สนาม 1 :: ลานประลองเถื่อน [Zeryel & Tulip] - โหวตตตต

ลำดับตอนที่ #3 : Intro :: ด่าน 1 สนามที่ 1 :: สนามประลองร้าง [_Tsukima_]

href="file:///C:\DOCUME~1\user\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" /> href="file:///C:\DOCUME~1\user\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />

ด่าน 1 สนามที่ 1 :: สนามประลองร้าง [_Tsukima_]

Quest Intro - Zeryel & Tulip

สายลมเอื่อยพัดพลิ้วโชยข้ามอัฒจันทร์สีดำที่ไร้ผู้คนเป็นวงโค้งอย่างงดงาม สนามประลองเถื่อนที่ไม่ค่อยมีใครมาเยือนบัดนี้ปรากฏดวงแสงสีเขียวและสีครามสว่างขึ้นวาบหนึ่ง ตามด้วยร่างของใครสองคนที่กำลังปรากฏกายในสถานที่อันน่าทึ่งแห่งนี้

น่าทึ่งตรงที่ถึงจะร้างซึ่งผู้คน... แต่กลับสะอาดเอี่ยมราวกับถูกทำความสะอาดอยู่ตลอดเวลา

ในสองบุคคลนั้น ผู้หนึ่งปรากฏกายขึ้นในทันทีที่แสงดับลง และอีกหนึ่งที่แสงนั้นค่อย ๆ ถักทอเป็นตัวบุคคล จากไม่มีเป็นเลือนราง และจากเลือนรางกลายเป็นชัดเจนในที่สุด สองเท้าเปลือยเปล่ากระทบลงบนพื้นที่เย็นเยียบจนหนาวสะท้านไปถึงกระดูก มีเส้นผมสีเขียวพงไพรพลิ้วตัวลงมาตามท้าย

กริ๊ง...

เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่บนกำไลเท้าสั่นไหวตามแรงกระทบเป็นเสียงกังวานน่าฟัง ดวงตาสีเขียวเงยขึ้นมองพี่ชายที่ลอยค้างนิ่งอยู่บนอากาศเป็นเชิงถาม เซรีเอลพยักหน้าเบา ๆ

“สถานที่แข่งของเจ้า” เสียงนุ่มพูดขึ้นช้า ๆ และสั้น ๆ แต่ได้ใจความ ราชินีสาวพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเดินไปรอบ ๆ ตัวสนามที่กว้างใหญ่ราวกับจะทำความรู้จัก

สนามแข่งแห่งนี้มีพื้นที่กว้างมากเสียจนหากไม่เพ่งมองจะไม่เห็นสุดขอบ ทั้งยังมีด้วยกันถึงสองชั้นบนล่าง บรรยากาศว่างโล่งทำให้เด็กสาวรู้สึกโหวงเหวง หัวคิ้วเรียวบางขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด

“ท่านพี่คะ” นางเอ่ยขึ้นในที่สุด “จะเป็นอะไรไหม ถ้าข้าจะขอเปลี่ยนแปลงสนามเล็กน้อย” เซรีเอลมุ่นหัวคิ้วลงเล็กน้อย ก่อนที่จะพยักหน้าในที่สุด

“ต้องการเปลี่ยนเป็นอะไร?” เทพเจ้าหนุ่มเอ่ยขึ้นในที่สุด ราชินีสาวทำเพียงยิ้มแล้วโบกมือไปข้างหน้าสองสามครั้ง แล้วสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลยก็พลันปรากฏ

จากพื้นสนามที่โล่งไร้ซึ่งสิ่งใดพลันกลายสภาพเป็นป่าดงดิบในพริบตา เถาวัลย์ต่างขนาดต่างสีสันเลื้อยอยู่เต็มพื้น ดอกไม้หลายดอกหลากสีสันชูช่อแข่งขันในเวลาอันรวดเร็ว ต้นไม้พากันผุดขึ้นจากพื้นที่หาใช่ดินไม่ กลายเป็นว่ายามนี้พื้นที่ราบเรียบกลับไม่มีส่วนใดเลยที่ราบเรียบ นอกจากชิงช้าเถาวัลย์ที่อยู่เหนือขึ้นไปจากป่านั่นเล็กน้อย ที่นั่งของนาง !!

เฮ้ย เอาไอ้ดอกนั่นมาด้วย จะดีรึทิวลิป !?

เสียงท้วงเป็นของเซียร์เฟลล์ที่ดูตะลึงลานสุดขีด ราชินีสาวหัวเราะคิก ก่อนที่จะมองไปทางพี่ชาย

“แบบนี้ ไม่ว่าข้านะคะ?” เทพเจ้าหนุ่มส่ายหน้าช้า ๆ ก่อนที่จะก้มลงดูดอกไม้ดอกหนึ่ง มือเรียวเอื้อมไปจะจับ แต่...

เจ้านาย  อย่า !!

ผลุบ...

หงั่บ !

ช้าไปแล้ว... มือของเซรีเอลโดนส่วนที่ควรเป็นเกสรดอกไม้ขย้ำเอาไว้ ติดอยู่ในนั้นเอาออกไม่ได้

ดวงหน้าหล่อเหลานั้นเรียบเฉยขณะที่พยายามดึงมือของตนออกมา ความเจ็บปวดที่ไหลพรวดเข้าสู่หัวใจแต่ก็มิอาจแสดงออกทางสีหน้า จี้ทองคำขาวกระเด้งกระดอนไปมาอยู่บนหน้าอก

โธ่ ! ข้าเตือนท่านแล้ว !!

“ช้าไป” เขาพูดกับตัวเองเบา ๆ ขณะที่เอามือออกมาได้ในที่สุด เลือดไหลย้อยรินเป็นทางรอบข้อมือที่เต็มไปด้วยแผลเหวอะหวะ แต่เพียงร่างโปร่งสะบัดข้อมือ แผลเหล่านั้นก็หายไปในทันที

ทิวลิปหน้าถอดสี...

/>

“ตายจริง ลืมเลาะเขี้ยวเจ้าพวกนี้เสียสนิทเลย น้องด๊วบนะน้องด๊วบ ไปงับใครเข้ารู้ตัวหรือเปล่าหา ?!” นางอุทานอย่างไม่ใคร่ชอบใจนักก่อนที่จะดีดนิ้วสองที  แสงสีขาวปรากฏขึ้นกลางดงดอกไม้วูบหนึ่ง แล้วพวกมันก็สงบลงอีกครั้ง เซรีเอลอดคิดไม่ได้ว่าน้องสาวของเขาเป็นอะไรไปหรือเปล่าถึงเรียกเจ้าดอกไม้นั่นซะน่าขำแบบนั้น ?

เจ้าเอาอะไรมาตั้งมากมายกันนี่ ทิวลิป !?

เซียร์เฟลอุทานออกมาอย่างอดเสียไม่ได้ ราชินีสาวดีดตัวกับพื้นขึ้นไปนั่งไขว่ห้างบนชิงช้าเถาวัลย์ ดวงตาสีเขียวส่องประกาสระยับขณะที่พี่ชายของนางลอยขึ้นให้สูงในระดับเดียวกัน ดวงตาที่เพิ่งเปลี่ยนเป็นสีแดงมาสด ๆ ร้อน ๆ ไม่ฉายประกายใด ๆ ทั้งสิ้น

แต่กระนั้น... นางก็ยังยิ้มให้

“พวกท่านคอยดูเถิด การแสดงของเรา”

ประตูพลันเปิดออกปล่อยแสงสีเรื่อส่องเข้ามาอย่างเลือนราง หมอกเริ่มลงจับทั่วทุกอณูสถานที่ ดวงตาสองสีมองจับที่ปลายทาง ร่างของใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้น

“ยินดีต้อนรับสู่การแข่งขัน Novel Fighting ด่านแรก ในสนามที่หนึ่ง ผู้เข้าแข่งขันทั้งหลาย...”

 สั้นแต่โอเค !! ดอกเดียวจบโลด !! (เผ่น...)