คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การกำเนิด
ห้อโถให่ใ้เษียสมุทรที่อ์อนันนารานั่บำเพ็ะบะอยู่นั้น เพรเม็สีม่วเม็เล็ที่สายรัหน้าออท่านเิหลุออมา ลยัแม่น้ำเษียรสมุทรเิเป็นนาีพระนาำาว ึ่เิโยารอุบัิึ้น เิมาแล้วโเลยมีายสีาวประายม่ว มีสายรัหน้าอสีม่วมีสใส เป็นสัลัษ์อระูลพานาสูสุในบรรา 4 ระูล อ์อนันนาราึมีศัิ์เป็นบิาผู้ให้ำเนิ ท่านไ้ให้นามอพระนาอย่าทาารว่า นุรีศรีนาีเทวีอนันา และไ้มอบำไลทอำรัาให้พระนาเป็นผู้เฝ้าประูภิภพ ุเื่อมระหว่าเมือมนุษย์และเมือพานา พระนารับำสั่และลมาุิยัป่าิบื้นอนบนอประเทศไทยพร้อมนารับใ้ 2 น ามำสั่ผู้เป็นบิา พระนามีอิทธิฤทธิ์สามารถแปลายไ้หลายสิบร่า มีมน์สะ และารสร้าภาพลวา อี้วย อีทั้ยัสามารถเรียลมฝนไ้ามในึ วามสามารถและวามามอพระนานับไ้ว่าไม่เป็นสอรอใรในเหล่านาีเลยทีเียว
และในานอันทรเียริืนหนึ่ ึ่เป็นานที่พานาในทุระูละเ้าเฝ้าอ์อนันนาราเพื่อถวายวามภัีและเพื่อปรึษาหารือเี่ยวับบ้านเมืออแ่ละระูล อ์อนันนาราทรประาศให้ พระนานุรีศรีนาีเทวีอนันา หรือ พระนาำาว ึ้นเป็นธิาเอที่เิแ่ท่านเพียผู้เียว มียศเป็นพี่ให่อบรราลูทั้หม แในานื่นมในวามาม วามสใส และวามเลียวลาอพระนาอย่าล้นหลาม นทำให้เป็นที่แะา้อใอโอรสนาหนุ่มาหลายเมือ แ่ทว่าพระนาำาวหาไ้สนในนาบุรุษเหล่านั้นไม่ เมื่อานเลี้ยเสร็สิ้นล พระนาำาวไ้เินทาลับมายัประูภิภพเพื่อทำหน้าที่อนัเิม นในวันหนึ่
ยุประวัิศาสร์สรามระหว่าแว้น่าๆถือำเนิึ้น พระนาำศีลภาวนาในถ้ำให่ลาป่าลึเป็นเวลานับ 1,000 ปี เพื่อให้สามารถบรรลุในพระธรรมไ้ ้วยแรอธิานพระนามีอิทธิฤทธิ์มาึ้นทุวัน สามารถแปลลายไ้นานึ้น มีบุาธิาลมาึ้น เป็นที่เารพนับถืออเหล่า้าทาสบริวาล ะหนึ่พระนาไ้ออาสมาธิเพื่อรวรายัรอบๆถ้ำ พระนามีวามเพลิเพลินับเสียนที่ร้อเื่อยแ้วั่เสียเพล ประอบับเสียน้ำที่ไหลเอื่อยลแม่น้ำอย่าเป็นัหวะ แมไม้นาๆพรรพร้อมใันอออบานสะพรั่ให้พระนาไ้เยม พระนาเินมป่าไปอย่าเพลินในลืมว่า พระนาไ้เินเลยเอนออมาแล้ว เวลา็วนมื ยิ่ทำให้แสาฟ้าสวยับใ พระนาเิน่อไปเรื่อยๆเพื่อ้อารื่นมธรรมาิให้สมใ นไ้สะุที่เสียๆหนึ่ เป็นเสียอวายที่ำลัเรียหาลูน้อยที่ำลัวิุ่นอยู่อี้านหนึ่อายป่า เสียว่า “ห้วยๆๆ” พระนารู้สึประหลาใในวามสัมพันธ์แม่ลู ไนแม่วายึ้อเรียหาลูวายบ่อยๆ พระนาไ้แ่สสัยและแอบูหลัพุ่มไม้อย่าอบใ ่อนายรานหนึ่ะ้อนวายลับเ้าอ ายราผู้มีหน้าายิ้มแย้มสใสและูมีวามสุที่ไ้เลี้ยวายเหล่านั้น พระนาอยารู้นัว่าเาเลี้ยวายเหล่านั้นไว้ทำไม ็ไ้แ่เ็บวามสสัยไว้ในใและลับไปยัถ้ำามเิม
นารับใ้ มีหล้าและำปาศรีไ้ัเรียมที่พัให้พระนา่อนที่พระนาะลับมาถึ และไ้่วยปรนิบัรพัวีให้ามที่นารับใ้เยทำมา พระนาไ้เล่าเหุาร์ที่พระนาไ้พบเอวันนี้ให้นารับใ้ทั้ 2 ไ้ฟั
“มีหล้าเ้าเยออไปนอถ้ำหรือไม่”
มีหล้าอบ “เยสิเพะ เมื่อเ้า้า็ออไปรวรารอบๆถ้ำอยู่เลย”
“ไม่ใ่ ้าหมายถึออไปไลว่านั้น ออไปูโลภายนอ ออไปูสัว์ป่า ออไปูมนุษย์” พระนาพูไป็พรามอออไปนอถ้ำ สีหน้าเอิบอิ่มแววาเป็นประายทันที
ำปาศรีพลันพูสวนึ้น “พระนาเพะ อ์อนันนาราำับนัหนาว่าอย่าปราัวในแนมนุษย์ มนุษย์นั้นมีิใโหเหี้ยมอำมหิยิ่นั” นารับใ้ล่าววามิเห็น้วยวามัวลใ
“มีหล้า เ้าเห็น้วยับำปาศรีหรือไม่ ” พระนาพูรายิ้มเิหยอ ล้ายระแะว่ามันไม่ริอย่าที่ำปาศรีพู
มีหล้า “นั่นสิเพะ หม่อมัน็อยารู้นั ว่าโลมนุษย์เป็นอย่าไร เิมายัไม่เยเห็นเลยเพะ แ่็ระวััวไว้บ้า็เป็นารี่อเรา” มีหล้าพูพราส่ยิ้มแบบมีเลสนัยให้พระนาำาว ล้ายส่สัาเป็นารเห็น้วยที่ะออไปูโลภายนอบ้า
ฝ่ายำปาศรีทำหน้าบูบึ้เป็นัวลับวามสนใในโลภายนออเ้านายและเพื่อนสาวที่อาส่ผลเสีย่อทั้ 2 ในภายหน้าไ้ เมื่อบารสนทนา พระนาำาวึสั่ให้แยย้ายันไปพัผ่อนำศีลภาวนาในห้ออแ่ละน พระนา็้อพัผ่อนให้มา เพราะอี 7 วัน พระนา้อเินทาไปที่เษียรสมุทรเพื่อรายานารเป็นไปอประูภิภพให้อ์อนันราผู้เป็นบิาไ้ฟั แ่พระนาหารู้ไม่ว่านี่ือารนัูัวาทาผู้ให่ที่้อารให้พระนาเป็นฝั่เป็นฝาเสียที
ความคิดเห็น