คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1ความพยายามอยู่ที่ไหนความล้มเหลวอยู่ที่นั่น (จบ)
หลัาไปูัวเมื่อวันอัารอเหมย็ิ่อพูุยับเเนียลลอ ึ่ฝ่ายหลัยันทัไลน์มาุย้วยทุวัน วันไหนเลิานเร็วนอายุมาว่าะวนเธอออไปิน้าวเย็น้วยัน บาวัน็วนไปูหนั
อย่าวันนี้เป็นวันอาทิย์เเนียลไม่้อไปทำานเาึ่วยอเหมยออไปเที่ยว เริ่มาไปทำบุปล่อยนปล่อยปลา แวะาเฟ่สวยๆ ระหว่าทา เินเล่นมานศิลปะแลเปลี่ยนวามิัน และปิท้าย้วยินเนอร์สุโรแมนิในร้านอาหารหรูใลารุเทพฯ
อเหมยสวมเรสสีาวยาวเหนือเ่านิหน่อย แม้ะไม่ไ้เป็นแบบสายเี่ยวหรือเาะอแ่เเนียล็โว์วามเป็นสุภาพบุรุษถอสูทัวนอมาลุมไหล่บอบบาให้
เเนียลสุภาพอ่อนโยนและเทแร์เ่มา อเหมยแอบิว่าเาะทำแบบนี้ับผู้หิทุน เธอไม่ไ้หวั่นไหวแ่ไุ้ยไ้ออมาเที่ยวับเเนียลสนุี เธอับเาเ้าันไ้ในระับหนึ่ ารลอเปิใให้เามัน็ไม่ไ้แย่อย่าที่าิไป่อน
“น้ออเหมยสนใะไปนั่ื่มฟัเพลิลๆ ่อับพี่มั้ยรับ” ะเินออาร้านอาหารหนุ่มลูรึ่็หันมาถามอเหมยที่เินอยู่้าๆ
“ร้านไหนเหรอะ”
“Sweet Club รับ น้ออเหมยน่าะรู้ั”
ไน์ลับประำอิาเลยล่ะะไม่รู้ัไ้ยัไ “ถ้าเป็นที่นั่นไม่น่าฟัเพลิลๆ ไ้นะะ แ่หน้าประูเหมย็เ้นแล้ว่ะ”
เเนียลยิ้มำนัวเล็ที่ทำท่าโยไปมา “พี่อห้อวีไอพีไว้รับ แ่ถ้าน้ออเหมยอยาแน์็ไม่มีปัหา พี่ะอยอารัาให้รับ”
“เที่ยวเล่นนหมแรแล้ว่ะอนั่ิลีว่า เหมยอวนเพื่อนสนิทไป้วยันไ้มั้ยะ”
“ไม่มีปัหารับ”
รั้นประูรถถูเปิโยเ้าอมันอเหมย็้าวึ้นไปนั่้านในพร้อมับหยิบโทรศัพท์ึ้นมาส่ไลน์วนเพื่อนสนิท นที่นอนเหาอยู่บ้านมีหรือะไม่รีบอบล อเหมยไม่ลืมไลน์ไปบอภัสสรว่าะไป่อันที่ไหนแล้ววันนี้เธอลับบ้านึ
นอาิาแล้วยัมีสมาิเพิ่มมาอีสอน นั่นือเพื่อนอเเนียลที่บัเอิมาเอันอนเินเ้ามา้านในไน์ลับ เสียเพลในห้อวีไอพีลอเล้าับเสียพูุยสนุสนาน
อเหมยิบไวน์เบาๆ วาแ้วบ้าเป็นรั้ราวแ่ส่วนให่ถือิมือลอ เธอ่อน้าเฟัวเอเพราะถูเฮียๆ สอนมา่าายัยิาัวแสบที่ะบี้ะบันื่มเพราะนาิว่ายัไเธอ็แบลับอยู่แล้ว
“เบาๆ หน่อยแมุ่” อเหมยระิบเือนิาที่ำลัะระเหล้าในแ้วหลัถูเพื่อนอเเนียลยุ
วาเี่ยวมที่เริ่ม่ำปรือมอหน้าเธอ ริมฝีปาเลือบลิปสิสีแอมส้มลี่ยิ้มหวานระิบอบลับมาว่า
“ผู้ายเลี้ยเหล้า้อื่มใหุ้้ม”
“เหมือนบ้านน”
“่วยพ่อับแม่เฟเิน่าหา”
อเหมยลอา บ้านอิารวยว่าบ้านอผู้ายนที่เสนอัวเลี้ยเหล้าพวเธออี
ู่ๆ ประู็ถูเปิออ ผู้ายร่าสูให่หน้าาหล่ออลัารสอนที่เินเ้ามาทำสอสาวลุพรว
“อาเหมย!”
“ลับบ้าน” เสียแรเป็นเสียอเฮียสามาม้วยเสียอเฮียสอ
หนิหล้ำอ้าวไปว้า้อมืออเหมยทว่าเธอเบี่ยัวหลบ “ไม่ลับ เหมยบอม้าแล้วม้าอนุา”
อันที่ริพวเาไม่ไ้หวเธอเที่ยวลาืนแ่รั้นี้เธอมาับผู้ายถึมาามถึที่เ่นนี้
อเหมยรู้ว่าพวเาำลััวาเธอับเเนียลเหมือนับที่เยันผู้ายนอื่นออห่าเธอแบบหลายๆ รั้ที่ผ่านมานั่นแหละ แ่รั้นี้เธอะไม่ยอม อเหมยัสินใแล้วว่าะลอบับเเนียล!
“แ่เฮียไม่อนุา” เฟยหล้ำอ้าวามเ้ามาปรายามอเพื่อนสนิทน้อสาวแวบหนึ่
“อนนี้เหมยฟัแ่ม้านเียว” น้อสาวัวน้อยเิหน้าเถียลับอย่าเอาเรื่อ “อย่านะเฮีย”
อเหมยถอยหนีเฟยหลที่ทำท่าะยื่นมือมาระาลาออไป หนิหลเห็น็่วยปราม
“ไอ้สามเี๋ยวทำน้อเ็บ” พวเาะระาลาถูหรืออุ้มอเหมยออไปเสียอนนี้เลย็ยัไ้ แ่ที่ไม่ทำเพราะลัวน้อสาวัวน้อยแสนบอบบาอพวเาไ้รับบาเ็บ
แม้แ่รอยเล็บ่วนพวเา็ไม่อยาเห็นมันอยู่บนผิวาวนวลนั่น!
ไอ้สามใร้อนเือบทำน้อเ็บทุทีสออยาะทุบมัน ว่าแล้ว็ฟามือ้านั้นอน้อายไปหนึ่ที
“ลับเถอะอาเหมยเี๋ยวเรื่อเล็มันะลายเป็นเรื่อให่นะ” หนิหลเมินสายาอาาอน้อายหันมาเลี้ยล่อมน้อสาวอย่าใเย็น เือน้วยวามเป็นห่ว
“พวเฮียวรห่วัวเอมาว่าห่วเหมยนะ ถ้าม้ารู้เป็นเรื่อแน่…เราย้ายร้านันีว่า่ะ”
อเหมยเือนลับไปแล้วเอื้อมมือไปึแนเเนียลที่ยืนห่าออไปหนึ่่วแนให้เินามออมา รั้นเปิประูออนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าห้อ็ทำเอาอเหมยแทบล้มทั้ยืน ลมหายใาหายไปเสียื้อๆ !
“เฮียหนึ่”
อาเหมยน้อยเฮียสออุส่าห์เือนแล้วนะ
ัวอย่าอน่อไป
สอ : เฮียนอผมบอว่าอาเหมยไป่อับไอ้เเนียลที่ Sweet Club
สอ : ส่รูป
หนึ่ : แล้วพวมึรอเหี้ยอะไร
เฮียหนึ่มิอ่อนโยนเลอ 5555
ความคิดเห็น