ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ระดับสวรรค์ ขั้นหนึ่ง
3 ปี่อไป ีวิอหลี่ฟานเ็มไป้วยวามสุสบาย เาไ้รับารสั่นสอนาบรรพบุรุษทั้เ้า นบรรลุระับปพีั้นสูสุ สร้าถ้ำสวรร์ไร้พ่ายที่ไม่เยมีใรสามารถึ้นไ้มา่อน นับั้แ่ยุบรรพาลอมะ
“อาารย์สาม ้าะทะลวระับ่อไป้วยวิธีใอรับ?” หลี่ฟานนั่อยู่้วยท่าทาแสนรู้ เบื้อหน้าเป็นายราผมายวามสีทออร่ามส่อประายประหนึ่วะวันบนท้อฟ้า
“ฟานเอ๋อ! ระับสวรร์ถือเป็น้าวแรสูุ่สูสุ าระทะลวำเป็น้อมีราานที่มั่นนถึีสุเสีย่อน” บรรพบุรุษสามอธิบาย้วยท่าทาริั
“ราานมั่นีสุ!” หลี่ฟานเหมือนะรู้อะไรบาอย่าแล้ว ึไม่รอ้า เาเ้าสู่สมาธิทันที
ารรวบรวมลมปราาฟ้าินอหลี่ฟานนั้น่าน่าอัศรรย์ วามรวเร็วอารรวบรวมลมปราที่ไม่มีใรเทียบไ้ในวัยเียวันอเา ทำให้แม้แ่ระทั่บรรพบุรุษสามยั้อรู้สึอิาึ้นมา พรสวรร์อหลี่ฟานเินว่าทุนในระูลไปแล้ว
“อนาอเ็นนี้ไร้ีำัอย่าไม่้อสสัย ้วยพละำลับรรพบุรุษมัร าระหาู่่อสู้ให้ในยุนี้ยา...” บรรพบุรุษสามรู้สึภาภูมิใเมื่อมอไปยัหลานอัวเอ
“เิอะไรึ้น!” บรรพบุรุษสามื่นระหนและมอไปยัที่ฟาน
ูมมมมมม!
ลิ่นอายเ่าแ่แผ่่าน!
ท้อฟ้าเหนือำหนับรรพาลเปลี่ยนไป
รัศมีเทพสีทอแผ่ออาร่า
ถ้ำสวรร์ปราึ้น้านหลั เปลี่ยนาสอถ้ำสวรร์เป็นสามถ้ำสวรร์
บูมมมมมม!
รัศมีเทพพุ่ึ้นสู่ท้อฟ้า
ท้อฟ้าำราม
มีเหล่าเทพเทวาว่า 1,000,000 อ์ปราึ้นอวยพรให้แ่หลี่ฟาน เทพและเทวาทุอ์ ้มราบไปทาหลี่ฟานราวับเห็นเาเปฺ็นัรพรริสวรร์
“ฮ่าๆ ปราเทพเทวาอวยพร เาเป็นเ่นเียวับพ่ออเา ัรพรริสวรร์ล้าโล” บรรพบุรุษสามมอูหลี่ฟาน้วยวามื่นาื่นใ
้วยปราาร์เทพเทวาอวยพร ็เพียพอแล้วที่ะบอว่า หลี่ฟาน ะลายเป็นัรพรริสวรร์น่อไปอระูลหลี่ เพราะหานับั้แ่ยุบรรพาลอมะ มา มีเพียัรพรริสวรร์รุ่นแร และหลี่านเทียน ัรพรริสวรร์รุ่นสอ พ่ออหลี่ฟาน เท่านั้นที่่อให้เิปราาร์เทพเทวาอวยพรไ้
หลี่ฟาน่อยๆ ปรับลมหายใให้ที่ และระับพลัอเา เพื่อไม่สร้าวามสนใ่อุมอำนาบรรพาลอื่นมาเินไป เพราะแม้ินแนอมะบรรพาล ระูลหลี่ะปรออยู่ แ่็ยัมีุมอำนาบรรพาลอื่น้อะแย่ิำแหน่นั้นอยู่
“อาารย์สาม! ้าทำสำเร็แล้วอรับ” หลี่ฟานมอไปทาบรรพบุรุษสามและยิ้ม้วยวามีใ
“ี! ารฝึวันนี้เสร็สิ้นแล้ว อีอย่าเ้า็อยู่เพียในำหนับรรพาลมาั้นาน ลอไปสถานที่อื่นในระูลูบ้า หาเ้า้อาร้าะพาเ้าไป” บรรพบุรุษสามมอไปทาหลี่ฟานที่ำลัีใ
ในะนั้นมีเสียัึ้นมาในใอเา
“ิ๊! ูลาวน์ารลื่อหมล รวพบสถานที่ลื่อ ป่า้อห้ามแห่บรรพาล”
“อาารย์สาม้า้อารไปป่า้อห้ามแห่บรรพาล” หลี่ฟานล่าวออไปโยที่ไม่รู้ว่าป่า้อห้ามแห่บรรพาลือสถานที่ยัไ
“ป่า้อห้ามแห่บรรพาล! เ้า้อารไปยัที่แห่นั้นรึ” บรรพบุรุษสามทวนึ้นอีรั้
หลี่ฟานพยัหน้า แม้ว่าเาไม่รู้ว่ามันเป็นสถานแบบไหน แ่ารเ้าใ้นั้นสำัว่า ยิ่ไปว่านั้นเา็ไปับบรรพบุรุษสามแล้วเหุใ้อลับ้วย
“เ่นนั้น็ามใเ้า แ่้า้อไป้วย” บรรพบุรุษสามล่าวึ้น
หลี่ฟานพยัหน้า านั้นร่าอเา็ลอยึ้น และลบนไหล่อบรรพบุรุษสาม และบรรพบุรุษสาม็ลอยออาำหนับรรพาล มุ่รไปทาใ้สุอินแนอมะบรรพาล
้วยวามเร็วอบรรพบุรุษสาม ใ้เวลาเพียไม่นาน็มาถึสถานที่ึ่ปลุมไป้วยหมอวันสีำ และเสียรีร้อที่น่าหวาลัว
ในะนั้นมีเสียั้อในใ
“ิ๊ ารลื่อ รั้แรเป็นารบัับยืนยัน ารลื่อ หลัานี้ะเป็นไปามวาม้อารอ ท่านเ้าอ ว่า้อารยืนยันหรือไม่? ”
“ิ๊ ท่าน้อาร ลื่อ ป่า้อห้ามแห่บรรพาลหรือไม่”
“เ้าระบบ!” หลี่ฟานิในใเียบๆ
“ิ๊ ท่านเ้าอไ้รับราวัลระับเทพ ระูอ เทพเผ่ายัษ์!”
เมื่อเสียอระบบลล ร่าอหลี่ฟาน็ล้อมรอบไป้วยลมปราที่ทรพลัที่สุ บรรพบุรุษสามสัมผัสไ้ถึวามน่าลัวสุีาร่าายอหลี่ฟาน น้อถอยออมา และมอูร่าอหลี่ฟานที่ำลัลอยึ้นประหนึ่เทพบรรพาลำลัะฟื้นืนึ้นมา
“อาารย์สาม ้าะทะลวระับ่อไป้วยวิธีใอรับ?” หลี่ฟานนั่อยู่้วยท่าทาแสนรู้ เบื้อหน้าเป็นายราผมายวามสีทออร่ามส่อประายประหนึ่วะวันบนท้อฟ้า
“ฟานเอ๋อ! ระับสวรร์ถือเป็น้าวแรสูุ่สูสุ าระทะลวำเป็น้อมีราานที่มั่นนถึีสุเสีย่อน” บรรพบุรุษสามอธิบาย้วยท่าทาริั
“ราานมั่นีสุ!” หลี่ฟานเหมือนะรู้อะไรบาอย่าแล้ว ึไม่รอ้า เาเ้าสู่สมาธิทันที
ารรวบรวมลมปราาฟ้าินอหลี่ฟานนั้น่าน่าอัศรรย์ วามรวเร็วอารรวบรวมลมปราที่ไม่มีใรเทียบไ้ในวัยเียวันอเา ทำให้แม้แ่ระทั่บรรพบุรุษสามยั้อรู้สึอิาึ้นมา พรสวรร์อหลี่ฟานเินว่าทุนในระูลไปแล้ว
“อนาอเ็นนี้ไร้ีำัอย่าไม่้อสสัย ้วยพละำลับรรพบุรุษมัร าระหาู่่อสู้ให้ในยุนี้ยา...” บรรพบุรุษสามรู้สึภาภูมิใเมื่อมอไปยัหลานอัวเอ
“เิอะไรึ้น!” บรรพบุรุษสามื่นระหนและมอไปยัที่ฟาน
ูมมมมมม!
ลิ่นอายเ่าแ่แผ่่าน!
ท้อฟ้าเหนือำหนับรรพาลเปลี่ยนไป
รัศมีเทพสีทอแผ่ออาร่า
ถ้ำสวรร์ปราึ้น้านหลั เปลี่ยนาสอถ้ำสวรร์เป็นสามถ้ำสวรร์
บูมมมมมม!
รัศมีเทพพุ่ึ้นสู่ท้อฟ้า
ท้อฟ้าำราม
มีเหล่าเทพเทวาว่า 1,000,000 อ์ปราึ้นอวยพรให้แ่หลี่ฟาน เทพและเทวาทุอ์ ้มราบไปทาหลี่ฟานราวับเห็นเาเปฺ็นัรพรริสวรร์
“ฮ่าๆ ปราเทพเทวาอวยพร เาเป็นเ่นเียวับพ่ออเา ัรพรริสวรร์ล้าโล” บรรพบุรุษสามมอูหลี่ฟาน้วยวามื่นาื่นใ
้วยปราาร์เทพเทวาอวยพร ็เพียพอแล้วที่ะบอว่า หลี่ฟาน ะลายเป็นัรพรริสวรร์น่อไปอระูลหลี่ เพราะหานับั้แ่ยุบรรพาลอมะ มา มีเพียัรพรริสวรร์รุ่นแร และหลี่านเทียน ัรพรริสวรร์รุ่นสอ พ่ออหลี่ฟาน เท่านั้นที่่อให้เิปราาร์เทพเทวาอวยพรไ้
หลี่ฟาน่อยๆ ปรับลมหายใให้ที่ และระับพลัอเา เพื่อไม่สร้าวามสนใ่อุมอำนาบรรพาลอื่นมาเินไป เพราะแม้ินแนอมะบรรพาล ระูลหลี่ะปรออยู่ แ่็ยัมีุมอำนาบรรพาลอื่น้อะแย่ิำแหน่นั้นอยู่
“อาารย์สาม! ้าทำสำเร็แล้วอรับ” หลี่ฟานมอไปทาบรรพบุรุษสามและยิ้ม้วยวามีใ
“ี! ารฝึวันนี้เสร็สิ้นแล้ว อีอย่าเ้า็อยู่เพียในำหนับรรพาลมาั้นาน ลอไปสถานที่อื่นในระูลูบ้า หาเ้า้อาร้าะพาเ้าไป” บรรพบุรุษสามมอไปทาหลี่ฟานที่ำลัีใ
ในะนั้นมีเสียัึ้นมาในใอเา
“ิ๊! ูลาวน์ารลื่อหมล รวพบสถานที่ลื่อ ป่า้อห้ามแห่บรรพาล”
“อาารย์สาม้า้อารไปป่า้อห้ามแห่บรรพาล” หลี่ฟานล่าวออไปโยที่ไม่รู้ว่าป่า้อห้ามแห่บรรพาลือสถานที่ยัไ
“ป่า้อห้ามแห่บรรพาล! เ้า้อารไปยัที่แห่นั้นรึ” บรรพบุรุษสามทวนึ้นอีรั้
หลี่ฟานพยัหน้า แม้ว่าเาไม่รู้ว่ามันเป็นสถานแบบไหน แ่ารเ้าใ้นั้นสำัว่า ยิ่ไปว่านั้นเา็ไปับบรรพบุรุษสามแล้วเหุใ้อลับ้วย
“เ่นนั้น็ามใเ้า แ่้า้อไป้วย” บรรพบุรุษสามล่าวึ้น
หลี่ฟานพยัหน้า านั้นร่าอเา็ลอยึ้น และลบนไหล่อบรรพบุรุษสาม และบรรพบุรุษสาม็ลอยออาำหนับรรพาล มุ่รไปทาใ้สุอินแนอมะบรรพาล
้วยวามเร็วอบรรพบุรุษสาม ใ้เวลาเพียไม่นาน็มาถึสถานที่ึ่ปลุมไป้วยหมอวันสีำ และเสียรีร้อที่น่าหวาลัว
ในะนั้นมีเสียั้อในใ
“ิ๊ ารลื่อ รั้แรเป็นารบัับยืนยัน ารลื่อ หลัานี้ะเป็นไปามวาม้อารอ ท่านเ้าอ ว่า้อารยืนยันหรือไม่? ”
“ิ๊ ท่าน้อาร ลื่อ ป่า้อห้ามแห่บรรพาลหรือไม่”
“เ้าระบบ!” หลี่ฟานิในใเียบๆ
“ิ๊ ท่านเ้าอไ้รับราวัลระับเทพ ระูอ เทพเผ่ายัษ์!”
เมื่อเสียอระบบลล ร่าอหลี่ฟาน็ล้อมรอบไป้วยลมปราที่ทรพลัที่สุ บรรพบุรุษสามสัมผัสไ้ถึวามน่าลัวสุีาร่าายอหลี่ฟาน น้อถอยออมา และมอูร่าอหลี่ฟานที่ำลัลอยึ้นประหนึ่เทพบรรพาลำลัะฟื้นืนึ้นมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น