คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : น้ำตาขม 80%
“รับ... ถ้ามีอะไรบอับไมเิลไ้นะ ไม่้อห่วรับ ผมรัษาำพูอยู่แล้ว”
ลูเี่ยนวาสายามาราอริาที่โทรมาหาเาหลัาทีุ่ยับลูสาวเรียบร้อย แผ่นหลัหนาเอนายพิเ้าอี้ัวให่ นิ้วแร่นวลึมับเพื่อให้ผ่อนลาย เรื่อพ่อับแม่อเธอ็ยั่อวนิใอเา ถ้าริารู้สิ่ที่เาทำ เธอโรธไม่น้อย แ่ะบอมัน็ือเาผิำสัาที่ให้ไว้ับพ่อแม่เธอ
เาหยุวามิแล้วลุึ้นเินออาห้อทำานไป ริาเ้านอนไปแล้ว เาเินไปที่เียเอนายลนอน สอแนโอบอร่าบาอเธอไว้เหมือนทุวันที่มีเธออยู่
ริายัไม่หลับ เธอรู้สึไ้ถึอ้อมออบอุ่นอลูเี่ยน แล้วเิำถามึ้นในหัวใ ว่าัวเธอนั้นะสามารถทำให้เารัไ้หรือไม่ ถ้าเปลี่ยนาเบื่อ เป็นรัะีแ่ไหน
“ยัไม่หลับเหรอ” เสียทุ้มถามเมื่อรู้สึว่าริายับัว
“ำลั่ะ”
“ไปนั่รถเล่นไหม”
“ะ”
“ันนอนไม่หลับ”
ริาหันหน้าไปมอลูเี่ยน เธอเห็นแววาอเาเรีย เลยิว่าเาอาะมีเรื่อไม่สบายใ
“ไ้่ะ” เธออบรับเาเสียแผ่วเบา ถ้าารออไปนั่รถเล่น ะทำให้วามเรียอเาบาเบาล เธอ็ยินีที่ะไป
รถสปอร์หรูเปิประทุนับเลื่อนไปบนถนนที่เ็มไป้วยแสสีและไฟประับที่สวยาม พร้อมับวามึัอผู้น นิวยอร์เอ็เป็นเมือที่ไม่หลับใหลเ่นเียวับเมือให่ ๆ ห้าร้านมามายละลานา ลูเี่ยนับรถออห่าไลย่านเศรษิออมาเรื่อย ๆ สายลมพี่พัเส้นผมนปลิวไสววามเย็นบา ๆ ่วยทำให้วามเรียบาอย่าอลูเี่ยนลายล เาลวามเร็วล และอรถที่้าทารสวนสาธาระ
“หนาวไหม” เาหันไปถามหิสาวที่นั่อยู่้าน้า
“นิหน่อย่ะ” ริาอบามริ
ลูเี่ยนถอเสื้อแ็เ็ัวนอที่สวมอยู่ออ แล้วสวมมันให้ริา เธอมอสบาเานิ่ หัวใเ้นรัวอย่าหวั่นไหวในสายาที่เามอมา ลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่พรมอยู่ในร่าายแร่นั้นวนให้รู้สึหลใหล
ลูเี่ยน่อย ๆ ้มหน้าเ้ามาิใบหน้าาม วามมอลึลไปในวาหวาน แล้ว้มลูบที่ริมฝีปาอิ่มอย่าอ้อยอิ่ ูบหวานที่เาำลัมอมเมาริาหวานนเธอแทบะล่อลอย มือบาับเสื้อเิ้อเาแน่นนเป็นรอยยับ ฝ่ามือหนาลูบสัมผัสที่แผ่นหลับาอย่าเบามือ
“เหมือนันะิหนี้สอนอะไรเธออยู่หรือเปล่านะ” น้ำเสียแหบพร่าถามที่้าหู มูมยัวนเวียนอยู่ที่ลำอระห
ริาหัวใเ้นรัวเร็วับสัมผัสและำพูอลูเี่ยน เธอรู้วามนัยในำถาม
“ว่าไำไ้ไหมว่าันิหนี้อะไร”
ริาส่ายหน้าไปมาอย่าเินอาย ลูเี่ยนมอแล้วยิ้ม้วยวามเอ็นู วามเรียที่มีบาเบาลไ้้วยรอยยิ้มอเธอ และอยาะให้รอยยิ้มแบบนี้อยู่ับเธอไปนานแสนนาน
“ลับันเถอะ”
วามปรารถนาายัึ้นในวาม ริาเอใ่ว่าะไม่รู้วามหมายอสายานั้นที่สื่อออมาัเน
แ่อยู่ ๆ เสียโทรศัพท์อริา็ัึ้น ิ้วเ้มมวเาลายูบและอ้อมอ เธอมอหน้าเาแล้วหันไปมอโทรศัพท์ที่ำลัหวีร้อ
“อโทษนะะ ันลืมปิเสีย”
“รีบรับเสียสิ” เสียเ้มพู เาิว่าแม่อเธออามีเรื่อ่วน
************************
อนนี้นิยายเรื่อ พันธนาารยอรัาานไ้วาายแล้วนะะ ราา 149 บาท สำหรับ 9 วันแร ไปโหลทลออ่านันู่อนไ้นะะ
ความคิดเห็น