คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กราแตงของอิสเบลล่า
บ้านของอานอส
"อานอสจัง!!!"
เสียงของอิสเบลล่าเรียกอานอสพร้อมกับวิ่งเข้ามากอด
"ได้ข่าวว่ามีคุณครูคนใหม่เข้ามาสอนที่ห้องอานอสใช่มั้ยหล่ะจ๊ะใหนๆ ขอแม่ดูหน่อย~~"
อิสเบลล่าอ้อนวอนอานอสด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อนซึ่งตอนนั้นเองข้าก็อยู่ที่ข้างหลังของอานอสพอดี
"ท่านแม่ คุณครูคนใหม่ของข้าหน่ะเป็นสหายของข้าหน่ะ อยู่ข้างหลังข้านี่เอง"
อานอสหันมาหาข้าขณะเดียวกันอิสเบลล่าก็หันมามองข้าเช่นกัน ข้าโบกมือทักทายอิสเบลล่าเผื่อนางจะจำข้าได้แต่กลับกันนางกลับจำข้าไม่ได้เพราะเมื่อสองพันปีก่อนข้าเอาตัวของข้าบังกระสุนเวทย์ที่กำลังยิงใส่นางแต่ก็เอาเถอะตอนนี้อาจจะจำเรื่องราวในอดีตแล้วหล่ะ
"ขอแนะนำตัวนะครับ ข้ามีชื่อว่า ราโอฟาเรีย โอราสเชีย เป็นครูที่มาสอนในชั้นเรียนอานอสครับ ฝากตัวด้วยนะครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ"
"โอราสเชียเข้ามาข้างในก่อนสิ แม่ข้าทำกราแตงเห็ดไว้เพียบเลยหน่ะ"
"ใช่จ๊ะ มาทานกราแตงเห็ดกันก่อนดีกว่านะจ๊ะ"
หลังจากที่อิสเบลล่าพูดจบนางก็จูงมือข้ากับอานอสเข้าไปในบ้านทันที
"นี่จ๊ะ กราแตงเห็ดของทั้งสองคน"
"ดูท่าน่าจะอร่อยแน่นอนเลยนะ"
ข้าหยิบช้อนที่วางอยู่ข้างจานของข้าพร้อมกับตักกราแตงเห็ดขึ้นมา(คำเตือน หาของกินมากินด้วยหากไม่อยากน้ำลายไหล) เนื้อของเห็ดมีความสดใหม่นุ่มนวลเนื้อของไข่มีสีเหลืองทองนุ่มเด้งพอลองเอาเข้าปากแล้วจะมีรสชาติของเห็ดกับไข่ที่มีความเข้ากันอย่างเห็นได้ชัดทั้งไข่ทั้งเห็ดทั้งสองอย่างนี้มันทำให้ข้ารู้สึกถึงอาหารที่แม่ของข้าทำเมื่อสอวพันปีก่อนมันช่างอร่อยยิ่งกว่ากระไร
"เป็นไงบ้างจ๊ะ กราแตงเห็ดฝีมือแม่"
อิสเบลล่าถามข้าดูจากสีหน้าของนางแล้วนางคงอยากได้คำตอบจากข้ามากๆ แต่ว่าถ้าไม่ตอบก็ไม่ได้หล่ะนะ
"กราแตงเห็ดฝีมือแม่อร่อยมากเลยครับ กราแตงถ้วยนี้ทำให้ข้านึกถึงอาหารที่แม่ของข้าทำตอนข้าเด็กๆ"
"จริงหรอจ๊ะ ถ้ามาบ้านแม่อีกแม่จะทำกราแตงให้กินอีกนะจ๊ะ"
"ท่านแม่"
อานอสหันมาเรียกอิสเบลล่าพร้อมกับยื่นถ้วยให้
"เอาอีกใช่มั้ยจ๊ะ"
อานอสพยักหน้า
"โอราสเชียหล่ะเอาอีกมั้ยจ๊ะ"
ข้าพยักหน้าพร้อมกับยื่นถ้วยให้ นางถือถ้วยจากมือข้าและอานอสไปตักกราแตงเพิ่ม ใช่แล้วหล่ะข้าชักติดใจกับกราแตงอันนี้แล้วหล่ะมันอร่อยจนห้ามใจข้ามิได้
"นี่จ๊ะ กราแตงเห็ด ทานให้อร่อยนะจ๊ะ"
ข้าและอานอสตักกราแตงเห็นทานอย่างเอร็ดอร่อยจนหมดถ้วย
"อ้า~~~ อิ่มสุดๆไปเลยนะ~~"
"แม่ยังมีกราแตงเห็ดอีกนะจ๊ะ จะเอามั้ยจ๊ะ"
ข้ายิ้มให้อิสเบลล่าพร้อมกับบอกว่า
"เอาครับ แต่ข้าขอเอากลับบ้านได้มั้ยครับ"
"ได้สิจ๊ะ"
อิสเบลล่าเดินไปที่ห้องครัวพร้อมกับตักกราแตงใส่ในกล่องเก็บอาหาร
"นี่จ๊ะ ไว้วันหลังแม่จะทำให้กินอีกนะ~~"
นางยื่นตระกร้าที่ใส่กล่องเก็บอาหารให้ข้ากล่องนั้นใหญ่มากในนั้นใส่กราแตงไว้เยอะมากๆซึ่งสามารถทานได้นานเลยแหละนะ
"ขอบคุณมากครับ ไว้วันหลังจะแวะมาใหม่นะครับ โอ๊ะ!! ผมมีของจะให้แม่ด้วยนะครับ"
"อะไรหรอ?"
อิสเบลล่าเอียงคอเล็กน้อย
ผมได้ยื่นหินเวทย์บางอย่างให้กับนางและบอกว่า
"หินเวทย์นี้เป็นหินเวทย์ที่ใส่พลังของเทพแห่งการรักษาเอาไว้ถ้าห้อยหินก้อนนี้ไว้กับสร้อยแล้วหล่ะก็จะช่วยในการเพิ่มพลังการฟื้นฟูให้หน่ะครับ"
"ขอบคุณมากๆจ๊ะ"
อิสเบลล่ายิ้มให้กับข้า นางช่างสวยเสียจริงอิจฉากัสต้าจริงๆเลยนะเนี่ย หลังจากที่พูดคุยอะไรกับอิสเบลล่าเรียบร้อยข้าจึงใช้ การ์ตอมวาร์ปไปที่ปราสาททันที วันนี้ข้ามีความสุขมากเลยสินะไว้วันหลังข้าอาจจะไปทำอาหารที่บ้านเจ้าอีกนะ อิสเบลล่า
ความคิดเห็น