไม่มีใครหรอกที่อยากเอาชีวิตไปทิ้งในสนามรบ  ไม่มีใครหรอกที่อยากพบกับความสูญเสีย  ไม่มีใครต้องการหรอก



          

                      แต่เมื่อความจำเป็นมันคั้นคอ  ทุกคนก็ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่พวกเค้าไม่เคยต้องการ \'สงคราม\'  






                แกรเนียร์  เคยเป็นเมืองที่น่าอยู่  เคยเป็นเมืองที่สงบสุข  ปกครองโดยกษัตริย์ ลูเกอร์  ที่ทั้งองอาจ  ฉลาด และกล้าหาญ  กับองค์ราชินี มีเรียม ที่ทรงอ่อนหวานและเปี่ยมด้วยความเมตตา  ทั้งสองเป็นมาตรฐานประมุขที่ประเทศชาติต้องการ   จนกระทั่งทั้งสองได้ให้กำเนิดพระโอรส 2 พระองค์  ได้ 3 ปี   การก่อกบฏใน แกรเนียร์ จึงอุบัติขึ้น....!!



               บนถนนหินเก่า  ซึ่งเคยเป็นทางสัญจรไปมาของคนใน แกรเนียร์  บัดนี้ มันกลายเป็นถนนหินเก่าที่เปื้อนเลือด  และเต็มไปด้วยซากศพของผู้คนนับสิบ  บ้านเรือน ร้านรวง ในแถบนี้ กลายเป็นซากถ่านที่เพิ่งจะโดนรมควัน  ตอนนี้ถนนเส้นนี้....กลายเป็นเส้นทาง อโคจร ไปแล้ว...





                      ในเมืองว่าแย่แล้ว  แต่ในวังหลวงนี่สิยิ่งแย่กว่าเป็นร้อยเป็นพันเท่านัก..!!





               \" ทำไมกัน!!....ทำไมกัน!!! ทำไมต้องทำแบบนี้...ฮือออออ\"  เสียงร่ำไห้ขององค์ราชินีดังมาจากท้องพระโรง  ที่ตอนนี้ข้าวของพังไม่มีชิ้นดี!!   จากเฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งมากมาย  ทั้งหรูหราแสนแพง  คนฐานะธรรมดาไม่มีทางเอื้อมถึงได้เลย  แต่ตอนนี้....บอกได้เพียงคำเดียวเอาง่ายๆว่า......เละ



        \" พวกท่านมันโง่เอง!! \"  ชายหนุ่มผมสีเงินยาว  หน้าตาเจ้าเล่ห์  ที่มีดวงตาเป็นประกายกล้า  ดวงหน้าของเขาหล่อเหลา  รูปร่างสูง  เรียกได้ว่า หุ่นดี กล่าวขึ้น  เขายืนอยู่ด้านหลังของทหารฝ่ายข้าศึกที่กำลังใช้ปลายดาบแหลม  จี้ที่บริเวณอกขององค์ราชินี



        \" จะทำอะไรอาณาจักรของเรากัน!!! \"  องค์ราชาผู้มีหนวดเคราสีเทาดกเฟิ้ม  บนศีรษะที่เคยมีมงกุฏประจำวงศ์ตระกูลแสนหรูหราตระการตา  ตอนนี้ถูกเจ้าคนทรยศ  ฟันซะกลายเป็นเศษเหล็กไปแล้ว.....กล่าว  ทั้งๆที่โดนจะมัดมือไพล่หลังอยู่อย่างนั้น



        \" ฮ่ะๆๆ อาณาจักรของพวกท่านพังทลายถึงขนาดนี้  ยังจะโง่มาถามอีกนะ ราชา\"  ชายคนเดิมกล่าว



        \" ทำไมกันล่ะ....เฮลแกน เจ้า....ทำแบบนี้ทำไมกัน!! ฮือออ\"  องค์ราชินีเอ่ยถามเสียงสั่นปนสะอื้น  



       \" ทำไมน่ะเหรอ  ก็...ผลตอบแทนมหาศาล หลังจากทำลาย  แกรเนียร์ จนสิ้นซากยังไงล่ะ\"  เฮลแกนกล่าว



              

               \'เฮลแกน\'  ถ้ากล่าวถึงเขา  ไม่มีใครใน แกรเนียร์ ไม่รู้จัก  เพราะเขาเป็นถึงเสนาบดีคนใกล้ชิดของทั้งองค์ราชาและราชินี  เขาเป็นธุระให้กับทั้งสองพระองค์ทุกอย่าง  ไม่ว่าจะเป็นการส่งสาร์น  เครื่องราชบรรณาการ  และรวมถึง การร่วมล่าสัตว์กับองค์ราชาเป็นประจำ  เขาเป็นข้ารับใช้คนโปรดของทั้งสองพระองค์   แต่ว่าหลังจากที่เมืองมหาอำนาจอย่าง  แทรฟฟอร์ด  เข้ามาทำสนธิสัญญากับ แกรเนียร์ เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา  ซึ่ง เฮลแกน ช่วยไปเป็นธุระเรื่องการทำสนธิสัญญาต่างๆให้  เขาก็เปลี่ยนไป  จนวันนี้......





       \" แก!!! \"  ราชากล่าวพลางกัดฟันกรอด  



       \"  หึ...แค้นข้าให้มากๆนะ  แต่ข้าจำเป็นต้องบอกพวกท่านว่า...\"  เฮลแกนกล่าวเสียงเรียบ



       \" ส่งพระโอรสทั้งสองมาให้เรา....แล้วเราจะปล่อยพวกท่านไป\"  เฮลแกนกล่าวพลางเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าท่านราชา



       \"  ไม่นะ!!!...ไม่ได้นะ...\"  องค์ราชินีกล่าวด้วยสายตาเศร้าสร้อยที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำตา



       \" หุบปาก!!! \"  ทหารจาก แทรฟเฟิร์ด กล่าวเสียงกร้าว ก่อนจะ...



           เคล้ง!!



       \" อ้ะ!!!...\"  ทหารคนนั้นตวัดปลายดาบคมกริบเข้าไปที่ใบหน้าขององค์ราชินี  ทำให้เธอลงไปนอนกับพื้น  เลือดไหลออกมาจากบาดแผลเป็นจำนวนมาก  รวมถึงความเจ็บปวดก็มากมายเช่นกัน



       \"  มีเรียม!!! \" องค์ราชาร้องลั่น  พลางทำท่าจะลุกไปหาองค์ราชินี



       \"  จะไปไหน...ราชา \" เฮลแกนดึงดาบออกมาแล้วชี้ปลายดาบไปที่คอขององค์ราชา



       \" แก!!! เจ้าคนทรยศ!! \"



            

             สวบ!!!...ฉึบ



      

                ปลายดาบคมแทงเข้าที่ท้องขององค์ราชา  เลือดจำนวนมากไหลตามออกมาจากบาดแผลสร้างความเจ็บปวดแก่เขาไม่น้อย..



        \" อุบ!! \"  เลือดล้นทะลักออกมาจากปาก  ไหนลงไปเป็นทาง



        \" ช่วยไม่ได้...ท่านร้องขอเอง \" เฮลแกนกล่าวเรียบๆพลางดึงดาบออก  ที่ดาบมีเลือดเปื้อนเต็มไปหมด  เขาจ้องมองมันด้วยสายตาเรียบเฉยและเย็นชา  เหมือนกับไม่สนใจคนที่โดนแทงไปเมื่อครู่เลย



        \" เฮือก!! \"  องค์ราชาจ้องมองเฮลแกนด้วยสายตาเคียดแค้นจนวินาทีสุดท้าย  เขาสิ้นใจและตายต่อหน้า \'คนทรยศ\'



        \" ตายง่ายจัง...หึ ท่านล่ะราชินี อยากตายเหมือนราชารึ\"  เฮลแกนเบนความสนใจไปที่ราชินี ที่ตอนนี้กำลังร่ำไห้จนน้ำตาปนกับเลือดที่ใบหน้า  ทำให้น้ำตาเป็นสีแดงฉาน



       \"  ทำไมกัน...ทำไมเฮลแกน เจ้าจงเกลียดจงชังอะไรเรานักหนา \"  



       \" เปล๊า...ไม่ได้เกลียดอะไรมากมายนักหรอก  แต่อย่างที่บอกน่ะแหละ ค่าตอบแทนมันสูง  แต่ถ้าท่านส่งลูกของท่านมาซะ  เราก็จะปล่อยท่านไป  ไม่ต้องทรมาน เอา..ว่าไงล่ะ องค์ราชินี\"  เฮลแกนกล่าวเสียงเรียบ  



       \" ไม่!!...เจ้าฆ่าข้าทิ้งดีกว่า...ตอนนี้ทหารกำลังพาลูกข้าหนี ข้ายอมตาย จะฆ่าก็ฆ่าเลย!!!\"  องค์ราชินีกล่าวเสียงกร้าว  หล่อนคงเตรียมรับความตายมาแล้ว  นี่หมายความว่า..แกรเนียร์ถึงคราวสิ้นสุดแล้วงั้นเหรอ



       \" แก!!! กล้าดีหนิ...จัดการ!!! \"  เฮลแกนกล่าวด้วยโทสะ แล้วสั่งให้ทหารปลิดชีวิตนางเสีย แล้วเขาก็เดินจากไป....







                   ณ  แถบตี-นเขา



                  รถม้าคันหนึ่งกำลังแล่นด้วยความเร็วสูง  ภายในรถม้ามีเด้กทารกวัยกำลังน่ารัก  แบเบาะ  ทั้งสองอายุเพียง 3 ปี  พวกเขาเกิดห่างกันไม่กี่เดิน  เหตุการณ์ในตอนนี้พวกเขาไม่อาจรับรู้ได้เลย  ว่าพ่อและแม่ของพวกเขา กำลังจะจากพวกเขาไปตลอดกาล





         \" ท่านองค์ราชา...ไม่ต้องห่วง ข้าจะปกป้องทายาททั้งสองของท่านด้วยชีวิตของข้าเอง!!! \" บุรุษเทียมม้ากล่าว...แล้วพารถม้าแล่นไกลออกไป.........อย่างไร้จุดหมาย







                                       ------------------- จบตอนที่ 1 ------------------

        

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×