fic Fate / Zero : My Husband is a Naughty Girl.(Saber x Lancer)

บทนำ

หอสมุดใจกลางเมืองฟุยุกิ

     "อ่า~สงบดีจังเลย"

     ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวพร้อมกับเรียวแขนทั้งสองข้างยืดขึ้นอยู่เหนือศีรษะพลางบิดลำตัวนิดหน่อยเพื่อไล่อาการเมื้อยล้าออกไปจากการก้มหน้าอ่านหนังสือมาร่วมกว่าชั่วโมงแล้วบนเคาน์เตอร์ประจำตัวของบรรณารักษ์ห้องสมุด 

     ชายหนุ่มคนนี้ชื่อ เดร์มุด โอ เดน่า อายุ 25 ปี เขาเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากในหมู่สตรีเพศและบุรุษเพศ เดร์มุดเป็นคนหน้าตาดี หล่อปนสวย ถึงขั้นมีอยู่หลายครั้งที่มีคนจากสถานบันเทิงจากที่ต่างๆมาชวนให้เขาเข้าสังกัดของตัวเอง แต่เขาก็มีความสุขกับการเป็นบรรณารักษ์มากกว่าอาชีพพวกนั้นและเนื่องจากเขาเป็นพวกที่ชอบอยู่ในที่สงบๆไม่ชอบสุงสิงกับใครแล้วยิ่งพวกอาชีพดารามันต้องเจอแสงสีเสียงสารพัดอยู่แล้ว เขาเลยตอบปฏิเสธไปแบบไม่ต้องคิดให้เสียเวลาเลยทุกรอบ

     หลังจากที่ยืดเส้นยืดสายเสร็จ ฝ่ามือขาวก็เลื่อนลงไปปิดหน้าหนังสือที่เปิอดอ้าอยู่ลงพร้อมกับที่ดวงตาคู่สีอำพันตวัดไล่มองไปบนตัวอักษรภาษาอังกษฤที่เขียนอยู่บนปกหนังสือสีดำคล้ำอย่างช้าๆ 'Holy Grail' นั่นคือชื่อของหนังสือที่ชายหนุ่มอ่านอยู่ เขาชอบอ่านหนังสือเล่มนี้มากชนิดที่แบบเมื่ออ่านมันจบไปรอบนึงแล้วเขาก็จะพลิกหน้าหนังสือกลับไปอ่านตั้งแต่หน้าแรกใหม่เลยก็ยังได้

     ถึงเขาจะชอบอ่านมันมากแค่ไหนก็ตาม แต่มันก็มีสิ่งที่เขาข้องใจอยู่อย่างเดียวเกี่ยวกับเรื่องราวในหนังสือ นั่นคือเรื่องราวของกษัตริย์หนุ่มที่สูญเสียทุกสิ่งในสมรภูมิรบ เขาสูญเสียทุกอย่างอย่างไม่มีวันหวนคืน เพียงเพื่อที่จะค้นหาและชิงจอกศักดิ์สิทธิ์มาครอง ในตำนานเล่าว่าถ้าผู้ใดสามารถครอบครองจอกศักดิ์สิทธิ์ได้ผู้นั้นจะมีพลังอำนาจมหาศาล หรือไม่ก็สามารถทำให้ผู้ที่ดื่มน้ำจากจอกเป็นอมตะได้ แต่ชายหนุุ่มคิดว่ามันคุ้มหรอที่ยอมสูญเสียทุกสิ่งอย่างเพื่อที่จะได้จอกศักดิ์สิทธิ์มาครอง ยอมเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอำนาจอยู่บนกองซากศพของทหารผู้จงรักภักดิ์ดีเป็นพันๆชีวิตน่ะเหรอ

     เดร์มุดคิดพร้อมกับใช้มือลูบปกหนังสือเก่าๆเล่มนั้นอย่างแผ่วเบาเหมือนกลัวว่ามันจะขาดติดมือเขามาทั้งแผ่น ชายหนุ่มมองมันสักพักก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อที่จะถือหนังสือเล่มโปรดไปเก็บเข้าชั้นเหมือนเดิม

     ชายหนุ่มเดินตรงไปยังโซนเก็บหนังสือหมวด H พลางสายตาก็ค่อยๆกวาดไปทีละชั้นเพื่อหาที่เก็บของหนังสือ แต่ขณะที่เขากำลังไล่มองไปทีละชั้น อยู่ดีๆก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังเรียกชื่อของเขาอยู่ข้างหลัง

     "แลนเซอร์..."

     "หือ? อ้าว เซเบอร์เองเหรอ?"เมื่อชายหนุ่มหันไปมองตามต้นเสียง เขาก็ร้องอุทานออกมาทันทีเมื่อพบว่าหญิงสาวที่เรียกเขาเมื่อกี้เป็นคนรู้จักของเขาเอง

     เธอชื่อ อาร์เธอเรีย เพ็นดราก้อน เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย เรือนผมสีทองเกลาอยู่ด้านหลัง หญิงสาวเป็นเพื่อนสนิทของเดร์มุดมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลายเห็นจะได้ เวลาเขามีปัญหาอะไรอาร์เธอเรียก็จะเข้ามาช่วยเหลือเขาเสมอ เธอเป็นคนใจดีและทนงตนสูงในเวลาเดียวกัน แต่ในตอนนี้ดวงเนตรคู่สีมรกตของเธอกำลังช้อนตามองมาที่ชายหนุ่มเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

     "นายกำลังทำอะไรอยู่หรอ?"อาร์เธอเรียถาม

     "ออ ฉันกำลังจะเอาหนังสือนี่ไปเก็บน่ะ แล้วเธอมีธุระอะไรกับฉันล่ะถึงมาหาฉันถึงที่นี่"เดร์มุดตอบพร้อมกับถามถึงเหตุผลที่หญิงสาวมาหาเขาถึงในหอสมุด เพราะปกติแล้ว อาร์เธอเรียเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและมีความทนงตนราวกับผู้ชาย เธอไม่ค่อยจะมาหาเขาถึงที่นอกจากว่าจะมีปัญหาหรือเรื่องสำคัญที่อยากจะบอกให้รู้จริงๆ

     "ก็...ไม่ได้มีธุระเป็นพิเศษหรอก"หญิงสาวกล่าวพร้อมกับเดินตามหลังของคนตัวสูงไปด้วย

     "น่าๆ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันมานานแค่เห็นฉันก็รู้แล้วว่าเธอมีบางอย่างจะพูดกับฉัน"

เดร์มุดพูดเสียงทะเล้นในขณะที่สายตายังคงไล่หาชั้นหนังสือต่อไป

     อาร์เธอเรียเงียบไม่ได้ตอบอะไรชายหนุ่ม ซึ่งเดร์มุดก็ไม่ได้ถามอะไรต่อแล้วปล่อยให้เธอเดินตามหลังเขามาอย่างเงียบๆ หญิงสาวเดินก้มหน้างุดพร้อมกับที่ฝ่ามือบางกำชายกระโปรงสีฟ้าอ่อนเบาๆเหมือนเธอกำลังเครียดเรื่องบางเรื่อง หญิงสาวค่อยๆช้อนดวงตากลมสวยขึ้นจ้องมองแผ่นหลังกว้างของคนตรงหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะตวัดดวงตาลงจ้องมองพื้นห้องเหมือนเดิม เธอทำแบบนี้อยู่สองสามครั้งก่อนที่จะตัดสินใจพูดเรื่องที่ตัวเองอยากจะบอกออกไป

     "งั้น...ฉันจะขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ"

     "ก็เอาสิ ฉันฟังอยู่"เดร์มุดพูดพร้อมกับที่ดวงตาคู่สีอำพันสวยก็ไล่ไปเจอชั้นหนังสือซึ่งเป็นชั้นเก็บของหนังสือเล่มโปรดของตัวเองพอดิบพอดี

     หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆหลายเฮือกเพื่อรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี เมื่อเปลือกตาบางเปิดขึ้นสุดเหมือนเป็นเส้นขีดให้เริ่มเธอจึงเปล่งเสียงหนักแน่นออกมาทันที ซึ่งประโยคที่หญิงสาวรวบรวมความกล้าตะเบ็งออกมานั้น มันก็ทำให้หนังสือที่อยู่ในมือของชายหนุ่มร่วงตุบลงสู่พื้นห้องทันทีพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาแสดงกิริยาช็อกจนถึงขีดสุด

     "ภรรยา! มาเป็นภรรยาฉันนะ แลนเซอร์!!"

     *****จบ*****

     เรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกอีกเรื่องของไรท์นะครับ ถ้าใครชอบ เซเบอร์ x แลนเซอร์เหมือนกันก็เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยเน้อ เซเบอร์ฉันจะได้กลายเป็นสามีก็เรื่องนี้แหละค่ะ

-^- ถ้าเขียนไม่สนุกหรือเขียนคำผิดยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ ขอฝาก ฟิค fate / zero เรื่องนี้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน