คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 06-Come back
나의 밤은 deep deep
นาเย พามึน deep deep
ในืนอันยาวนานอผม
켜져 있는 TV
ยอยอ อินึน TV
ทีวีที่เปิอยู่
시끄럽지 내 맘처럼
ีือรอบี แน มัมอรอม
มันัเหมือนับหัวใอผม
너는 대체 어떠한 이유로
นอนึน แทเ อออฮัน อียูโร
ุ้อารอะไรันแน่
내 맘을 껐다 켰다 네 멋대론지
แน มามึล อา ยอา เน มอแรนี
ทำไมถึมาเปิปิหัวใอผมอยู่เรื่อย
그게 싫다는 게 아니고
ือเ ิลานึน เ อานีโ
ผมไม่ไ้บอว่าผมไม่อบนะ
혹시 네가 너무
ฮี เนา นอมู
ผม็แ่ัวล
피곤할까 봐 걱정돼서 그렇지
พีนฮัลา บวา ออแวอ ือรอี
ว่าุะเหนื่อยล้าเินไป
내 맘이 그래
แน มามี ือแร
ผม็แ่่รู้สึอย่านั้น
나는 너면 need no other
นานึน นอมยอน need no other
หาเป็นุผม็ไม่้อารใรอีแล้ว
너는 마치 찌더움이 없는 summer yeah
ทอนึน มาี ีออูมี ออบนึน summer yeah
ุเป็นั่ฤูร้อนที่ไร้วามร้อนแร
너는 여태 내가 느껴왔던 쓸쓸함의 온점
นอนึน ยอแ แนา นือยอวัอน ึลึลฮาเม อนอม
เป็นมาว่าอะไรที่ผมรู้สึ ุเป็นเหมือนวามโเี่ยว
네 생각에 잠 못 자다가 보면 오전
เน แาเ ัม ม าาา โพมยอน โออน
็เพราะว่าุทำให้ผมนอนไม่หลับนถึเ้าเลยล่ะ
이런 너를 어쩌나
อีรอน นอรึล อออนา
ผมะทำยัไับุีนะ
너를 봐도 네가 더 생각나
นอรึล พวาโ เนา อ แันา
ผมมอไปทีุ่แ่ผม็ยิ่ิถึุ
너는 내게 유일한 어쩌나
นอนึน แนเ ยูอิลฮัน อออนา
ุเป็นนเียวอผมนะ
난 어쩌나 어쩌나
นัน อออนา อออนา
ผมะทำยัไี
그대를 어쩌나
ือแรึล อออนา
ผมะทำยัไับุีนะ
너 때문에 난 이제 어쩌나
นอ แทมูเน นัน อีเ อออนา
ผมะทำไี ทำยัไีนะ
빼곡히 매일 ah 매일 ah 매일 ah 매일
แพฮี แมอิล ah แมอิล ah แมอิล ah
ทุวัน ทุวัน ทุวัน
네가 좋은 걸 어쩌나
เนา โฮึน อล อออนา
ผมยิ่อบุ ผมะทำไีนะ
그대는 어떤가
ือแนึน อออนา
แล้วุล่ะเป็นยัไ
나 때문에 잠들기 힘들까
นา แทมูเน ัมึลี ฮิมึลา
ุะนอนไม่หลับเพราะว่าิถึผมบ้าไหมนะ
쉴 틈 없이 설레게 하면
วิล ทึม ออบี วอลเรเ ฮามยอน
หาุยัทำให้หัวใอผมสั่นอยู่เรื่อยๆ
어쩌나 어쩌나
อออนา อออนา
แล้วผมะทำยัไ
어쩌나 저쩌나
อออนา ออนา
ผมะทำยัไีนะ
하루가 멀다 하고 네가 좋아져 난
ฮารูา มอลา ฮาโ เนา โฮายอ นัน
ผมเอาแ่อบุในแ่ละวัน
내가 성격이 덜렁대고 좀 물러서
แนา อยอี อลรอแโ ม มลรออ
ผมัะประหม่าและเอะะ
그치만 널 위해서 절대로 안 물러서
ือีมัน นอล วีแฮอ อลแโร อัน มุลรออ
แ่สำหรับุแล้วผมะไม่ถอยลับแน่นอน
같이 부르자 um 콧노래
าที พูรือา um โนแร
เรามาฮัมเพลไป้วยันเถอะ
하나씩 이어폰을 나눠 끼니 사이가 좋으네
ฮานาิ อีออโบนึล นานวอ ีนี าอีา โฮือเน
แล้วมาแร์หูฟัันนละ้า
난 내 두뇌 스케치 위에 매일 너를 그려
นัน แน ทูนวี ือเี วีเอ แมอิล นอรึล ือรยอ
สเ็บุ๊ในหัวอผม ผมวาออมาเป็นุในทุวัน
(뭐라는 거야)
มวอรานึน อยา
ผมพูอะไรออไป
암튼 나는 네가 그냥 좋아
อัมึน นานึน เนา ือนยั โฮา
ยัไ็ามผม็อบุ
아까부터 같은 말 계속해서
อาาบูทอ าทึน มัล เยแฮอ
อโทษนะที่ลับมาทำสิ่เิมๆ
미안해 그치만 이게 다야
มีอันแฮ ือีมัน อีเ ทายา
แ่ทั้หมนี้
별 어려운 말 다 해봐도
พยอล ออรยออุน มัล ทา แฮบวาโ
ผมอาใ้ำทีู่ยา
내 진심은 이게 every everything
แน ินีมึน อีเ every everything
แ่นี้มันเป็นวามรู้สึอผมริๆ
이런 너를 어쩌나
อีรอน นอรึล อออนา
ผมะทำยัไับุีนะ
너를 봐도 네가 더 생각나
นอรึล พวาโ เนา อ แันา
ผมมอไปทีุ่แ่ผม็ยิ่ิถึุ
이 모든 게 꿈이면 난 정말
อี โมึน เ ูมีมยอน นัน อมัล
หาวามฝันนี้เป็นริทั้หม
난 어쩌나 어쩌나
นัน อออนา อออนา
ผมะทำยัไี
그대를 어쩌나
ือแรึล อออนา
ผมะทำยัไับุีนะ
너 때문에 난 이제 어쩌나
นอ แทมูเน นัน อีเ อออนา
ผมะทำไี ทำยัไีนะ
빼곡히 매일 ah 매일 ah 매일 ah 매일
แพฮี แมอิล ah แมอิล ah แมอิล ah
ทุวัน ทุวัน ทุวัน
네가 좋은 걸 어쩌나
เนา โฮึน อล อออนา
ผมยิ่อบุ ผมะทำไีนะ
그대는 어떤가
ือแนึน อออนา
แล้วุล่ะเป็นยัไ
나 때문에 잠들기 힘들까
นา แทมูเน ัมึลี ฮิมึลา
ุะนอนไม่หลับเพราะว่าิถึผมบ้าไหมนะ
쉴 틈 없이 설레게 하면
วิล ทึม ออบี วอลเรเ ฮามยอน
หาุยัทำให้หัวใอผมสั่นอยู่เรื่อยๆ
어쩌나 어쩌나
อออนา อออนา
แล้วผมะทำยัไ
Yeah yeah yeah yeah yeah
I really like you
Oh oh oh oh
Better tell
Yeah yeah yeah yeah yeah
Better tell somebody
Oh oh oh oh
You’re all mine
밝은 넌 우주 저 끝까지
พัลึน นอน อูู อ ึาี
ุ่าสใส
닿을 만큼 더 빛나는
ทาฮึน มันึม ทอ พินานึน
ุส่อประายอย่าสใสเหมือนในอวาศ
네가 없음 어쩌나 woo baby
เนา ออบึม อออนา woo baby
หาไม่มีุ ผมะทำไยัไ
그대를 어쩌나
ือแรึล อออนา
ผมะทำยัไับุีนะ
너 때문에 난 이제 어쩌나
นอ แทมูเน นัน อีเ อออนา
ผมะทำไี ทำยัไีนะ
빼곡히 매일 ah 매일 ah 매일 ah 매일
แพฮี แมอิล ah แมอิล ah แมอิล ah
ทุวัน ทุวัน ทุวัน
네가 좋은 걸 어쩌나
เนา โฮึน อล อออนา
ผมยิ่อบุ ผมะทำไีนะ
그대는 어떤가
ือแนึน อออนา
แล้วุล่ะเป็นไ
내 마음을 알기는 아는가
แน มาอือมึล อัลีนึน อานึนา
ุรับรู้ถึหัวใอผมบ้าไหม
난 네가 없음 안 되는데
นัน เนา ออบึม อัน แวนึนเ
ผมไปไหนไม่ไ้ถ้าไม่มีุ
어쩌나 어쩌나
อออนา อออนา
ผมะทำยัไีนะ
어쩌나 어쩌나
อออนา อออนา
แล้วผม้อทำยัไ
"ว้าว"
"อะไริเอท.." เสียถามน้อในวห้วนๆอุ โปริวเอร์ัวน้อย ทำให้ิเอทหลุำออมา
นิหน่อย
"นี่เพลหรือน้ำาลอ่ะรับฮยอ"
แนยาวมาพาไหล่มอแผ่นเพลในมือพี่ายในว
"ุพีี มีอะไรป่ะับเนี่ยยย"
"็เเ่เพลน่า นายิอะไร"
"ไม่รู้สิ" ิเอทยัไหล่่
็อๆๆ
เสียเาะประูหน้าห้ออมัเน่แห่ BP ัึ้น
"ใระ?"
"...."
าแแฟนเหรอ?
หรือ แอนี้?
ให้ายสิ เธอลัวแล้วนะ!!
"ันถามว่าใระ?"
"......"
"ถ้าไม่อบออนุาไม่เปินะะ"
"......"
มือบาเริ่มหยิบหนัสือนิยายเล่มที่อ่านะี๊ึ้นมา
แ๊ๆๆ
แม่เ้า แม่พ่อ่วยลู้วย ใร็ไม่รู้ะบุเ้าห้อ
"ะเอาไหมรับอฝาอ่ะ?"
น้ำเสียอันุ้นเยัน
และเธอ็ำไ้ว่า ไ้บอให้ใรนหนึ่ื้ออฝาาี่ปุ่นมาให้
ถ้าเาื้อมาให้
........
ั้น็แสว่า......
แร๊!!
"อปป้า!!!"
เปิประูพรวออไปเอับรุ่นพี่หน้าห้อ
พร้อมับใบหน้าอเาอัน่วันเ็มที
ราวับว่าไม่ไ้นอน่อนมาั้นแหละ
"อฝา.."
วอนอู ยถุอฝาึ้นมาในระับสายาอนัวเล็
"อบุ่ะ"
"อือ อัว่อนนะ" วอนอูหมุนัวลับ
"อปป้า่วเหรอ?"
"......."
เาหันลับมามอน้าหน้าที่อนนี้็มีถุอฝาอเาอยู่ในมือ
"อือ ไม่ไ้นอน" ยัอบไ้แน่นิ่เหมือนเิม
"อ่อ....."
เห็นว่าร่าสูรหน้าูเหนื่อยะอบแล้ว
แล้วไม่ล้า่อบทสนทนา
'ให้อปป้าไปนอนีว่า เหนื่อยริ'
"ลิ่า...."
วอนอูพู่อนที่เธอะเ้าห้อ
"ะ?"
"เธอทำให้อปป้านอนไม่หลับ"
"!!!!!"
ปึ....
ร่าบาอยู่ในห้อพร้อมับวาม
ทำไมเธอับใวามไม่ไ้เลยนะ
"อปป้าะสื่อว่าอะไร?"
็อ ๆ ๆ
"ใระ?"
เินห่าประูไม่ถึนาที ็มีนมาเาะอีแล้ว
"เอ่อ นูน่ารับ"
"ีโน่?"
หนุ่มไม่อบอะไร เอาแ่เาท้ายทอยอย่าเินอายอยู่ัพั
่อนที่ะยื่นถุใบหนึ่มาให้
พอเปิู้าใน็พบว่าเป็น ็อโแล อย่าี
"ว๊าววว ีโน่อ่า~ "
"หวัว่านูน่าะอบนะรับ"
"นูน่าอบมา ัมามีา"
ยืนุยันัพั็เินลไปยัั้นัวเอ
16/./2018
__17&lice__(14)
22:45
Lisa : สุยอ
: เพลเพราะมาเลย่ะอปป้า
Hoshi : @Woozi น้อม
Woozi : อบุมาน้า ลิ่าอ่า~
Seungkwan : นูน่าอยู่ไหนรับ
Lisa : หื้ม?
: ทำไมเหรอึวานอ่า นูน่าอยู่สวนั้น ล่า
Read
@สวน
"อ้าวึวาน"
"นูน่า นั่้วยไ้ไหมรับ"
"ทำไมะไม่ไ้ล่ะ"
ยิ้มหวานถูส่ไปให้นที่มาใหม่
อา......
ยิ้มนั่นสใสไ้แม้ระทั่ในอนลาืนเียวเหรอ
"แหนะึวานมานั่ทำอะไรรนีั----"
"ิเอทฮยอ!''
"อ่า ันเอ"
อบึวานแ่ามอไปยัหิสาวที่นั่้าเา
"ิเอท อันยอ"
เป็นเพราะวามไม่่อยไ้เอันบ่อยๆ ลิ่าึเิอาารเร็เล็น้อย
"แล้วทำไมมานั่นี่ ฮยอนอื่นถามหานายอยู่ไหน"
"โธ่ นานๆที อมานั่สวนหน่อยเหอะฮยอ"
ว่าพลาทำปายู่เหมือนเ็น้อย
"เอาน่าิเอท ให้ึวานนั่นี่ับัน่อนเถอะน่า"
"อืม ็ไ้"
ำลัะอบปิเสธไป แ่ันหันไปสบาเ้าับวาู่นั้น ึยาที่ะเอ่ย
"เย้ ึวานุไ้อยู่่อ"
"เย้้วย็ไ้รับ"
ทำท่าล้อเลียนนูน่าัวเล็ นโนีเ้าให้ที่แน
22:56
"ย่าห์!! ึวานนายนี่ริไปเลย"
เสียบ่นที่ัราวับแม่มาามลูที่แอบไปเที่ยวบ้านเพื่อนอ มินยู ัมาา ทาเิน
"โอ้ยๆๆ อะไรอฮยอเนี่ย"
เมนโวอล แห่ seventeen ร้อเสียหลเมื่อโน
เมนแรป อย่า ิม มินยู บิที่ใบหู
"นมที่อยู่บนโ๊ะ อนายทั้นั้น ึ้นไปเ็บเลย "
"โอ้ยๆ รับๆๆๆ ิเอทฮยอ ฝาลิ่านูน่า้วย"
ัวหายไปฝาไว้แ่เสีย
"อ่า"
"อันที่ริถ้า่วแล้ว็ึ้น่อนเลย็ไ้นะ"
"ไม่เป็นไร ยัไม่่ว"
"...."
"........"
"...."
"......."
"เป็นอะไรเร็รึไ?"
ิเอทถามออไป เมื่อรู้สึเหมือนว่าน้าหน้าไม่มีอะไระพู้วย
"อือ นิหน่อย" เธอหลบา
" าวสวยนะ'' เาเริ่มุย
"อือ สวยริๆอ่ะแหละ"
"......"
"นายเห็นาวรนั้นไหม?"
"เห็น ทำไม"
"็ไม่ทำไม แ่หาเรื่อุยเยๆ5555"
ยิ้มว้าๆเสียหัวเราะใสๆ
มันทำให้เารู้สึเหมือน ำลัมอยู่ในห้วอะไรสัอย่า
แ่เาไม่รู้
รู้แ่ว่ามันมีวามสุและรู้สึีแ่นั้น
ึวานะรู้สึแบบนี้ใ่ไหมที่ไ้รับรอยยิ้มแบบนี้านรหน้า
"แ่ว่า าวืนนี้็สวยริๆเนอะ"
นัวเล็หันไปมอลุ่มาวพลาอมยิ้ม
โยไม่รู้ว่า ถู้อมอาน้าๆ
ริมฝีปาิเอทยยิ้มึ้น พลายับปาพูว่า
"อือ สวยนอยามอนานๆเลยรับ"
ความคิดเห็น