อดีต ปัจจุบัน อนาคต

ลำดับตอนที่ #6 : ปัจจุบันของอีกคน

แต่ปัจจุบันสำหรับเขาอีกคนหนึ่ง คนเดิมที่ยังคงนั่งกอดเข่าอยู่ ณ มุมมืดของสังคมคนเดิม

ยังเต็มไปด้วยความเหงา ความเศร้าและร่องรอยของน้ำตา ท้องถนนที่พลุกพล่านในยามเช้า

เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ที่ดังสนั่น เสียงรถ เสียงคนทั้งหลาย ไม่ต่างไปจากเครื่องทรมาน

ที่คอยตอกย้ำและซ้ำเติมเขา



แสงแดดแรงร้อนระอุ แผดเผาน้ำตาหยดแล้วหยดเล่าที่หลั่งริน ค่ำคืนที่เงียบสงัดใน

ยามกลางคืน มีเพียงแสงไฟทอดยาวคดเคี้ยวไปเรื่อย ๆ หากแต่สิ้นสุดปลายทางอันอาจเห็นได้

เป็นเพียงความมืดมิด ที่ไร้ซึ่งความฝัน ความสว่างจากแสงไฟไม่ต่างอะไรกับรอยยิ้มจอมปลอม

ที่ส่องสว่างแค่เพียงครั้งคราว ก่อนดับหายไปเมื่อถึงเวลา เป็นแสงอันมิอาจจับต้อง หรือครอบครอง

เขาได้เพียงแต่มองแสงนั้นอยู่ไกล ๆ จากมุมมืดเล็ก ๆ ของเขา