ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (nct) darker than black | taeten (hogwarts au)

    ลำดับตอนที่ #1 : Stage 00 - They are all gone

    • อัปเดตล่าสุด 1 ต.ค. 61



    Stage 00

    They are all gone

     

     

     

              เสียงกรีดร้องอย่างทรมานดังขึ้นระงมเมื่อคฤหาสน์หลังใหญ่โตถูกแผดเผาด้วยเปลวเพลิงที่ไม่ทราบที่มา นัยน์ตาสีเขียวมรกตเบิกกว้าง เขาดิ้นรนหนีจากมือทั้งหลายที่กำลังจับตัวเขาไม่ให้วิ่งไปหาอันตรายด้วยตัวเอง ในใจกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ภาพของคฤหาสน์หลังโตที่ดูไม่ต่างจากนรกมากนักทำให้เขารู้สึกเหมือนใจสลาย เด็กน้อยทั้งถีบทั้งเตะคนรอบข้างอย่างเอาเป็นไปเอาตาย

     

              ไม่นะ..ครอบครัวเขาอยู่ในนั้น

     

             เฮ้..อย่ายืนดูอย่างเดียวสิ ไปช่วยพวกเขาสิ!

     

             ได้โปรด อย่าทำแบบนี้..ไปช่วยพวกเขา!!

     

              เด็กชายสะอื้น ขืนตัวออกจากการจับกุมก่อนวิ่งไปทางคฤหาสน์อย่างทุลักทุเล พวกคนใช้ที่พากันพยุงกันออกมาจากคฤหาสน์ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าพวกเธอจะมีบาดแผลฉกรรจ์อันเกิดจากเปลวเพลิงเหล่านั้นอยู่ก็ตาม สิ่งที่เขาสนใจมีเพียง..พ่อแม่และพี่ๆของเขาไม่ได้ออกมาจากประตูบานนั้น

     

              “คุณหนู! คุณหนูคะ! หยุดก่อน” สาวใช้ส่งเสียงห้ามเมื่อเห็นเขาเริ่มออกตัววิ่งเหมือนจะเข้าไปข้างในนั้นให้ได้ เขาถูกจับตัวเอาไว้ที่ครั้ง..ร่างกายที่เล็กตามประสาเด็กอายุ 9 ขวบ ไม่อาจต้านทานแรงของผู้ใหญ่ได้อีก

     

              “ครอบครัวผมอยู่ในนั้น! ช่วยพวกเขาสิ ช่วยพวกเขา ได้โปรด!” ร่างน้อยสะอื้นฮัก เขาจับชายกระโปรงของแม่นมสาวก่อนกอดขาเธอราวกับกำลังหาที่พึ่งพิง อ้อนวอน..ขอร้องให้ใครซักคนก็ได้เข้าไปช่วยครอบครัวของเขา

     

              ในนั้น..ครอบครัวของเขายังไม่ออกมา

     

              เขารู้สึกไร้เรี่ยวแรงยามเมื่อลองนึกถึงอนาคตข้างหน้าอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ หากมีคนเดินมาบอกว่าพ่อแม่และพี่ๆของเขาเสียชีวิตแล้วเขาจะทำยังไง หากเขาต้องเห็นศพของทั้ง 4 คนเขาจะเป็นยังไง เขาจะยังอยู่ได้หรือเปล่า..

     

              และคำตอบคือไม่..หัวใจของเขามันคงแหลกสลายในวินาทีที่เห็นศพของครอบครัวที่เลี้ยงดูเขามาตลอด 9 ปีเต็ม ทั้งพี่ชาย..ทั้งพี่สาว ทั้งพ่อ..และแม่ เขาไม่อาจทนรับความเจ็บปวดเหล่านั้นได้ทั้งหมด นั่นครอบครัวของเขานะ..ช่วยทำอะไรซักอย่างทีสิ

     

              เจ้าตัวน้อยกัดปากจนห้อเลือด..เขามองไปที่คนจากกระทรวงเวทมนตร์ที่วิ่งกระหืดกระหอบมาทางนี้

     

              มันไม่ช้าไปหรอกหรือ? ทำไมไม่มาให้เร็วกว่านี้?

     

              ต้องให้เขาทนมองคฤหาสน์หลังนี้ถูกเผาจนเหลือเถ้าถ่านก็หรือแล้วค่อยมา?

     

              ในใจนึกตัดพ้อว่าทำไมโชคชะตานั้นช่างเล่นตลกกับเขาเสียเหลือเกิน คนพวกนั้นพยายามควบคุมสถานการณ์อย่างเต็มที่..กว่าเปลวเพลิงจะมอดดับก็ปาไปเกือบค่อนคืน ได้ยินคนเหล่านั้นพูดกันว่านี่เป็นครั้งแรกที่คฤหาสน์ของพวกเลือดบริสุทธิ์ถูกไฟแผดเผาจนแทบไม่เหลือซากขนาดนี้

     

              ศพที่ไหม้เกรียมของบิดาและมารดารวมถึงพี่ๆที่ถูกหามออกมาทำให้เด็กน้อยใจสลาย เขานิ่งค้าง..รู้สึกเหมือนร่างทั้งร่างชาวาบจนไม่แม้แต่จะขยับเขยื้อน ได้แต่มองศพของพวกเขาที่ถูกหามใส่เปลผ่านไป

     

              ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันเหมือนกับโลกทั้งใบที่ถล่มลงมาต่อหน้าต่อตา

     

              เหมือนกับว่า..เขากำลังถูกทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวในโลกที่แสนโหดร้ายใบนี้

     

     

    .

    ………..

    ………………..

     

                

    “จับตาดูเขาไว้ให้ดีๆล่ะ เขาคือคนที่จะกลายเป็น พระเจ้า ..เพื่อทำให้ความปรารถนาของพวกเราเป็นจริง”

     

     

     

     

     

     


     

    1/10/2018

              บทนำมาแล้วววว สวัสดีค่า เราชื่อ กันย์ เนอะ พึ่งเคยแต่ง Au Hogwarts แบบนี้เหมือนกัน เหตุเกิดจากนั่งดูแฮรี่พอตเตอร์ทุกภาคแล้วเกิดเสพติด ชอบอะไรแบบนี้มากๆ อยากลองแต่งดูซักครั้ง ถ้าผิดพลาดตรงไหนสามารถติชมได้เลยนะคะ ;-;

              รู้สึกสั้นไปหน่อย..แต่นี่เป็นบทนำเอง สัญญาว่าตอนหน้าจะยาวค่ะ (ยาวมากๆเลยด้วย..) เอาเป็นว่าถ้าพบเห็นคำผิดก็บอกเราได้เลยนะคะ และสามารถทวงฟิคหรือให้กำลังใจได้ด้วยการเม้นหรือสกรีม #สีดำทต ค่ะ!

     

     

     

     

     

    T
    B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×