จงสรรเสริญ สุดยอดเกมเมอร์ผู้นี้ซะ!

ลำดับตอนที่ #1 : เกมที่ 1 ทรัคซัง

เกมที่ 1 ทรัคซัง

ประเทศไทย คศ.2020

" เบื่อ อยากกลับบ้านไปเล่นเกมจัง "

ชายวัยกลางคนคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับกดคีย์บอร์ดตรงหน้าอย่างชำนาญ 

ชื่อของเขาคือไคโตะ ชายที่สามารถเล่นเกมได้ทุกเกมบนโลกอย่างชำนาญแม้จะเล่นครั้งแรก

แต่ข้อเสียของเขาเพียงอย่างเดียวก็คือ เขาไม่ชอบแสดงออกและค่อนข้างขี้อาย

" เอ้านี่ไคโตะ ดื่มซักหน่อยสิ "

ชายคนนึงพูดพร้อมกับโยนกาแฟกระป๋องให้ไคโตะ เขารับมาพร้อมกับเปิดดื่มทันที

" นี่รู้ไหม เค้าว่ากันว่ารถบรรทุกคือประตูส่งต่างโลกนะ "

ชื่อของเขาคือนิวเป็นเพื่อนในที่ทำงานแห่งนี้ของไคโตะและเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวด้วย

นิวพูดขึ้นพร้อมกับเล่าตำนานบ้าๆเกี่ยวกับการโดนรถบรรทุกชนแล้วจะไปโลกอื่นได้

" บ้าบอ "

ไตโตะตอบแบบปัดๆเพราะขี้เกียจฟังและหันไปเขียนงานต่อ

" นี่ อย่าลบหลู่พลังแห่งทรัคซังนะ "

" เห้ออ แน่จริงก็มาสิ ไอ่รถบรรทุกอะไรนั่นน่ะ "

" เห้ยๆๆ  ถอนคำพูดเลยนะ เดียวนายก็โดนจริงๆหรอก "

นิวพยายามพูดเตือนไคโตะอย่างสุดกำลังแต่ไคโตะก็ไม่สนใจและเขียนงานต่อไป

แต่ทันใดนั้นก็มีข้อความเด้งขึ้นมาในคอมพิวเตอร์ของไคโตะ

[จาก ทรัคซังเดลิเวอรี่]

ขอบคุณที่จะใช้บริการทรัคซังเดลิเวอรี่นะครับ ทางเราจะเริ่มบริการในเร็วๆนี้นะครับ 

" อะไรเนี่ย "

ไคโตะตะโกนขึ้นด้วยความตกใจก่อนจะพยายามกดปิดข้อความนั้นไปแต่ก็ทำไม่ได้

" อะไรเนี่ย ไวรัสหรอ "

ไคโตะพูดขึ้นอย่างหัวเสียก่อนจะนึกถึงคำพูดของนิวเมื่อกี้นี้ 

เมื่อคิดได้แบบนั้นไคโตะก็เริ่มเหงื่อตกและถอนหายใจออกมา 

" คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง นี่มันชั้น 5 นี่นา "

แต่ทันใดนั้นเองก็มีเสียงกรีดร้องออกมาจากทางอีกฝั่งของที่ทำงานของไคโตะ

แต่ไม่ทันที่เขาจะหันไปตามต้นเสียงเขาก็ถูกชนโดยอะไรบางอย่างที่ใหญ่มากๆ

" บ้าน่า นี่มันชั้น 5 นะ! "   

ไคโตะพูดขึ้นก่อนจะกระเด็นไปชนกำแพงและเลือดก็เริ่มไหลออกมาเต็มชุดที่เขานอนอยู่

" ของมาส่งแล้วคร้าบบบ แล้วก็ ฝันดีนะคร้าบบ "

เสียงของพนักงานส่งของดังขึ้นก่อนที่ตาของไคโตะจะเริ่มปิดลงช้าๆและช้าๆ

" ตายเพราะเรื่องแบบนี้เนี่ยนะ "

ไคโตะพูดพร้อมกับหลับตาลง

---------------------

Re 1