Need Lawyers [ผมเป็นทนาย]

ลำดับตอนที่ #9 : เจ็ด

เจ็ด

แสงอาทิตย์ตอนเช้าดูเลือนลางยิ่ง เมื่อตาผมเริ่มหรี่ และเล็กลง เพราะถูก ไอไวท์นั่นมันต่อยใส่มา ผมปวดหัวกับเรื่องที่เกิดขึ้น พลางหยิบนาฬิกาขึ้นมา
" เที่ยงแล้วหรอเนี่ย "
ผมลุกขึ้นจากเตียง เพื่อที่จะไปอาบน้ำ พร้อมกับทำอาหารกินมื้อเช้ากับเที่ยงผสมกันไปเลย

เสียงวิทยุคั่นต้นชั่วโมง เสนอข่าวใหม่
-- นายเตียวหว่อ ไม่ทราบนามสกุล ครูมวยจีน ร.ร.พิเศษชื่อดัง ถูกกลุ่มโจรมาเฟียแก็งค์ " น๊อคบลัด " ฆ่าเสียชีวิต คาดว่าผู้ตายได้ถูกของมีคมฟาดที่บริเวณศรีษะ แล้วถูกจับโยนลงแม่น้ำเจ้าพระยา ตำรวจพบศพ ณ เวลา 05.00 AM โดย แก็งค์ น๊อคบลัด คือกลุ่มที่ ผู้ต้องสงสัย เวลสัน มิสแฮม อยู่ร่วมด้วย อาจจะเป็นการสร้างสถานการณ์ความวุ่นวายให้แก่สังคม จึงขอรายงานให้ระวัง พวกที่เจาะจมูกเป็นรูปหัวกะโหลกไว้ด้วย ด้วยความหวังดีจาก กรมตำรวจ

"..."
เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น เมื่อข่าววิทยุได้กล่าวจบ ผมหรี่เสียงวิทยุแล้วรับสาย
ปีเตอร์

" ฉันโทรหานาย 3ครั้งแล้วนะ ทำไมไม่รับ ตื่นสายหรอ " ปีเตอร์พุดเสียงโหวกเหวก เหมือนตั้งใจจะทำให้ผมตื่น
" มีปัญหานิดหน่อยน่ะ ฉันถูกไอ้พวกลุกความฉันมาขู่ ให้ว่าความชนะให้ได้ " ผมตอบกลับ เพราะเสียงถอนหายใจ
" งั้นเหรอ แล้วนายรู้ไหมว่ามันเป็นใคร ฉันจะได้ไปสืบประวัติมันมาให้ "
" ไม่เป็นไร เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง พรุ่งนี้ฉันต้องพบกับ ไอเวณ เวสแฮมนั่น นายสืบข้อมูลมาให้ได้มากที่สุด "
" แค่นั้น ใช่ไหม " ปีเตอร์พูดกับผมอีกครั้ง หลังจากที่ได้ผมพบกับเรื่องเลวร้ายเมื่อวาน
" อืม ถ้านายหามาได้เยอะ เราจะมาดูกัน ในวันเสาร์ แล้วค่อยสืบเรื่องพวกแกงค์ น๊อคบลัดอะไรนั่นทีหลัง "
" ได้ เดี๋ยวฉันจะคอยโทรมาหานายเป็นระยะๆ แล้วกัน "
" ระวังพวกที่เจาะจมูกเป็นรูปหัวกระโหลกละ พวกนั้นอันตราย "
" อืม ฉันดูTVบนรถอยู่นี่ พอจะเห็นหน้า พวกคนที่ฆ่าแล้วล่ะ "
" งั้นไว้แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องไปซื้อสูทซะด้วย "
" โอเค อย่าคิดมากนะ เคน "
" บาย " ผมพูด พร้อมกับเอาซ้อมจิ้มไปที่ปุ่มวางสาย

อย่างน้อยข่าวนี้ก็พอทำให้ผม รู้ถึง ลักษณะเด่นใบหน้าของลุกความผม ผมลองนึกภาพขึ้นมา เห็นเป็นคนหัวโล้น เจาะจมูกที่โต เป็นรูปหัวกระโหลก ตรงแขนมีรอยสักเป็นรูปไฟกับหัวกระโหลก เหมือน สัญลักษณ์ของสโตรโคล นักมวยปล้ำเลือดเย็น

วันนี้ ผมต้องไปที่ สยามพารากอน เพื่อไปหาสูท ที่ดีและราคาแพง[ขายแพงวะ พารากอน] ใส่ ผมไม่โทรหาดิออน แต่ตัดสินใจที่จะไปรับลิน ตรงสวนสาธารณะ เธอมักมาเดินที่นั่นประจำในตอนบ่าย

ผมขับรถ เบนซ์สีเทา คันเดียวที่ดิออนขับ แต่ผมมีรถเบนซืสีเทาแบบนี้ อยู่ 3คัน เพื่อที่มันจะได้สะดวก เผื่อ ผม ดิออน และ ปีเตอร์ หรือลิน ใช้ ..

ผมมาถึง สวนสาธารณะ ก่อนเวลาที่เรานัดกัน ผมได้หยอกล้อเธอเล่นแล้วชวนเธอไปนั่งบน แผ่นไม้ชิงช้า สมัยเด็กๆที่เธอชอบเล่น

เรานั่งเล่นชิงช้า และเครื่องเล่นอื่นๆ ประมาณ 5 นาที ก่อนที่ผมจะเชิญเธอไปนั่งรถเบนซ์คันโปรด เพื่อไปที่ สยามพารากอน

....
เราขึ้นไปที่ ชั้น ขายของนอก มีBrand ราคามันแพงกว่า พวกเซนทรัลกว่า สามสิบเปอร์เซนต์ !
-------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วนะครับ กลับตอนที่เจ็ด จะเป้นดรามา ผสมทริลเลอร์แหะ หุหุ