8018 รักหมดใจนายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

มันคงจะดีกับการได้เรียนรู้ที่จะรักใครสักคน แต่ถ้าความรักของคุณเป็นรักต้องห้ามหละ!?

            เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน เค้าคนนั้นห้อมล้อมด้วยเพื่อนฝูงมาย อารมณ์ดีและยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา เวลาอยู่ด้วยแล้วก็ทำให้รู้สึกอบอุ่น… ใช่แล้ว ถ้าพูดถึง ยามาโมโตะ ทาเคชิ เจ้าบ้าเบสบอลนั่นล่ะก็ เป็นใครได้ยินก็ต้องยิ้มออกอย่างแน่นอน

        ต่างจากเราที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวตลอดเวลา ไม่ใช่เพราะถูกคนอื่นเกลียด แต่เพราะตัวเอง ผมชอบอยู่คนเดียว ไม่ต้องสนใจใครทั้งนั้น ไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง อยู่ตัวคนเดียวมาตลอดและนั่นก็เป็นเรื่องที่ธรรมดามากแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้หมอนั่น พอเห็นมันนานเข้าก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองมันช่างไร้ค่า เกิดคำว่าเหงาขึ้นมาในจิตใจ…

        ถ้าแกรักฉันเหมือนกับที่ฉันรักแกมันก็คงจะดี… แต่มันก็คงไม่มีทางอยู่ดีนั่นแหละ

            เฮ้อ… ทำไมต้องหลงรักมันด้วยนะ! ผิดไหมที่รักมัน !?

ไม่! เราไม่ผิด แต่เพราะรอยยิ้มของมันนั่นแหละที่ผิด รอยยิ้มที่เพียงแค่เหลือบมองก็ถึงกับเคลิ้ม… คิดจะทำให้ฉันอ่อนปวกเปียกเพราะเสน่ห์อันร้อนแรงของแกรึไง ไม่มีทาง! ฉันต้องตัดใจจากแกให้ได้!

            ……………………………………………………..

            เพราะเราเหมือนกันมากเลยใช่ไหม เราเป็นผู้ชายเหมือนกันนะ แล้วทำไมต้องคิดอะไรแบบนั้นด้วยนะแต่มันก็ช่วยไม่ได้ นี่คงจะเป็นเรื่องของหัวใจล่ะมั้ง ความรักมันไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นระหว่างชายกับหญิงหรอก ใช่ไหมล่ะ...

        รู้ไหมนายน่ะน่ารักมากเลยนะ และแม้ว่าใครหลายคนจะกลัวนายกันหมด แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงหลงรักนาย มันเหมือนมีอะไรบางอย่างในตัวนาย ไม่ใช่ความมืดดำอย่างที่ใครมองเห็น มันคือแสงสว่างต่างหากล่ะ

            อื้มม… ยังไงซะ ฉันก็ต้องบอกความรู้สึกที่มีอยู่นี้ให้นายรับรู้ให้ได้ ตะโกนบอกมันให้ดังๆ

เพราะบางทีเวลาที่เราเริ่มรักใครสักคนนึง.. มันอาจจะเป็นเวลาที่เค้าคนนั้นรักเราน้อยลงแล้วก็ได้ ต้องไม่อายที่จะบอกออกไปในสิ่งที่ใจรู้สึก

ฉันอยากจะอยู่ข้างนายนะ จะไม่ปล่อยให้นายต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป แล้วนายก็จะรู้ว่าความอบอุ่นเวลาได้อยู่กับเพื่อนๆน่ะมันเป็นยังไง  ฮิบาระ เคียวยะ ฉันรักนายมากเลยนะ

……………………………………………………..

ปล. (เดี๋ยวจะมีส่วนของโกคุ สึนะ และคนอื่นๆตามมาด้วยนะ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้คิด<< พอดีมันอยากเข้าเรื่องก่อนอะ)