กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 6 ทอดเอ๋ยทอดทิ้ง

-
-

For them no more the blazing Hearth shall burn,

Or busy Housewife ply her Evening Care'

No Children run to lisp their Sire's Return,

Or climb his Knees the envied Kiss to share

๖.   ทอดเอ๋ยทอดทิ้ง                                             ยามหนาวผิงไฟล้อมอยู่พร้อมหน้า

ทิ้งเพื่อนยากแม่เหย้าหาข้าวปลา      ทุกเวลาเช้าเย็นเป็นนิรันดร์

ทิ้งทั้งหนูน้อยน้อยร่อยร่อยรับ                          เห็นพ่อกลับปลื้มเปรมเกษมสันต์

เข้ากอดคอฉอเลาะเสนาะกรรณ      สารพันทอดทิ้งทุกสิ่ง เอย.

ถอดคำประพันธ์
ยามหนาวเคยนั่งผิงไฟอยู่พร้อมหน้ากันแต่กลับมาทิ้งกัน ทั้งเพื่อนยาก แม่เรือนที่เคยหุงข้าวให้ ทิ้งลูกที่เคยกอดพ่อด้วยความดีใจ ทิ้งหมดทุกสิ่งทุกอย่าง

 
-
-