ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ศึกทมิฬสายเลือดซาตาน

    ลำดับตอนที่ #4 : อาหารค่ำสีเลือด

    • อัปเดตล่าสุด 26 ม.ค. 50


    เออ ชื่อตอนมันโหดไปนิด แต่ไม่มีอะไรหรอก
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    "อือ"เด็กสาวครางขึ้นเบาๆก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น"ที่นี้ที่ไหน"เด็กสาวถามขึ้น

    "ฟื้นแล้วเหรอจ๊ะ สวัสดีฉันชื่อโพล่าเป็นครูประจำห้องพยาบาลจ๊ะ"ครูสาวผมสีชมพูอ่อนกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ยูรินั่งนิ่งคิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนเจ้าตัวจะหมดสติ"ใครพาฉันมาที่นี้"ครูสาวค่อยๆหันมามองเด็กสาวก่อนจะยิ้มก่อนตอบว่า"เอจิมะคุงจ๊ะ เป็นปิศาจที่เรียนห้องเดียวกันกับเธอไง"

    ก๊อก

    ก๊อก

    "ขออนุญาติค่า"เสียงหวานใสดังมาจากหลังบานประตู"มาเยี่ยมยูริรึจ๊ะเข้ามาสิ"ครูสาวเดินไปเปิดประตูให้เจ้าของเสียงหวานใส เด็กสาวผู้คุ้นหน้าเดินเข้ามาในห้อง"คุณยูริเป็นอย่างไรบ้างค่ะ"ยูริหันไปทางต้นเสียง"อืมก็ดีเจ็บแผลนิดหน่อย"ครูสาวเดินเข้ามาหายูริ   "ไม่นิดหน่อยแล้วล่ะจ๊ะ เพราะแผลที่เธอโดนมาถึงจะไม่ใหญ่มากนักแต่ถ้าเธอฝืนทำอะไรเกินตัวละก็แผลอาจเปิดได้นะจ๊ะ อ๋อแล้วเธอเป็นเพื่อนของเด็กคนนี้ก็ดูแลเพื่อนให้ดีๆล่ะ คืนนี้พักที่นี้สักคืนละกัน"เด็กสาวเหวอขึ้นหันขวับไปถามครูสาวว่า"นี้กี่โมงแล้ว""ทุ่มหนึ่งแล้วค่ะ"ซารุตอบ"ไม่เอาอะฉันจะกลับหอ"ยูริเริ่มโวยวาย ครูสาวส่ายหน้าอย่างเหนือยใจ"ก็ได้จ๊ะ แต่ต้องดูแลตัวเองดีๆล่ะ"แล้วยูริก็จัดการลุกขึ้นพลางลากซารุไปยังโรงอาหาร

    "ยังมีชีวิตงั้นเหรอยัยนักล่าปิศาจ"เด็กสาวหยุดเดินกลางคันพลางหันไปมองข้างหลัง"หึ นั้นหน้าจะเป็นคำถามของฉันมากกว่านะเจ้าหมาน้อย"หมาป่าหนุ่มซึ่งเป็นผู้ยั่วประสาทนักล่าสาวกลับกลายเป็นคนโดนยั่วเอง แต่ถ้าเทียบจากสภาพร่างกายแล้วนักล่าสาวย่ำแย่กว่าหมาป่าหนุ่มหลายเท่านัก"นี้แกจะหาเรื่องข้าเหรอ"หมาป่าหนุ่มตะคอกขึ้น"หน้าอย่างแกน่ะฉันไม่หาเรื่องให้เสียอารมหรอก ไปกันเถอะซารุ"แล้วเด็กสาวก็สะบัดตัวเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว

    เด็กสาวหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้พลางเอาส้อมเขี่ยอาหารเย็นของตนเล่นไปมาก่อนจะจิ้มผักเข้าปากไปชิ้นหนึ่ง"นี่ซารุเอจิมะนี่มันเป็นใคร"ซารุถึงกับสำลักน้ำซุปใสที่ตนกำลังสดเข้าปาก แค่ก แค่ก "ถะถามทำไมเหรอค่ะ"เด็กสาวขมวดคิ้วก่อนตอบ"ทำไมล่ะก็ฉันอยากรู้นี่""นั่นมันชื่อข้าเองเจ้ามีอะไร"ปิศาจหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามเด็กสาวเงยหน้าขึ้นมาตอบ เด็กสาวมองหน้าปิศาจหนุ่ม ใบหน้าคมเข้มดูเย็นชา เรือนผมสีดำสนิทยาวถูกรวบไว้บวกเข้ากับดวงแก้วสีนิลกาล ถ้าเป็นคนทั่วไปคงนั่งจ้องปิศาจหนุ่มทั้งวัน แต่นั้นคือคนทั่วไปยูริจ้องปิศาจหนุ่มตอบก่อนจะเปิดปากพูด"ขอบใจที่พาไปส่งห้องพยาบาล"เด็กสาวพูดน้ำเสียงห้วนๆ ปิศาจหนุ่มค่อยๆเบนสายตาจากยูริมาที่ซารุที่นั่งก้มหน้าหน้าขึ้นสีอยู่

    "เจ้าน่ะคือลิ่วล้อของยัยมาโฮล่ะสิ"ซารุสะดุ้งโหยงเมื่อปิศาจหนุ่มรูปหล่อที่ไม่เคยปริปากพูดอะไรกับตนถาม"คะค่ะ""งั้นรึ ถ้างั้นฝากบอกยัยนั้นด้วยว่าเลิกส่งจดหมายรักมาให้ข้าสักที"ปิศาจหนุ่มกล่าวจบจึงก้มหน้าจิ้มอาหารเข้าปากของตนต่อ

    "เฮ้ย!!ไอปิศาจกระจอกตัวไหนมันชื่อเอจิมะวะ"เสียงหนึ่งตะโกนดังมาจากประตูโรงอาหารเรียกชื่อของปิศาจหนุ่ม เอจิมะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองไปตามต้นเสียง ปิศาจตัวใหญ่ดูหน้าตาหน้าเกลียดสามตนสภาพดูเหมือนโกรธจนคลั่ง"แกใช่มัยที่เล่นงานลูกน้องของข้าน่ะห๊า!!!"ปิศาจที่ดูหน้าตาหน้าเกลียดที่ดูเป็นหัวหน้าตะโกนขึ้นอย่างโกรธแค้น เงียบ ไร้ซึ่งคำตอบใดๆจากปากของปิศาจหนุ่ม

    "งั้นก็ตายไปซะ"ปิศาจหนึ่งในสามตัวกล่าวขึ้นแล้วกระโจนเข้าหาเอจิมะ ยูริรีบดึงซารุให้ห่างจากสมรภูมิที่กำลังจะเกิดการต่อสู้ขึ้น

    ฟ้าว

    ฉึก

    ปิศาจตัวนั้นสับขวานของตนเข้าไปที่เอาจิมะแต่กลายเป็นสับโต๊ะแทน"มันหายไปไหนแล้ว"ปิศาจตนนั้นตะโกนขึ้นพลางมองซ้ายขวา

    อ๊ากกกกกก

    กรี้ดดดด

    กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั้วบริเวณ เลือดสดๆของปิศาจสองตัวที่ไม่ได้ทำการบุกไหลนองไปทั่วบริเวณ ปิศาจตนนั้นยืนจ้องลูกน้องของตนล้มไปต่อหน้า เหงื่อค่อยๆไหลอาบใบหน้า"หึ จบแล้วสิ"เด็กสาวกล่าวขึ้นเบาๆพลางแสยะยิ้ม

    อ๊ากกกก

    ร่างของหัวหน้าล้มลงเลือดไหลนองพร้อมการปรากฎร่างของบุรุษผู้เป็นคนกระทำการสังหารปิศาจทั้งสาม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คือหูที่แหลมอย่างปิศาจ ปีกค้างคาวสีดำที่งอกออกมาจากหลังและกรงเล็บที่มือซึ่งตอนนี้มีคราบเลือดติดอยู่นิดหน่อย แต่ที่สำคัณดวงแก้วที่เคยเป็นสีนิลกาลแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานดุจเลือด

    ซารุยกมือขึ้นปิดปากนัยน์ตามีน้ำซึมเล็กน้อยหลังจากได้ดูหนังสยองขวัญ น่ากลัว น่ากลัว เกินไป ความคิดเหล่านี้ลอยวนไปวนมาอยู่ในหัวของเด็กสาว

    "นักเรียนนี้มันเกิดอะไรขึ้น เอจิมะนี่มันครั่งที่เท่าไรแล้ว ครูบอกว่าห้ามลงมือกับเพื่อนนักเรียนน่ะ ตามฉันไปห้องปกครองเดี่ยวนี้เลยนะ"อาจาร์ยคนหนึ่งเดินเข้ามาเจอสภาพสงครามของเด็กหนุ่ม เอจิมะกลับสู่สภาพมนุษย์แล้วเดินตามอาจารย์ไป

    "เอาอีกแล้วสิชอบก่อเรื่องอยู่เรื่องเลย"เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ผู้ใดที่รู้ตัวว่าเป็นเอเลี่ยน ตอนต่อไปหลังจากนี้ บุคคลที่แกรอจะออกโรงแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×