การจุติ ณ ดินแดนแห่งใหม่ (hunter x hunter) (hxh)

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8

วันต่อมา ฟงยังคงพักอยู่ในป่า บรรยากาศรอบตัวเงียบสงบและเย็นสบาย ขณะที่ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีจากฟ้าใสเป็นม่วงอ่อน เขารู้สึกว่าต้องการพักผ่อนอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมตัวสำหรับการเดินทางครั้งต่อไป

ฟงยกมือขึ้นเบา ๆ และเรียกสัตว์คู่ใจของเขา เจ้าเสือที่ซ่อนอยู่ในเงาก็ปรากฏตัวออกมา มันเดินมาอย่างเงียบเชียบ แสงจันทร์สะท้อนกับขนของมันทำให้ดูน่าเกรงขามและมีพลัง

"คืนนี้คงจะสบายหน่อย" ฟงพูดกับตัวเองเบา ๆ แล้วเอนตัวลง โดยใช้ร่างของเจ้าเสือเป็นหมอนนุ่ม ๆ เสือค่อย ๆ ย่อตัวลงและพิงใกล้ ๆ อย่างคุ้นเคย ฟงหลับตาลง ปล่อยให้สายลมเย็นพัดผ่านใบหน้า เสียงของธรรมชาติรอบข้างช่วยให้จิตใจของเขาสงบลง และเขาก็เข้าสู่ห้วงนิทราอย่างเงียบสงบ

รุ่งเช้ามาถึง ฟงลืมตาตื่นเมื่อแสงอ่อนของดวงอาทิตย์ส่องผ่านใบไม้ลงมากระทบร่าง เขาหยัดตัวขึ้นจากร่างของเจ้าเสือที่ยังคงนอนอยู่ข้าง ๆ ฟงตัดสินใจจะลงจากภูเขาและเดินเล่นสำรวจรอบ ๆ เมือง

ขณะที่ฟงเดินไปตามถนนในเมือง เขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ วัฒนธรรมของผู้คนที่นี่ดูเรียบง่ายและสงบสุข เขาเดินผ่านตลาดที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารและเสียงหัวเราะของผู้คน ในขณะที่เขากำลังสำรวจ ฟงก็เดินผ่านโรงเรียนแห่งหนึ่ง

สายตาของเขาจับจ้องไปที่สนามเด็กเล่น และที่นั่นเอง เขาเห็นเด็กคนหนึ่งที่คุ้นเคย เอ็นโด มาโมรุ กำลังเล่นฟุตบอลกับเพื่อน ๆ อย่างสนุกสนานในช่วงพักเที่ยง เอ็นโดส่งยิ้มและหัวเราะขณะเลี้ยงลูกบอลผ่านเพื่อนร่วมทีม

ฟงหยุดยืนดูอยู่ครู่หนึ่ง พลางคิดถึงความไร้กังวลของเด็ก ๆ เหล่านี้ มันทำให้เขารู้สึกถึงความเรียบง่ายที่ตัวเองไม่ได้สัมผัสมานาน เขายืนเฝ้ามองอยู่ที่ข้างสนาม รู้สึกยินดีที่ได้เห็นเอ็นโดมีความสุข

ฟงตัดสินใจเดินออกจากโรงเรียน เขาใช้เวลาสำรวจรอบเมืองอีกครั้ง ผ่านตลาด ร้านค้า และสถานที่สำคัญต่าง ๆ ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ฟงรู้ว่าต้องเริ่มหาเงินใช้ในโลกใหม่นี้เพื่อให้สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างราบรื่น เขาคิดถึงพลอยที่เก็บมาจากโลกเก่า พลอยเหล่านั้นอาจมีมูลค่าสูงในโลกนี้เช่นกัน

เมื่อเขาเจอร้านขายเครื่องพลอย ฟงจึงตัดสินใจเข้าไปเพื่อเจรจาขาย เขาเดินเข้าไปในร้านที่ดูหรูหราแต่บรรยากาศเงียบสงบ เจ้าของร้านต้อนรับเขาด้วยท่าทีสุภาพ แต่ฟงรู้สึกถึงความไม่แน่ใจในใจของเขา เพราะไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับตัวตนของฟงในโลกนี้ ฟงจึงเลือกใช้ความสามารถพิเศษของหน้ากากที่ครอบอยู่บนใบหน้าอย่างแนบเนียน เขาใช้พลังสะกดจิตเพื่อให้การเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่น

การขายพลอยจบลงด้วยดี เจ้าของร้านไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกควบคุมจิตใจ เขามอบกระเป๋าเงินที่มีจำนวนมากพอให้ฟง ฟงรับมันมาโดยไม่สะทกสะท้าน จากนั้นก็เดินออกจากร้านอย่างไม่เร่งรีบ 

เมื่อฟงเจอมุมที่มืดและปลอดคนเขาใช้เน็น ของเปิดประตูมิติลับและเก็บกระเป๋าเงินเข้าไปในนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตรวจจับ เมื่อเขาต้องการใช้เงิน เขาจะเปิดประตูมิติเล็ก ๆใต้เเขนเสื้อ และหยิบมันออกมาอย่างง่ายดายโดยไม่มีใครสังเกต

ด้วยวิธีการนี้ ฟงสามารถใช้ชีวิตในโลกใหม่ได้อย่างสะดวกและปลอดภัย 

"เอาหล่ะ ตอนนี้มีเงินแล้ว ลองทำอาหารไปให้เอ็นโดคุงหน่อยดีกว่า" ฟงพึมพำกับตัวเอง หลังจากที่จัดการเก็บเงินอย่างเรียบร้อย เขาตัดสินใจว่าจะไปเดินตลาดเพื่อซื้อวัตถุดิบสำหรับทำอาหารให้เอ็นโด ในช่วงเย็นที่เด็กหนุ่มจะไปซ้อมฟุตบอลอีกครั้ง

ฟงเดินเข้าสู่ตลาดที่คึกคักเต็มไปด้วยร้านขายของนานาชนิด ตั้งแต่ผักสด ผลไม้ ไปจนถึงเนื้อสัตว์และเครื่องเทศต่าง ๆ เขาเดินไปเลือกซื้อวัตถุดิบอย่างพิถีพิถัน ทั้งผักสด เนื้อที่ดูอร่อย และเครื่องปรุงที่เหมาะสม เขาวางแผนจะทำอาหารที่เหมาะกับการเติมพลังหลังจากการซ้อมบอล

"คงต้องทำอะไรที่มีสารอาหารครบถ้วนและอร่อยด้วย" ฟงคิดในใจ เขาเลือกซื้อส่วนผสมที่สมบูรณ์แบบสำหรับมื้ออาหารเย็น หลังจากนั้นฟงก็กลับไปยังที่พักที่เขาใช้เพื่อเตรียมอาหารให้พร้อมสำหรับมื้อพิเศษนี้

ฟงตัดสินใจทำเบนโตะจำนวนมาก ประมาณ 10-15 กล่อง แต่ละกล่องมีเมนูที่หลากหลายและตกแต่งอย่างสวยงาม เพื่อให้เอ็นโดและเพื่อน ๆ ได้เพลิดเพลินกับอาหารหลังการซ้อมบอล ฟงตั้งใจทำให้เบนโตะแต่ละกล่องมีเอกลักษณ์และรสชาติที่แตกต่างกัน เพื่อให้ทุกคนได้ลิ้มรสอาหารที่หลากหลาย

เมื่อมาถึงหน้าโรงเรียนของเอ็นโด ฟงเดินตรงเข้าไปในสนามฟุตบอลที่เด็ก ๆ กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน เอ็นโดอยู่ในตำแหน่งผู้รักษาประตู ขณะที่เพื่อน ๆ ของเขาวิ่งเล่นบอลกันอยู่ในสนาม ฟงถือกล่องเบนโตะด้วยความระมัดระวัง ขณะเดินเข้ามา เขาเหลือบเห็นคิโนะ อากิ เพื่อนร่วมห้องของเอ็นโดที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการทีม เธอกำลังดูแลทุกคนในสนามอย่างขยันขันแข็ง

คิโนะ อากิหันมาเห็นฟงพอดี เธอยิ้มแล้วเดินเข้ามาหา "คุณคือคนที่เอ็นโดเคยพูดถึงสินะคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

ฟงยิ้มตอบ "ใช่ครับ ผมเอาอาหารมาให้เอ็นโดกับเพื่อน ๆ หลังซ้อมบอล พอจะช่วยผมแจกได้ไหม?"

อากิพยักหน้าอย่างยินดี "แน่นอนค่ะ ทุกคนคงดีใจมากที่ได้ลองชิมอาหารของคุณ!"

หลังจากนั้น ฟงและอากิก็ช่วยกันนำเบนโตะไปแจกให้กับเด็ก ๆ ในสนาม เอ็นโดที่เพิ่งหยุดพักจากการซ้อม เดินเข้ามาดูด้วยความตื่นเต้น 

"ว้าว! ขอบคุณมากครับ ฟง!" เอ็นโดพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง ขณะที่เพื่อน ๆ ของเขาก็เริ่มตื่นเต้นที่จะได้ลองชิมอาหารฝีมือฟง

ฟงรู้สึกพอใจที่ได้เห็นเด็ก ๆ มีความสุข เขาหวังว่าอาหารเหล่านี้จะช่วยเติมพลังให้พวกเขาพร้อมสำหรับการซ้อมและการแข่งขันในครั้งต่อไป

หลังจากที่ฟงเห็นเอ็นโดและเพื่อน ๆ ได้รับเบนโตะกันอย่างมีความสุข เขายิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ยขึ้น "ขอโทษทีนะ ฉันต้องขอตัวกลับก่อน ไว้เจอกันใหม่"

เอ็นโดรีบหันมาพูด "ขอบคุณมากนะ ฟง! อาหารอร่อยมากเลย ไว้เจอกันครับ!"

ฟงพยักหน้าเล็กน้อยและยิ้มกลับ "แน่นอน ดูแลตัวเองด้วยนะ และก็ซ้อมให้สนุกล่ะ"

คิโนะ อากิ ก็โบกมือลาอย่างเป็นมิตร "ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ ฟง ไว้เจอกันค่ะ!"

ฟงโบกมือตอบ แล้วเดินออกจากสนามฟุตบอลอย่างเงียบ ๆ 

" เอาหล่ะ ฉันเองก็ควรที่จะต้องเรียนรู้มากกว่านี้ "