~^+ หนุ่มฮอต สาวเ ฮี้ ยว รักเซี้ยว ชุลมุน +^~

ลำดับตอนที่ #2 : ยัยเต้าหู้ยี้&นายเต้าฮวย!

แฮ่ๆ มาแว้วๆ เคร่งกะการสอบไปหลายวันค่า ไม่มีคนอ่านจริงๆด้วย TT^TT อยากจะร้องไห้จริงๆเลย ไม่เป็นไรๆ จะมาอัพเรื่อยๆนะคะ.. ยังไงก็ขอบคุนคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะค๊า ซึ้งใจมากมาย T^T



มีคนบอกลงทีละน้อยจัง ลงน้อยแต่อัพบ่อย<รึป่าว อิอิ> อ่านกันดีก่า ที่เจนพูดน่ะไร้สาระๆ ^^



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------







                                                                                       2







\"โอ๊ย ! อะไรวะ ?  -_-^^^\" ฮือๆๆ เสียงนี้น่ากลัวที่สุดง่า ToT



ฉันค่อยๆเดินตามเสียงไปด้วยใจที่ไม่สู้ดีนัก >o<



\"เอ่อ...ปะ..เป็นอะไรมากรึเปล่าคะ?\" โอ๊ย ! ไม่ ไม่นัมจิเธอต้องไม่พูดอย่างนั้นนะ มันทำให้เขารู้น่ะสิว่าฉันเป็นคนเตะมันมา -^-



เขาเงยหน้าขึ้นมาทันทีที่ฉันพูด   เขาเอามือกุมหน้าผากขึ้นมาด้วย ซวยแล้วสิ ! TT^TT



\"อึ๊ก\" ฉันสะอึกตาค้าง บ้าเอ๊ย ! หมอนี่หน้าตาดีชะมัด O_o



\"ยัยเต้าหู้ยี้ เธอเป็นคนเตะมันมาใช่ไหม\" เขาถามฉัน  อะไรนะ เต้าหู้ยี้หรอ ! อยากตายรึไงยะ !!  ถ้าฉันเป็นเต้าหู้ยี้ งั้นนายก็เต้าฮวยล่ะ ! -_-^

ตอนนี้ฉันว่าหน้าเขาโหดชะมัด -_- ^  ตาเต้าฮวยเอ๊ย !



\"ใช่ ฉันเตะมา แล้วไง?\" ฉันตอบเสียงทื่อ ช่วยไม่ได้ ! หมอนี่อยากพูดไม่ดีกับฉันก่อนเอง



\"บ้าเอ๊ย ! -_-^ ดูซิ\" เขาเอามือออกจากหน้าผาก เผยให้เห็นแผลลึกและค่อนข้างกว้าง   ชะอุ๊ย ! รู้สึกผิดตะหงิดๆแล้วสิ <ที่จริงฉันก็ผิดตั้งแต่แรกแล้วล่ะ แฮ่ๆ >_<>



\"อ่ะ ! เอาไปเช็ดซะสิ\" ฉันยื่นผ้าเช็ดหน้าของฉันให้เขา - -



\"เอาไปไกลๆเลย นี่มันผ้าขี้ริ้วมากกว่าผ้าเช็ดหน้านะ\" เขามองก่อนจะบอก



\"หน็อย ! แล้วผ้าขี้ริ้ว แล้วใครเขาเอามาเช็ดหน้ากันล่ะยะ\" >o< หน้าตาดีแต่ปากมอม เสยทิ่มดีมั้ง !?!?



ฉันว่าฉันรู้สึกถึงความของเหลวอุ่นๆไหลอาบหน้าแฮะ คงเป็นเพราะร้อนมั้ง ฉันไม่ได้กลัวหรอก >o< ทางที่ดีฉันว่ากำจัดมันก่อนดีกว่า พอคิดได้อย่างนั้น ฉันก็คว้าผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาอีกรอบ และก่อนที่มันจะสัมผัสกับผิวหน้าของฉัน - -



\"เดี๋ยว เอามานี่ !\" แล้วเขาก็คว้าผ้าเช็ดหน้าจากมือฉันไปเฉยเลย



\"ตาบ้าเอ๊ย ! อะไรของนายล่ะเนี่ย ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่เอาไง\" ฉันถาม



\"ก็เลือดมันไหลเยอะแล้วนี่ !\" ตาบ้า ! - -*



เขาเช็ดเลือดตรงหน้าผากเงียบๆไปพักนึง  ฉันว่าตอนเขาไม่พูดมากดูดีออก (ทำยังไงก็ดูดีอยู่แล้วล่ะ) ถ้าตอนปากหมาอย่างเมื่อกี้ น่าถีบชะมัดเลย -_-^^



\"เธอจะชดใช้ยังไง\"



\"ฮะ.. ?? \" o_o



\"จ่ายมา\" เห็นมะๆ ฉันมองเขาผิดไปอีกแล้ว  ท่าทางของเขาเมื่อกี้ทำให้ฉันได้ทฤษฎีใหม่  \'คนหน้าตาดี ใช่ว่าจะปากดีเสมอไป -_-^\'



\"ไม่มี\" เขามองหน้าฉันแล้วค่อยๆไล่ลงมา



\"ไม่บอกฉันก็เชื่อ\" ตาบ้า ปากโสโครก !!  -O-^



\"งั้นแสดงว่าฉันไม่ต้องจ่ายใช่ไหม\" ฉันถาม พลางคิดในใจว่า  \"รอดแล้วโว้ยย !\" ^o^



\"ล้านวอน\"



\"หาาาา.....\"   >o< ฉันถึงกับอ้าปากค้างหุบไม่ลง กะอีแค่แผลตรงหน้าปากนิดเดียว ล้านวอน โอ๊ย ! เป็นลมดีกว่าเป็นคน =o=



\"นายจะบ้าเหรอ กะอีแค่แผลนิดเดียว ล้านวอนฉันไม่จ่ายให้โง่หรอก\" ฉันตะคอก ถึงฉันจะแต่งตัวทุเรศ แต่ฉันก็ไม่ได้โง่นะยะ -_-*



\"ยัยงั่ง ฉันหมายถึงไอ้นี่ด้วย\" เขาชี้ไปที่เหลี่ยมหลังคารถ



\"รถนายเหรอ\" ฉันถาม หน้าอย่างเนี้ยอ่ะนะขับสปอร์ตเฟอร์รารี่หรูๆ ?



\"ไม่ใช่\"  อะไรเนี่ย ?



\"งั้นจะจ่ายทำไมล่ะ ในเมื่อมันไม่ใช่รถนายซักหน่อย\"



\"รถพี่สาวฉัน ยัยงั่ง\"  อีกละ ! ตั้งแต่คุยกับเขามาเขาด่าฉันมากี่คำแล้วเนี่ย ไหนจะยัยบ้า ยัยงั่งและที่ฉันรับไม่ได้ที่สุดคือ \"ยัยเต้าหู้ยี้\"  -_-^^  ฉันละเกลียดคำนี้จริงๆ ฮึ ! >o< อ๊านๆๆๆๆ



\"ไหนๆ\" ฉันทำผิดจริงๆ ไหนๆก็ขอดูผลงานหน่อยละกัน <ไม่ค่อยแน่ใจแฮะ ว่ามันยังเป็นผลงานได้รึเปล่า ?> >o<



\"นี่ไง\"



\"อะไรเนี่ย?!\" สาบานได้ ! มันถลอกยาวไม่เกิน2นิ้วเลย O_o



\"เฮ้ ยูซอง\" ฉันว่าได้ยินเสียงผู้ชายเรียกใครซักคนนะ  



\"เฮ้ ไอ้จียูซอง ทำอะไรอยู่วะ?\" เสียงผู้ชายดังขึ้นอีก คราวนี้ฉันและเขาหันไปตามเสียง  แล้วก็เจอกับ ผู้ชายประมาณ10กว่าคน หน้าตาดีทั้งน้านน~  ซึ่งตอนนี้กำลังมองฉันและตานี่ ด้วยใบหน้างงๆ



ก่อนที่พวกนั้นจะพูดอะไรอีก และก่อนที่ตามารยาททรามหน้าเต้าฮวยจะหันกลับมา ฉันก็ติดเกียร์หมา เผ่นไปอีกด้านเรียบร้อยแล้วว~ ^o^



\"เฮ้ย ! ยัยเต้าหู้ยี้\" นายนั่นตะโกน แล้ววิ่งตาม แต่มันช้าเกินไปแล้วล่ะ หุหุ ^^



\'ลาก่อนตลอดกาล นายไร้มารยาท  ฮี่ฮี่\'  >o<



\"แฮ่กๆ \" ตอนนี้ฉันยืนหอบตัวโยนพิงเสาหน้าบ้าน ในที่สุดก็มาถึง แฮ่กๆ แทบตายแน่ะ >.,<



เข้าบ้านดีกว่าเพื่อความปลอดภัย



\"โอ๊ย ! แม่คะ\" แม่บิดหูต้อนรับการกลับบ้านของฉันเต็มแรง อ๊าน ! ฉันคิดถูกหรือเปล่าเนี่ย ที่คิดว่าเข้ามาแล้วจะปลอดภัยอ้ะ T^T



\"ไปไหนมา หายไปตั้งเป็นชั่วโมงหา ! ใช้ให้ซื้อถั่วงอกแค่2ขีด ไปซื้อที่อิรักมารึไง -_-^\" แม่ถามแล้วคว้าถุงถั่วงอกจากมือฉันเดินเข้าห้องครัวไป



แต่ว่า ฉันคิดว่าถั่วงอกมันคงเหลือไม่ถึงขีดหรอก >o< มันคงหล่นกระจาย ตอนฉันวิ่งหมดแล้วมั้ง แฮ่ๆ^^



หลังจากโดนแม่เทศน์เรื่องกลับช้า ไป5นาที ฉันก็ได้กลับมาบนห้อง -o-



ขณะที่กำลังจะทิ้งตัวล้มลงนอนอยู่นั้น    



\"ก๊อกๆๆ\"  -_- ?



\"ใครอีกล่ะเนี่ย เปิดได้เลย ไม่ได้ล็อคค่า\" ฉันตะโกนบอก ก่อนจะลงไปนอนแผ่สองสลึงบนเตียง



\"อ้าว ! พี่มีไรอีกล่ะ\"



\"มิยอนโทรมา\" พี่พูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ฉัน



\"เฮ้ ! แล้วโทรศัพท์ฉันถึงไปอยู่ที่พี่ได้ล่ะ?\"  - -* ฉันเขม่นตาจ้องพี่



\"เอ่อ.. พี่ว่าพี่จะออกไปซื้อดินสอใหม่ ไปล่ะนะ\" แล้วพี่ก็วิ่งฉิวออกจากห้องไปเลย ธ่อ ไปซื้อดินสอหรอ เชื่อตายล่ะ -_-



\"ฮัลโหล มิยอนหรอ\" ก็รู้แล้วอ่ะนะว่ายัยนี่โทรมา พูดไปงั้นล่ะ ^^



\"หวัดดีนัมจิ เป็นไงยะ สบายดีป้ะ ? ส่วนฉันสบายมากๆๆๆๆๆเลย คิคิ\" เสียงร่าเริงที่คุ้นหูของมิยอนดังแหลมเสียดหูเข้ามา -.-



\"ฉันถามรึยังยะ เฮอะ ! สบายกะผีอะไรล่ะยะ เมื่อวานก็โดนแม่ใช้ถอนวัชพืช วันนี้ก็....\"



\"เอ๋ วันนี้ทำไมหรอยะ\"



\"เตะกระป๋องไปโดนหัวคนมา\"



\"จริงอ่ะ เธอนี่มันจริงๆเลยนะ\"  แล้วอยู่ๆฉันก็คิดถึงตาเต้าฮวยขึ้นมา



\"นี่ ! มิยอนเธอเคยได้ยินชื่อนี่ไหม จียูซอง น่ะ\"  ฉันคิดว่าน่าจะเป็นชื่อตานั่นนะ ก็พอผู้ชายคนนั้นเรียก ตานั่นก็หันไปอ้ะ -_-



\"เอ คุ้นๆนะ แต่ตอนนี้ฉันนึกไม่ออกอ้ะ แล้วเขาทำไมหรอ >o<\"



ฉันจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้มิยอนฟัง



\"ฮะๆๆ เต้าหู้ยี้หรอ ฮ่าๆ\" มิยอนหัวเราะเสียงดังลั่น



\"เธอขำอะไรนักหนายะ?\"



\"โอ๊ย ! ^o^ ฉันหัวเราะจนท้องแข็งไปหมดแล้วนะเนี่ย\"



\"พอแล้วๆ ฉันวางสายแล้วนะ\" แล้วฉันก็กดวางไปเลย ชิ ! เพื่อนหนอเพื่อน T.T



ฉันลงไปนอนเกลือกกลิ้งบนเตียงแป๊บนึง   ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คยอดเงิน



\"ยอดเงินคงเหลือของคุณคือ 127วอน คุณสามารถใช้บริการดะ..\"



“หาา อ๊ายยยย ทำไมมันเหลือแค่นี้อ้ะ\" ฉันกรีดร้องเสียงดัง ฉันเพิ่งเติมเงินไปเมื่อ2วันก่อนเองนะ



พี่ ! ต้องเป็นพี่แน่ๆ พี่บ้าเอ๊ย ! -_-^^



ฉันกระโจนลงจากเตียง วิ่งไปห้องพี่ทันที



\"พี่ๆๆ พี่ซึงฮอน\" ปั้กๆๆๆ (เคาะประตูห้องพี่ตัวแสบรัวเสียงดังลั่น)



\"ทำอะไรน่ะ\" แม่เดินขึ้นมาถาม



\"แม่พี่ไปไหน\" ฉันถามพลางลูบมือที่เริ่มแดง เพราะเคาะแรงไปหน่อย เหอะๆ



\"ออกไปซื้อดินสอ เห็นว่างั้น\" แล้วแม่ก็เดินลงไปเลย >o<



\"ชิๆๆ ไปซื้อดินสอหรอ ให้ล้านนึงฉันยังไม่เชื่อเลย\" ถ้ามันได้จริงๆแสนนึงฉันก็เชื่อแล้วล่ะ  >o<  แล้วฉันก็ต้องเดินกลับไปที่ห้องอีกครั้ง T^T



----------------------------------------------------------- **



อ่านต่อตอนที่ 3 เนอะ ฮี่ฮี่ ^^



ไม่โหวตไม่ว่าเลย แค่เม้น<ไม่ว่าจะด่าว่า ประมาณห่วยมาก ให้กะลังจัย[อันนี้ช๊อบ !]> ก็พอแว้วค่ะ