ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสๆของยัยตัวแสบกับหนุ่มมือกลอง

    ลำดับตอนที่ #4 : ความห่วงใย & มือถือใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 49





    +++ ณ บ้านของเค้ก+++


    " แม่สวัสดีค่ะ/ครับ" พี่พายและฉันกล่าวสัวสดีกับแม่

    " ว๊าย!!! ลูกไปทำอะไรมา"  พอแม่หันมาแม่ก้อเผลอร้องออกมา

    " เออ.......คือ แบบว่า.....หนูไปหกล้มหน้าทิ่มพื้นมาอะค่ะ" ฉันโกหกแม่

    " บ้า!! หกล้มบ้าอะไรหน้าแ ห ก ซะขนาดนี้" แม่ค่ะ หน้าหนูดูไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอ
     
    " เออ คือไอ้เค้กมันถือของอยู่ด้วยไงแม่" พี่พายตอบแทนฉัน

    " เออ แล้วทำแผลมาแล้วใช่ไหม" แม่ถาม

    " ที่ร๊ากจ๋า พ่อกลับมาแล้ว"  พ่อฉันต้องโกนบอกแม่ฉัน

    " ถ้าพ่อแกเห็นนะ แม่ว่าพ่อเค้ากินข้าวไม่ลงแน่" ไงแม่พูดงี้อะ
     
    " หึ แม่พ่อเป็นพ่อหนูนะ เค้าต้องรับได้ดิ" ฉันเถียงแม่

    " งั้นแกรองออกไปเจอหน้าพ่อแกดิ" แม่ท้าฉัน

    " ที่รัก วันนี้ทำอะไรกินอะ .....อ๊ากกกกกกกกกกกก" พ่อเข้ามาหาแม่ที่ครัว

    " พ่อเป็นอะไร" ฉันมองหน้าพ่อ แล้วถาม
     
    " ก้อ....แม่นี้เอเลี่ยนที่ไหนเนี่ย" พ่อหยิบช้อนมาชี้หน้าฉัน

    " เอเลี่ยนที่ไหนอะพ่อ หนูแค่แก้มแดง จมูกแดงๆ เท่านั้นเองนะค่ะ" ฉันบอกพ่อ

    " ตกลงเธอคือลูกฉันใช่ไหม" โธ่พ่อหนูอะลูกพ่อตัวจริงเลยนะ

    " ค่ะ หนูนางสาวนิสากร โกโชฮาม่า ลูกนายธวัช โก" ฉันกำลังจะพูดแต่

      จะไม่ใครๆรักคนหน้าตาอย่างฉันที่มันธรรมดา ไม่เข้าตาเหมือนใครๆ

    นั่นมันเสียงมือถือพี่ฉันนิ

    " ฮัลโหล อืม ถึงแล้ว เอ้าก้อมือถือของยัยเค้กเสียไม่ใช่หรอ เออ เดี๋ยวจะให้มันไป

    ซื้อใหม่เดี๋ยวนี้แหละ อืม อืม แค่นี้นะ เออ มันไม่ป็นไรหรอก เออๆ แค่นี้นะ" ใคร

    หว่า ? เออลืมไปว่ามือถือฉันถูกอีเปิ้ลทำตก

    " ใครโทรมาอะพี่พาย" ฉันถาม

    " ว่าที่น้องเขย" พี่พายกระซิบหูฉัน

    " แม่ เดี๋ยวผมพายัยเค้กไปซื้อมือถือใหม่ก่อนนะ เครื่องเก่าหมามันทำตกอะ ไปนะ" พี่

    พายพูดกับแม่ พร้อมทั้งจูงฉันไป

    " แล้วจะกลับมากินข้าวเปล่า" แม่ตะโกนไล่หลัง

    " ไม่อะครับ อ่ะ เครปมาพอดีเลย แต่เอาแมงกะไซของพี่ไปดีกว่า" พี่พายพูดพร้อม

    ลากฉันไปที่แมงกะไซของเค้า

    " อ้าวพวกพี่กลับมาแล้วหรอ หนูกับลุงชื่นหาพวกพี่ตั้งนานแนะ โทรไปก้อไม่รับ"

    เครปพูดกับพวกเราพร้อมทำหน้าหวอ

    " เออ คือมีธุระอะ ไปก่อนนะ" พี่พายพูดพร้อมเอาหมวกกันน็อตมาสวมที่หัวฉัน

    " พี่..เราจะไปซื้อเลยหรอ แล้วพี่มีเงินหรอ" ฉันถามพี่พาย

    " มีน่า รีบๆขึ้นเร็วด้วย" พี่พายสั่ง แล้วฉันก้อขึ้นแต่โดยดี



    +++ ณ ห้างสรรพสินค้า+++



    " พี่ครับเอามือถือโนเกียร์รุ่นเอ็น70ครับ" พี่พายสั่ง แล้วคนขายก้อหยิบมาให้

    " เอาเครื่องนี้นะ" พี่พายหันโทรศัพท์มาให้ฉันดู

    " เออ ก้อได้มั้ง" แล้วพี่พายก้อเอาเครื่องนี้ให้ฉัน พร้อมทั้งให้บัตรเคตรดิตเค้าไป

    " อะ ถือซิมดิ" อ้าวพี่พายเก็บมือถือฉันมาด้วยหรอว่ะ

    " พี่พาย พี่พายรู้ปะว่าจีนเป็นน้องของพี่โอมอะ " ฉัยถามเพราะอยากรู้
     
    " รู้ดิ นี้อย่าบอกนะว่าแกพึ่งรู้อะ" แนพยักน้าหงึกๆ

    " แล้วพวกแฟนคลับเค้าไม่สงสัยนามสกุลของพี่โอมกะจีนหรอ" ฉันอยากรู้มั่กๆเลย

    " ก้อสงสัยอะ แต่ถ้าพวกเรา(วงblack musix ) พูดอะไรส่วนใหญ่พวกปลิงนั้นมันจะเชื่อ

    อะ ไม่รู้โง่อะปะ " พี่พายว่าพวกปลิง อต่มันก้อจริงนะ

    " แล้วทำไมพี่ไม่บอกเค้กอะ ว่าพี่เล่นเบส " ฉันถามอย่างสงสัย

    " ก้อ อยากจะเซอร์ไพร์ซักนิดส์" โห้นั่นหรอเหตุผล

    " หึ แล้วพรุ่งนี้มีต้องเล่นดนตรีไม่ใช่หรอแล้วไม่ซ้อมหรอ" ไม่ได้ซ้อมจะได้ไหมเนี่ย

    " อืม ตอนบ่ายพวกเราซ้อมไปแล้วน่ะ" หรอ

    " แล้วพรุ่งนี้อะ ใส่ชุดอะไรไปก้อได้ใช่ปะ เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน"

    "  อืม ถามจิงนะ แกไม่รู้หรอว่าพวกพี่เล่นดนตรีกันอะ" อืมไม่รู้อะ

    " อืมไม่รู้อะ"

    " อืมเฉิ่มสุดๆ" อะไรก้อคนมันไม่รู้อะ

    " โธ่ก้อคนมันไม่รู้นิ แล้วพี่ตั้งมากี่ปีแล้วอะ"

    " วานนี้แหละ"  หาวันนี้อะนะ

    " อะไรวันนี้อะนะ แล้วพวกสาวๆรู้ได้ไงอะ" มันรู้ได้ไงฟะ

    " ก้อ..พวกพี่มันหล่ออะ " แหวะ

    " แหวะ   รีบ startรถเถอะ  จะรีบกลับบ้าน"

    " แล้วแกไม่กินข้าวก่อนหรอ" เออใช่

    " กินดิ" มิน่า เหมือนท้องป่วนๆ

    " งั้นไปกินข้าวมันไก่หน้าซอยกัน" อืมน่ากินวะ ( Now นางเอกของเรากำลังเลียปาก)

    " อืม"


    +++ ณ บ้านเค้ก +++


    " เออเค้กโทรหาไอ้โอมด้วย มีเบอร์มันใช่ปะ"

    " อืม แล้วไมต้องโทรอะ" เออไมว่ะ

    " ก้อมันเป้นห่วงแกไงเล่า" อืมหรอ

    " แล้วฉันเป้นอะไรกับเค้าอะ เค้าถึงต้องมาเป็นห่วงเค้ก" เออเพราะไร

    " ไอ้โง่ ก้อมันรักแกนิ" พี่พายตะหวาดใส่โดยเฉพาะคำว่า ' โง่ '

    " เออ รู้แล้ว เค้กขึ้นไปก่อนนะ" แล้วฉันก้อเดินดุ่มๆขึ้นห้องไป แล้วก้ออาบน้ำ



    " เออ เรารู้อะไรหรือเปล่าวะ" ฉันพูดกับตัวเอง

    " เออ ต้องโทรหาอีตาหนุ่มมือกลองนิหว่า" ว่าแล้วฉันก้อหยิบโทรศัพท์โทรหาพี่โอม


    ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเสกปราสาทงามให้เธอ ไม่มีฤทธิ์เดช ไม่มีราชรถเลิศเลอ

    ว้าวมีเสียงเพลงระหว่างรอสายด้วยอะ แล้วเพลงนี้ก้อเป้นเพลงอมตะด้วยนิน่าแถมยัง

    เป้นเพลงที่ฉันชอบด้วย


    " ฮัลโหล" เค้ารับสาย

    " อืม นี้เค้กนะค่ะ เออ..มีอะไรหรือเปล่า" ฉันถาม

    ........................................................................................................

    ยังมีต่ออีกนะค่ะ คือตอนนี้นุ่นง่วงมั่กๆเลย ขอไปนอนก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอัพต่อ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×