ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อดีต ปัจจุบัน อนาคต

    ลำดับตอนที่ #10 : อนาคต (จบ)

    • อัปเดตล่าสุด 22 พ.ย. 47


    หากทว่าความจริงสามารถรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกเท่านั้น แต่เขาหมดแรง หมดพลัง หมดกำลังใจ ที่จะใช้ความรู้สึกเป็นเครื่องตัดสินอีกต่อไป เขารับรู้ได้ถึงภาพลวงตาเบื้องหน้า ที่ดูมืดมนหดหู่ แต่ชัดเจนยิ่งนักในความหมาย อีกทั้ง ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงไป เพียงแค่ชั่วข้ามคืน

    อดีตสอนสิ่งเหล่านี้ให้เขาทั้งสิ้น ปัจจุบันทำให้เขาสิ้นศรัทธาในรัก และมิตรภาพ คงเหลือแต่เพียงความหวังของอนาคต

    ว่าวันหนึ่งเขาเหล่านั้นจะมองมาพร้อมรอยยิ้ม รอยยิ้มที่มาจากใจ ไม่ใช่จากหน้ากาก และหมวกที่สังคมมอบให้ มิใช่ยิ้มเพียงเพื่อรักษามารยาท มิใช่ยิ้มเพื่อรักษาหมวกและหน้ากาก ที่ไม่เป็นความจริงอย่างสุดชีวิต ทั้งที่มันเป็นเพียงสิ่งที่สังคมสร้างขึ้นและมอบให้บุคคลต่าง ๆ ตามชาติตระกูล อายุ ฐานะ การศึกษา เขาเฝ้าคอยวันนั้นด้วยใจจดจ่อ



    หากแต่เราไร้หน้ากากและหมวกเหล่านั้น เราจะยังสามารถดำรงชีวิตต่อไปได้หรือไม่ เขาถามหัวใจด้วยความเหนื่อยล้า หากวันนึงความจริงในโลกได้เปิดเผยขึ้นหน้ากากและหมวกเหล่านั้นถูกทำลายลง เขาเหล่านั้นจะสามารถดำรงชีวิตต่อไปได้อีกหรือไม่ กับโลกที่ไร้ซึ่งความจริงใจ มีเพียงหน้ากาก และหมวกที่สวมใส่อยู่เท่านั้นหรือ ที่เขาเหล่านั้นต้องการ เป็นคำถามที่เขาอยากจะตะโกนถามคนทั้งโลก สังคมจะเป็นเช่นไร หากทุกคนแสดงความรู้สึกอย่างที่เป็น ภายใต้ขอบเขตที่เหมาะสม ทั้งที่เขาพยายามทำทุกอย่างด้วยความจริงใจ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต



    แต่สิ่งที่สังคมมอบให้เขานั้นเล่า เป็นเพียงหมวกของนักปราชญ์ และหน้ากากของตัวตลก หมวกและหน้ากากที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องหัวเราะ หน้ากากและหมวกที่ปกปิดใบหน้าที่แท้จริง ใบหน้าที่แสดงความรู้สึก ใบหน้าที่นองด้วยน้ำตา จะมีใครสังเกตบ้างไหม กับหยดน้ำที่หยดลงมาภายใต้หน้ากากที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มนั้น อนาคตยังคงเป็นอนาคต อนาคตที่ไม่มีวันจะกลายเป็นปัจจุบัน อนาคตที่ไม่เคยมาถึง อนาคตที่ใครหลายคนหวังว่ามันจะดีกว่านี้ อนาคตที่มีความจริงใจให้กัน อนาคตที่คนยอมถอดหมวกและหน้ากากแห่งสังคม

    เขาเฝ้าฝันถึงอนาคตที่ยากจะเกิดขึ้น ด้วยใจที่อ่อนล้า พลางเดินทางย้อนกลับไปมุมเดิมของเขาด้วยความสิ้นหวัง ก่อนอาทิตย์จะขึ้น ก่อนแสงไฟจะเริ่มดับลง ก่อนอาทิตย์จะลาลับ ก่อนแสงไฟจะเริ่มสว่างจ้า เขายังคงนั่งอยู่ที่มุมนั้น มุมมืดมิดที่โหดร้าย มุมอับที่สามารถค้นพบได้ทั่วไป ในสังคมปัจจุบัน หากแต่เขาที่นั่งอยู่ คือ ใครหลาย ๆ คนที่ผ่านชีวิตมา ใครหลาย ๆ คนที่หมดหวัง ใครหลาย  ๆ คนที่ไขว่คว้าหาความรัก ความจริงใจ ใครหลาย ๆ คนที่อาจเคยเป็นบุคคลที่ถูกเรียกว่าเพื่อน…

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×