อดีต ปัจจุบัน อนาคต

ลำดับตอนที่ #3 : อดีตของอีกคน

แต่ในขณะเดียวกัน คนอีกคนกลับจมอยู่กับมัน จมอยู่กับอดีตที่ปวดร้าว

อดีตที่โหดร้าย ไม่ว่าเมื่อไรที่ฝนตก คนคนนี้ก็จะนั่งน้ำตานองหน้า ให้เห็นอยู่เรื่อยไป



ยามค่ำคืน รอบดวงตาของเขายังเปียกชื้น แม้ว่าฤดูฝนผ่านไปเข้าสู่ฤดูหนาว

ยามที่ลมหนาวพัดมา ใครคนนั้นจะนั่งกอดเข่าอยู่ท่ามกลางมุมมืดของสังคมอย่างไร้คนเหลียวแล

หรือแม้แต่มองเห็น ถึงแม้ว่าจะมีคนเดินผ่านมาเป็นร้อยเป็นพันคน แต่ไม่มีแม้ใครสักคนที่จะมองเห็นเค้า



โดยที่เค้าหวังเพียงว่า วันหนึ่งคงจะพบใครสักคนที่เดินผ่านมา แล้วหยุดสังเกตมองดู มองลึกเข้าไปในมุมมืดนั้น และสังเกตเห็นว่ามีใครคนหนึ่งนั่งกอดเข่าด้วยความเหงาอยู่ท่ามกลางมุมมืด อันหนาวเหน็บของสังคม และเดินเข้าไปค้นหา พร้อมยื่นมืออันแสนอบอุ่นออกไปเพื่อดึงเข้าขึ้นมาจากมุมมืดนั้น