ทะเล สายลมและแสงดาว

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

      ณ งานเลี้ยงต้อนรับของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาชื่อดัง นักเรียนทั้งหญิงชายต่างพากันแต่งกายด้วยชุดลำลองที่ดูเรียบๆแต่ทันสมัย ก็แน่นอน เป็นต่างจังหวัดนี่นา วงดนตรีรุ่นพี่ประจำโรงเรียนกำลังโชว์เพลงอย่างเมามันส์ มีนักเรียนจำนวนไม่น้อยที่กำลังเต้นเร่าๆอย่างสนุกสนานที่ขอบเวที

     สายฟ้า มือกีตาร์หนุ่มรูปหล่อกำลังโซโล่กีตาร์อย่างเคลิ้มในอารมณ์ของตน โดยไม่รู้ว่ามีสายตาหนึ่งกำลังจ้องมองอยู่ด้วยความชื่นชม เสียงปรบมือดังขึ้นก้องอีกครั้งหลังจบเพลงสุดท้ายของวง The Anus ที่ตั้งชื่อวงแปลกๆ แต่ลีลาการเล่นดนตรีนั้นเป็นที่หนึ่งไปเลย

      เพียงดาวละสายตาจากสายฟ้า นักเรียนชั้นมัธยมหกซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่เธอชื่นชอบมาตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนวัยเอ๊าะๆ เธอ..เพียงดาวผู้ที่หลงไหลในเสียงดนตรี แต่การเล่นดนตรีกลับไม่เอาเรื่องซะเลย จับพลัดจับผลูมาเป็นผู้ควบคุมวง Wallpaper รีบเรียกนักดนตรีในวงเธอซึ่งเธอขอร้องรุ่นพี่ให้เอาชื่อใส่เข้าไปในรายการแสดง แม้จะเป็นเวลาสั้นๆก็ตาม

         “เอาล่ะ พวกนายพร้อมแล้วนะ สายลมความหวังอยู่ที่นายนะ”เพียงดาวจับมือเพื่อนชายตัวเล็กๆ หล่อเข้มคมขำ ซึ่งเป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจที่สุด สายลมพยักหน้าด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกและเรียกเพื่อนๆขึ้นไปบนเวทีทันที เพียงดาวไปยืนดูอยู่หลังเวที โดยมีทะเลเพื่อนสนิทใส่แว่นหนาเตอะแต่หน้าตาหล่อเหลา เป็นที่หมายปองของสาวๆให้กำลังใจอยุ่ข้างๆ

          สาม ...สี่..ป๊อกๆๆๆ

         เสียงโซโล่กีตาร์ของสายลมดังนำวงดีดออกมาได้อย่าเร้าใจมาก ไม่ช้าเขาก็พาวงร็อคของเขาเข้าสู่ห้วงความเป็นนักดนตรี  เพียงดาวแอบจ้องมองเพื่อนร่างจ้อยที่กำลังหลับตาเคลิ้มไปกับเสียงดนตรี หัวโยกไปกับจังหวะที่กระทุ้ง ทั้งเร็ว..ทั้งช้า นิ้วที่จับปิ๊กกีตาร์อ่อนบางและพริ้วไหว ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังจ้องมองดูสายฟ้าอย่างนั้นก็ไม่ปาน

         สาวน้อยร่างอวบจ้องมองดูอยู่นานขนาดใหนไม่รู้  จนทะเลต้องมากระทุ้งที่สีข้าง

          “ดาวดูสิ คนดูเขาชอบใหญ่เลย”

        “เออ นั่นสิเนอะ ดาวไม่ได้ดูเลยอ้ะเล”เพียงดาวตอบแล้วมองดูที่ฝูงนักเรียนที่กำลังส่งเสียงกรี๊ดออกมาไม่ยั้ง

          “ทำไมอ้ะ มองดูแต่ลมน่ะสิ”ทะเลถามและแอบเก็บแววตาน้อยใจไปนิดนึง เพียงดาวไม่ทันสังเกตเห็นจึงยิ้มและพยักหน้า ทะเลจึงขยับแว่นและเปลี่ยนเป็นยิ้มร่าแทน”เลอยากเล่นเป็นบ้างจัง”

        “ทำไมเหรอ??”เพียงดาวหันกลับมาถาม”ดาวไม่ยักกะรู้ว่าเลรักเสียงดนตรีด้วย”

         “เผื่อดาวจะมองเลบ้างไง คือ..มองแบบชื่นชมน่ะ”ทะเลตอบแล้วเก็บอาการหน้าแดงไว้ เขาก้มหน้านิ่ง เพียงดาวแอบยิ้มและก้มลงมองตาม

        “ดาวชอบเลที่เลเป็นเลนะ คิดดูดิ้ เลทั้งเรียนเก่ง ทั้งหล่อ บาสก็สุดยอด ป๊อบออก”เพียงดาวตอบและหยิกแก้มทะเลอย่างเอ็นดู  ทะเลยิ้มและขยุ้มหัวเพียงดาว

            เมื่อการแสดงดนตรีจบ เกิดเสียงปรบมือดังเกรียวกราว ปาล์มนักร้องนำดูจะกระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษ เขาเข้ามาเขย่ามือเพียงดาวและกอดทะเลเฮือกใหญ่ เพียงดาวแอบหลบไปขำ

          “งืม...งั้นวันนี้เราไปเลี้ยงฉลองความสำเร็จกันดีก่าเนอะ”ตั้ม มือกลองเสนอ ซึ่งอี๊ดมือเบสก็ใส่แว่นดำพยักหน้าเห็นด้วย

            ทุกคนมาอยู่ที่ร้านเนื้อย่างข้างร้านขายของของทะเล เพียงดาวคุยกะเพื่อนๆทุกคนอย่างสนุกสนาน ซึ่งขนาบข้างของเพียงดาวก็มีทะเลและสายลมคอยพูดจาร่วมวงอย่างสนุกสนาน ไม่ช้าทะเลก็ขอกลับขึ้นบ้างไปเอาของบางอย่าง เพียงดาวเลยอยู่กับสายลมสองคน เพื่อนๆขอตัวกลับไปแล้วเพราะพรุ่งนี้ต้องมาดูห้องเรียนแต่เช้า เพียงดาวเห็นว่าทะเลหาของนานเลยโทรขึ้นไปถาม

       “เลทำไรอ้ะ นานจังเลย..อ๋อ จ้ะ เดี๋ยวดาวขึ้นไปนะ”เพียงดาววางสายและหันมายิ้มกับสายลมซึ่งนั่งย่างเนื้ออยู่”ลม เดี๋ยวฉันขึ้นไปช่วยเลหาของ นายรอนี่นะ”ว่าแล้วเพียงดาวก็ตัดบทไปทิ้งให้สายลมนั่งอยู่เพียงลำพัง

         เมื่อขึ้นไปบนบ้านของชายร่างสูง เพียงดาวก็เห็นทะเลกำลังก้มลงหาอะไรบางอย่างอยู่ใต้เก้าอี้ เมื่อรู้ว่าเพียงดาวเดินมาถึงบนบ้านแล้วเขาก็รีบเงยหน้าขึ้นทันที

        “เลหาไรเหรอ มะ เดี๋ยวดาวช่วย”เพียงดาวบอกทะเลและทำท่าก้มลงจะไปหาของแต่ทะเลเอามือประคองไหล่ของเพียงดาวและลุกขึ้น เพียงดาวเงยหน้าขึ้นมองทะเล สายตาทั้งคู่ประสานกัน เนิ่นนาน และเชื่องช้า เหมือนเวลามันหยุดลงและมีเพียงสองคนบนโลกใบนี้

          “เอ่อ เล ดาวขอโทษ”เพียงดาวพูเมื่อรู้สึกตัวและหันใบหน้าแดงระเรื่อไปทางอื่น

          “ดาว เลมีอะไรจะให้”ว่าแล้วทะเลก็เอามือของร่างบางด้ายซ้ายขึ้นมากุมที่หัวใจของเขา เพียงดาวม้วนตัวเขินอายและยิ้มเร่าๆ ใบหน้าแดงยิ่งกว่าตำลึงสุก ทะเลลดมือเพียงดาวลงและสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเพียงดาว

         เพียงดาวเห็นก็ยิ้มก่อนแกล้งตีหน้าซื่อ”อะไรกันน่ะเล เอาแหวนใส่ให้ดาวทำไม”

       ทะเลยิ้มและลูบหัวเพียงดาวแบบหยอกๆก่อนเปลี่ยนมาบีบจมูกแทน

       “ก็เลรักดาวนะ”

        ทะเลกระซิบข้างหูของเพียงดาวเล่นเอาคนถูกบอกรักยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก เธอบิดตัวและยืดตัวไปหาทะเล

         “ดาวก็รักเลนะ”

      เพียงดาวพูดและเม้มปากพริ้มเดินหันหลังจากไป โดยไม่รุ้ว่าหลังประตูมีคนยืนอยู่ คอยจ้องดูเหตุการณ์ณืหวานปานน้ำเชื่อมของหนุ่มสาวคู่นี้ สายลมมองตามเพียงดาวไปด้วยสายตาที่อ่อนล้าและหันกลับไปมองทะเลที่ทำท่าดีใจสุดฤทธิ์

        สายลมค่อยๆพัดเอื่อยเข้ามาทางหน้าต่าง ความหนาวเย็นปนความเศร้าของลมวิเวกนี้นั่น กำลังต้องการใครบางคนมาโอบอุ้มและถนอมแผลนี้