แก้วแล้ว แก้วเล่า เฝ้ายกดื่ม
หวังเพียงลืม หน้าเธอ ไปสักหน
โอ้ใจเอ๋ย ใยไม่ลืม เจ้าหน้ามน
เราเพียงคน เคยรู้จัก ทักนานมา
ฉันรู้ดี ที่ยืนอยู่ ดูไม่เหมาะ
แต่ก็เพราะ หัวใจ ยังห่วงหา
มิอาจเดิน หลบไป ให้ไกลตา
ห่วงเจ้ายา มิอาจ คลาดห่างไกล
เวลาผ่าน ความหวัง ยังคงอยู่
เพียงเฝ้าดู ความหลัง ยังหวั่นไหว
เมื่อวันนี้ มีเพียงภาพ เธอข้างใจ
กลางแสงไฟ ภาพเธอหาย เหลือเพียงเงา
แม้วันนี้ มีเพียงเรา เฝ้าดูเธอ
ใจพลันเผลอ เหม่อมอง ครองใจเหงา
ใยมิยอม ตรอมเจียม นะตัวเรา
เธอมีเขา อยู่ข้างกาย ใยมิลืม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น