คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพื่อนใหม่
เช้าวันรุ่งขึ้น ณ.สมาคมโจร ใต้พีระมิด วันที่อากาศสดใส อย่างเช่นทุกวัน
และก็เป็นเหมือนทุกๆ วันจริงๆ พี่ซาดัสจะเป็นคนเข้ามาปลุกสาวน้อยทุกเช้า
โดนจะหาวิธีการแกล้งต่างๆ นาๆ มาเพื่อปลุกสาวน้อยคนนี้
ประตูห้องพีมค่อยๆ แง้มออกทีละน้อย
ซาดัสมองไปยังเตียงนอนของสาวน้อย ที่ยังนอนคลุมโปงหลับอยู่บนเตียง
" คงเหนื่อยมากสินะ " ซาดัสเปรย
" หึๆ " ซาดัสหัวเราะในลำคอ มือหนึ่งถือดอกหญ้าไว้ในเมือ
" หลับแบบนี้ แกล้งสบายหน่อย หึๆ " ซาดัสหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์
พลางเดินมาที่เตียง ค่อยๆ เปิดผ้าห่มออก
" Frost Driver " เสียงตะโกนคุ้นหูดังมาจากข้างหลัง น้ำแข็งก็เริ่มก่อตัวเป็นก่อนยึดตัวพี่ชายจอมแสบไว้
" อะ .. จ๊าก " ซาดัสร้องลั้น ซาดัสเสียรู้น้องสุดแสบซะแล้ว
" ฮ่าๆๆ โอ๊ะ . โอ้ย" พีมหัวเราะด้วยความสะใจ แต่ก็ต้องเจ็บที่แก้มอย่างมากเหมือนกัน
" พี่ซาดัส จะแกล้งพีมอีกแล้วนะค๊ะ " พีมพูดเสียงยั๊ว
" ง่า ปะ .. ป่าว จ้า พี่แค่จะมาปลุกเองนะ " ซาดัสแก้ตัว
" ไม่จริงอ่ะ " พีมกล่าวไม่ไว้ใจ
" พี่ค๊ะ หนูขอคืนมั้งนะ " พีมยิ้มเจ้าเล่ห์
" ง่า พีมจาทำอะไรพี่อ่ะ T-T " ซาดัสถามด้วยความระแวง
!! Steal Coin !!
เงินจำนวนหนึ่งถูกล้วงจากระเป๋าพี่ชายด้วยความไว
" หนู ขอนะค๊ะ " พีมพูดต่อ
" ง่า .. ปล้นกันชัดๆ " ซาดัสพูดขึ้น
!! Steal !!
" อันนี้ด้วยนะ ค๊ะ " พีมหยิบของจามือข้างหนึ่งของซาดัส
" หึๆ " พีมหัวเราะในลำคอ มือหนึ่งถือดอกหญ้าไว้
" นี่แนะๆ ชอบแกล้งพีมดีนัก " พีมเอาดอกหญ้าแหย่หูพี่ชายอย่างสนุกสนาน
" ฮ่าๆๆๆๆ อย่าซิ .. ฮ่าๆๆ พี่ยอมแล้ว " ซาดัสหัวเราะด้วยความจั๊กจี่ ทั้งน้ำตา พลางบอกพีมให้หยุด
" ยอมจริง อ่ะเหรอค๊ะ " พีมถามเจ้าเล่ห์
" อะ จ้า ๆๆ จะเอาไรเดี๋ยวให้หมดเลย นะ T-T " ซาดัสตอบทันควัน
" เอ่!! จะเอาไรดีนะ " พีมพูดเปรย พลางเอามือเกาคางคิด
เพล้ง !!! เมื่อถึงเวลา น้ำแข็งก็แตกออกเอง
" ง่า !!! " พีมตกใจ บัดนั้นพี่ชายตัวแสบก็มายืนท้าวสะเอว อยู่หน้าพีมแล้ว
" แฮะๆๆ " พีมหัวเราะกลบเกลื่อน
Backslide !!
พีมกระโดดถอยหลังไป 5 ก้าว
แล้ววิ่งสุดชิวิต ออกจาประตูไป
" หยุดนะยัยตัวแสบ " ซาดัสตะโกนร้องสั่งพีม พลางวิ่งตามออกไป
" ง่า !! หยุดก็แย่สิค๊ะ " พีมตะโกนกลับ ขณะที่วิ่งหนีพี่ชายสุดแสบอยู่
" จับได้จะตีให้ก้นลายเลยคอยดู " ซาดัสตะโกนขู่
" พี่ซามิน ค๊ะๆๆๆ " พีมตะโกนเรียกตัวช่วยตัวสุดท้าย
พลางวิ่งไปหาพี่ซามิน ที่อยู่อีกห้องหนึ่ง
" มีอะไรจ๊ะ พีมจัง ตะโกนลั้นเลย " ซามินเจอพีม ก็ถามขึ้น
" พี่ซาดัสจะตีพีม " พีมฟ้องพี่ซามิน พลางไปหลบอยู่หลังพี่ซามิน
ซาดัสวิ่งตามมาพอดี ก็ต้องเบรคตัวโก่ง เมื่อเห็นไผ่ตายใบสุดท้ายของพีม ที่ยืนท้าวสะเอวรออยู่
" อะ จึ๋ย " ซาดัสอุทานร้อง
" งัย ไปแกล้งอะไรพีมอีก ล่ะ " ซามินถาม
" โดนแกล้งตะหากล่ะ " ซาดัสตอบเสียงอ่อย
" สมควรอยู่หรอก " ซามินตอบอย่างรู้ทัน
" ง่า !! " ซาดัสร้องเสียงสลด
" ปะ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า " ซามิมชวนทั้ง 2 คน
" ฝากไว้ก่อนนะ ยัยตัวแสบ " ซาดัสพูดใส่พีม
" แว้!!! " พีมแลบลิ้นใส่ แล้วเดินตามพี่ซามินออกไป
......
ณ.ร้านอาหารแห่งหนึ่งกลางมอรอค
ทั้ง 3 คนนั้งอยู่ในร้าน สั้งอาหารกินตามปรกติ
" เออ เดววันนี้ พี่ 2 คน ต้องไปรับจ๊อบจาก หัวหน้านะ พีม " ซามินทักขึ้น
โร๊กอิสระส่วนใหญ่ จะหาเงินโดยการรับจ๊อบจากหัวหน้างาน
" คงกลับมืด หน่อย นะ " ซามินพูดต่อ
" ช่ายๆๆๆ ไม่มีใครอยู่ โดนผีหัก คอแน่ พีมจังตัวน้อย " ซาดัสพูดแหย่พีมต่อ
" เดี๋ยวเหอะ " ซามินขู่ซาดัส
" เหรอ ค๊ะ " พีมตอบรับทันที
" วันนี้พีมคงฝึกแช่แข็ง Picky แถวๆ มออ่ะค่ะ " พีมบอกพี่ทั้ง 2
" ถ้ายังไงฝึกเสร็จก็ไปรอที่สมาคมได้เลยนะ " ซามินนัดกับพีม
" ค่ะ " พีมตอบรับ
" งั้นวันนี้ พีมเลี้ยงเองนะ " พีมพูดต่อ
" ง่า !! " ซาดัสร้องคราง เพราะรู้ดีว่าเงินนั้นเป็นของใคร
" อ่า รวยจังนะเรา " ซามินแซวพีม
" อิๆ รวยค่ะ " พีมตอบรับ
" ใช้เพลาๆ หน่อยนะน้องรัก พี่น่ะ จนแย้ว T-T " ซาดัสพูดขึ้นเสียงสลด
ซามินเกาหัวด้วยความ งง กับ คำพูดของ ทั้ง2 คน
" ปะ ซาดัส เดี๋ยวเลยเวลานัด " ซามินบอกซาดัส แล้วลุกขึ้นเดินออกจากร้านไป
" บะบาย ค่ะ พี่ชายใจดี " พีมแซวพี่ซาดัส
" แงๆ จ้า แงๆ " ซาดัสทำท่าร้องไห้ แล้วเดินออกจากร้านไป
....
พีมนั้งอยู่ที่ร้าน เพื่อกินชาให้หมดแก้ว
แล้วจึงลุกขึ้นและเดินไปยังทิศเหนือของ นครมอรอค
เมื่อถึงที่หมาย
" อ่า !! Picky เพียบเลย มี Drop ด้วย " พีมพูดกับตัวเอง
" ลองเลยแล้วกัน " พีมยืนนึ่งสักครู่ เพื่อระลึกสกิล
" Frost Driver " พีมร่ายเวทด้วยความไว
น้ำเข็งก็ วิ่งเข้าใส่เป้าหมายที่เล็งไว้อย่างแม่นยำ
Picky ตัวน้อยติดอยู่ในน้ำแข็ง
" อิๆ " พีมหัวเราะเบาๆ
" ไอติมPicky " พีมพูดขึ้นลอยๆ
พีมฝึกสกิลไปได้พักใหญ่ ก็เริ่มหมดแรง
เนื่องจากต้องใช้ มานา เป็นจำนวนมาก ในการใช้เวทแต่ละครั้ง
" เฮ้ย!! " พีมถอนหายใจด้วยความอ่อนล้า
" เหนื่อยจัง ไม่รู้ว่าต้องใช้แรงมากขนาดนี้ " พีมบ่นอุบอิบ
ในขณะที่ มีไอติม Picky กว่า 10 แท่ง
" พักก่อนดีกว่า " พีมบ่นพร้อมนั้งแผะลงกับพื่นทรายใต้ต้นมะพร้าว ค่อยๆ หลับตาลง
เพล้ง!! ก่อนน้ำแข็งแตกออก ไม่ใช่ด้วยเวลา แต่เป็นดาบเล่มใหญ่ที่ถือ 2 มือฟันใส่อย่างแรง
" ก็ดี ฝึกดาบได้สบายหน่อย " เสียงของชายในชุดนักดาบดังขึ้น
สองมือ ถือดาบอันใหญ่ไว้ ไล่ฟัน ไอติมPicky ของพีมจนหมด
" อะ อ้าว นังโจรน้อย " คำกล่าวทักทายเชิงหาเรื่อง จากปากนักดาบ
" หึ " พีมหัวเราะในลำคอ แต่ทำไม่สนใจ
" เรียกไม่ได้ยินรึไง ฮะ!! " นักดาบหนุ่มถามอีกครั้ง
พีมยังคงนั้งหลับตานิ่งไม่สนใจ
" สงสัยจะหลับ " นักดาบหนุ่มเปรย
" ดี หึ " นักดาบหนุ่มหัวเราะเจ้าเล่ห์ แล้วค่อยๆ ยื่นมือพยายามจะจับที่แก้มของสาวน้อย ที่ยังคงแดงระเรื่อ
" Frost Driver " พีมร่ายเวทด้วยความไว อีกครั้ง
นักดาบหนุ่มตกใจกระโดด ถอยหลัง
!! แบรช !! ใส่น้ำแข็งที่วิ่งเข้าใส่
น้ำแข็งแตกกระจาย
" ฮะ!! " พีมตกใจเมื่อเห็นภาพเมื่อกี้ พีมนึกว่าไม่มีใครสามารถหลบเวทน้ำแข็ง Frost Driver ไปได้
พีมรีบตั้ง สติ
hiding !! พลันใช้สกิล หายตัวทันที
" หายไปไหนและ นังตัวแสบ " นักดาบสบถ
ห่างไป 10 เมตรในระยะปลอดภัย
พีมจึงปรากฏตัวขึ้น
" เมื่อกี้จะทำอะไรของนายน่ะ " พีมถามเสียงขุ่น
" ป่าว ก็แค่เช็คดู ว่าหลับหรือเปล่า เท่านั้น " นักดาบตอบเสียงกวน
" เชอะ!! " พีมหันหลังแล้วเดินกลับเข้ามอรอค
" เดี๋ยวซิสาวน้อย มาสนุกกับพี่สักหน่อยมั้ยจ๊ะ " นักดาบถามท่าทางลวนลาม
พีมเดินต่อไม่สนใจ
นักดาบเห็นดังนั้น จึงวิ่งเข้าใส่พีมหมายจะตะครุบตัว
แต่พีมเบี่ยงตัวหลบได้ทัน
" Frost Driver " เวทถูกร่ายจากด้านหลังของนักดาบที่ตั้งตัวไม่ทัน
น้ำเเข็งเริ่มก่อตัวจับนักดาบไว้ไม่ใช้ขยับไปไหนได้
" เฮ้ย!! ชิ " นักดาบสบถต่อ
" ปล่อยข้านะโว้ย ไม่งั้นจะเอาจริงล่ะนะ " นักดาบสั่งพร้อมกับคำขู่
!! Strip Weapon !!
พีมร่ายพลังไว้ที่ฝ่ามือ แล้วแตะที่ก้อนน้ำแข็ง มือของนักดาบเปล่งแสงสีขาว
ดาบหล่นจามือ ปักลงกับพื่นทราย
" สมน้ำหน้า " พีมหันมาแลบลิ้น และหันหลังเดินกลับเข้า มอรอคไป
" ชิ ความหน้า เจอดีแน่ นังตัวดี " นักดาบสบถ
......
" แย่จิง!! " พีมบ่น ด้วยความหงุดหงิด ขณะนั้งอยู่ริมน้ำใจกลางเมือง มอรอค
" จะไปฝึกที่ไหนดีล่ะเนี่ย " พีมบ่นต่อ พลางลุกขึ้นแล้วเดินออกจากประตูทางทิศใต้ของเมืองไป
ขณะกำลังเดินหาสถานที่เหมาะๆ สำหรับการฝึกอยู่นั้น
" อย่าเข้ามานะ !!! " เสียงตะโกนขอความช่วยเหลือดังขึ้น
" เสียงอะไรน่ะ " พีมพูดขึ้นลอยๆ
เสียงมาจากทางด้านหลังของประสาทหินเก่าๆ
" อย่านะ !!! ออกไป !!! "
พีมก็เร่งฝีเท้าเข้าไปดู ก็พบกับนักดาบสาวรุ่นราวคราวเดียวกับพีม ผมสีม่วงยาวสรวย นัยตาสีม่วง ผูกปอยผมไว้ข้างหน้าซ้ายขวา คนนึ่ง กำลังโดนกลุ่มโจรฝึกหัด Thief 4 คน ลุม
พวกโจรนั้น กำลังจะพยายามลวนลาม นักดาบสาว ที่มีอายุอ่อนกว่า
" ทำอะไรกันน่ะ " พีมทักขึ้น
พวกมันหันมาสนใจทันที
" อะ ฮ้า มีของใหม่มาให้ลอง หว่ะพวกเรา " หนึ่งในนั้นกล่าวบอกเพื่อนๆ ของมัน
" โอ๊ะ หน้าตาน่ารักซะด้วย " เพื่อนของมันกล่าวสมทบ
" ดี เลยน้องสาว มาเล่นกับพี่มั้ยจ๊ะ " หนึ่งในนั้น พูดลวนลามทันที
" ชะ .. ช่วยฉันด้วยนะ " นักดาบสาวหันมาขอความช่วยเหลือจากพีม ขณะที่ตัวเองโดนThief คนหนึ่งล๊อคตัวจากด้านหลัง
" นี่ มันวันอะไร กันเนี่ย มีแต่เรื่อง " พีมบ่น พลันกระโดด ถีบใส่หน้าอกคนที่อยู่ใกล้สุดลง กระเด็นลงไปนอนจุกกับพื้น
" แก!! " หนึ่งในนั้นชักมีด วิ่งเข้าใส่พีมทันที
" Frost Driver " พีมร่ายเวทใส่ทันที
โจรที่วิ่งเข้ามาติดอยู่กับน้ำแข็ง
!! Strip Weapon !! พีมปลดอาวุธของโจรคนที่ติดในน้ำแข็งออก
" ย๊า!! " โจรอีกสอง คนวิ่งเข้าใส่พีมหร้อมกัน นักดาบสาวจึงพ้นจาพันธนาการในทันใด
พีมกระโดดหลบคมมีดของโจรทั้งสองได้อย่างฉิวเฉียด
โจรทั้งสอง คนวิ่งเข้าใส่พีมหร้อมกัน อีกครั้ง
" Frost Driver " พีมร่ายใส่คนหนึ่งที่ใกล้ที่สุด เพื่อหยุดการเคลื่อนไหว
แต่ ก็ไม่อาจหยุดอีกคนที่วิ่งเข้ามาได้ โจรง้างมีดฟันใส่พีมด้วยความแรง
พีมเบี่ยงตัวหลบแต่ไม่พ้น มีดฟันเข้าที่แขนขวา ถึงจะไม่ลึกมาก แต่มันก็สามารถเรียกเลือดออกมาได้
" โอ้ย!! "พีมเอามือจับที่แขนขวาด้วยความเจ็บปวด
โจรหันกลับหมายจะฟันอีกครั้ง
!! แบรช !! ดาบของนักดาบสาวฟันเข้าที่มีดของโจรเต็มแรง มีดของโจรกระเด็นไปไกล
" ย้า!! " พีมกระโดดถีบที่หน้าอกซ้ำอีกที โจรถึงกับกระเด็บกลิ้งไปไม่เป็นท่า
" ตายซะ !! " โจรคนที่ถูกถีบคนแรกตั้งตัวได้ วิ่งเข้าใส่หมายจะแทงจากด้านหลังของพีม
พีมหมุนตัวกลับ ทำให้มีดแทงผ่านไปด้านข้างลำตัวของพีมไป
พีมเอามือขวาที่เจ็บอยู่ยกขึ้นจับคอโจรคนนั้นทันทีมือซ้ายจับข้อมือนข้างทีถือมีดไว้
และยกเข่าขวา กระแทกใส่เป้ากางเกงของโจรอย่างแรง มีดหล่นลงกับพื้น
" อุ๊บ!!! " โจรถึงกลับร้องไม่ออก หน้าเขียวคล้ำ ลงไปนอนกลิ้งกับพื้นด้วยความทรมาณ
" ไปกันเถอะ " พีมบอกกับนักดาบสาวที่ยืนตะลึ่งอยู่ แล้วพากันวิ่งออกไป จากจุดที่เกิดเรื่อง เข้ามาสู่นครมอรอคอีกครั้ง
ณ.ริมน้ำกลางเมืองมอรอค
" เจ็บมากมั้ยค๊ะ " นักดาบสาวถามพีมด้วยความเป็นห่วง
" แฮะๆ นิดหน่อยค่ะ เดี๋ยวก็หาย " พีมตอบพลางดูแผลที่เลือดยังไหลไม่หยุด
" ไปหาหมอ ดีกว่า ค่ะ " นักดาบสาวชวนพีม
" ง่า !! ไม่ไปอ่ะค่ะ " พีมตอบเสียงหวาดหวั่น
" มาสิค๊ะ อย่าดื่อน่า " นักดาบสาวขยั้ยขยอ
" ง่า !!! พีมไม่ชอบหมออ่ะค่ะ " พีมตอบเสียงหวั้น
" อ่า ชื่อพีมเหรอค๊ะ เรา เอย่า นะ " เอย่าแนะนำตัว
" สวัสดีค่ะ เอย่า " พีมทักทายเป็นมารยาท
" สวัสดีค่ะ พีม " เอย่าก็ทักทายกลับ
" ไปหาหมอค่ะ " เอย่าดึงพีมลุกขึ้น
" ง่า!! ไม่ไปไม่ได้เหรอ " พีมร้องออดอ้อน
" ไม่ได้ค่ะ " เอย่าเสียงเเข็งทันที
พีมจึงต้องทำตาม
** หมอในสมัยนี้ คือ เหล่าพรีสอิสระ ตามเมืองต่างๆ
หรือไม่ก็ หลวงพ่อที่อยู่ในโบสถ์ประจำเมือง
ณ.หน้าโบสถ์ ภายในเมืองมอรอค
" ถึงและ " เอย่า กล่าว ขณะยืนอยู่หน้าโบถส์ กับ พีม
" ง่า !! จะเข้าไปเหรอ T-T " พีมถามอีกครั้ง
" ไม่ใช้บ้านผีสิงห์ซักกะหน่อย " เอย่ากล่าวต่อ
" เข้าก็ได้อ่า " พีมตอบเสียงอ่อย และจำใจทำตาม
เอย่าและพีมเดินผ่านประตูโบถ์เข้าไป เอย่าเป็นคนเดินนำ ราวกับว่าเคยอยู่ที่นี่มาก่อน
พีมเดินไปตามทางมองชมเพดาน และผนังของโบสถ์ด้วยความตื่นตา ภายในมีภาพวาดมากมายเป็นเรื่องราวทั้งในอดีต และปัจจุบัน
" อ้าว อริซ่า " เอย่าทักเพื่อนอโคไลท์สาวผมยาวสีทอง นัยตาสีเขียวกลมโตเป็นประกาย อายุคราวเดียวกับ เอย่า
" อ้าว เอย่า มาอยู่ที่นี่ได้งัยอ่ะ " อริซ่าทักกลับด้วยความสงสัย เอย่าและอริซ่า เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่วัยเด็ก และไปมาหาสู่กันบ่อยๆ
" ก็ปิดเทอมนี่ เลยมาเที่ยวมอรอค แล้วเทอล่ะ " เอย่าถามต่อ
" ฉันก็ปิดเทอม พอดีอยู่ว่างๆ ก็เลยมาบำเพ็ญประโยชน์ ช่วยหลวงพ่อน่ะ " เอย่ากล่าวตอบเสียงน่ารัก
" แล้วนี่ใครอ่ะ เอย่า " อริซ่าถามถึงพีมทันที ด้วยทีท่าสนใจ
" อ๋อ นี่ พีม เพิ่งเจอกันเมื่อกี้นี้ " เอย่าตอบ พลางชี้มาที่พีม
" เอ๊ะ!! มีเลือดออกด้วยนิค๊ะ " อริซ่าถามพีมด้วยความตกใจ
" เดี๋ยวไปข้างในไปให้หลวงพ่อรักษา นะค๊ะ " อริซ่าพูด แล้วเดินนำเข้าไปข้างใน
" หา!! หลวงพ่อเลยเหรอ ค๊ะ !! " พีมหวั่นๆ
" ใช่ค่ะ หลวงพ่อสามารถรักษาได้ทุกโรคเลยนะ อิๆ " เอย่าพูดชื่นชม
ทั้ง 3 เดินมาถึงห้องที่หลวงพ่ออยู่
ก๊อก ๆ ๆ
" เข้ามา " หลวงพ่อขานรับแล้วเชิญเข้ามาในห้อง ชายสูงอายุดูภูมิฐานในชุดของนักบวช นั้งอยู่บนโต๊ะทำงานในห้อง
" หลวงพ่อ ค๊ะ มีคนเจ็บมาให้รักษา ค่ะ " อริซ่ากล่าวขึ้น
" ไหนๆ " หลวงพ่อกล่าวถามและหันไปหาคนเจ็บ
" มานั้งนี่ซิ " หลวงพ่อเรียกพีมไปนั้งที่โซฟาด้านข้าง
" คะ ค่ะ " พีมตอบรับ
" ไหนดูซิ " หลวงพ่อถามหาแผลจากพีม
" คะ ค่ะ " พีมตอบพลางยื่นแขนให้ดู เลือดยังคงไหลซิบๆ อยู่
" อืม สงสัยต้องฉีดยา " หลวงพ่อเปรยลอยๆ ขึ้น และ เอาฝ่ามือวางบนแผล
" ง่า!! " พีมร้องเสียงหลง
Heal !!! แสงสีขาวนวลปรากฏขึ้นบนแผลของ
แผลก็ค่อยๆ หายไป ร่องรอยการบาดเจ็บหายไปสิ้น
มีเพียงรอยเสื้อที่ขาดอยู่
" ว้าว!! ! ! " พีมอุทานตกใจกับการกระทำดังกล่าวมาก มันเป็นความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
" เสร็จแล้วนะ " หลวงพ่อกล่าวต่อ
" ขะ ขอบคุณค่ะ ไม่ต้องฉีดยาแล้วใช่มั้ยค๊ะ " พีมกล่าวขอบคุณ และถามต่อด้วยความระแวง
" แล้วอยากฉีดมั้ยล่ะ " หลวงพ่อถามต่อ ด้วยรอยยิ้ม
" มะ .. ไม่อยาก ค่ะ " พีมตอบเสียงกะตุกตะกัก และชักมือกลับในทันที
" ว่าแต่ไปซนอะไรมาล่ะฮึ เอย่า " หลวงพ่อกล่าวพลางหันมามองเอย่า
" ปะ ป่าว ค่ะ คุณลุง " เอย่าตอบแก้ตัว
" ฮ๊ะ!!! " พีมตกใจ หันมองไปมาระหว่าง เอย่า กับ หลวงพ่อ
" ปะ ๆ เป็น ลุงเหรอค๊ะ เนี่ย " พีมถาม เอย่า ตะกุกตะกัก
" แฮะๆ ใช่ค่ะ " เอย่าตอบแล้วยิ้มแหย๋ๆ
" ง่า ไม่เห็นบอกพีมเลย " พีมออกอาการงอน เนื่องจากถูกหลอก
" อ่ะนะ ขอโทษนะค๊ะ " เอย่ากล่าวขอโทษ
" เอย่า " หลวงพ่อเรียกเอย่าอีกครั้ง
" คะ ค๊ะ ขา " เอย่าตอบเสียงตะกุกตะกัก
" ไหนเล่ามาซิ ว่าเกิดอะไร ขึ้น " หลวงพ่อถามความเป็นมา
" คะ คือ ว่า หนูโดนพวกโจร มันทำร้ายเอาค่ะ แล้วพีม ก็เข้าไปช่วยไว้ ... " เอย่าเล่าความจริงให้ลุงของตัวเองฟัง
..... เมื่อเอย่าเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ลุงฟังจนจบ
" ขอบใจมากนะ พีม " ลุงของเอย่า กล่าวขอบคุณ
" มะ ไม่ เป็นไร ค่ะ " พีมกล่าวรับคำขอบคุณ
" หนูก็ต้องขอบคุณคุณลุงนะค๊ะ ที่ช่วยรักษาแผลให้ น่ะค่ะ " พีมกล่าวขอบคุณตอบ
" มันเป็นหน้าที่น่ะ " ลุงกล่าวปัด
" เอย่า เดวตามลุงไปที่ห้องฝึกตน นะ " ลุงกล่าวสั่ง เอย่า เสียงเข้ม
" คะ ค่ะ T-T " เอาย่าตอบรับเสียงสลด แล้วลุงก็แล้วเดินออกจากไป ทิ้งให้ทั้ง 3 นั้งคุยกัน
" แย่แน่ฉัน โดนทำโทษ แหง่มๆ " เอย่าพูดเพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
" ไม่หรอกมั้ง " อริซ่าพูดต่อ
" นั้นซิ เอย่า " พีมกล่าวเสริม
" เราชื่อ อริซ่า นะค๊ะ " อริซ่าแนะนำตัวตัดบท
" คะ ค่ะ สวัสดี ค่ะ เราชื่อ พีม ค่ะ " พีมกล่าวแนะนำบ้าง
" หายเจ็บหรือยังอ่ะ" อริซ่า ถามต่อด้วยความเป็นห่วง
" หะ .. หายแล้วค่ะ " พีมตอบเสียงกล้าๆ กลัวๆ
" งั้น เดวขอตัวกลับก่อนนะค๊ะ " พีมกล่าวลาทันที
" เดวซิ " อริซ่า ทักขึ้น ดูท่าอริซ่าจะชอบพีมเอามากๆ ด้วยหน้าตาที่ใสซื่อ ตาสีดำ กลมโต ผมสั้นสีน้ำตาลเข้ม เป็นเงามัน
" มะ .. มีไรอ่ะค๊ะ " พีมถามต่อ เพราะพอจะดูว่าอริซ่ามีท่าทางแปลกๆ ตั้งแต่เจอพีม
" คริๆ " อริซ่าหัวเราะเบาๆ ในท่าทีของพีม
" กลัวไรจ๊ะพีม " อริซ่าถามอย่างรู้ทัน
" ปะ ปล่าว ค่ะ " พีมตอบตะกุกตะกัก
" อิๆ เห็นๆ อยู่ว่ากลัว " อริซ่าพูดขึ้น
" จะไม่ให้กลัวได้งัย ก็เล่นทำท่าแบบนั้นนิ " เอย่าพูดขึ้น
" แฮะๆ ก็พีมหน้าตาเหมือนน้องฉันเลย " อริซ่าตอบ
" น้องเหรอค๊ะ " พีมถามด้วยความสงสัย
" จ้า ตอนนี้เค้าไม่อยู่แล้วหล่ะ " อริซ่าตอบเสียงเศร้า
" แล้วเค้าไปไหนซะล่ะ " พีมถามต่อ
" ไปอยู่บนสวรรค์ แล้วหล่ะจ๊ะ " อริซ่าตอบเสียงใสอีกครั้ง น้องของอริซ่า อ่อนกว่าอริซ่า 1 ปีเท่านั้น และยังมีหน้าตาและสีผมเหมือนพีมมากๆ
น้องของอริซ่า ป่วยอ่อดๆ แอดๆ มาตั้งแต่เด็ก และจะอยู่แต่ในวังเท่านั้น จึงไม่ค่อยมีใครได้พบเห็นตัวจนกระทั่งจากไป
" ขะ .. ขอโทษค่ะ พีมไม่น่าถามเลย " พีมขอโทษอริซ่าที่ไปถามเรื่องน้องสาวของเค้า
" ไม่เป็นไรจ้า " อริซ่าพูดต่อ
" เรามาเป็นเพื่อนกันนะ พีม " อริซ่าร้องขอ
" ก็ได้ค่ะ " พีมตอบรับทันที ทั้งคู่เกี่ยวก้อยสัญญากัน
" ว่างๆ ก็แวะมาหาเราบ้างนะ พีม " อริซ่าพูด
" ค่ะ เดี๋ยวว่างๆ จามาเยี่ยมบ่อยๆ นะ " พีมตอบรับ
" ช่วงนี้คงอยู่ที่นี่สักระยะ จนกว่าจะเปิดเทอม น่ะ อาจจะไปๆ กลับๆ ที่พอนเทร่าบ้าง " อริซ่าพูด
" ค่ะ " พีมขานรับ
" ไปก่อนนะค๊ะ " พีมกล่าวลาทั้ง 2 คน
" ขอบใจมากนะพีม " เอย่า กล่าวขอบคุณ
" ค่ะ " พีมตอบรับ ก่อนแยกตัวกลับ
เอย่าก็เดินไปยังห้องฝึกตน
" เด็กคนนั้น... " เสียงบุรุษลึกลับดังขึ้น
" เหมือนมากใช่มั้ย " อริซ่าถามกลับอย่างคุ้นเคย
" ครับ องค์หญิง " บุรุษลึกลับกล่าวตอบ
อริซ่าก็เดินกลับเข้าห้องของตัวเองไป
....
ณ.ห้องฝึกตน
" คุณลุง ค๊ะ หนูมาแล้ว " เสียงใสดังเข้ามาในห้อง
" มาก็ดี แล้ว " ลุงตอบ
" ไปนั้งคุกเข้าตรงนั้น ห้ามลุกไปไหน จนกว่าจะเช้า " ลุงสั่งลงโทษเอย่าทันที
" ง่า!! ลุงอ่า " เอย่าออดอ้อน ครวนคลาง
" ไม่มีการปราณีทั้งนั้น " ลุงกล่าวเสียงเข้ม
" รู้มั้ยว่าเทอ ทำผิดอะไร เอย่า " ลุงถามหาความผิดของเอย่า
เอย่านั้งคุกเข้าก้มหน้าเงียบ เพราะรู้อยู่แก่ใจ
" ลุงเคยบอกกี่ครั้งแล้วว่าไปไหนมาไหน ให้ขออนุญาติลุงก่อน " ลุงของเอย่ากล่างถึงความผิดของเธอ
" หนู ก็รู้ว่าเมืองนี้มันอันตราย " ลุงพูดต่อ
" ควาวหลังลุงจะไม่ให้มาด้วยแล้ว " ลุงพูดขู่
" ไม่เอาอ่ะ ลุงก้อ " เอย่าค้าน
" นั้งคุกเข่าสำนึกผิดไปจนกว่าจะเช้า เข้าใจมั้ย " ลุงย้ำคำสั้งลงโทษอีกครั้ง
" คะ .. ค่ะ " เอย่ารับคำและนั้งคุกเข่าก้มหน้า และ ลุงก็เดินออกจาห้องไป
........
ณ.ห้องของพีม
บนเตียงมีร่างของสาวน้อยนอนอยู่ให้ผ้าห่มด้วยความเหนื่อล้า
แอ๊ด!!! เสียงค่อยๆ เปิดประตูดังขึ้น
" สงสัยจะหลับไปแล้วล่ะมั้ง " ซามินพูดพลางหันมามองซาดัส
" นั้นซิ เอาไปนอนกันมั้ง ดีกว่า เนอะ หึ ๆ " ซาดัสหัวเราะเจ้าเล่ห์ และสกิดที่เอวของซามิน เพื่อชวนเข้าเข้านอน
" บ้าน่า!! " ซามินรู้ทัน
ทั้ง 2 ก็เดินเข้าห้องของตัวเองไป
.....
เช้าวันใหม่
ณ.สมาคมโจร ใต้พีระมิด
และมันก็เป็นเหมือนทุกๆ วัน ซาดัส ย่องเข้าไปในห้องของพีม กะจะเอาคืนที่ทำแสบไว้เมื่อวาน
" หึ ๆ เสร็จแน่ ยัยน้องตัวแสบ " ซาดัสเปรยเบาๆ อย่างระวัง เพราะกลัวโดนตะหลบหลังอย่างเมื่อวานอีก
พลางมองไปยังเตียงเพื่อดูว่า น้องสาว ยังคงนอนอยู่หรือป่าว
" อ่า!! ยังอยู่แฮะ " ซาดัสพูดกับตัวเอง ขณะที่พีมยังคงนอนคว่ำหน้าหลับด้วยความเพลียอยู่บนเตียง
ซาดัสเข้าถึงตัวพีมอย่างไว และกระโดดขึ้นไปนั้งทับบนหลังของพีม
" แอ๊ป!! " พีมตื่นขึ้นด้วยความตกใจ และอุทานขึ้นด้วยน้ำหนักที่กดทับอยู่ แต่ก้ดิ้นไม่หลุด
" งัย ตัวแสบ เสร็จชั้นล่ะ คราวนี้ " ซาดัสกล่าวอย่างได้เปรียบ
" พี่ซาดัส จาทำไรพีม อ่ะ " พีมร้องโอดครวญ
" เอ๋!! จาทำไรดีนะ " พลางเอามือดึงหูน้องทั้ง 2 ข้าง และบิดไปมา
" โอ้ยๆๆ " พีมร้องครางเพราะความเจ็บ
" อย่าดึงหูซิ พีมเจ็บนะ " พีมบอกห้ามพี่ชาย พลางเอามือจับหูด้วยความลำบาก เพราะตัวเองนอนคว่ำอยู่
" เอ!!! แล้วจาให้ทำอะไรดีล่ะ อืมๆๆๆ " ซาดัสเปรยขึ้น แล้วทำท่าคิดด้วยความเจ้าเล่ห์
" ง่าๆ !! ก็ลุกขึ้นซิค๊ะ พีมหนักนะ " พีมตอบ
" เรื่องอะไรล่ะ นานๆ จามีโอกาสแบบนี้ที " ซาดัสไม่รับคำตอบของพีม
" อ่า นึกออกและ หึๆ " ซาดัสหัวเราะเบาๆ
" ง่า!! จาทำไรพีมอีกอ่ะ " พีมถามด้วยความระแวง
" ก็ แบบนี้งัย " ซาดัสเอา ดอกหญ้าที่พกมาด้วย แย่หูของพีม ซ้ายที ขวาที
" ฮ่าๆๆ พอๆ ค่ะ ฮ่าๆ พีมไม่ไหวแล้ว ฮ่าๆๆ " พีมหัวเราะลั้นทั้งน้ำตา ด้วยความจั๊กจี้
" แล้วก็ขออีกทีนะ " ซาดัสเอามือฟาดก้นพีมอย่างแรงไปทีนึ่ง
" โอ๊ะ โอ้ย เจ็บนะ " พีมร้องด้วยความเจ็บ ปนตกใจ
" หึๆ ไปดีกว่า เดวซามินมา พี่จาแย่เอา " ซาดัสกระโดดลุกขึ้น แล้วเผ่นแน่บออกไปนอกห้องทันที
" ง่า !! หนีไปดื้อๆ เลย " พีมบ่นอุบอิบไม่พอใจ พลางเอามือจับก้นที่ยังเจ็บอยู่
" ฝากไว้ก่อนนะ พี่ชาย " พีมบ่น แล้วจึงเดินลุกเข้าห้องน้ำไป
......
" กินข้าว จ้าาาา " ซามินตะโกนเรียก
" ค่าาา มาแล้วๆๆๆ " พีมตะโกนตอบ
" ครับผม มาแล้วคร๊าบ " ซาดัสตะโกนตอบเช่นกัน
" ทำเองเหรอเนี่ย " ซาดัสถามขึ้น
" อ๊ะ ก็แน่ซิ " ซามินตอบทันที ด้วยความถูมิใจ
" อะจึ๋ย พีมเราว่าไปกินข้างนอนกันมั้ย " ซาดัสแกล้งแย่ซามิน เพราะไม่เคยเห็นทำกับข้าวมาก่อน
" อืม นั้นอ่ะจิ " พีมตอบรับ
" ง่า!!! " ซามินออกอาการงอน
" โอ๋ๆๆ แต่ช้าแต่นะ " ซาดัสง้อ
" พีมล้อเล่น ค่ะพี่ซามิน " พีมง้อพี่สาวบ้าง
ทั้ง 3 ก็กินข้าวกันอย่างสนุกสนาน
" พรุ่งนี้แล้วซินะ " ซามินเปรยขึ้นด้วยความเป็นห่วง
" ค่ะ " พีมตอบรับ
" ตั้งใจแล้วกันนะ ได้ไม่ได้ก็ช่างมัน " ซามินพูดต่อ
" ค่ะ " พีมตอบรับและกินข้าวต่อ
" พี่ซาดัส " พีมเรียกพี่ชาย
" หืม " ซาดัสขานรับ ขณะที่กะลังกินไม่หยุด
" วันนี้มาเป็นคู่ซ้อมให้พีมหน่อยนะ " พีมบอกความประสงค์ทันที
" แค๊ก !! ๆ ! !! " ซาดัสถึงกับสำลักน้ำแกงที่กำลังซด
" ง่า " ซาดัสร้องคราง
" นะค๊ะ " พีมขอร้อง
" ง่า กัวโดนแก้ผ้าอ่ะ " ซาดัสตอบอย่างไม่อาย
" ไม่แก้หรอก ค่ะ จริงๆ นะ " พีมอ่อดอ้อน
" จริงนะ " ซาดัสระแวง
" จริงซิค๊ะ " พีมยิ้มรับ
หลังจากกินข้าวเสร็จ
ทั้ง 3 คน ก็ออกไปหาที่ซ้อมกัน
....
ความคิดเห็น