ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    การจุติ ณ ดินแดนแห่งใหม่ (hunter x hunter) (hxh)

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 9

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 67


     

     

     

    ในรุ่งเช้า ฟงตัดสินใจว่าเขาควรหาที่พักใหม่แทนที่จะนอนในป่าซึ่งอาจทำให้คนสงสัย เขาเดินทางมาเจอบ้านเก่าหลังหนึ่งซึ่งดูเก่าแต่ยังคงสภาพดี เขาได้พบกับชายชราซึ่งดูเหมือนจะเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ จากการพูดคุย ฟงได้รับรู้ว่าชายชรานั้นชื่อว่า  อะซึโกะ

     

    หลังจากได้พูดคุยกัน ฟงก็เจรจาขอเช่าที่พักในบ้านหลังนี้ ชั้นบนถูกจัดไว้ให้ฟงใช้เป็นห้องนอน ขณะที่ฟงตัดสินใจใช้ชั้นล่างเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ โดยแสดงทักษะการทำอาหารให้คุณตาอะซึโกะดู เพื่อพิสูจน์ฝีมือให้เห็น

     

    เนื่องจากคุณตาอะซึโกะมักไม่ค่อยว่างและต้องออกไปทำธุระอยู่บ่อยครั้ง ฟงจึงได้ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังเป็นส่วนใหญ่ คอยจัดการร้านอาหารและฝึกฝนฝีมือการทำอาหารของตัวเอง

     

    หลังจากที่ฟงจัดเตรียมของในร้านเรียบร้อย ไม่ว่าจะเป็นการจัดเรียงโต๊ะ เก็บกวาดทำความสะอาด และเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำอาหาร กว่าจะเสร็จสิ้นทุกอย่างก็ล่วงเลยมาจนถึงช่วงเย็น ฟงจึงตัดสินใจออกไปพักผ่อนที่ภูเขา ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาเคยพบกับเอ็นโดในครั้งก่อน

     

    บรรยากาศในช่วงเย็นของภูเขาเต็มไปด้วยความเงียบสงบฟงเดินขึ้นบันไดไปเรื่อย ๆ ชื่นชมบรรยากาศที่สวยงามรอบตัวจนในที่สุดเขาก็ได้พบกับเอ็นโดและกลุ่มเพื่อน ๆ ที่สนามซ้อมฟุตบอล พวกเขากำลังฝึกซ้อมกันอย่างขยันขันแข็ง เสียงลูกฟุตบอลที่ถูกเตะดังสลับกับเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

     

    เอ็นโดสังเกตเห็นฟงที่ยืนมองอยู่จึงหยุดซ้อมและเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มกว้าง 

     

    "ฟง! มาเที่ยวที่นี่อีกแล้วเหรอ?" เขาพูดพลางโบกมือให้ ฟงยิ้มตอบและเดินเข้าไปหาพวกเขา สายตาของฟงสังเกตเห็นถึงพลังและความมุ่งมั่นของเอ็นโดและเพื่อน ๆ ทุกคนที่ทุ่มเทให้กับการซ้อมในทุก ๆ วัน

     

    "ใช่ ฉันแค่เดินขึ้นมาชมวิวแล้วบังเอิญเจอพวกนายกำลังซ้อมกันอยู่พอดี" ฟงตอบด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร "ดูเหมือนจะใกล้แข่งใหญ่แล้วสินะ?"

     

    เอ็นโดพยักหน้าอย่างมุ่งมั่น "ใช่! เราต้องพร้อมเต็มที่สำหรับการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง!"

     

    "ยังงั้นหรอ?" ฟังทำหน้าครุ่นคิด "นายอย่างแกร่งขึ้นงั้นสินะ งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน ให้ฉันเป็นคนฝึกนายเองเอาไหม?"

     

    "ยังงั้นหรอ?" ฟังทำหน้าครุ่นคิด "นายอย่างแกร่งขึ้นงั้นสินะ งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน ให้ฉันเป็นคนฝึกนายเองเอาไหม?"

    เอ็นโดหัวเราะเบา ๆ พลางมองฟงด้วยความประหลาดใจ "หืม? นายจะฝึกให้ฉันเองเลยเหรอ?"

    ฟงยิ้มบาง ๆ อย่างมั่นใจ "ใช่ นายอาจมีทักษะดีอยู่แล้ว แต่ฉันเห็นบางจุดที่สามารถพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นได้ ถ้านายอยากพร้อมจริง ๆ สำหรับการแข่งขัน ก็ลองดูสิ!" แล้วก็เรียกฉันว่า เซกิริว ก็แล้วกัน

    เอาหล่ะเรามาเริ่มขั้นตอนฝึกกันดีกว่า

    ตอนนี้สิ่งที่นายต้องการคือทักษะที่ดี

    ฟงก็ได้อธิบายการใช้เท็น (คลุม)

    เป็นพื้นฐานของพื้นฐานทั้งหมด เท็นเป็นการใช้สมาธิเพื่อทำให้ออร่าอยู่ในรูปทรงที่ต้องการ ซึ่งแฝงอยู่กับเกือบทุกกิจกรรมการใช้เน็น

    โดยในพื้นฐานแรกสุดก็คือการใช้เท็นทำให้ออร่าไม่รั่วไหลสู่ภายนอกให้ได้ซะก่อน

     

    เอ็นโดมองเซกิริวด้วยความสนใจ ขณะที่เขาเริ่มอธิบายการใช้ "เท็น" ซึ่งเป็นพื้นฐานของทักษะการควบคุมออร่า

     

    "เท็นคือพื้นฐานในใช้พลัง" เซกิริวกล่าว "มันคือการควบคุมออร่าของเรา ทำให้อยู่ในรูปทรงที่ต้องการ โดยไม่รั่วไหลสู่ภายนอก ถ้านายทำได้ นายจะสามารถป้องกันออร่าจากการเสียพลังงานโดยไม่จำเป็นและใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น"

     

    เอ็นโดฟังอย่างตั้งใจ "ฟังดูน่าสนใจ แต่ว่าจะเริ่มยังไงดีล่ะ?"

     

    เซกิริวพยักหน้า "เริ่มจากการทำสมาธิและฝึกหายใจให้สม่ำเสมอก่อน แล้วจินตนาการถึงพลังงานภายในร่างกายของนายเป็นออร่า จากนั้นใช้สมาธิควบคุมมันให้อยู่ในตัวเอง ไม่ปล่อยออกมาเหมือนที่นายควบคุมการหายใจ ลองทำดู"

     

    เอ็นโดนั่งลงและหลับตา พยายามทำตามคำแนะนำของเซกิริว เขาหายใจลึก ๆ ค่อย ๆ จินตนาการถึงพลังงานภายในร่างกายของตัวเอง และพยายามจะควบคุมมันตามที่เซกิริวอธิบาย

     

    เซกิริวยืนมองเอ็นโดพร้อมกับให้คำแนะนำเพิ่มเติม "อย่ารีบ อย่าบังคับตัวเอง ให้พลังมันไหลเวียนอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วค่อย ๆ รวมมันให้อยู่ในตัว ลองคิดว่ามันเป็นสิ่งที่นายควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ"

     

    "ใช่แล้ว ควบคุมมันให้ได้ นายจะเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างกาย"

     

    ทันใดนั้น เอ็นโดก็เริ่มรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างไหลเวียนอยู่ภายในร่างกายของเขา ออร่าเริ่มปรากฏขึ้นอย่างบางเบาเหมือนกับกระแสลมอ่อนที่พัดผ่าน เซกิริวสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ นี้และพยักหน้าอย่างพอใจ

     

    "ดีมาก เอ็นโด" เซกิริวพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "นั่นแหละคือออร่าของนาย ตอนนี้สิ่งที่นายต้องทำคือควบคุมมันไม่ให้รั่วไหลออกไป ค่อย ๆ รวมมันให้อยู่ในตัวเอง ฝึกให้มันนิ่งและมั่นคง"

     

    เอ็นโดขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกถึงแรงกดดันเล็ก ๆ ในการควบคุมออร่า แต่เขาพยายามทำตามที่เซกิริวบอกอย่างตั้งใจ เขาหายใจเข้าออกลึก ๆ รักษาสมาธิไว้ สัมผัสได้ถึงความหนักแน่นที่เริ่มก่อตัวขึ้นภายในตัวของเขา ออร่าที่เคยบางเบาเริ่มกลายเป็นกระแสที่มั่นคงมากขึ้นเรื่อย ๆ

     

    เซกิริวยืนเงียบมองเขาอย่างพึงพอใจ "ตอนนี้นายเริ่มเข้าใจแล้ว เห็นมั้ยว่ามันไม่ยาก แต่ต้องใช้ความอดทน ฝึกฝนมันต่อไป นายจะสามารถควบคุมและใช้มันเพื่อเสริมความสามารถของนายในการแข่งครั้งต่อไป"

     

    เอ็นโดลืมตาขึ้นและพยักหน้า "มันรู้สึกแตกต่างไปจริง ๆ ฉันจะพยายามฝึกให้มากขึ้น ขอบคุณนะ เซกิริว"

     

    "และข้อเสียก็มี," เซกิริวกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงจริงจัง "อย่าพยายามปล่อยให้ออร่าไหลออกจากร่างมากเกินไป ไม่อย่างนั้นนายอาจหมดแรงจนไม่สามารถขยับร่างกายได้ ออร่าเหมือนพลังงานของชีวิต ถ้าใช้อย่างไม่ระมัดระวัง มันจะทำให้นายอ่อนแอ"

     

    เอ็นโดพยักหน้าช้า ๆ เข้าใจถึงความสำคัญของการควบคุมออร่า "ถ้าใช้เกินไป อาจจะกลายเป็นภาระแทนที่จะเป็นพลังสินะ"

     

    "ถูกต้อง," เซกิริวยืนยัน "การใช้เท็นต้องคงความสมดุล นายต้องรู้จักประเมินว่าควรใช้มากน้อยแค่ไหนในแต่ละสถานการณ์ ยิ่งในการแข่งขัน ความแข็งแกร่งของนายขึ้นอยู่กับการควบคุมออร่าให้ได้ดี"

     

    "ฉันจะจำไว้" เอ็นโดกล่าวด้วยความมุ่งมั่น "ฉันจะฝึกฝนให้มากขึ้นเพื่อควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ"

     

    เซกิริวยิ้มบาง ๆ "ดี ถ้านายฝึกต่อเนื่องไป นายจะพบว่าความสามารถของนายจะก้าวหน้าอย่างมาก และเมื่อถึงวันแข่งขัน นายจะพร้อมกว่าที่เคย"

     

    ฟงมองดูท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงและรู้สึกว่าตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว เขาหันไปหาเอ็นโดและพูดว่า "เอาล่ะ เราไปส่งนายที่บ้านกันดีกว่า เดี๋ยวจะมืดมากแล้ว"

     

    เอ็นโดยิ้มกว้าง "ขอบคุณนะ! "

     

    ฟงพยักหน้าแล้วเริ่มเดินนำไปทางบ้านของเอ็นโด ระหว่างทางพวกเขาพูดคุยกันเกี่ยวกับการฝึกซ้อมและการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง

     

    "นายคิดว่าจะสามารถทำได้ดีในครั้งนี้ไหม?" ฟงถามด้วยความสนใจ

     

    "ฉันมั่นใจว่าเราจะทำได้!" เอ็นโดตอบด้วยความมั่นใจ "พวกเราฝึกซ้อมหนักกันขนาดนี้ ถ้ามีความพยายามและการทำงานเป็นทีม มันต้องออกมาดีแน่นอน"

     

    ฟงยิ้มและรู้สึกถึงพลังบวกจากความเชื่ิใจที่มีให้เพื่อน เขาหวังว่าการฝึกซ้อมครั้งนี้จะช่วยให้เอ็นโดพัฒนาทักษะได้อย่างที่เขาตั้งใจ

     

    เมื่อถึงบ้านของเอ็นโด ฟงหยุดและหันไปพูดว่า "เอาล่ะ ถึงที่หมายแล้ว หวังว่านายจะได้พักผ่อนให้เต็มที่นะ"

     

    เอ็นโดพยักหน้าและพูดว่า "ขอบคุณมากนะฟง สำหรับการฝึกและการมาส่งฉัน"

     

    "ไม่เป็นไร หวังว่าจะได้ช่วยนายให้ดีขึ้นในอนาคต" ฟงกล่าวก่อนจะโบกมือให้เอ็นโดและเดินกลับไปยังบ้านพักของเขา ระหว่างทางเขารู้สึกพอใจที่ได้ช่วยเพื่อนและมีกำลังใจที่จะทำให้ร้านอาหารของเขาดีขึ้นเช่นกัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×