ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรกก็เกิดเรื่องแล้ว
เปิดเทอมวันแรก ฉันก็ตื่นสายสะแล้ว ตายแน่ๆ!เลย  ไปโรงเรียนสายต้องแต่วันแรกเลยหรือฉัน
ฉันรีบลงจากที่นอนไปล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้ว  ฉันก็ไปรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ ฉันรีบเร่งไปโรงเรียน
โดยไม่ทันระวังได้ชนใครคนหนึ่งเข้า  เขาเป็นเด็กนักเรียนอายุก็ราวๆๆประมาณ 16-17 ได้
ฉันรีบขอโทษเขาแล้วรีบเดินขึ้นรถเมล์  โดยเร่งด่วนด้วยกลัวว่าจะไปโรงเรียนสาย
พอมาถึงโรงเรียนก็ทันเข้าแถวพอดี  พอเข้าแถวเสร็จแล้ว  ฉันก็เข้าเรียนคาบเช้าจนเสร็จ
พักกลางวันฉันมากินข้าวกับเพื่อนๆๆ  ฉันได้เจอ ผู้ชายคนนั้นที่ฉันชนเขาตอนเช้า
ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน  ฉันจึงถามนิกเพื่อนของฉันว่า
เขาคนนั้นชื่ออารายนิกได้ตอบฉันว่าเขาชื่อเอก แล้วฉันถามนิกต่อว่าเขาเรียนม.อาราย
นิกบอกฉันว่าเขาเรียนอยู่ม.5/3พอนิกพูดเสร็จ  ฉันก็ชวนเพื่อนๆของฉันไปกินข้าวกันเสร็จแล้ว
ฉันและเพื่อนๆ  ก็เข้าไปเรียนวิชาคาบบ่ายฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย  ฉันห่วงใจลอยถึงเขาคนนั้น
ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอารายหัวใจฉันเต้นผิดปกติ  พอเรียนเสร็จแล้วตอนเย็นฉันกับเพื่อนๆๆ
ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันก็นั่งรถเมย์กลับบ้านอย่างเดิม  ทันใดนั้นเองรถเมย์ก็หยุดนิ่ง
ผู้ชายผมสีดำ  ตาสีดำ ใส่ชุดนักเรียนเครื่องแบบสีดำเดินขึ้นมาบนรถพร้อมกับเพื่อนๆของเขา
ฉันเห็นว่าผู้ชายคนที่กำลังเดินขึ้นรถมากับเพื่อนของเขา  คือผู้ชายที่ฉันเดินชนเขาตรงป้ายรถเมย์
ฉันตกใจสุดๆๆ! !  ฉันพยามหลบหน้าเข้า แต่ก็หลบไม่พ้น  เขาเดินเข้ามาหาฉัน แล้วถามฉันว่า
คุณชื่ออารายครับ  ฉันเลยตอบไปว่าฉัน ชื่อ.............อื้ม ชื่อฟลอยค่ะ  แล้วคุณชื่อเอกใช่ไหมค่ะ
ใช่ครับคุณรู้ชื่อผมได้อย่างไรกันครับ  ฉันเจอคุณเมื่อตอนกลางวันอ่ะค่ะ  ฉันเลยถามนิกเพื่อนฉันว่ารู้จักคุณไหม
นิกบอกว่ารู้จัก นิกบอกฉันว่าคุณชื่อเอก  เรียนอยู่ม.5/3ค่ะ ผมยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับฟลอย ค่ะ
ฉันก็ยินดีที่ได้รู้จักเอกเหมือนกันค่ะ  เราคงเป็นเพื่อนกันได้นะครับ ค่ะฉันหวังว่าคงจะเป็นอย่างงั้น
และอีกอย่างฉันก็ขอโทษคุณด้วยนะค่ะเรื่องเมื่อเช้า  ที่ฉันเดินชนคุณ  ไม่เป็นไรครับ
และความรักความผูกพันก็เกิดขึ้นระหว่างเอกผู้รักจักความรักกับฟลอยคนที่ไม่รู้จักกับความรักเอาสะเลย
ติดตามชมตอนต่อไปนะค่ะ.........
ฉันรีบลงจากที่นอนไปล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้ว  ฉันก็ไปรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ ฉันรีบเร่งไปโรงเรียน
โดยไม่ทันระวังได้ชนใครคนหนึ่งเข้า  เขาเป็นเด็กนักเรียนอายุก็ราวๆๆประมาณ 16-17 ได้
ฉันรีบขอโทษเขาแล้วรีบเดินขึ้นรถเมล์  โดยเร่งด่วนด้วยกลัวว่าจะไปโรงเรียนสาย
พอมาถึงโรงเรียนก็ทันเข้าแถวพอดี  พอเข้าแถวเสร็จแล้ว  ฉันก็เข้าเรียนคาบเช้าจนเสร็จ
พักกลางวันฉันมากินข้าวกับเพื่อนๆๆ  ฉันได้เจอ ผู้ชายคนนั้นที่ฉันชนเขาตอนเช้า
ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน  ฉันจึงถามนิกเพื่อนของฉันว่า
เขาคนนั้นชื่ออารายนิกได้ตอบฉันว่าเขาชื่อเอก แล้วฉันถามนิกต่อว่าเขาเรียนม.อาราย
นิกบอกฉันว่าเขาเรียนอยู่ม.5/3พอนิกพูดเสร็จ  ฉันก็ชวนเพื่อนๆของฉันไปกินข้าวกันเสร็จแล้ว
ฉันและเพื่อนๆ  ก็เข้าไปเรียนวิชาคาบบ่ายฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย  ฉันห่วงใจลอยถึงเขาคนนั้น
ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอารายหัวใจฉันเต้นผิดปกติ  พอเรียนเสร็จแล้วตอนเย็นฉันกับเพื่อนๆๆ
ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันก็นั่งรถเมย์กลับบ้านอย่างเดิม  ทันใดนั้นเองรถเมย์ก็หยุดนิ่ง
ผู้ชายผมสีดำ  ตาสีดำ ใส่ชุดนักเรียนเครื่องแบบสีดำเดินขึ้นมาบนรถพร้อมกับเพื่อนๆของเขา
ฉันเห็นว่าผู้ชายคนที่กำลังเดินขึ้นรถมากับเพื่อนของเขา  คือผู้ชายที่ฉันเดินชนเขาตรงป้ายรถเมย์
ฉันตกใจสุดๆๆ! !  ฉันพยามหลบหน้าเข้า แต่ก็หลบไม่พ้น  เขาเดินเข้ามาหาฉัน แล้วถามฉันว่า
คุณชื่ออารายครับ  ฉันเลยตอบไปว่าฉัน ชื่อ.............อื้ม ชื่อฟลอยค่ะ  แล้วคุณชื่อเอกใช่ไหมค่ะ
ใช่ครับคุณรู้ชื่อผมได้อย่างไรกันครับ  ฉันเจอคุณเมื่อตอนกลางวันอ่ะค่ะ  ฉันเลยถามนิกเพื่อนฉันว่ารู้จักคุณไหม
นิกบอกว่ารู้จัก นิกบอกฉันว่าคุณชื่อเอก  เรียนอยู่ม.5/3ค่ะ ผมยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับฟลอย ค่ะ
ฉันก็ยินดีที่ได้รู้จักเอกเหมือนกันค่ะ  เราคงเป็นเพื่อนกันได้นะครับ ค่ะฉันหวังว่าคงจะเป็นอย่างงั้น
และอีกอย่างฉันก็ขอโทษคุณด้วยนะค่ะเรื่องเมื่อเช้า  ที่ฉันเดินชนคุณ  ไม่เป็นไรครับ
และความรักความผูกพันก็เกิดขึ้นระหว่างเอกผู้รักจักความรักกับฟลอยคนที่ไม่รู้จักกับความรักเอาสะเลย
ติดตามชมตอนต่อไปนะค่ะ.........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น