นิยาย รักเกินตัว

ข้อมูลเบื้องต้น

กริ๊ง!กริ๊ง! เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันจึงรีบลุกจากที่นอน ไปทำกิจกรรมตอนเช้าที่คนอื่นเขาทำกันทุกวัน ฉันรีบวิ่งไปโรงเรียนเพราะว่าบ้านฉันอยุ่ใกล้ๆโรงเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาจากอังกฤษ

สวัสดีฉันชื่อ แบม อายุ 15

เมื่อฉันเข้าไปจึงเป็นที่สนใจของคนมากมาย ฉันพูดภาษาไทยไม่ชัดคุณครูบอกให้ฉันไปนั่งข้างเพื่อนคนหนึ่งเขาเป็นผู้ชายซึ่งชื่อว่า พายุ เขาเป็นผู้ชายที่มีแต่คนชอบ เขาเป็นคนกล้าแสดงออกมีความเป็นผู้นำที่ดีและตั้งใจเรียนมาก ร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ เขาเป็นมิตรกับทุกคนมาก เขาจึงคุยกับฉัน และเขาก็เป็นเพื่อนสนิทของฉันทุกคนจึงไม่ค่อยชอบฉัน ทุกๆเย็นฉันเดินกลับบ้านกับพายุเพราะว่าบ้านเขาอยู่ข้างบ้านฉันเราจึงเดินกลับบ้านด้วยกันทุกวัน จนฉันเริ่มอ่อนไหวกับเขา เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข

วันที่ 25 เมษายนครูได้สั่งรายงานกลุ่มฉันจึงได้อยู่กลุ่มเดียวกับพายุ เราจึงได้นัดกันทำรายงานที่สวนสาธารณะพอเราทำรายงานเราจึงแยกย้ายกันกลับบ้านฉันกับพายุจึงได้ออกไปเดินเล่นกันตลอดทางไม่มีใครพูดอะไรกันเลยจนถึง-บ้านเราแยกย้ายกันเข้าบ้านตอนเช้าฉันก็ไปเรียนเหมือนเดิมและใกล้สอบปลายภาคเรียนที่ 1 เราจึงนัดติวหนังสือกันที่สวนสาธารณะที่เดิมจนวันสุดท้ายของภาคเรียนที่ 1 ที่เราต้องจากกันจึงมีปาร์ตี้เลี้ยงฉลองกันแต่ฉันกับไม่สนุกกับปาร์ตี้นั้นเลยเพราะฉันรู้ว่าพรุ่งนี้ฉันจะต้องกลับอังกฤษ และฉันไม่อยากให้เพื่อนๆรู้ฉันจึงเดินกลับบ้านคนเดียวเพราะฉันต้องรีบไปเก็บกระเป๋าเพื่อออกเดินทางวันพรุ่งนี้ วันต่อมา ตอนเช้าฉันต้องออกเดินทางมาที่สนามบิน ฉันนั่งลงที่เก้าอี้รอขึ้นเครื่องบิน ฉันเห็นเพื่อนเดินมาหาฉันซึ่งในนั้นมีพายุอยู่ด้วยเขาจึงเรียกฉันเข้าไปคุยกันสองต่อสองเขาจึงถามฉัน

พ: ทำไมไปไหนไม่บอกเรา

อ: ฉันกลัวว่าฉันบอกไปเราจะได้ไม่เจอกันอีก

พ: แต่คนที่เสียใจคือเราน้ะ T_T

อ: หมายความว่ายังไง? *_*

พ: เราชอบเธอน้ะ

อ: เราก็ชอบเธอน้ะ

จากนั้นเราก็ได้ล่ำลากันจากนั้นฉันก็.......คิดเครื่องบินไป

แต่เราสัญญากันว่าจะต้องเจอกันอีกแน่ๆ

See you again

แล้วพบกันใหม่