ลองเปิดใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

ตื่นเช้าขึ้นมาพร้อมกับอากาศที่แจ่มใส ช่างเป็นวันที่น่านอนต่ออะไรเช่นนี้ แต่ด้วยภาระหน้าที่อันหนักอึ้งที่เรียกว่า “งาน” ทำให้ต้องลากสังขารตัวเองไปทำงาน ชีวิตผมนี่ช่าง very good จริงๆ และแล้วก็เป็นวันที่ผมลองจีบใครซักคน และก็อกหักด้วยในเวลาเดียวกัน จบด้วยคำว่า “เพื่อน” ด้วยนะ 

เรื่องมีอยู่ว่า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายโสด(ไม่)ซิงแต่อ่อนคนหนึ่ง พบสาวที่ถูกใจในแอพๆหนึ่ง เขาจึงลองทักไปหาเธอดู แต่กว่าจะทักได้ทำตัวเป็นสโตร์คเกอร์นานนับปี โดยการส่องแม่งทุกอย่างในแอพๆนั้นนั่นแหละแต่ไม่กดถูกจงถูกใจอะไรเลย ดูแต่ความเคลื่อนไหวในแอพนั้น(loser ว่ะ) และแล้วเขาก็ได้ตัดสินใจอย่างแรงกล้าในการทักเธอไป

ปล.ขอแทนผมว่า "นู" แทนเธอคนนั้นว่า “กาญจน์”

นู : ทักครับ (นี่เหตุการณ์สมมุติ เนื่องจากสถานการณ์จริงไม่ได้เริ่มอย่างนี้ และ ผมจีบไม่เคยจีบใครขอเริ่มอย่างนี้ละกันครับ )

กาญจน์ : คะ ทักมามีอะไรรึเปล่าคะ 

หลังจากที่เธอตอบมาผมก็ใช้เวลาคิดอยู่พักนึงก่อนจะตอบกลับไป

นู : ผมชอบคุณครับ อยากรู้จักกัันมากกว่านี้อะครับ 

กาญจน์ : ห้ะ จริงเหรอ 

นู : ครับ 

กาญจน์ : อะไรที่ทำให้คุณชอบชั้นเหรอคะ 

ด้วยความที่ผมดีใจ ตกใจ และ สับสน ในเวลาเดียวกัน ทำให้ผมเริ่มทำอะไรไม่ถูกแล้วก็ใช้เวลาไปอย่างมากในการคิดหาคำตอบว่าจะตอบอะไรดีที่จะทำให้เธอคิดว่าเรามันน่าสนใจและหลังจากที่ผมใช้เวลาอยู่พักนึงในการรวบรวม ทบทวน เรียบเรียงคำพูด ,้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้ และความกล้าทั้งหมดที่ผมมี และตัดสินใจตอบกลับไป 

นู : ผมชอบไลฟ์สไตล์ของคุณ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัว การถ่ายรูป แคปชั่นต่างๆ และ ประเภทสถานที่เที่ยว

กาญจน์ : อ๋อค่ะ แต่ฉัันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่าเนาะ 

นู : ครับ 

จากนั้นเธอก็ส่งสติกเกอร์หน้ายิ้มมาให้ผม เยี่ยม เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกอยากซัดไอ้หน้าสติ้กเกอร์นั่น และนิยายหน้านี้เป็นการระบายเฉยๆ ใครจะคิดยังไงผมไม่สนหรอก แค่รู้สึก ดาวน์ แล้วหาที่ลงเฉยๆ ใครที่เข้ามาอ่านแล้วสมเพสผมผมไม่สนใจหรอก สุดท้ายนี้ขอขอบคุณครับที่หลงเข้ามาอ่าน รักนะครับ จุ้บๆ 

จบบริบูรณ์