กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า

ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 11 ที่เอ๋ยที่ระลึก

-
-

Can storied Urn or animated Bust

Back to its Mansion call the fleeting Breath?

Can Honor's Voice provoke the silent Dust,

Or Flatt'ry soothe the dull cold ear of Death?

- 

๑๑.   ที่เอ๋ยที่ระลึก                                 ถึงอธึกงามลบในภพพื้น

ก็ไม่ชวนชีพที่ดับให้กลับคืน             เสียงชมชื่นเชิดชูคุณผู้ตาย

เสียงประกาศเกียรติเอิกเกริกลั่น       จะกระเทือนถึงกรรณนั้นอย่าหมาย

ล้วนเป็นคุณแก่ผู้ยังไม่วางวาย           ชูเกียรติญาติไปภายภาคหน้า เอย.

- 

ถอดคำประพันธ์

ที่ระลึกที่สร้างขึ้น  ถึงแม้จะงามเลิศเลอสักเพียงใด  ก็ไม่สามารถทำให้ผู้ตายฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาได้  เสียงชื่นชมเชิดชูในคุณงามความดีของผู้ตาย  รวมทั้งเสียงประกาศถึงเกียรติยศอย่างแพร่หลายกันทั่ว  จะไปเจ้าหูของผู้ตายนั้นก็หาไม่  ทุกอย่างล้วนเป็นคุณแก่ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่  และเป็นการเชิดชูเกียรติยศของญาติพี่น้องที่มีชีวิตอยู่ต่อไป

- 

คำศัพท์

อธึก                        ยิ่งใหญ่ มาก

เอิกเกริก                แพร่หลายรู้กันทั่ว

กรรณ                     หู

-
-