กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า

ลำดับตอนที่ #20 : ลำดับตอนที่ 20

-
-

Their lot forbad: nor circumscrib'd alone

Their growing Virtues, but their Crimes confin'd;

Forbade to wade through Slaughter to a Throne,

And shut the Gates of Mercy on Mankind.

- 

๑๗.   ชาวเอ๋ยชาวนา                           วาสนากั้นไว้ไม่วิตถาร

ไม่ชั่วล้นดีล้นพ้นประมาณ                สองประการนี้แหละขวางทางคระไล

คือไม่ลุยเลือนั่งบรรลังก์ราช              นำพินาศนรชนพ้นนิสัย

แต่ปิดทางกรุณาอันพาไป                  ยังคุณใหญ่ยิ่งเลิศประเสริฐ เอย.

- 

ถอดคำประพันธ์

-
-