ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความบ้าคลั่งที่ 2
"อือ อืมม~"เสียงครางเบาๆ กับเปลือกตาที่กำลังปรือขึ้นทีละนิด เป็นสัญญาณว่าเจ้าของร่างนี้ตื่นจากการพักผ่อนแล้ว
"อา ที่นี่มัน"แม้จะยังสลึมสลืออยู่ แต่พอมองดูดีๆแล้ว คุโรโกะ ก็พึ่งตระหนักได้ว่า ที่นี่ไม่ใช่ห้องของตน.........
พลันรู้ สมองเจ้ากรรม ก็ปลุกความทรงจำเมื่อวานทุกอย่างกับมา เรื่องที่แสนน่าตกใจ และเจ็บปวด
"ไม่ๆ อย่าคิดถึงมัน"ร่างบางพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก็จะสะบัดหัวไล่ความทรงจำแสนเลวร้ายนั้นออกไป แต่มันก็ไม่ได้ผล
"จะอะไรนักหนาเรียวตะ หมอนี่น่ะเป็นของเล่นอยู่แล้ว"
"อะ นั่นสินะฮะ"
"งั้นผมขอเล่นก่อนนะฮะ"
แหมะ แหมะ
"ฮึก นะ ฮึก น่ากลัว ฮือออ"ไม่นานนักจากเพียงนำ้ตาหยดสองหยด ตอนนี้นั้นดวงตาสีท้องนภาสดใสชื้นและเต็มไปด้วยนำ้ตา
เด็กน้อยปล่อยโฮอยู่อย่างนั้น จนสงบสติอารมณ์ได้ คุโรโกะก็ทำการทบทวนความทรงจำแม้ว่ามันจะเจ็บปวด และนำ้ตาอาจใหลรินได้ทุกเมื่อ
แม้เวลาจะผ่านไป ใบหน้าน่ารักก็ยังปรากฏคราบนำ้ตาอยู่เด่นชัด เปรียบเสมือนว่า ร่างบางกำลังร้องไห้ตลอดเวลา
ครืด!
"อ๊ะ"คุโรโกะสดุ้งออกจากภวังค์หันมาดู ทางต้นเสียงหรือก็คือประตูทันที
แต่ที่หน้าประตู กลับมีคนๆหนึ่งยืนอยู่
คนที่ไม่อยากจะเจอตอนนี้
คนที่เคยเป็นเพื่อนสนิท
คนที่หักหลังเรา
.
.
.
.
คิเสะ เรียวตะ
"หวาา~ คุโรโกจจิ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ" พูดจบร่างสูงก็พุ่งเข้ามากอด ร่างบางที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียงทันที
"ปะ...ปล่อยผมครับ"คุโรโกะเอ่ยเสียงเบา
"ไม่เอาสิ ทำหน้าแบบนั้นน่ะ"
"มันไม่น่ารักนะฮะ"
คนตัวสูงยอมผละออกจากร่างบางแต่โดยดี แล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มนุ่มนิ่มนั่น
อย่างปลอบโยน
พลันทำให้นำ้ตาไหล อาบใบหน้างดงามของร่างบางทันที
"ฮึก ฮืออ~"หลังจากการกลั้นมายาวนาน คุโรโกะก็ปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง
และคงจะจบอยาก
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น จากความกลัวและความเศร้า ดังระงมไปทั่วห้อง
ท่ามกลางคนสองตนที่อยู่กลางห้อง
"ไม่เป็นไรฮะ"ร่างสูงก็ยังคงพูดปลอบต่อไป
จากวินาที เป็นนาที จากนาที เป็นชั่วโมง
ร่างบางนั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น จนสลบไป
"ราตรีสวัสดิ์ฮะ"คิเสะ จัดท่านอนให้คนตัวเล็กเสร็จ ก็พูดขึ้นพลางก้มหน้า
เข้าไปใกล้ และจูบร่างบางอย่างแผ่วเบา
ไม่นานนัก จากจูบแสนแผ่วเบา ก็เริ่มรุกล้ำเข้าไปในโพลงปาก ค่อยๆเริ่มกอบโกยหาความหวานอย่างระมัดระวัง
"อืม~ อือ"
เมื่อร่างบางเริ่มรู้สึกตัว ปากหยักจึงค่อยๆ ถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง
แล้วร่างสูง ก็เตรียมลุกจากเตียง แต่ก็ต้องชะงัก
"ขอบคุณครับ คิเสะคุง"ริมฝีปากของร่างบาง ขยับเป็นคำอย่างช้าๆ และส่งเสียงมาแผ่วเบา ดวงหน้างามจากที่เป็นหน้าแสนเศร้าก็ เปลี่ยนเป็นสีหน้าแสนมีความสุขจากห้วงฝัน
"บริสุทธิ์จริงนะ"
ปัง!
เมื่อตกลงไป ในเล่ห์เหลี่ยมของจิ้งจอก
หนทางที่จะขึ้นนั้นน้อยนิด
จากดีกลายเป็นร้าย การหักหลังที่แสนง่ายดาย
ง่ายดาย.....
.
.
.
เหลือเกิน
-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-&-
writter talk
เฮลโล่~ มาอัพแล้วน้าาา เรื่องนี้จะเน้นไปส่วนใหญ่คือเล่ห์เหลี่ยมนะฮะ จะไม่ให้เลวเกินไป(เหรอ!) แล้วตัวละครจะไหลมาเรื่อยๆ ส่วนเรื่องนี้วางพล๊อตไว้แล้วนะฮะ ตอนจบจะให้ Happy end หรือ Bad end จะให้รีดโหวตนะฮะ
ปล ใครเชียร์คนไหนเม้นไว้ได้นะฮะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น