~^+ หนุ่มฮอต สาวเ ฮี้ ยว รักเซี้ยว ชุลมุน +^~

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุเกิดเพราะถั่วงอก~

                                                                                          1







พรึ่บ พรั่บ ! <กลิ้งอยู่บนเตียง> ปวดหลัง ฮือๆๆๆ คิดดูซิ แทนที่ฉันจะได้ออกไปเที่ยวข้างนอกในวันปิดเทอม ต้องมานั่งนวดหลังให้ตัวเองอยู่ในห้อง เมื่อยจริงๆ  อ๊าย ! T^T



\"นัมจิๆ ออกไปซื้อถั่วงอกให้แม่หน่อย\" แม่เรียกฉันเสียงดัง -O-



โอ๊ย ! แม่จ๋า หนูยังปวดหลังไม่หายเลยนะ  เมื่อวานแม่ใช้ให้ฉันถอนวัชพืชในสวนกับพี่ชาย   แต่ ! พี่บ้าของฉันกลับนั่งคุยโทรศัพท์จีบกับสาวเฉยเลย ปล่อยให้ฉันนั่งเด็ดไอ้ใบสีเขียวๆเหลืองๆบ้านี่ออกจากพื้นคนเดียว ชิ ! คิดแล้วเจ็บใจชะมัดเลย -_-^



\"แม่คะ โอ๊ย ! หนูปวดท้อง โอ๊ยๆๆ ให้พี่ไปซื้อสิคะ\" ฉันเปิดประตูห้องก่อนจะตะโกนบอกแม่



พลั่ก ! อยู่ๆพี่ฉันก็เปิดประตู แล้วจ้องฉันตาเขียวปั้ด



\"ชิ ! โอเคๆ แต่ฉันจะบอกแม่เรื่องพี่ใช้โทรศัพท์แม่โทรหาสาว\" ฉันบอกหน้ามุ่ย ก่อนจะกระแทก

เท้ากับบันได เดินลงไปด้านล่าง



\"ยัยบ้า ลองดูเซ่ !\" พี่บ้าตะโกนหน้าบูดเหมือนตูดเป็ด - -*



ฉันไม่สนใจเดินกระแทกเท้าลงบันไดต่อ ( >3>)



พี่เหล่ฉันก่อนจะวิ่งเข้ามา



\"นัมจิ พี่รักเธอนะ\" พี่คว้าเอวฉันเอาไว้ก่อนจะบอก



\"แล้วไง\" เดี๋ยวๆๆ รู้แล้วๆ ^o^



\"งั้นพรุ่งนี้พี่ล้างจานนะ โอเค งั้นได้ !\" ฉันไม่เปิดโอกาสให้พี่พูด สะบัดหน้าหนี เดินยิ้มลงมาหาแม่ >o<



\"เป็นอะไรผีเข้าหรอ\" แม่วางมีดแล้วหันมามองฉันด้วยความสงสัย - -*



ส่วนพ่อแค่เงยหน้าขึ้นมามองฉันแป๊บนึง แล้วก้มลงไปอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ



\"จะให้หนูไปซื้ออะไรหรอคะ?\" ฉันถาม



\"ถั่วงอกน่ะ เอาเงินกับพ่อนะ\" แม่บอกแล้วก้มหน้าก้มตาหั่นหมูต่อ



\"อ้าว ! ไหงงี้ล่ะคุณ\" พ่อโวยวาย



\"นี่ ! คุณก็กิน คุณก็น่าจะหัดจ่ายมั่งสิ\" แม่ย้อน



\"แล้วไอ้หมูที่คุณหั่นอยู่นั่นมันเงินใครซื้อล่ะ\" พ่อกระแทกหนังสือพิมพ์ลงกับโต๊ะ -_-^



\"แต่ฉันเป็นคนทำกับข้าวนะคุณ\" แม่กระแทกมีดลงกับเขียง เสียงดังพอๆกัน



ฉันมองพ่อกับแม่ที่ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปมา อย่างปวดเศียรเวียนเกล้า >o<



\"หยู๊ดดด !!!!!!   หยุดค่ะ หนูจ่ายเองก็ได้ค่ะ จะเอาเท่าไหร่ล่ะคะ ?\" ถ้าฉันไม่ออกเองสงครามครั้ง

นี้คงไม่หยุดง่ายๆ ฉันละเซ็ง ! เฮอะ >o< -_-^^



\"เอามา2ขีดนะลูก\" แม่บอกแล้วหันไปแยกเขี้ยวใส่พ่อก่อนจะหันไปหั่นหมูต่อ >W<



ฉันออกไปซื้อถั่วงอกที่ร้านขายของชำแถวบ้าน แต่เขาบอกว่าหมด ฉันเลยต้องเดินเข้าไปซื้อในเมืองแทน T^T



ToT ฉันไม่ค่อยมั่นใจกับชุดเลย (เสื้อยืดเก่าๆ กางเกงขาสั้นสีขาว รองเท้าแตะฟองน้ำ ที่มีรอยแมวกัด) ทุเรศเกินกว่าที่จะเข้าไปในเมืองจริงๆ  (แต่มันไม่มีทางเลือกนี่ ฉันคงไม่ปลูกเองหรอก รอให้มันงอก เฮ่อ ! อีก10ชาติ)



ในเมืองงงง..



\"เอาถั่วงอก2ขีดค่ะ\"



\"250 วอน เอาอะไรอีกไหมจ๊ะหนู\" ป้าตรงเคาร์เตอร์คิดเงิน แล้วเงยหน้าขึ้นมาถาม



ฉันเหลือบไปเห็นมะนาวโซดาขวดนึงในตู้ จึงวิ่งเข้าไปหยิบมา ก่อนจะส่งให้ป้า  แล้วเดินออกจากร้าน

แล้วก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิต (เสียงซุบซิบ นินทา)



\"นี่ ! ดูยัยนั่นสิ\"



\"หน้ายังกะฟักทอง ดูแต่งตัวสิ ซอมซ่อยังกับอะไรดี\"



ยัยปากมากเอ๊ย ! -_-^^  ฉันรู้น่าว่าฉันแต่งตัวทุเรศ ไม่ต้องซ้ำเติมได้ไหมเนี่ย



\"น่าจะไปเดินในตลาดสดมากกว่านะ ฉันว่าหน้าเธอเหมือนแม่ค้าขายปลาทู เธอว่างั้นมั้ย?\"



โอ๊ย !! แทบจะทนไม่ไหวแล้วนะ ฉันรีบเดินจ้ำอ้าว ออกมาอย่างรวดเร็ว (ฉันไม่คิดจะหันไปตะโกนเถียงกับยัยพวกนั้นด้วยสภาพซอมบี้อย่างนี้หรอก)

ฉันเดินมาถึงทางแยกเล็กๆ



\"เอิ๊ก>o< !\" ฉันเรอออกมานิดหน่อย >o< ก็เล่นกระดกมะนาวโซดาด้วยความโมโหแบบครึ่งขวดรวดเดียวหมดน่ะสิ



ปั้ก ! ฉันวางกระป๋องมะนาวโซดาลงกับพื้น เล็งตรงกลางกระป๋องก่อนจะ



\"ย๊ากก\"  ป๊าบบ !! ฉันเตะกระป๋องสุดแรง คิดซะว่ากระป๋องเป็นหน้ายัยปลาไหลพวกนั้นแล้วอีกเสี้ยววินาทีถัดมา อวัยวะที่เรียกว่าหูของฉันก็ได้รับคลื่นความถี่ถึง4เสียงที่น่าสะพรึงกลัว



ปั้ก ! โครม ! ปรื๊ดด !



อ๊ายๆๆ น่ากลัวลางไม่ดีซะแล้วสิ





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



** อ่านต่อ ตอนที่2 เน้อ.. >o<





เหอๆๆๆๆ เม้นเสียเถิด แล้วข้าพเจ้าจะมาอัพ ไม่โหวตไม่ว่าเลย ขอแค่เม้นเป็นพอ นี่คือสโลแกนท์ เอิ๊กส์ๆ



** นู๋ไม่ได้เพี้ยนหรือบ้าหรือประสาทหรือ.........ฯลฯ นะคะ แค่ติ๊งต๊องง่ะ ก๋ากะ.. ล้อเล่นๆน่า คิดมากนะคะ



รักน๊า จุ๊ฟๆๆๆๆ >o< จุ๊ฟมากปากบวมนะจ๊ะ เด๋วจะหาว่าม่าเตือน ไปล่ะน๊า



กลัวไม่มีคนอ่านเจงๆเยย แซดดด TT^TT..



ติดต่อเค้าได้ที่ jendy58@hotmail.com & sweetwather_whan@hotmail.com



ปล. นู๋เจนนะค๊าๆ กลัวไม่มีคนรู้ชื่ออ่ะนะ อิอิ



ขอบคุนมากๆนะคะที่อ่านมาถึงตรงนี้ แล้วเจอกานนะคะ..