ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2 : Care
Care 100%
่วเ้ามื..
ทหารทุนายที่ถูฝึที่นี่ ้อทำารวอร์มร่าายทุเ้าโยารวิ่รอบ่าย ึ่ไม่เป็นปัหาแ่แบฮยอนเท่าไหร่นั แ่นที่เิปัหาลับเป็นานยอละอย่านั้นเพียแ่วิ่ไ้รึ่ั่วโมานยอล็หยุพัไป่อนแล้วทำให้ลุ่มานยอลที่วิ่้วยัน้อหยุะัไป้วย
"านยอล นายไหวป่ะเนี่ย" แบฮยอนเอ่ยถาม
"เหนื่อย แฮ่ๆ" านยอลูท่าหายใอบโยอาาศไม่ทัน
"ั้นพั่อนไ้ป่ะ" แบฮยอนถามเพื่อนในลุ่ม เพราะถ้าหาานยอลฝืนวิ่่อ ร่าายเา้อไม่ไหวแน่ๆ
"พัไม่ไ้หรอนะ พวเราไม่อยาถูทำโทษ"
"ั้นพวนายวิ่่อเถอะ ันับานยอละพัอยู่นี่" แบฮยอนัสินใเ็า านยอลเหลือบหันมามอนที่อยู่้าๆน เาไม่อยาให้แบฮยอน้อมาเือร้อนเพราะเา
"มออะไร?" แบฮยอนเอ่ยถาม
"นายวิ่ไปเถอะ แฮ่ๆ เี๋ยวันนั่รนี้"
"ไม่อ่ะ ถ้าะนั่็นั่้วยันเนี่ย" แบฮยอนว่าัล่าว ่อนะนั่ัสมาธิอ้าๆานยอล
"แ่นายะถูลโทษ"
"นายโน ัน็โนไ"
"แบ.."
"เียบ ละนั่พัไป"
"านยอล แบฮยอน ทำไมพวุสอนถึมานั่รนี้?"รูฝึที่เินสำรวรอบๆ เินมาเอพวเาทั้ แบฺฮยอนและานยอลรีบลุึ้นอย่าไม่รอ้า
"ือผม.." านยอลไม่ล้าที่ะบอว่า เพราะนเอเหนื่อยึนั่พัเสีย่อน
"ว่าไ"
"ผ..ผมท้อเสียหน่ะรับ านยอลเลยมานั่เป็นเพื่อน" แบฮยอนโหำโ แม้ว่าเารู้ว่ามันเป็นสิ่ที่ไม่วรทำ
"แล้วีึ้นหรือยั"
"ีึ้นแล้วรับ"
"ั้น็ี ถ้าหายแล้ว็ไปวิ่่อ" แบฺฮยอนรับำสั่่อนะลุึ้นไปวิ่่อ
"แบฮยอน นายโหรูฝึทำไม" านยอลสสัยึเอ่ยถาม
"็ถ้าถูทำโทษให้วิ่รอบสนามร้อยรอบ นายะไม่ายหรอานยอล"
"เป็นห่ว?"
"ไม่ ันห่วัวเอมาว่า ที่้อมาวิ่ับนาย้วย"
"รับ อบุรับผม" านยอลระิบหูอีนเบาๆ แบฮยอนทำท่าเหมือนนลุ ่อนะวิ่นำหน้าออไปไล
"รอ้วยิ!"
่วบ่ายอวัน พวเาพอมีเวลาพัผ่อนหลัอาหารมื้อลาวันเพียแ่สอั่วโมเท่านั้น านยอลและแบฮยอนที่เินลาสัาราประูทาเ้ามายัโมพั แ่โีทีุ่เ้าะอพวเานั้น อยู่ใล้ับที่พัพอี แบฮยอนไม่รอ้าทิ้ัวลบน
เียนอนอย่าสบายใ
"สบายไปละนายหน่ะ" านยอลล่าว
"อืมม" แบฮยอนอบไปเพียเท่านั้น เพราะเา้อารพัผ่อนเ็มทนแล้ว
๊อๆ
แร๊~
"ใรมาอ่ะ" แบฮยอนที่นอนอยู่ยินเสียเาะประู ึเอ่ยถามานยอล
"ไม่รู้อ่ะ"
"ผมโอ เฮุนรับ" เมื่อไ้ยินเสียและื่อทีุ่้นเย เปลือาที่ำลัปิสนิทไ้แยออาัน แบฮยอนไม่อยาะิเลยว่าเฮุนะมาที่นี่
"เฮุน มีอะไรหรือเปล่า?"
" นายนเมื่อวานใ่ป่ะ?"
"นี่นายไปรู้ัับเฮุนอนไหน านยอล" เเทบะทุ24 ั่วโม านยอล็เือบะอยู่ับแบฮยอนแล้ว อนที่ไม่ไ้
อยู่้วยัน็เป็นอนทำธุระส่วนัวแ่นั้น
"็เห็นนายเินามเาไปเมื่อวาน"
"อนไหน?"
"หลัิน้าวเย็น" แบฮยอนใ้สมอประมวลำพู ่อนที่ะนึถึเหุาร์เมื่อวาน อนที่เฮุนเินเ้ามาุย้วย ่อนะวนออไปเินเล่น้านนอ
"อ๋อ อืม"
"พรุ่นี้วันหยุ ว่าะวนไปเที่ยว" เฮุนเอ่ย
"นี่สนิทัน ถึับวนไปเที่ยวเลยหรอ" านยอลอึ้ไปในทันที
"ไม่สนิท็เที่ยวไ้ป่ะ?" แบฮยอนเถียลับ
"ั้นันไป้วย" านยอลเสนอัว
"ไปสิ ไปันหลายๆน มีเพื่อนันอีสอสามนะไป้วย" ปิทุวันหยุเฮุนับลุ่มเพื่อนสนิมมัะวนันไปเที่ยวบ้า ไปินบ้า
"โอเ เี๋ยวพรุ่นี้เอันนะ" แบฮยอนล่าวลาเฮุน ่อนที่เฮุนะเินออไป และแบฮยอนเอ็ทิ้ัวลนอนบนเียเ่นเิม
"านยอล"
เียบ..
"านยอลลล" แบฮยอนรับรู้ไ้ถึสิ่ผิปิ ทุรั้ที่เาเรีย านยอลมัะานลับเสมอ ในทำไมายยอลถึเียบไปะอย่านั้น ้วยวามี้สสัยอแบฮยอน ึ่อยๆยิ่ออไปยัประูทา้านหลัที่านยอลยืนอยู่
แอบฟันอื่นุยโทรศัพท์มันไม่เป็นไรใ่ไหม..
'พี่ิถึเรานะ'
'ฝาบอิถึุแม่ับพี่ายอพี่้วย'
'พี่รัเรานะ รอพี่หน่อยนะฮยอนอา'
"ฮยอนอา..ใรอ่ะ" แบฮยอนทำหน้ารุ่นิ เาิว่านอย่าเาไม่น่าพลา่าวเทพวารานัแส นัร้อ แ่านยอล..ไม่เยมี่าวเทับใรเลยแล้วฮยอนอาือใรัน?
"นี่นาย มายืนอะไรรนี้" านยอลสะินที่ไหล่ออีน ทำเอาแบฮยอนสะุ้ใทันที
"เปล่า แ่..เอ่อ อ้อ..พรุ่นี้นายะไป้วยใ่ม่ะ?"
"อืม ถ้าไม่อยาให้ไปันไม่ไ้็ไ้นะ" านยอลพู
"ไม่ใ่แบบนั้น ทำไมันถึไม่อยาให้นายไป้วยหล่ะ ันสนิทับนายสุแล้วนะ" แบฮยอนพูอธิบาย ลัวว่าอีนะเ้าใผิ
"อืม เี๋ยวมา" านยอลเินรไปยัประู้านหน้า
"ไปไหน"
"ธุระส่วนัว"
"เออ ไปเลย ิ" ถ้าแปลวามาที่านยอลพูอีนั่น็หมายถึ ะไปไหน็ไม่้อใส่ใ ถ้าภาษาปา็'เสือ' แบบสุภาพนั่นเอ แบฮยอนทำหน้าอไม่พอใ แ่็นะ เาทำอะไรไม่ไ้อยู่แล้ว ็้อรอานยอลลับมา
แร๊..
"าน...อ๋า นาย.." แบฮยอนเห็นว่ามีใรสันำลัเ้ามาแ่ผิาที่นๆนั้นไม่ใ่านยอล แ่ลับเป็นเพื่อนร่วมห้อนั่นเอ
"อยู่นเียวหรอ?"
"อ่า ประมานั้น"
"เราอินนะ แล้วนาย.."
"บยอน แบฮยอน"
"อ๋อ าราป่ะเนี่ย หน้าาีะมั ฮ่าๆ"
"ประมานั้น ว่าแ่นายะอไปไหนอ่ะ?"แบฮยอนเห็นอินเ็บอใส่ระเป๋าเป้นเเน่น ้วยวามสสัยึเอ่ยถามไป ทำไมี้สสัยันะแบฮยอน
"เรียมลับบ้านหน่ะ"
"ไปเที่ยว้วยันม่ะ?" แบฮยอนเห็นว่าไหนๆพรุ่นี้น็ะไปเที่ยวับลุ่มเฮุนแล้ว ึเอ่ยวนอินไป้วย ไปหลายๆนะไ้สนุ
"เราไม่มีเินหรอนะ" าที่บรรยาาศสใส ลับเป็นหมอมัวไปทันที แบฮยอนไม่รู้ว่าารที่เาเอ่ยวนไปเมื่อรู่ะไ้รับำอบลับมาเ่นนั้น
"อ..เอ่อ เราอโทษนะ"
"เห้ย ไม่เป็นไร ฮ่าๆ นายไม่รู้หนิ" อินยิ้มลบเลื่อน แ่นัแสอย่าแบฮยอนหน่ะหรอะูไม่ออว่ามันไม่ใ่ยิ้มที่สใสหรอ
"นี่นายัเนมาเลยนะรู้ัวหรือเปล่า"
"ัเนอะไร?"
"็นายรู้สึอะไรนายะเ็บวามรู้สึไม่เ่ เมื่อรู่เราู่ายมาเลยนะว่าอินหัวเราะลบเลื่อนวามรู้สึลึๆในใอ่ะ"
"นายนี่เ่นะแบฮยอน"
"ฮ่าๆ ็ถูทับ่อยอยู่นะ"
"นี่ว่าเปล่า สนใไปเินสำรวรอบๆ่ายป่ะ เี๋ยวเป็นไ์เอ" แบฮยอนูท่าะื่นเ้นเมื่อรู้ว่านอินะพานเินเอร์เวย์รอบๆ
"ไปสิๆ แ่านยอลยัไม่ลับมาเลยอ่ะ" แบฮยอนลัวว่าถ้าานยอลลับมาแล้วไม่เห็นเา านยอละเ้าใผิว่าไปไหนไม่บออีแหละ
"ไปเถอะ เี๋ยว่อยไปเออนรวมละัน"
"อ่า เอาั้น็ไ้"
อินและแบฮยอน่อยๆเินไปเรื่อยๆามที่สำั่าๆอ่าย ึ่ารสำรวรั้นี้อินถือเป็นไ์นำเที่ยวที่ีไ้เลยหล่ะ และแบฮยอนเอ็มีอารม์ร่วม้วยเ่นันเพราะนเอ็ไม่่อยไ้ทำอะไรแบบนี้บ่อยนั วันๆ็เอาแ่ถ่ายหนั ถ่ายโษา มนุษย์หน้าล้อ ไ้ทำอะไรแบบนี้็สนุีเหมือนัน
"เี๋ยวสิ รนั้นหล่ะ" แบฮยอนี้ไปยัโมให่ทา้านทิศเหนือ ึ่บรรยาาศรอบๆมัน่า่าาโมพัอื่น
"อย่าไปเลยมันอันราย" อินระิบ้าๆหูออีน
"ยัไอ่ะ?"
"เห้ย! ใรมาส่เสียัแถวนี้วะ" ยัพูไม่ทันาำ เสียะโนมาาโมนั้น็ัั้น แบฮยอน้วยวามใึรีบเินมาอยู่้าหลัอิน้วยวามเยินอินเห็นันั้นึใ้ร่าายอนบัแบฮยอนไว้นมิไม่ีเอาแน่ๆถ้าพวนั้นะรัแเ็ใหม่อย่าแบฮยอน
"..ใร อ..อ่ะ..อิน" แบฮยอนพูเสียสั่น้วยวามลัว
"พวนัเล มันมีันเือบสิบน ถ้าไม่ำเป็นอย่าเินมาแถวนี้นเียวเ้าใไหม"
"อ..อื้ม"
"พวมึมาทำอะไร!" หนึ่ในลุ่มนัเลวะอถาม
"ูพาเพื่อนใหม่มาเินูรอบๆเยๆ ำลัะไป"
"ไหน ูิ บัมันะมิเลยนะ" ายแปลหน้าเินไปใล้ๆอินเพื่อที่ะพบับแบฮยอนที่หลบอยู่้านหลั มือหยาบับที่้นแนอแบฮยอน่อนะระาแนให้ออมายืน่อหน้าน
"โอ๊ย!..ปล่อย" แบฮยอนใ้มือเล็ทอี้าที่เหลือแะมือที่ับอยู่ให้ปล่อยออ
"ปล่อยเพื่อนู!" อินผลัายแปลหน้าให้ห่าออไปาัวนัวเล็้าๆ
"นี่ถ้าผมยาวูิว่าเป็นผู้หินะเนี่ย หน้าหวานัเลยนะรับ"
"เราเป็นผู้าย" แบฮยอนพูเสียแ็
"พูเพราะับพี่ัเลย ละลายนะเนี่ย" ทุำพูอนพวนั้นทำเอาแบฮยอนนลุไปหมทั้ัว
"..อิน ..ลับไ้มั้ย" แบฮยอนบอแ่นัวสูที่ยืนอยู่้าหน้าน
"อืม..มึอย่ามายุ่ับแบฮยอนอี ไม่อย่านั้นเรื่อถึผู้บัับบัาแน่"
"อุ๊ย ลัวัเลยย"
"มึ!" อินเรียมหมัพร้อมเ้าที่ฝ่ายร้ามแ่ถูแบฮยอนห้ามไว้เสีย่อน
"ลับเถอะนะ เราลัว"
"ฝาไว้่อนเถอะมึ" อินี้หน้าายัล่าว ่อนะรับพาแบฮยอนวิ่หนีไปทาโมที่พัอพวเา
"อย่าลืมมาเอาืนนะโว้ยย" เสียะโนที่วนประสาทะโนามหลั หลัาที่พวเาวิ่ไปไ้สัพัหนึ่แล้ว
หลัาที่แบฮยอนไ้เอับพวนั้น ทำให้เารู้สึว่าที่นี่ไม่ปลอภัยเอาเสียเลย
แร๊..
"ไปไหนมา" านยอลเห็นแบฮยอนและอินเินเ้ามาึเอ่ยถาม้วยน้ำเสียอันเยือเย็น นน่าลัวไปในทันที..
"พาแบฮยอนไปเินเล่นรอบๆมา" อินอบ
"แล้วทำไมไม่บอ" านยอล้อเม็ไปยัแบฮยอนสายาอานยอลูโรธ แบฮยอนรู้สึไ้ทันที
"็ทำธุระส่วนัวะบอทำไม" แบฮยอนอบลับประอีนไป
"ไม่้อประ"
"อ..เอ่อ ั้นเราอไปเ็บอ่อนนะ"
"บยอน แบฮยอน" หลัาที่อินออไปาที่นี่แล้ว เหลือ็เพียแ่พวเาทั้สอนเท่านั้น แบฮยอนนั่เียบไม่พูอะไรสัำ านยอลึพูึ้นมา่อน
"อะไร"
"เป็นอะไร"
"ัน้อถามนายมาว่าไหมอ่ะ ว่าเป็นอะไร ั้แ่อนเฮุนเ้ามาแล้ว" แบฮยอนรู้สึว่าานยอลูเียบ หลัา
ที่เฮุนไ้เ้ามาวนนไปเที่ยวในวันหยุ
"เปล่า"
"หรอ ั้นัน็เปล่า" และทุอย่า็เียบลเ่นเิม..
แบฮยอนไม่อบบรรยาาศแบยนี้เลยสันิ มันรู้สึอึอั อยาะพูอะไรหลายๆอย่า แ่อีฝ่ายลับเป็นะแบบนั้น
ะให้ทำยัไไ้
และในที่สุ วามอทนอแบฮยอน็หมล
"านยอล"
"..."
"มีเรื่อะเล่า.." แม้ว่าานยอละไม่อบลับ หรือเออออไปับแบฮยอน แ่อย่าน้อยเา็ไ้ยินมัน
"..."
"ไปเอพวทหารไม่ี มันหาเรื่อเราับอิน แล้วมัน็บอว่าเราหน้าเหมือนผู้หิ เรา็บอเราเป็นผู้าย มัน็บอว่าเราพูเพราะ ฟัแล้วะละลาย มัน่าลัวมาเลยอ่ะ ีนะที่อิน่วยป้อันมันไ้ น่าลัวมาๆเลยอ่ะ"
"หรอ" เยส! ไ้ผล านยอลอบลับแล้ว
"อ่า.."
"ั้นราวหลั็ให้อินปป้อนายแทนละัน ะไ้ไม่เป็นภาระให้ัน"
"แ่ันอยาให้นปป้อันเป็นนายมาว่านะานยอล"านยอลไ้ยินประโยัล่าว สายาอทั้สอไ้ประสานันอยู่ั่วะ สายานั้นมันูอ่อนโยนว่าอนแรเยอะเลยหล่ะ
"พูแบบนี้..ิว่าัวเอเป็นแฟนันหรือไ?"
"แฟนอะไรหล่ะ ็แ่สนิทับนายที่สุ ็อยาให้นายปป้อันไ แฟนอะไรบ้าบอ"
"แ่นายหน้าแนะ" แบฮยอนใ้มือทั้สอ้านับที่แ้มัวเออย่าไว และรู้สึถึวามร้อนผ่าวที่ออมาาใบหน้า
"มันร้อยโว้ยย"
"เป็นผู้าย ้อแ็แรว่านี้ ะใหู้แลลอเลยหรือไ" านยอลุ
"ถ้าลำบาไม่้อ็ไ้ ิ" แบฮยอนทำหน้ามุ่ยเมื่อถูอีนุ
"หึ..ไม่เป็นไร เ็มใูแล"
ึัๆๆๆๆ
'เ็มใูแล' อานยอลมันมีผล่ออัราารเ้น
อหัวใแบฮยอนอย่ามา หัวใเ้น้าๆหน่อย็ไ้
ันไม่ว่าแหรอนะ
"นี่หายโรธแล้ว?" แบฮยอนเอ่ยถามอีน
"ไม่ไ้โรธ แ่ไม่พูเยๆ"
"แล้วไปไหนมา ปล่อยให้ันอยู่นเียว"
"ไ้ยินพวเพื่อนุยันเมื่อวานว่ามีน้ำหลั่าย เลยเินไปู นี่ลับมาว่าะวนไปเล่นอนเย็น ละนาย็ไม่อยู่แล้ว" แบฮยอนไ้ยินันั้นทำให้เารู้สึผิึ้นมาในทันที
"อ่า..อโทษ"
"่ามันเถอะ อนเย็นไปเล่นน้ำัน" านยอลเอ่ยวน
"อื้ม..ไปิ"
หลัาที่รวมอเสร็เือบสี่โม ทา่ายไ้ปล่อยให้พัผ่อนามอัธยาศัยปิทุๆ่วเวลานี้พวเา้อไ้รับารฝึแม้ว่าะไม่ไ้รับารฝึพวเา็ยั้อไปเ้าะประำุ่าๆอยู่ี
านยอลและแบฮยอนเ้าไปเปลี่ยนุในโมพั เพื่อเรียมัวที่ะไปเล่นน้ำที่หลั่าย านยอลสวมเสื้อล้ามและาเาสั้นเพียเท่านั้น และแบฮยอนเอ็ใสุ่ไม่่าัน านยอลเห็นันั้นึพูึ้น
"ใส่เสื้อยืไป เย็นแล้วหนาวนะ"
"ทีนายยัใส่ไ้เลย" ยัะมาเถียอีนะ
"ั้น็ามใ เือนแล้วนะ" เมื่อเห็นว่าเือนอีนแล้วแ่็ูท่าะไม่ฟั ั้น็รอให้หนาว่อน่อยรู้ัวว่าิผิทีหลัแล้วันนะแบฮยอน
"านยอล! รอ่อนิ เินเร็วทำไมหล่ะ" แบฮยอนโนามหลันร่าสู ้วยวามที่าอานยอลนั้นยาวมาทำให้้าวเท้าไ้้าวยาวมาว่าอีนที่เินามมา ็ทั้เี้ย าสั้นนานั้น ะเินามทันไ้ยัไหล่ะเมื่อมาถึที่น้ำ แบฮยอนไม่รอ้าที่ะยโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายรูปมันเ็บเอาไว้ สวยีเหมือนันนะ..
"ถ่ายรูปอยู่นั่น มาเล่นน้ำัน เี๋ยว็มื่อนหรอ" แบฮยอนถูุเป็นร้อยที่ร้อยแปอวัน
"แป๊บิ"
"เร็ววว" านยอลเร่เร้าให้แบฮยอนรีบลมาเล่นน้ำ้วยัน
"เออๆ ไปแล้วๆ" แบฮยอนนั่ลลบนอนไม้พร้อมับหย่อนาลบนผิวน้ำอย่า้าๆ วามเย็นอน้ำระทบับผิวทำเอาแบฮยอนรีบยาั้นมาทันที
"บอแล้วว่ามันเย็น ็ไม่เื่อ"
"ไม่้อมา้ำเิมันเลยนะ"
"นี่ิใะให้ันลน้ำนเียวหรือไ"
"็มันหนา..เห้ยย!"
ุ้มม!!
หยน้ำสาระเนเป็นวว้าเมื่อานยอลแล้ึเ้าเท้าอแบฮยอนเพื่อทำให้อีนเสียหลัลมาทั้ส่วนหัวและัวอแบฮยอนมิ่ลใ้ผิวน้ำ่อนที่ะลอยึ้นมาในภายหลั
"แฮ่ๆ ท..ทำบ้าอะไร แอ่..อนายเนี่ย" แบฮยอนใ้มือทั้สอ้าวลูบไปยัใบหน้าอนเื่อเอาน้ำออให้หมานยอลเห็นว่าแล้สำเร็ึหัวเราะอบใเสียั
"ฮ่าๆ นายนี่ละมั"
"ไอ้บ้า ถ้าันายึ้นมาะมาหลอนายนแรเลย!"
"ไม่ปล่อยให้ายหรอน่า"
"...ทำไมมัน"
"เป็นอะไรหรือเปล่า?" านยอลเห็นสีหน้าออีนไม่สู้ีนั ึเอ่ยถามึ้น
"อ..โอ๊ย ..าน.."แบฮยอน่อยๆมลสู่ใ้น้ำ มือทั้สอ้าีับผิวน้ำบริเวรอบๆเพื่อพยุัวให้ลอยึ้นมาบนผิวน้ำ านยอลเห็นันั้นึไม่รอ้า รีบเ้าไป่วยพยุร่าอแบฮยอนึ้นมาทันที
"ะริว..อึ..านยอล!" านยอลพยายามั้หลัและอุ้มแบฮยอนในท่าเ้าสาวึ้นสู่ผิวน้ำ อนนี้นร่าเล็ไ้ถูอุ้มไว้ระับออนัวสู้วยวามเยินแนทั้สอ้าวอแบฮยอนไ้โอบออนัวสูไว้ ่อนที่เสียธรรมาิรอบๆะเียบล
นัยน์าหวานมอไปยัผู้ที่ำลัอุ้มเาอยู่ และานยอลเอ็มอมายัแบฮยอนเ่นเียวัน
"น่ารั" านยอลเผยรอยยิ้มออมาพร้อมับเอ่ยำมผู้ทีนำลัอุ้มอยู่
"อ..อะไร ฮื่ออ"
"นายน่ารั" านยอลไม่มีแม้แ่วินาทีเียวที่ะละสายาไปานรหน้า
"ป..ปล่อยไ้แล้ว เี๋ยวใรมาเห็น" แบฮยอนพยายามอไปยับริเวรอบๆ ลัวว่าถ้าหามีใรเห็นเ้าะูไม่ีเอาไ้
"ไม่ปล่อย"
"านยอล ปล่อย"แบฮยอนเริ่มิ้นให่
"ิว่าันไม่รู้หรอว่านายแล้ัน แบฮยอน" แบฮยอนหลบสายาไปในทันที เมื่อถูับไ้ว่านไม่ไ้เป็นะริวแ่อย่าใ
"อ..เออ ..็ปล่อยไ้แล้วไ"
"ไม่ ใรบอให้แล้ัน่อน"
"ใรันแน่ที่แล้่อน" แบฮยอนเถีย
"หึ.."ไม่นานานยอล็ปล่อยแบฮยอนลสู่ผิวน้ำโยที่อีนยัไม่ทันไ้ั้ัว แ่มือที่แบฮยอนโอบอานยอลไว้ลับโอบแน่นยิ่ึ้น ทำให้านยอลเล้มลไปใ้น้ำเ่นเียวันับนที่นแล้
"แฮ่..แอ่ๆ"
"ฮ่าๆ"
"นี่านยอล! ถ้านายแล้ันอี ันะลับแล้วริๆ้วย"แบฮยอนู่ำโ ทำเอาานยอลไม่แล้นอีเลยถ้าแล้แบฮยอนแล้วเา้อเล่นน้ำนเียว ไม่เอา้วยหรอนะ
"เออๆ ไม่แล้็ไ้"
"ี!"
"นี่ ที่มว่าน่ารัเมื่อี้อ่ะ พูริๆนะ"ผู้ายที่มผู้าย้วยันว่าน่ารัมันมีไม่มาหรอนะ แ่หนึ่ในนั้นือานยอลที่หลุปามแบฮยอนออไปแล้ว
"ฮื่ออ นายนี่มัน"
"มันอะไร?"
"ไม่มีอะไร ไมุ่ยับนายแล้ว!"
นายะทำให้ใสั่นไปอีนานแ่ไหนานยอล
"านยอล ันิว่านายน่าะึ้นาน้ำมาไ้แล้วนะ" แบฮยอนมอไปรอบๆที่ใล้มืเ็มทน วามหนาว่อยๆล้ำลายเ้ามา แบฮยอนลัวว่าอีนะเป็นไ้เอาไ้
"อืม" านยอลว้าเอาผ้าเ็ัวที่พาอยู่ิ่ไม้มาห่มัวไว้สายามมอไปยัร่าบาที่นั่ัวสั่นอยู่ใ้้นไม้ อสสารไม่ไ้ ึใ้ผ้าเ็ัวอนไปลุมให้อีที
"อ..อะไร ไม่้อ"
" เอาไปเถอะ รู้ว่าหนาว"
"แ่นาย.." แบฮยอนลัวว่าอีนะหนาวเ่นัน เพราะอย่าน้อยเา็ยัมีผ้าเ็ัวอเาลุมแล้ว แ่อีนมีแ่เสื้อล้ามัวเียว
"อย่าื้อไ้ป่ะ"
"ไม่ไ้ื้อ แ่ลัวนายหนาวไ"
"ไม่ถึายหรอ" านยอลพูเพียแ่นั้น ็ที่ะเินลับไปยัโมที่พั แบฮยอนรีบเ็บอ่อนะเินามหลัร่าสูไปิๆ นี้เินไปไม่ิะรอันเลยหรือไานยอล!
เมื่อถึเวลาที่พวเาทั้หม้อเ้าะามุ่าๆบริเวรอบๆ แ่วันนี้ะมีารเปลี่ยนลุ่มัน โยารแแ.สมาิลุ่มเิมไปลุ่มใหม่ ถ้าพู่ายๆือาเิมที่เยอยู่้วยัน็ะถูับแยไป แ่แบฮยอนโีที่ไ้อยู่เปลี่ยนไปอยู่ลุ่มับเฮุน และานยอลเอ็ไ้อยู่ลุ่มับทหารที่นอนในโมพัเียวัน
เมื่อถึเวลาเ้าะ ทุนไ้แยย้ายไปามุ่าๆที่นและลุ่มเพื่อนไ้รับมอบหมาย
วับ!
"เี๋ยว" มือหนารีบว้าอมืออแบฮยอนเอาไว้ ส่วนแบฮยอนที่ำลัะลุถูึไว้เสีย่อนทำให้เสียหลัล้มล้นระแทพื้นอย่าั
"โอ๊ย! เ็บ"
"อโทษ"
"มีอะไร็รีบพูมา ไป้าเี๋ยว็โนทำโทษหรอ"
"ูแลัวเอ้วย" านยอลเอ่ยึ้น
"แ่นี้เอ ะอะไรันนัันหนาเนี่ย เพื่อน็เยอะแยะ"
"เป็นห่ว ลัวาย" านยอลพูวนประสาทอีน แบฮยอนไ้ยินันั้นึใ้มือฟาที่แนอร่าสูอย่า
แร
เพี๊ยะ!
"นี่ปาหรืออะไรห๊ะ!" แ่นี้็ะแ่ให้ายแล้วหรอานยอล!
"เอ้า ็เป็นห่ว ยัมา่าอี"
"เออ ันไม่าย่ายๆหรอ ิ" แบฮยอนิปาิำ่อนที่นะลุเินไปพร้อมับลุ่มเพื่อนๆที่ยืนรอเา เพราะานยอลแท้ๆที่ทำให้เพื่อนนอื่น้อรอ
'ูแลัวเอ้วย'.
'เป็นห่ว'
'น่ารั'
ำพูอานยอลนัวนเวียนอยู่ในโสประสาทอแบฮยอนเสมอ ทุนที่านยอลพูมันออมา แบฮยอนรู้สึเหมือนมีผีเสื้อนับล้านัวบินวนอยู่ในท้อวามรู้สึแบบนี้..มันไม่เยเิึ้นับแบฮยอนเลย
นายำลัมอบวามรู้สึบ้าๆนี้ให้ัน ปาร์ านยอล..และนาย้อรับผิอบถ้าัน..หลุมพราบ้าๆนาย
TALK
สวัสี่า วันนี้มาลให้ร้อยเปอร์เ็น์เ็มเลยน้าา ฝาิามเรื่อนี้ไปเรื่อยๆน้า อมเม้นให้ำลัใเราไ้้านล่าเลย อนนี้็ะหวานๆหน่อย(?) มั้ย555 ออภัยสำหรับำผิ้วยน้า เี๋ยวะแ้ให้ทีหลั่ะ
เฟบให้เรา้วยน้า รัส์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น