บทปนันแห่งรัก

แนะนำตัวละคร / ทักทายผู้อ่าน / เขียนตามใจชอบ พิมพ์ตรงนี้ได้เลยบทนำ

นี้ๆพวกเธอ รู้รึเปล่า อีกไม่กี่อาทิตย์เป็นวันอะไร วันอะไรอีกนะ เด็กสาวน้อยคนหนึ่งได้พูดขึ้นมาถ้าเป็น  "เดือนกุมภาพันธ์" คงจะเป็น วันแห่งความรัก สินะ วัน วาเลนไทน์ ลืมสนิทเลย เพื่อนอีกคน ได้พูดขึ้นมาต้องรีบทำ ช็อกโกแลต แล้ว><

นั่นสิๆ >< 

 

ตอน จุดเริ่มต้น

-- ก๊อกก๊อกก๊อก โอมะๆ เสียงที่ ได้ฟังทุกๆเช้า โอมะตื่นได้แล้วจะนอนไปถึงไหน ครับบบแม่ ตื่นแล้วๆ ตัวเราลุกขึ้นได้แต่ ถอนหายใจ วันแม่คงจะไม่อยู่บ้านนะเดือนหนึ่งนะเดือนหน้าแม่ถึงจะกลับมา ครับบแม่ผมไปก่อนนะครับแม่ตัวเราก็ได้ เดินออกจากบ้านและเริ่มเดินไปยังถนนที่เคยเดินประจำ

แต่ทันใดนั้นผมก็ได้หันไปมอง นาฬิกา ที่ข้อมือ งะงานเข้าละ ไปไม่ทันก่อนขึ้นชั้นเรียนแน่เลยเรา คงต้องใช้วิธีนั้นแล้วสินะ. ผมรีบตรงไปร้านขายของชำที่มี ตรอกทางเดินเล็กๆอยู่ เรา รีบจ้ำเท้าอย่างไวขอไห้ทันทีเถอะ เราได้เดินออกจากเดินเล็กๆ นั่น

อีกนิดเดียวๆ โย่ว..โอมะเสียงเพื่อนร่วมห้องดังมาจากข้างหลัง นายดูรีบไปไหนกัน ==จะไม่รีบได้ไง มันจะขึ้นชั้นเรียนแล้ววว

?.? โอมะนายพูดอะไรของนายนี้มันพึ่ง จะ07.30เองนะ ผมทำน่าตกใจแล้วหันไปมอง นาฬิกาที่ข้อมือ แหะๆ นาฬิกาตาย ผมได้แต่ถอนหายใจ*^*

 แล้วจะรีบทำไมฟะเนี่ยตัวเราได้แต่พูดกับตัวเอง

ในระหว่างทางที่เดินไปผมผมก็ได้หันไปมองน่าของเพื่อน

ดูนายดูตื่นเต้นจังนะ ><นี่แกไม่รู้หรอว่าอีกไม่กี่อาทิตย์วันอะไร  อย่าบอกนะว่าเป็นวันนั้น วันวาเลนไทน์ ใช่แล้วเพื่อนในวันนั้นแหละมันเป็นวันที่ผู้ชายทุกคนต่างขอไห้มันมาถึง

ตื่นเต้นๆ จะมีคัยเอา ช็อกโกแลตหรือดอกไม้มาให้ไหมนะ><. ผมได้แต่มองดูเพื่อนตื่นเต้นกับวันนั้นในระหว่างเดินทางไป รร. เดินมาชักพักและแล้วก็เดินมาถึง หน้า รร. ก่อนจะเดินเข้าไป รีบขึ้นห้องกันเถอะผมหันไปบอกไอ้คุณเพื่อนที่ มัวแต่ตื่นเต้นอยู่นั่นแหละ รีบไปชะที ผมก็ได้เดินนำหน้าขึ้น บันไดอาคารเรียนไปก่อน แต่ทว่าในระหว่างทางขึ้นก้อได้ยินเสียงหนึ่งดังมา

ระ..ระวังค่ะ.. ได้ชนผม จนกลองหนังสื่อ ไห้ตกลงพื้นแต่ทว่าใน ระหว่างผมได้จับมือเด็กสาวร่างเล็กเข้าหาตัวผมก่อนที่เธอจะตก บันไดขั้นสอง

^\\\^หากผิดพลาดยังไงต้อของอภัยด้วยครับ

ยังมีตอนต่อไป :P