คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : SoulMate NextDoor : 1
1
แบฮยอนเป็นเ็ผู้ายที่านะไม่ยานแ่็ไม่รวยมาแบฮยอนศึษาอยู่ที่มหา'ลัยแห่ หนึ่ึ่็นับว่าให่โเลยทีเียวนาเาที่เรียนมาที่นี่หลายปียัเินไม่ทั่วมหา'ลัยเลย้วย้ำ อนนี้แบฮยอนเรียนอยู่เร7แล้วเาั้ใเรียนเพื่ออนาที่ีอเามาๆแบฮยอนมีเพื่อนไม่เยอะมาแ่ถ้าให้บอว่าเพื่อนนไหนไว้ใไ้มาที่สุือ ยอู ับ ลู่ฮาน สาม นนี้เป็นเพื่อนันมา็นานไ้ อนแรมีแ่แบฮยอนับยอูแ่2นแ่ลู่ฮานที่เพิ่เ้ามา ใหม่ึไม่มีเพื่อนเา2นึเ้าไปทัทายนสนิทันถึทุวันนี้
แบฮยอนพัผ่อนที่หอแถวมหา'ลัยนเียวเพราะพ่อแม่อเาไปอาศัยและทำานอยู่ที่ อิาลีแ่แบฮยอนเลือที่ะเรียน่อที่นี่นเียว แบฮยอนนั่อ่านหนัสืออยู่บนเียนุ่ม อย่าั้อั้ใเพราะอีไม่นานเา็ะสอบึ้นปี3แล้ว แ่็มีบาอย่ามาทำลายารอ่านหนัสืออเานั่นเป็นสิ่ที่แบฮยอนเลียมาที่สุือารรบวนเวลาอ่านหนัสืออเา เาไ้ยินเสียร้อรวนราัมาาห้อ้าๆเา แ่วามริเาไ้ยินเสียน่ารัเลียแบบนี้แทบทุวัน แ่เาเลือที่ะไม่สนใแล้วอทนับเสียนี้มาลอ ึ่เา็ิว่าวันนี้เา้อมีโวยแน่ๆ
"เฮ้ยยยย! รำานว้อยนะอ่านหนัสือ ไปพรอรัันที่อื่นไป๊"
"อื้อ อ๊ะ อ๊าา แรอี อ๊ะ"
ยิ่แบฮยอนะโนโวยวายมาเท่าไหร่เสีย้าๆห้ออเา็เพิ่มแรระแทมาเท่านั้น
"นี่ะแล้หรอห๊ะ! ไม่ไหวแล้วโว้ยยย"
แบฮยอนเินฟึฟัออาประูห้ออนแล้วเินมาอีนิ มาหยุอยู่หน้าห้อเ้าอเสียบ้านั่น แบฮยอนออแรเาะประูอย่าแรไปสอสามที ็มีผู้ายร่าสูหน้าาีแถมหูลาเปลือยท่อนบนเปิประูออมา แ่แบฮยอนไม่สนใหรอนะ
"นี่่วยรัันเบาๆหน่อยไ้มั้ย ัน้ออ่านหนัสืออีไม่นานันะสอบแล้ว่วยหน่อยละัน อบุ"
แบอยอนหมุนัวเรียมะลับที่อนแ่็้อะัเมื่อไอ้หูลาเมื่อี้พูาวนประสาทเา
"มันเรื่ออนาย ไม่ใ่ธุระอัน"
เ้าัวพูหน้าานิ่ไม่สนใโล ถ้าไอ้หมอนี่ไม่ัวสูแบฮยอนเสยาไปแล้ว
"ัน้อสอบนะ ันไม่ห้ามนายหรอนะว่าะรัันท่าไหนแ่เบาๆหน่อยไ้ปะ? รำานนะอ่านหนัสือ็ไม่มีสมาธิ" แบ
อยอนบ่นพลาทำหน้าเบื่อหน่าย แู่่ๆ็มีผู้หิหน้าาสระสวยผิวาวเินออมาาไหนไม่รู้ ที่สำัเธอใส่แ่ผ้านหนูัวเล็สั้นเท่าเ่าอี ไม่นะแบอยอนไม่อยาเป็นาุ้ยิ แบอยอนรีบเอามือบามาปิหน้าอนทันทีเพราะมันเป็นอะไรที่ไม่เหมาะสมเอาะเลย
"มีอะไรันหรอะานยอล?"
เธอเินมาถามพลาเอามือบาแนบอแล้วเอื้อมร่าอนแล้วเอาริมฝีปาบาประบริมฝีปาหนาอย่าูื่ม
"บัสีบัเถลิที่สุ ไอ้พวบ้า!"
แบอยอนะโน่าแล้วรีบวิ่เ้าไปยัห้ออนเอ นี่เาไม่รู้อะไรเลยว่ามีใรับามอเาอยู่ านยอลยิ้มเ้าเล่ห์เหมือนิอะไรออแล้วึเินวร่าอหิสาวเ้าห้ออนไป
แบฮยอนพยายาม่มาหลับเพราะเายัเห็นภาพบ้าๆเมื่อี้อยู่เลย บ้าที่สุเลยหน้าไม่อายทำันถึนานี้เลยหรอ น่ารัเลียที่สุ
เ้าวัน่อมา
แบฮยอนเินลาห้ออเาที่อยู่ั้นสี่ลไปนถึั้นล่าสุเพื่อไปทำภาริอนนั่น็ือเรียนไหละ แบฮยอนพลัประูระบานให่อหอเพื่อไปมหา'ลัย เาเลือที่ะเินไปเรียนเพราะมหา'็อยู่ไม่ไลมานัแถมเา็อบสูอาาศอนเ้าแบบนี้อี้วย เป็นารประหยั่าใ้่ายไปในัว แบอยอนเินมาถึรึ่ทาอทาที่ะไปมหา'ลัย ็รู้สึเหมือนนถูเินาม เาัสินใหันลัลับไปูให้แน่ใว่ามีใรเินามเามั้ยแ่็ไม่มี แบฮยอนหันหน้าลับมา็
้อใเพราะมาใร็ไม่รู้มายืนัวสูว่าเาแถมยัยื่นหน้าเ้ามาใล้อี
"เฮ้ยยย!"
แบฮยอนอุทานเพราะวามใเบาุม้อนเนื้อ้า้ายเพื่อเ็ว่าไม่หัวใวายายไปหรือยั
"อะไรอนายเนี่ย ไอ้บ้าเอาหน้าอนายไปไลๆเลย"
แบฮยอนผลัผู้ายร่าสูรหน้าที่เมื่อี้ยืน้อเาอยู่ แบฮยอนหรี่ามอให้แน่ัว่าผู้ายนนี้ือใร
"เฮ้ยยย! นายเมื่อืนนี่หว่าา"
"ใ่หรอ? ใรันนะ"
นรหน้าทำหน้าไม่รู้ไม่ี้พลาเหลือบามอบน ทำให้แบฮยอนเบะปาหมั่นใส้
"ะ็ านอะไรนะ อ้อ!านยอล นายือานยอลไ"
"ถ้าั้นนายรู้ัื่อันแล้ว บอื่อนายมา"
"ทำไมัน้อบอ้วยไม่ใ่ธุระ"
แบอยอนล่าวปิเสธพลาทำท่าะเินหนีแ่ลับโนึแนเอาไว้ แบฮยอนึเินลับมา
"มีปัหาอะไรรีบๆพูมา ัน้อไปเรียน"
"เรียนที่ไหน?"
"มหา'ลัยรเนี้ย ันอบนายแล้ว ลา่อนนะ"
แบฮยอนอบำถามเสร็ึรีบเินผ่านนัวสู แ่็ยัไม่เลิลัวานเาัที
"
เสียใ้วยนะแบฮยอน บัเอิัที่ันเรียนที่นั่น้วย โลลมัเลยเนาะ"
านยอลพูาเยาะเย้ยพลาทำหน้าาวนประสาทเา เาอยาะัให้ไอ้หูลาที่เินามมา้าๆเาัเล้ยยย
"นายรู้ื่อันไ้ไ?"
"็ที่ระเป๋าถืออนายมีื่อเียนอยู่หนะ ไม่ลาเลยนะ"
"ไอ้หูลาเอ้ยย!"
แบฮยอนโวยวายพลาะใ้ำปั้นที่ิว่าะฟาใส่อีนแ่นัวสูลับรับำปั้นนั้นไว้ทันแล้วออแรึนัวเล็ให้เ้ามาแนบอแร่ นัวสูระิบ้าหูเสียเ้าเล่ห์ทำให้แบฮยอนนลุเลยทีเียว านยอลระิบ้าหูร่าบาเสร็็เอาหน้าออ
"นี่นายไม่รู้ัันริๆหรอ"
านยอลถามพลายิ้มเ้าเล่ห์ใส่ แบฮยอนเบะปาทำหน้าหมั่นใส้อยาะระโบไอ้หูลา้าหน้าริริ๊ ถ้าทำไ้เาทำไปนานแล้วหละ
"นายลูไม่ใ่นาย'ใ่มะ?"
แบฮยอนอบวนประสาทเบะปาหมั่นใส้ แล้ว็ลับมาทำหน้านิ่เหมือนเิม
"ันเป็นแ่เือนมหา'ลัยน่า"
"อ้อๆ ที่มีนพูถึบ่อยๆอ่ะนะ!"
"็ใ่มั้"
านยอลแบบเอะเินพลาเอามือ้าหนึ่เาที่ท้ายถอย
"แบฮยอน!"
มีเสียาไหนไม่รู้เรียแบอยอน แบอยอนหันไปามเสียึ่เ้าอเสีย็ือเพื่อนสนิทอเา ยอู นี่เอ เาวิ่ไปหายอู้วยวามเร็วแสในะที่านยอลเินธรรมาไม่รีบไม่ร้อน
"เฮ้ย มึมาับานยอลเือนมหา'ลัยหรอวะ?"
ยอูถาม้วยวามสสัยเพราะอนที่เาเห็นแบฮยอนยัมีอีน้าๆ้วย
"เฮ้ยเปล่าๆ แ่บัเอิเออ่ะ มึไปเหอะ"
แบอยอนออแรันเพื่อนัวเล็ให้รีบเินไป้าหน้าแ่เ้าเพื่อนัวแสบลับออำอให้นัวสูอีนไปมหา’ลัย้วยัน แบอยอนิ๊ปาไม่พอใแล้วเินนำหน้าเพื่อนแล้ว็านยอลไป
“สวัสีนะผมยอู เพื่อนสนิทแบฮยอนปีสอเร7ะนิเทศศาสร์”
ไอ้เพื่อนบ้านี่นายะแนะนำัวทำาแมวอารายยย บอไปให้หมเลยมั้ยพ่อแม่ื่ออะไร บ้านอยู่ไหน แบอยอนิในใพลาเอามือบาทั้สอ้ายึ้นมาวาที่มับแล้วออแรนวเบาๆ
“อ้อ ผมปาร์ านยอลปีสอเร9ะศิลปรรมศาสร์”
“ไม่้อแนะนำัวหรอนายหนะ ใรๆ็รู้ัทั้นั้นยเว้นแบอยอน”
“เฮ้ยอะไรๆ เี่ยวไรับูวะ?”
แบอยอนล่าวถามแ่ไ้ารำเป็นำอบแทน แบฮยอนิในใว่าถ้าะุยัน็ุยันไปทำไม้อเอาเาเ้าไปเี่ยว?
“ใล้ะถึเทศาลริส์มาสแล้วสินะ”
ยอูเินบ่นอะไรไม่รู้นเียวแ่็พอไ้ยิน ใล้ะถึเทศาลริส์มาสแล้วหละพอถึเทศาลนี้ะศิลปรรม็้อเหนื่อยหนัเพราะ้อแ่โน่นแ่นี่ ไหนะออแบบเวทีอี ะนี้านเยอะเหมือนันเนาะ ีนะที่แบฮยอนไม่เลือเรียนะศิลปรรม’ไม่ั้นอาะไม่ไ้นอนเลย็ไ้
“ถ้าั้นผมไป่อนนะ ้อไปเรียมานริส์มาสที่ะถึนี้”
านยอลบอลาแล้วออแรวิ่แ่หน้าเาลับไม่หันไป านยอลมอแบฮยอนแล้วยิ้มมีนัย์เ้าเล่ห์ให้ แบฮยอนเบ้ปาแล้วหันหนีานยอลวิ่ห่าออไปแล้วแบฮยอนเลยีแนเพื่อนอีน
“นี่แหนะ มึไปบอไอ้หูลานั่นทำไมว่าูอยู่ะไหน”
“เอ้าทำไมวะ?”
ยอูทำหน้าเหยเเพราะวามเ็บที่ถูระแทมาที่แนเล็แ่็ไม่ไ้เ็บอะไรนัหนา
“มึไม่บอไปเลยหละว่าพ่อูื่ออะไร บ้านอยู่ไหน เิที่ไหน อายุเท่าไหร่”
แบอยอนใส่มาเ็มที่พลาหันหลัให้ยอูบ่บอไ้ว่าเาำลัอนยอู
“โอ๋เอ๋ มึอนูหรอูอโทษละันนะ เอ้อไปโรอาหารันอนนี้ยัไม่ถึเวลาเ้าห้อ”
“เออๆ”
แบฮยอนพูบยอู็ลาเามาอยู่ในโรอาหารที่เรียไ้ว่าโรให่ แ่เาินแล้วหละที่มันให่ะนานี่็ูนัศึษาสิเยอะอย่าับม
อนแราๆไปเลยละัน555
ไม่เยิที่ะมาแ่ฟิแนวมุ้มิ้ระิ่แมวนานี้
วามริิพล็อเรื่อนี้ไ้เป็นาิแล้วหละ555
แ่ี้เียบวับารเรียนัมเมอร์นี่นาปิเทอมแล้วยัมีัมเมอร์มาหลอหลอน
ไม่อยาเรียนเลยยยย
สุท้ายะไม่บ่นเม้นิมไ้เลย่ะ
สรีมแท็าๆโน๊ะ
#ฟิเ็้าห้อ
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น