คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2: ความจริงที่ถูกเปิดเผย
ความจริงที่ถูกเปิดเผย
“ชักช้าจริงๆเลยแก”
อิมบ่น
“พูดมากไม่ไปและ”
“โอ๋ๆๆ พูดเล่นเว่ย แหม ซีเรียสไปได้”
อิมขับรถด้วยความเร็วสูงมาก......... จนแยมต้องพูดขึ้นว่า
“แกจะรีบไปตายที่ไหนวะอิม”
“ปากเสียนะยะแก พุดให้มันดีๆหน่อย เรากำลังจะไป หาความสุขต่างหาก”
“ความสุขของแกคนเดียวล่ะซิ”
“ใครบอก.... ความสุขของพวกเราต่างหาก”
“อย่ามามั่ว ฉันไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ อยู่ดีๆ ก้มาซวย”
“ถ้า ไม่เต็มใจช่วยก้ไม่เป็นไรนะ ลงไปตอนนี้ก้ได้ ฉันก้เห็นว่า มีแกเป็นเพื่อนคนเดียว เลยไม่รู้จะให้ใครช่วย”
อิมพูด ด้วยความน้อยใจ
“ขอโทษๆ ฉันก้ปากเสียไปงั้นแล่ะ อย่าคิดมากเลยนะ ฉันก้มีแกเป็นเพื่อนคนเดียวเหมือนกัน”
“^^”
“ถึงแล้วๆ รีบลงเหอะ ป่านนี้เค้าคงรอนานแล้วล่ะ”
“ฉันว่าเค้ายังมาไม่ถึงหรอก แกซิ่งมาซะเร็วขนาดนี้ นี่พึ่งแค่ 9.30 น.เอง”
“เออ จริงด้วย”
“แล้วแกนัดเค้าไว้ โต๊ะไหนอ่ะ”
“
แยมมองไปรอบๆร้าน เพื่อจะหาโต๊ะที่ 21 แล้วแยมก้เห็นอะไรบางอย่าง
“เฮ้ยแก โต๊ะที่ 21 มีคนนั่งอยู่อ่ะ”
“ไหนๆ.......... เฮ้ย จริงด้วย กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักด้วยอ่ะแก”
“แหม เห็นผู้ชายหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะแก”
“อิอิ”
“งั้น ฉันเข้าไปเลยนะเว้ย จะได้รีบๆกลับ เออ แล้วแกจะให้ฉันเข้าไปทำอะไรเค้าอ่ะ”
“ไอบร้า พูดซะน่ากลัวเลย ฉันเปลี่ยนใจแล้วย่ะ เดี๋ยวฉันจะเข้าไปเอง”
“เอ้า แล้วจะให้ฉันมาทำไมวะ”
“ก้ ตอนแรก ไม่นึกว่าจะน่ารักอย่างงี้นี่หว่า”
“เสียเวลาว่ะ รู้งี้ไม่มาดีกว่า”
“ทำไมยะ แกอยากเข้าไปล่ะซิ”
“ป่าวซะหน่อย มันเสียเวลาฉันต่างหากล่ะ.........ฉันกลับแล้วนะ”
“เดี๋ยวซิยะ อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อน ถ้าเค้าทำอะไรฉันขึ้นมาจะทำไงล่ะ แกต้ออยู่ช่วยฉันก่อน”
“ใครจะทำอะไรใครกันแน่วะ 555+”
แยมพูด แล้วก้ขำ
“เออๆ แกรอฉันตรงหลังต้นไม้ละกันนะ เผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้มาช่วยทัน”
“เดี๋ยว แล้วแกไม่กลัวเค้าจะผิดหวังหรอ แกบอกเค้าว่าแกเป็นผู้ ญ ไม่ใช่หรอ”
“มันก้ใช่แล่ะ แต่ไม่ลองไม่รุ้นะแก ฉันก่ะจะบอกเค้าไปอ่ะ ว่าฉันโก
“โห แกแน่มาก”
“อิอิ”
“แกรีบเข้าไปเหอะ รีบๆไปบอกเค้า แล้วก้รีบๆกลับ”
“อึ้มๆ”
อิม เดินไปหาผู้ลึกลับ ด้วยความกลัวนิดๆ ระหว่างที่อิมเดินเข้าไปนั้น แยมคอยดูอยุ่ห่างๆอย่างเป็นห่วง แต่ที่แยมไม่คิดก้คือ อิมกับผู้ลึกลับ คุยกันนานมาก แยมรอแล้วรอเล่า รอจนขี้เกียจรอ
แล้วแยมก้กลับบ้านไปก่อน ด้วยความง่วง แต่แยมก้ไม่ได้บอกอิมซักคำว่าจะกลับบ้าน
เช้าวันต่อมา
“กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ แยม ๆ ฉันมีอะไรจะบอก ตื่นๆๆๆ ตื่นมาฟังเร็วแก
อิมปลุก แยมด้วยความดีใจ”
“อะไรของแกวะ มากวนฉันอีกแล้วนะเว้ย พรุ่งนี้ค่อยมาบอกละกัน”
“ไม่ได้ย่ะ เรื่องนี้ ต้องบอกวันนี้เท่านั้น”
“เออๆ ว่ามา”
“ ฉันรู้ ชื่อ ผู้ลึกลับแล้ว”
“แค่เนี้ย”
แยมตอบ
“มีอีก............ พอฉันบอกว่าฉันโก 6 เค้านะเว้ย เค้าก้ไม่ว่าอะไรฉันเลยอ่ะ”
“โชคดีแล้วล่ะแกที่รอดมาได้”
“มีอีกเรื่องเว้ย เรื่องนี้ สำคัญที่สุด”
“อึมๆ เรื่องไร”
“เค้าเป็นเกย์!!! กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ^0^
0.0
Ps. ก่อนจะปิด หน้านี้อน่าลืม เม้น+โหวดไห้ด้วยน้า
ห้ามพลาดตอนต่อไปเด็ดขาด
InGdE
ความคิดเห็น