คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พระนางแอบลอบหนีเที่ยว!
"ท่านพี่" "เราเส็ออไปเล่นนอวัันเถิ" พระนามุลินทร์ทรเอ่ยัวนพระเษภินี ให้เส็ไปยันอวั
เมื่อไ้ยินพระนิษาทรเอ่ยเ่นนั้น ึทำให้พระนาภัทรันทราเทวีทรเรลัวว่าะทำให้พระราบิาทรโรธ ที่นัำสั่อผู้เป็นพระราบิา ทรึอบปิเสธพระนิษา
"มิไ้หรอพระนิษา" "ท่านพ่อทรห้ามปรามมิให้เราออาวัมิใ่หรือ" พระนาภัทรันทราเทวีทรมิอยาออไปนอวั เนื่อาลัวพระราบิาะโรธนเอา
"เ่นนั้น็แอบลอบหนีออาวัสิเ้าะท่านพี่" พระนามุลินทร์ทรเอ่ยัวนให้ผู้เป็นพระเษภินี ให้แอบลอบหนีเที่ยวนอวัับน
เมื่อพระนาภัทรันทราเทวี ไ้ฟัพระนิษาทรเอ่ยัวนให้แอบลอบหนีเที่ยว้วยัน ึเิวามรุ่นิ เผอิพระนาภัทรันทราเทวีทริอยาะเส็ออานอวั เนื่อาอยู่ภายในวัน็เริ่มเบื่อเสีย ึละแอบลอบหนีออาวัับพระนามุลินทร์นาา แลวาแผนลันว่า ทระให้พระนามุลินทร์นาา อยึูวามสนใ้ารับใ้นเฝ้าวั โยารเนรมิร่าพระนาภัทรันทราเทวีอีร่าแลให้ร่านั้นรีร้อส่เสียัภายในวัเพื่อให้ ้ารับใ้ภายในวัรีบมาที่ห้อพระบรรทมอพระนาภัทรันทราเทวี แลใ้โอาสนั้น แอบรอบหนีออาวั
เมื่อพระนาวาแผนันเรียบร้อยแล้ว พระนามุลินทร์นาาึเนรมิร่าพระนาภัทรันทราเทวีร่าทิพย์เพื่อให้เหล่า้ารับใ้หลล แลให้ร่านั้นรีร้อล้ายับำลัโนทำร้าย เมื่อเหล่า้ารับใ้ไ้ยิน ทั้นในวัแลนอวัที่ไ้ยินเสียอร่าพระนาภัทรันทราเทวี ็พาันวิ่เลิมาที่ห้อพระบรรทมอพระนาภัทรันทราเทวี เมื่อทุอย่าเป็นไปามแผนอพระนาทั้สอ ็ึใ้โอาสนี้เส็แอบลอบออนอวันสำเร็ พระนาทั้สอทรีใ ที่ไ้เส็ออมาเล่นยันอวั
"ท่านพี่" "พวเราออมาไ้เสียแล้ว" "แล้วพวเราะไปเล่นแห่หนใันหล่ะเ้าะท่านพี่" พระนามุลินทร์ทรถามพระเษภินี ว่าออมาไ้แล้วแ่็มิรู้ว่าะไปเล่นที่แห่ใ
ราวนั้น พระศรีสุรศาสร์ ็แลผ่านมาเห็นพระนาภัทรันทราเทวีเส็อยู่ับพระนิษา เมื่อพระศรีสุรศาสร์ไ้เห็นเ่นนั้น ็ทรีอีใ ที่ว่าอย่าน้อยน็มีโอาสไ้พบพระนาภัทรันทราเทวี นึว่าะถูพระราบิาสั่ห้ามออนอวัเนื่อาลัวพระธิาอท่านะพบนเ้าเสียอี นึเ้าไปทัทายไถ่ถามว่าทระเส็ไปที่แห่ใัน
"พว้ายัมิทราบเลยว่าะเส็ไปเล่นที่แห่ไหนัน" "แถม้า็ริเริ่มเบื่อเมือบาาลเสียแล้ว" พระนาภัทรันทราเทวีทรเอ่ยอบพระศรีสุรศาสร์
"เ่นนั้นพวเราเส็ไปเล่นยัโลมนุษย์ไหมเ้าะเ้าพี่" พระนามุลินทร์ทรัวนผู้เป็นพระเษภินี
"ะีหรือพระนามุลินทร์" พระนาภัทรันทราเทวีทรเอ่ยถามพระนิษา เพราะนเรลัวว่าะถูับไ้ว่าทรแอบเส็ออนอวัแล้วยัะเส็ไปยัโลมนุษย์เ้าอี
"ท่านมิ้อเรลัวหลอเ้า่ะเ้าพี่" "้าเนรมิร่าทิพย์อท่านพี่มาแล้วเ้า่ะ" พระนามุลินทร์ทรปลอบพระเษภินี มิให้เรลัว
"เ่นนั้น้าอิามพระนาทั้สอเส็ไปยัโลมนุษย์ไ้หรือไม่อรับ" พระศรีสุรศาสร์ทรอิามพระนาภัทรันทราเทวีับพระนิษาอพระนาเส็ไปยัโลมนุษย์
"ไ้สิเ้าะ" พระนาภัทรันทราเทวีทรเอ่ยอบพรายิ้มให้
เมื่อทั้๓ทรทราบแล้วว่าะไปเล่นแห่ใึพาันแปลายเป็นนาเส็ไปเล่นน้ำบนฟาฟ้ายัโลมนุษย์ ส่ผลทำให้มีเมฝนฟ้าะนอ ปราึ้นท่ามลาท้อฟ้าอันสใสไร้วี่แววอฝนฟ้าบนโลมนุษย์ ึทำให้ฝนระหน่ำ ส่ผลทำให้าวโลเิวามแื่นรับมือมิทันทีู่่ๆ ็มีฝนระหน่ำ ผู้นใที่เลี้ยวัวเลี้ยวาย ็แทบะเอาเ้าอมิทัน
พระนาภัทรันทราเทวีับพระนิษาแลพระศรีสุรศาสร์ เมื่อพาันเล่นน้ำนสมั่ใแล้ว ็พาันลับยัวับาาล แ่ระหว่านั้นพระนาภัทรันทราเทวี็เอ่ยึ้น
"แล้วพวเราะลับวัยัไมิให้ถูับไ้ันหล่ะพระนิษา" พระนาภัทรันทราเทวีทรเอ่ยถามพระนิษา
"แย่เสียแล้วเ้าพี่" "พวเราเล่นันนเพลินป่านนี้ท่านพ่อทราบว่าพวเราแอบลัลอบเส็หนีออาวัเสียแล้ว" พระนามุลินทร์นาาเอ่ยึ้น้วยวามเรลัวในใ็พลารุ่นิว่านะโนลโทษเป็นแน่
|
ที่ห้อพระบรรทมอพระนาภัทรันทราเทวี
(านี้มีเนื้อหาหยาบายโปรใ้วิารา!!)
เมื่อ้ารับใ้ถือวิสาสะเ้ามา ห้อพระบรรทมอพระนาภัทรันทราเทวีไ้แล้ว็ทราบว่าเสียนั้นมิใ่พระนาภัทรันทราเทวี แ่เป็นร่าที่ถูเนรมิึ้นมา เมื่อพบว่าพระนาภัทรันทราเทวี ทรหายัวไปพร้อมับพระนิษา ้ารับใ้หิผู้หนึ่ึรีบไปเ้าเฝ้าพาอนันนารา แลทูลบอพาอนันนาราให้ทรทราบ
"แย่แล้วเ้า่ะนายท่าน!!!" "พระนาภัทรันทราเทวีทรหายัวไปเ้า่ะ!!" ้ารับใ้ล่าวทูลพระราทานให้พาอนันนาราทรทราบ
"มึว่าเยี่ยไรนะ!?" "ูสั่ให้พวมึอยเฝ้าูแลพระธิาอูให้ีมิให้เส็ออนอวัมิใ่รึ!!?" "เหุใพระธิาถึยัเส็ออมายันอวัไ้!?" พาอนันนาราทรโรธเป็นอย่ายิ่เมื่อทราบว่าพระธิาทรหายัวไป ทำเอาเหล่า้ารับใ้หวาลัวมิล้าเอ่ยปาาลอบ
"ูถามเหุใพวมึึมิอบ!!" พาอนันนาราทรถามเหล่า้ารับใ้อีรั้
"้ามิทราบเ้า่ะ" "้าถือวิสาสะเ้าไปยัห้อพระบรรทมอพระนา็พบแ่เพียร่าพระนาภัทรันทราเทวีที่ถูเนรมิมาเ้า่ะ" หิรับใ้ที่ล่าวทูลเอ่ยอบพาอนันนารา ้วยน้ำเสียที่สั่นเนื่อาวามหวาลัว
พาอนันนาราึสั่ให้เหล่า้ารับใ้ามหาพระธิาทั่วสารทิศ น้ารับใ้ผู้หนึ่มาพบพระธิา ที่บริเวทาเ้าเมือบาาล ึรีบเ้าไปทูลเรียัวพระนาภัทรันทราเทวีแลพระนิษาไปเ้าเฝ้าพาอนันนาราให้ไวที่สุ มิเ่นนั้นอาะโนเี่ยนีไ้
ผู้ประพันธ์ : ..อาภัสรา ุลสุวรร์
ผู้่วย : น.ส.นภัสลัษ์ เนโ
ความคิดเห็น