ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
[ ตอนที่ 2 - สารภาพรัก ]
วันนี้เป็นอีกวันที่ เรียวมะ มารับฉันเสมอและที่เห็นอยู่บ่อยๆก็คงจะใบหน้านิ่งๆแต่แฝงไปด้วยคงามหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆแต่ฉันกับเรียวมะทำไมถึงไม่เคยได้พูดกันดีๆบ้างนะ (' ')?
"โอฮาโยะเรียวมะคุง" ฉันส่งยิ้มทักทายให้เรียวมะที่กำลังยืนหน้าบูดเหมือนปวดอึอยู่ในห้องครัว
"...โอ้ ~" สั้นๆได้ใจความพร้อมกับเสียงอันยืดยานแสดงให้ได้ยินอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งสุดๆ ^^"
"ไปกันได้แล้วเดี๋ยวก็สายหรอกจ๊ะ" แม่กล่าวพลางส่งยิ้มและสิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือข้าวกล่อง
"ไปก่อนนะครับ" เรียวมะกล่าวก่อนจะก้มหัวให้เล็กน้อย เหตุผลที่เรียวมะทำท่าทางเหมือนคนญี่ปุ่นนั้นก็เพราะเขายังคงสืบเนื่องวัฒนธรรมทางญี่ปุ่นอยู่บ่อยๆ ถึงแม้เขาจะเรียนที่ไทยก็ตาม
"ไปก่อนนะค่ะแม่จ๋า" ฉันหอมแก้มแม่หนึ่งฟอดก่อนจะรีบเดินตามเรียวมะไปในทันที
"รีบๆเดินเถอะยัยบ๊อง...เดินช้าจะทิ้งไว้ตรงนี้แหละ" เรียวมะเอ่ยเสียงหงุดหงิดแต่ก็ยังคงหันมามองตลอด
"รู้แล้วๆ บ่นเป็นตาแก่ไปได้" จริงๆนะ
ปึก !
"..."
"อะไรของเรียวมะจู่ๆก็...." ฉันที่เดินกระแทกร่างยักษ์ของเรียวเข้าเต็มๆนั้นก็อดที่จะแว้ดใส่ไม่ได้ แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับมา
"เมี๊ยววว ~"
"เนโกะจังง ~" ^[ ]^
"ฟ้าใสอย่าจับมันนะ...พวกนี้สกปรก" ก่อนที่มือฉันจะได้จับขาที่ก้าวพลาดเพราะแรงกระชากจากฝ่ามือนั้นทำเอาฉันแทบจะทรงตัวไม่ทัน
"เมี๊ยววว ~"
"...ต แต่ว่ามัน" ฉันหันไปชำเรืองเจ้าแมวน้อยน่าสงสารตัวนั้น
สุดท้ายฉันก็โดนบ่นจนหูชา แน่ละก็นายไม่ชอบแมวนี่หน่า จำได้หรอกนะ...
เขาเคยโดนแมวข่วนหน้าจนเป็นแผลในสมัยเด็ก กว่าแผลนั้นจะหายก็ทำเอาเขาหงุดหงิดแล้วก็เกลียดพวกมันมากทั้งๆที่มันออกจะน่ารักขนาดนั้น หรือจะบอกว่าร้ายเดียงสากันแน่นะ
"สำหรับคนบ้าเท่านั้นแหละ...ชิ" ฉันพึมพำแต่ก็อดคิดถึงแมวตัวเมื่อสักครู่ไม่ได้ ตัวสีขาวตาสีดำหนึ่งข้างนั้นน่ะ อยากได้จังนะ
"เพ้อเจ้ออะไรอีกละ..." เรียวมะหันมามองที่ฉันในขณะที่ฉันดันยืนเหม่ออีกครั้ง น่าอายชะมัดเลย
"เปล่า...งั้นไปก่อนนะ" ฉันกล่าวก่อนจะรีบเดินหนี
"ชั้นเรียนเธอมันอีกฝั่งยัยบ๊อง" เรียวมะขัดและนั้นยิ่งทำให้ฉันยิ่งอับอาย T^T ฉันไม่น่าเหม่อต่อหน้าคนๆนี้เลยให้ตายสิ
"รู้อยู่แล้วละนะ !" ฉันรีบหมุนฝีเท้าของตัวเองไปอีกด้านทันที แต่ก็ไม่วายเดินกระแทกไหล่ให้เรียวมะอีกที
"...เฮ้อ" -_____-
"BAKA !!" >[ ]< ฉันตะโกนทิ้งท้ายเต็มที่ก่อนจะวิ่งปรู๊ดดด
ระหว่างที่เดินไปชั้นเรียนฉันได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีคนมองดูอยู่มากมาย แต่ท่าทางของเธอนี่มัน...เป็นนางแมวสวาทรึไงถึงได้ใส่เสื้อผ้าสั้น เสื้อนั้นจะรัดให้แตงโมแตกเลยรึไง กระโปรงนั้นไม่มีปัญญาซื้อรึไงกันฉันออกให้ก้ได้นะหรือจะเอาผ้าถุงแม่ฉันก็เยอะอยู่นะ เห็นแล้วฉันละทั้งร้อนทั้งอายแทนเลยจริงๆให้ตายสิ
"โอ๊ะ !! Ryoma" เสียงสูงทำเอาฉันถึงกับเงิบไปเลย แต่สำเนียงมันแปลกๆนะภาษาญี่ปุ่นหรือภาษาอังกฤษน่ะ - -
"...มีนา" ใช่จริงๆด้วยเขาเรียกเรียวมะนี่หน่า แต่ว่าทำไมเขาถึงรู้จักกันหรือจะผิดคน เป็นไปไม่ได้หรอกในเมื่อโรงเรียนี้มีคนที่เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นก็มีแค่เพียง เรียวมะ เพื่อนของฉันเท่านั้นแหละ
"ช่วยมาเป็นแฟน...มีนาด้วยนะค่ะ" นางนั้น
"ห๋า" เรียวมะ
"!!!!" ฉัน
"...." ทุกคนในพื้นที่นั้นๆ
O[ ]O ํ ํ ํ ํ ํ ํอะไรนะ !!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น