คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เสด็จพระราชดำเนิน
เมื่อถึหน้าห้อพระบรรทมอ พระนาอัรินธสินีเทวี แล้ว พระนาภัทรันทราเทวี แล พระนิษา
พระนามุลินทร์นาา ทราลเรีย พระนาอัรินธสีนีเทวี ผู้เป็นพระเษินี
"เ้าพี่อัริน~!!"
"ทรอยู่หรือไม่เ้าะ!?"
พระนาภัทรันทราเทวี แล พระนามุลินทร์นาา ทราลเรีย พระนาอัรินธสีนีเทวี พร้อมัน ้วยน้ำเสียอ่อนหวาน อยู่หน้าพระทวาร(วามหมาย = ประู) แ่ พาเพรภัทรนารา ทรเป็นผู้เส็มาเปิพระทวารให้ พระนาภัทรันทราเทวี แล พระนามุลินทร์นาา พราทรแลพระทัย
"พวเ้ามาทำอะไรันที่นี่!?"
พาเพรภัทรนารา ทรรัสถามพระนิษาทั้สอ ้วยวามแลพระทัย พราทร้อมอพระนิษาทั้สอ
พระนาภัทรันทราเทวี ทรแลเห็นว่า พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ทรเป็นผู้มาเปิพระทวารให้พระอ์ ับ พระนามุลินทร์นาา ผู้เป็นพระนิษา พระนาภัทรันทราเทวี ึทรรู้สึหุหิ มิาิว่า พาเพรภัทรนารา ทระเป็นผู้มาเปิพระทวารให้พระอ์แทน
"ะมาทำอะไร็เรื่ออ้าสิ!!"
"แล้วเ้าพี่อัรินอยู่ไหน!?"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูลถาม พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ้วยวามุ่นเือพระทัย พาเพรภัทรนารา ทรแลเห็นว่า พระนิษา ทรทูลอบเ่นนั้น พระอ์ึทรมิ่อยอบพระทัย
"อยู่ที่นี่แหละ!"
"ะัวนันไปที่ใอี!?"
พาเพรภัทรนารา ทรอบ พระนาภัทรันทราเทวี ้วยน้ำเสียเรียบเย
"เรื่ออ้า!!"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูล พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา พราัสีหน้ามิพอพระทัย
พาเพรภัทรนารา ทรแลเห็นเ่นนั้นึี
พระรร(วามหมาย = หู )อ พระนาภัทรันทราเทวี ผู้เป็นพระนิษา ทรหวัะหยอล้อ พระนิษา
"โอ๊ยย!!"
"นี่เ้าพี่ะีพระรร้าเพราะอันใัน!"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูล พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ่อนที่ พระนาทระใ้พระหัถ์ีไปที่พระรรอ พาเพรภัทรนารา สุแรเพื่อเป็นารแ้แ้น ่อนที่ทั้สอพระอ์ทรทะเลาะัน ่าฝ่าย่ามิยอมัน พระนามุลินทร์นาา ทรแลเห็นว่าพระเษาแลพระเษินี ทรทะเลาะันเ้าเสียแล้ว พระนามุลินทร์นาา ทรึแล้ายแลวา มิรู้ว่าะทำเ่นไรีมิให้เ้าพี่ทั้สอ ทรทะเลาะัน
ะนั้น พระนาอัรินธสีนีเทวี ทร็เส็ออมาาห้อพระบรรทมเนื่อาทรแลไ้ยินเสียพระสวามีับพระนิษาทรทะเลาะัน
"มีเหุอันใันหรือเ้าะ"
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรล่าวทูล ้วยน้ำเสียเสียอ่อนหวาน นทำให้ พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระสวามี แล พระนาภัทรันทราเทวี ผู้เป็นพระนิษา ที่ทรำลัถเถียทะเลาะันอยู่ ทร่าหยุทะเลาะันั่วรู่ ่อนที่ พระนาภัทรันทราเทวี ทระั้ัวไ้ ่อนที่ทระรัสับ พระนาอัรินธสินีเทวี
"เ้าพี่เ้าะ"
"พวเราเส็ออไปพระราำเนินเล่นนอวัันเถิเ้า่ะ"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรรัสับ พระนาอัรินธสินีเทวี ้วยวามีพระทัย พราทรแย้มพระโอษ์
"ไ้สิเ้าะ!"
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรรัสับ พระนาภัทรันทราเทวี ผู้เป็นพระนิษา ้วยน้ำเสียอ่อนหวาน ่อนที่ทระทูล พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระสวามี
"เ้าพี่"
"น้ออเส็ไปพระราำเนินยันอวันะเ้าะ"
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรทูล พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระสวามี พราทรแย้มพระโอษ์ให้ ่อนที่ พาเพรภัทรนารา ทรพยัหน้าอบ พระนาอัรินธสินีเทวี ้วยวามมิพอในั
แ่่อนที่ทั้สามพี่น้อทรำลัะพระราำเนินเส็ไปยันอวั พาเพรภัทรนารา ทร็นึเป็นห่วเป็นใยพระมเหสี ทรึาลเรีย พระนาอัรินธสินีเทวี แล พระนาภัทรันทราเทวี ับพระนามุลินทร์นาา ทั้สามพี่น้อ
"เี๋ยว่อน!"
พาเพรภัทรนารา ทรรัส ่อนที่ พระนาทั้สามทระหันลับไปแลมอ พาเพรภัทรนารา ้วยวามทรแลพระทัย
"้าอไป้วยสิ"
พาเพรภัทรนารา ทรรัส ้วยสีหน้าูเป็นัวลพระทัย แ่่อนที่พระนาอัรินธสินีเทวี ผู้เป็นพระมเหสี ทระทูลอบ พระนาภัทรันทราเทวี ทร็รีบทูลอบไป่อนเสียแล้ว
"ไป้วย!!?"
"ไป้วยเยี่ยนั้นรึ!!?"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูลถาม พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ้วยวามใ พรามิอยาให้ พาเพรภัทรนารา ทรเส็ไปับพวนนั
"ใ่"
พาเพรภัทรนารา ทรอบ พระนาภัทรันทราเทวี ้วยน้ำเสียนิ่เย ทำให้พระนาภัทรันทราเทวี ที่ทรแลไ้ยินเ่นนั้นทร็ัวล เรว่าหามี พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ะทำให้นมิ่อยไ้สนทนาับ พระนาอัรินธสินีเทวี แล
พระนามุลินทร์นาา
"ไ้สิเ้าะท่าน..."
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรทูลอบ พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระสวามี แ่ พระนาทรยัรัสมิาำ พระนาภัทรันทราเทวี ทร็รีบรัสแทรึ้นมา่อน
"มิไ้!!!!"
"เ้าพี่ะไป้วยมิไ้!!"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูลอบ พาเพรภัทรนารา ้วยวามมิพอใแลเป็นัวล ทำให้ พระนาอัรินธสินีเทวี แล พระนามุลินทร์นาา ทรใ แลหันหน้ามามอทอพระเนร พระนาภัทรันทราเทวี พราแลพระทัย
"เพราะเหุใันล่ะเ้าะ?"
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรรัสถาม พระนาภัทรันทราเทวี ผู้เป็นพระนิษา้วยวามนพระทัย พระนาภัทรันทราเทวี ทรไ้ยิน พระนาอัรินธสินีเทวี ทรถามเ่นนั้น พระนาภัทรันทราเทวี ทรึรีบทูลอบ ผู้เป็นพระเินี
"็..."
"็เพราะว่าเ้าพี่เป็นผู้ายยัไเล่าเ้าะ!!"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูลอบ พระนาอัรินธสินีเทวี ้วยวามร้อนใ พราทรี้ไปที่ พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรแลเห็นว่า พระนาภัทรันทราเทวี ทรมิ่อยอยาให้ พาเพรภัทรนารา ทรเส็ไป้วยเสียเท่าไหร่นั พระนาอัรินธสินีเทวี ทรึเราับ พระนาภัทรันทราเทวี
"หาเ้าพี่เส็ไป้วย็ีเหมือนันนะเ้าะ"
"ะไ้มีเพื่อนุยเยอะเยี่ยไรเล่าเ้าะ"
พระนาอัรินธสินีเทวี ทรรัสับ พระนาภัทรันทราเทวี ้วยวามใเย็น แลน้ำเสียอ่อน้อย พระนามุลินทร์นาา ทรแลไ้ยิน พระนาอัรินธสินีเทวี ทรรัสเ่นนั้น พระนาทรึเห็น้วยเ่นัน
"ใ่แล้วเ้าะ!!"
พระนามุลินทร์นาา ทรเห็น้วยับ พระนาอัรินธสินีเทวี ่อนที่ พระนาภัทรันทราเทวี ทระใอ่อนทรยอมให้ พาเพรภัทรนารา ทรเส็ไป้วยเนื่อา ทรแลเห็นว่าพระเษินีแลพระนิษา ทรออวามเห็นเียวัน
"็ไ้เ้า่ะ!!"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูลอบ พาเพรภัทรนารา ้วยวามมิเ็มในั ่อนที่ทระรีบพระราำเนินเส็ไปยันอวั พระนาอัรินธสินีเทวี แล พระนามุลินทร์นาา ับ พาเพรภัทรนารา ทรึรีบเส็ามไป
|
นอวั
เมื่อทั้สี่พระอ์ทรพระราำเนินเส็มายันอวัแล้ว สัพั พระนาภัทรันทราเทวี แลพระนามุลินทร์นาา ผู้เป็นพระนิษา ทร็รู้สึอยาเส็ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำโ พระนาภัทรันทราเทวี ทรึัวน พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา
"เ้าพี่"
"้าอยาเส็ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำโ"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูล พาเพรภัทรนารา ้วยวามสใสร่าเริ ทรหวัว่า พาเพรภัทรนารา ผู้เป็นพระเษา ทระพาเส็ไป
"้าพาพวเ้าไปมิไ้หรอ!"
พาเพรภัทรนารา ทรปิเสธ พระนาภัทรันทราเทวี พระนิษา เนื่อาเรว่าพระนิษาทรยัเ็อยู่ แลทรยัมิรู้เรื่ออสวรร์ หาืนพาไปละ็ พระนาภัทรันทราเทวี ทร้อไป่อเรื่อ สร้าวามเือนร้อนให้แ่ พาเพรภัทรนารา เป็นแน่
"โธ่.."
"เ้าพี่มิอยาไปเล่นน้ำหรือเ้าะ?"
"พาพวน้อไปหน่อยมิไ้หรือเ้าะท่านพี่~~"
พระนาภัทรันทราเทวี ทรทูล พาเพรภัทรนารา ทรวิวอนร้ออให้ผู้เป็นพระเษา ทรพานเส็ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำโ พร้อมับส่สายาอ้อนวอนพระเษา
ผู้ประพันธ์ : ..อาภัสรา ุลสุวรร์
ผู้่วย : น.ส.นภัสลัษ์ เนโ
ความคิดเห็น