กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า

ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 18 มักเอ๋ยมักใหญ่

-
-

The struggling Pangs of conscious Truth to hide,

To quench the Blushes of ingenuous Shame,

Or heap the Shrine of Luxury and Pride

With Incense kindled at the Muse's Flame.

- 

๑๘.   มักเอ๋ยมักใหญ่                                           ก่นแต่ใฝ่ฝันฟุ้งตามมุ่งหมาย

อำพรางความจริงใจไม่แพร่งพราย                  ไม่ควรอายก็ต้องอายหมายปิดบัง

มุ่งแต่โปรยเครื่องปรุงจรุงกลิ่น                         คือความฟูมฟายสินลิ้นโอหัง

ลงในเพลิงเกียรติศักดิ์ประจักษ์ดัง                   เปลวเพลิงปลั่งหอมกลบตลบ เอย.

- 

ถอดคำประพันธ์

พวกมักใหญ่ใฝ่สูงจะทำแต่สิ่งที่ตนใฝ่ฝันมุ่งหมายๆไว้และปิดปังความจริงบางอย่างโดนไม่เปิดเผยให้ใครทราบ  แม้จะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอับอาย  มุ่งแต่แสดงให้เห็นรูปลักษณ์ภายนอกว่าดี  มีการใช้จ่ายทรัพย์เกินฐานะ  พูดจาอวดดีเพื่อแสดงความมีเกียรติสูงส่งของตนอื่นเห็น  อันเป็นการปกปิดความเป็นจริงของตนเองไว้

- 

คำศัพท์

ฟูมฟาย     สุรุ่ยสุร่าย  ใช้จ่ายเกินฐานะ

-
-