คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความสัมพันธ์ ที่เปลี่ยนไป
เ้ารู่อวันใหม่ น้ำอินอนอยู่ในอ้อมออธามไทหิสาวัวเียลืมาึ้นมา
หิสาวมอหน้าธามไทที่ำลัหลับสนิทเธอมอูใบหน้าที่มเ้มอเาอย่าหลใหล
น้ำอิยื่นปลายนิ้วี้เล็เรียวไล้ปลายมูอธามไท เธอมอหน้าเาแล้ว็ยิ้มออมาอย่ามีวามสุ
"ฮื้อ..อิทำไมื่นเร็วั"
ธามไทว้าร่าเปลือยเปล่าอน้ำอิเ้ามาแนบ อแน่นๆอเา
ธามไทยิ้มออมามอน้ำอิ้วยแววาเ้าเล่ห์
"อิ๋า.."
"หือ..ธามื่นไ้แล้วอิหิว้าวแล้วนะ"
น้ำอิรู้ทันวามิอธามไทถ้าื่นนอน่อไปเธอ้อโนเาอีหลายยแน่ๆ
แ่นี้เธอ็ระบมหมทั้ัว
"หิวแล้วเหรอ หือ"
ธามไทยันอนหลับาแนอเายัอนัวเล็เอาไว้ในอ้อมออเา
"ธามมีวามสุั..ที่มีอิอยู่ในอ้อมอแบบนี้"
เสียหัวเราะอน้ำอิหิสาวรู้สึำ ับทุอย่าที่เปลี่ยนไปแม้แ่สัพพนามที่ธามไทเรียเธอ็เปลี่ยนไป
ทั้เาและเธอ็ัวิันมาั้นานแ่ไม่ล้า้าว้ามำว่าเพื่อน
ธามไทะโหน้ามเ้มอเามอน้ำอิพร้อมับลูบไล้ใบหน้าาวเนียนอน้ำอิอย่าหลไหล
"ำอะไรเหรออิ"
"็ำเราสอนนะสิ...รู้ัันมาั้แ่เรียนม.้น"
"นใรๆ่าิว่าเราสอนเป็นแฟนัน"
น้ำอิพูแล้ว็ยิ้ม
"แ่..อนนี้เราสอนไม่ไ้เป็นแฟนันนะ..อิ"
น้ำอิมวิ้วแสสีหน้าไม่่อยพอใับำพูอธามไท
"หึ..อิรู้แล้วว่าเราไม่ไ้เป็นแฟนัน!"
หิสาวระแทเสียใส่เาพร้อมับลุพรวึ้นนั่ นธามไทอหัวเราะับิริยาอน้ำอิ
ธามไทรีบว้าัวอน้ำอิเอาไว้พร้อมับ้อร่าเปลือยเปล่าอหิสาว
น้ำอิรีบว้าผ้าห่มมาปปิร่าายอเธอเอาไว้
"เราไม่ไ้เป็นแฟนัน... เราเป็นผัวเมียันไ"
ายหนุ่มระิบ้าหูอน้ำอิ ทำเอาเธอหน้าแ่ำ้วยวามอาย
ธามไทเอื้อมมือบีบมูอหิสาวอย่าหมั่นเี้ยว
ำพูอธามไททำให้หิสาวลี่ยิ้มออมาอย่าอายๆ น้ำอิแสร้ทำเป็นบ่นหิว้าวปปิวามเินอายอัวเอเอาไว้
" อิหิวแล้ว."
เสียอออ้อนอธามไทน้ำอิทำเอาธามไทยิ้มพร้อมยื่นปลายนิ้วลูบไล้
้นออน้ำอิ หิสาวรีบว้ามืออเาเอาไว้ ่อนที่มือ แสนนอเาะลูบ่ำลไปมาว่านี้
"ฮื้อ..พอแล้วธาม"
น้ำอิมอนร่าสูให่ที่ยันอนอยู่บนเีย เาเผยร่าเปลือยท่อนบน ส่วนท่อนล่า
ยัมีผ้าห่มปปิเอาไว้
"อิไปอาบน้ำเถอะ..เี๋ยวธามะไปทำ้าว้มให้ทานนะ"
เาบอให้น้ำอิไปอาบน้ำ แ่สายาอเายัับ้อไปยัร่าอน้ำอิที่อยู่ภายใ้ผ้าห่ม
้วยสายาเป็นประายอย่าเห็นไ้ั
หิสาวรีบว้าผ้าห่มมาปปิร่าายอัวเอเอาไว้ เธอยัไมุ่้นินที่ะให้ธามเห็นร่าเปลือยอเธอ
"ธาม..ห้ามมอนะ!"
น้ำอิรีบเอามือเล็เรียวอเธอปิาอธามไทเอาไว้ ใบหน้าอหิสาวแ่ำ้วยวามเินอาย
ธามไทยิ้มที่มุมปาพร้อมับรวบมือเล็ๆอน้ำอิเอาไว้เาึัวอหิเ้ามาหาเา
น้ำอิเสียหลัล้มลทับัวอเา หิสาวรีบเอามือยันแผ่นอแน่นๆอายหนุ่มเอาไว้
"อายทำไม ธามเห็นหมทุอทุมุมแล้ว"
ายหนุ่มพูพราอมยิ้มมอหิสาววามน่ารัอน้ำอิ ถึเาและเธอเป็นเพื่อนันมานาน็เถอะ
้วยเพราะวามเป็นเพื่อน ทัู้่ึไม่ล้าที่ะเปิเผยวามรู้สึที่มี่อัน
เ็บ่อนมันเอาไว้มานานหลายปี
แ่อนนี้ทัู้่ไ้้าว้ามมันไปแล้ว
ธามไทลุาเีย ้วยร่าเปล่าเปลือยเินโทๆรไปยัู้เสื้อผ้า เาหยิบเสื้อลุมออมาส่
ให้ับน้ำอิ หิสาวรีบหลับาพร้อมับยื่นมือเล็ๆมารับเเสื้อลุมามืออธามไท
ายหนุ่มอมยิ้ม พร้อมับหยิบเสื้อลุมอีัวสวมปิร่าเปล่าเปลือยอัวเอเอาไว้
เาเินเ้าไปหาน้ำอิพร้อมับ้มลไประิบ้าหูอเธอเบาๆ
"อิไปอาบน้ำไ้แล้ว..เี๋ยวธามะาแฟให้นะแล้วะ้ม้าว้มหมูที่แสนะอร่อยไว้รอ"
หิสาวยิ้มหวานหยเป็นพิเศษ ระพริบามอเาอย่าเย้าหยวน
ธามไทมอพร้อมับ้มลูบที่ริมฝีปาบา อย่าอใไม่ไหว
นหิสาวรีบเอามือยันแผอว้าอเาเอาไว้ พราบ่นเสียอู้อี้อยู่ในลำอ
"ฮื้อ..ธาม"
ธามไทถอนริมฝีปา อย่าแสนเสียาย ายหนุ่มยิ้มที่มุมปา แววามริบู่นั้นมอน้ำอิอย่าอออ้อน
น้ำอิรีบลุาเียเินรไปยัห้อน้ำ หิสาวรู้สึปวหน่วๆ ใบหหน้าอเธอบ่บอถึวามเ็บปว
นี่เป็นรั้แรอเธอ แ่ไม่ิว่ามันะเ็บถึเพียนี้ ธามไทมอามร่าบาพร้อมับอมยิ้มอย่ามีวามสุ
พร้อมับเินเ้ารัวเรียมทำ้าม้มหมูให้น้ำอิ
ความคิดเห็น