คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ChapTer 1 [[ เรทนิดๆ ]]
- - m.tokiya m.tokiya m.tokiya
“อืม...อา” เสียรวราาหิสาวผมสีำลับภายใ้อ้อมออายหนุ่มผมบลอน์ หิสาวผมสีำล้อแนับออายหนุ่ม มือสีาวีอายหนุ่มผลุบหายไปเ้าไปในระโปรอหิสาว ริมฝีปาสีแสัมผัสับริมฝีปาหนา ายหนุ่มผมบลอน์เลื่อนริมฝีปาลมายัอระห ่อนะูบหนัๆ นเนื้อาวลายเป็นรอย้ำๆ สีแ ริมฝีปาหนาเลื่อนลมาถึึ่ลาหน้าออวบอิ่ม หิสาวสั่นสะท้านเพียเล็น้อย่อนะส่เสียรวรา่อ
๊อๆ ๆ
เสียเาะประูัึ้น ายหนุ่มหยุารระทำทั้หม พร้อมับลุึ้นไปเปิประู
“มีอะไร” ายหนุ่มวาใส่นที่เาะประู
่า ไม่รู้าลเทศะเสียเลย นำลัเ้า้ายเ้าเ็ม
“อโทษที... มัลฟอย ือ...” ายหนุ่มรูปร่าอ้วนท้วมมอนรหน้าอย่าหวาๆ
“รีบพูมา” มัลฟอยวาใส่อีรั้ ายหนุ่มรีบลืนน้ำลายเหนียวลอ่อนะพูออมา
“ือ ศาสราารย์มัอนัลเรียนายไปพบ” พอไ้รับำอบ มัลฟอยปิประูใส่หน้านที่มาบอ ายหนุ่มรูปร่าอ้วนท้วมถอนหายใอย่าโล่อที่ไม่โนหมัามๆ านรหน้า
“ออไป ันะแ่ัว” เสียะโนัึ้นา้าใน ายหนุ่มรูปร่าอ้วนแนบหูับประูเพื่อฟัเสีย้าใน
“ไม่ ถ้าเรโะไปไหนันะไป้วย” เสียผู้หิอบแ้วแ้ว
“เธอแย่แน่” ายหนุ่มรูปร่าอ้วนท้วมิในใ
“ะไปหรือไม่ไป”เสียู่ามัลฟอยัึ้น สัพัหิสาว็ระเ็นออมานอห้อ เป็นผมให้ายหนุ่มรูปร่าอ้วนระเ็นออห่าาประูเ่นัน
“ถ้าเธอเ้ามาอี รับรอเ็บัวแน่” มัลฟอยี้หน้าใส่หิสาว หิสาวมอนรหน้า้วยแววาเือ ่อนะลุเินาไป
“แล้วนายไปนั่อะไรรนั้น อยล์” มัลฟอยเลิิ้วมอนที่นั่อยู่ที่พื้นอย่าสสัย
“่าเถอะ” มัลฟอยยับเนไทให้เรียบร้อย พลาัทรผมให้เ้าที่เ้าทา
“แฮ่ๆ เฮอร์ไมโอนี่” ายหนุ่มผมสีแหายใถี่รัว วาสายามอหาเพื่อนสาวในห้อนั่เล่นอหอรินฟินอร์อย่ารวเร็ว สายาพลันไปพอับหิสาวผมสีน้ำาลอ่อนนั่มอออไปนอหน้า่า
“เฮอร์ไมโอนี่” ายหนุ่มสะิไหล่อหิสาวเบาๆ
“อืม มีอะไรเหรอ รอน”หิสาวผมสีน้ำาลอ่อนหันหน้าลับมามอนที่สะิเธอ่อนะถาม่อ
“ไปที่ห้อศาสราารย์มัอนนาัลัน” เฮอร์ไมโอนี่รีบเ็บออย่าลวๆ แล้วเินามรอนไป
“เอาล่ะ ไหนๆ ็มาันรบแล้วนะ”สายาอศาสราารย์มอที่นัเรียนริฟฟินอร์อนที่เพิ่วิ่เ้ามา
“ปีนี้เราทลอัโรารนัเรียนแลเปลี่ยนระหว่าโรเรียน แ่ละโรเรียน็ะส่ัวแทนมาแห่ละ 1 น ึ่ในานะที่พวเธอเป็นพรีเฟ็ ันอให้พวเธอูแลพวเาเป็นพิเศษและอยให้ำแนะนำทุอย่าับเพื่อนอเรา ไม่ว่าเพื่อนอเราะอยู่ในบ้านใ็แล้วแ่ เพื่อนอเรามีสิทธิทุอย่าเหมือนับเราทุน ไม่ว่าะโนทำโทษเมื่อไ้ระทำวามผิ หรือแม้แ่ะแนนแ่ละบ้าน”
“แล้วพวเาะมาันเมื่อไรรับ” ายหนุ่มาบ้านฮัฟเฟิลฮัฟถาม
“็ถ้าไม่มีอะไรผิพลา็น่าะราวๆ มะรืนนี้ มีใรมีำถามอีไหม” ศาสารารย์วาสายามอพรีเฟ็ทั้สี่บ้าน แ่็ไม่มีใรยมือถาม
“ั้นไปเรียนันไ้แล้ว” ศาสราารย์ มัอนนาัลพู่อนะเินหายไป้าหลั ฮัลเฟิลฟัฟับเรเวนลอ่า็เินออาไปอย่ารวเร็ว
“ไร้สาระที่สุ” มัลฟอยพู
“นั่นสิ เรโ แถมยั้อมาทำานะพวเลือสีโลน แล้ว็ยาหัวแอี เฮอะ น่าเบื่อ” หิสาวผมสีหยิสีน้ำาล ใบหน้าระเอ่ยึ้น
“ัน็เบื่อเหมือนันเนอะ เฮอร์ไมโอนี่ ้อมาทำานะพวนเลือที่ผู้ีเหลือเิน แ่มีสมอไว้ั้นหู พวนี้เนี่ยนะ....”รอนยัพูไม่ทันบ เสียรี๊วี๊เ้าหูเสีย่อน
“นี่ นายล้า่าพวันเหรอ” หิสาวี้หน้าใส่รอน แ่รอนทำหน้าาไม่รู้ไม่ี้พร้อมับพู่อ
“ใรเหรอ ใร่าเธอ แถวนี้มีเหรอ ไม่มี”รอนทำหน้าทำาเหมือนหาน่า
“รี๊ นี่นาย…” หิสาวเื้อมือหวัะมาบหน้ารอน แ่ถูำพูอรอนะัไว้เสีย่อน
“ถ้าเธอบัน เี๋ยวเื้ออพว...”รอนยัพูไม่ทันบ มัลฟอย็ัึ้น
“แล้วยัยเลือสีโลนนั่น ไม่เ้าร่วมว้วยหรือไ หรือว่าเป็นใบ้ไปแล้วล่ะ”มัลฟอยยิ้มเยาะ เฮอร์ไมโอนี่ส่สายา้อนวัมาให้แทนำอบ
“อ่อ เือบลืม เมื่อืนนี้รสูบอเธอมันเยี่ยมริ” มัลฟอยหัวเราะร่า ่อนะเินออาห้อไปพร้อมับหิสาวที่ทำหน้าเหวอไปพร้อมๆ ับรอน มัลฟอยยิ้มอย่าผู้นะเมื่อเห็นเ็หนุ่มผมสีำ วาสีเียวมรไ้ยินเ้า
“เสียใ้วยนะ นับุอย่านายไม่อยาไ้เ้าหล่อนนัใ่ไหม แ่อบอนะ ยัยนั่นูบไ้ไม่เลวเลยทีเียว”
“ใรให้นายยุ่ะหล่อน” ายหนุ่มผมสีำ ระาอเสื้ออมัลฟอยึ้น วาสีเียวมอนรหน้าอย่าโรธแ้น มัลฟอยผลันรหน้าออห่าาน มือ้าวามีไม้ายสิทธิ์ราวับมายาลแล้วี้ไปยันรหน้า
“้อเรียนศาสร์ารป้อันัวให้เยอะๆแล้วมั้ พอเอร์” มัลฟอยะโยนไม้ายสิทธิ์ลเบื้อล่า แ่ถูมือสีาวนวลิไปเสีย่อน
“นาย็วรไปฝึมารยาทมาให้มาๆ เหมือนันนั่นแหละ” พอ เฮอร์ไมโอนี่พูบ หมัามๆ็ลอยเ้าหามัลฟอย หิสาวผมสีน้ำาลร้อวี๊อย่าใ มัลฟอยมอนที่าวา เฮอร์ไมโอนี่หันหลัลับะไปืนไม้ายสิทธิ์ให้ับเ้าอ
“ยัยเลือสีโลน เราะไ้เห็นีันแน่” มัลฟอยพูึ้น ่อนะเินาไป
“เฮอร์ไมโอนี่ เมื่อี้มันเรื่อริหรือเปล่า” รอนหันหน้ามาถาม แ่เฮอร์ไมโอนี่ส่ายหน้าแทนำอบ รอนถอนหายใอย่าโล่อ
“แล้วไป ถ้ามีเรื่อับไอ้หมอนี่อีันะ่วยเธอเอ” รอนยือราวับะปป้อเธอ เฮอร์ไมโอนี่ำับารระทำอรอน วาสีน้ำาลอ่อนเหลือบมอายหนุ่มผมสีำ เาวาัวนิ่เยราวับไม่มีอะไรเิึ้นเมื่อรู่ ่อนะเินนำหน้าไปโยไม่สนใเพื่อนที่อยู่้าหลั เฮอร์ไมโอนี่รู้สึเ็บแปลบในออย่าบอไม่ถู รอนมอเพื่อนสาว้วยวามลำบาใ แล้วบไหล่เธอเบาๆ
“ไปันเถอะ” เฮอร์ไมโอนี่ส่ายหน้าเบาๆ ่อนะพู้วยน้ำเสียสั่นเรือ
“ัน..อ..ัวไปเ้าห้อน้ำ่อน เี๋ยวามไป” พอพูบ เฮอร์ไมโอนี่็รีบวิ่ออห่าารอนไป
.....เมื่อืนที่ผ่านมา....
“อบใที่มา่วยันเ็บหนัสือนะ เฮอร์ไมโอนี่ ” ผู้หิอายุวัยลานเปิประูส่ หิสาวผมสีน้ำาลอ่อน
“ไม่เป็น่ะ อัวเลยนะ่ะ” เฮอร์ไมโอนี่โ้อัว ่อนะเินห่าออไป สายาทอยาวออไปมอ้านอ วันทร์สีน้ำเินลอยเ่นอยู่ท่ามลาวามมืมิ เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มออมา ่อนะเอ่ย้วยน้ำเสียเบาๆ
“สวยั”
“ใ่ มันสวย” เสียยานาัึ้น ทำให้เฮอร์ไมโอนี่ใหันรีหันวาหานพู เฮอร์ไมโอนี่เห็นายหนุ่มผมบลอน์อยู่้าหน้าเธอ ยืนมอพระันทร์สีน้ำเินผ่านทาระบานให่เ่นเียวับเธอ
“มัลฟอย” เฮอร์ไมโอนี่เรียื่ออายหนุ่มผมบลอน์ เธอถอนหายใหนัๆ
“ึป่านนี้แล้ว นายยัมาทำอะไรแถวนี้” เฮอร์ไมโอนี่ถามเป็นมารยาท
“มันสิทธิอัน เธอ็วระแยแยะานอห้อสมุับานอพรีเฟ็ะบ้า”
“ันแยแยะเป็น อบใที่เป็นห่ว” เฮอร์ไมโอนี่ระแทเสียใส่ เฮอร์ไมโอนี่มอไปยัใบหน้าสีาวี วาสีฟ้ามอไปยัวันทร์สีน้ำเิน้วยแววาเศร้าสร้อยแ่พอเาไ้ยินำอบอเธอเมื่อรู่แววาลับายวามโรธไว้ภายใน
“อย่ามาิว่าันเป็นห่วเธอ ยัยเลือสีโลน” มัลฟอยเินย่าสามุมเ้ามาหาเฮอร์ไมโอนี่
“แล้ว็อีอย่า ห้ามพูมพระันทร์แบบนั้น้วยำพูานเลือสีโลนอย่าเธอ” ำพูอ
มัลฟอย ทำเอาอารม์อเฮอร์ไมโอนีุ่นึ
า นี่ มีสิทธิอะไรมาพูพล่อยๆ แบบนี้ อย่าี้มัน้ออสั่สอนเสียหน่อย
ว่าแล้ว...มือสีาวนวล็ลอยเ้าไปยัใบหน้าสีาวีเ็มๆ เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มอย่าผู้นะ เมื่อเห็นรอยฝ่ามือสีแเริ่มเ่นัึ้นเรื่อยๆ
“ฮึ สมน้ำหน้า” เฮอร์ไมโอนี่เินหนีออาายนรหน้า แ่นรหน้าไวว่า เาว้า้อมือเล็่อนะระาอย่าแร เฮอร์ไมโอนี่ถลาเมาบยัหน้าออนรหน้า นรหน้าว้า้อมือเล็ทั้สอ้าึ้นเหนือหัวอหล่อน ่อนะันัวเธอเ้าับำแพ ใบหน้าสีาวี้มมอนที่อยู่ใ้อาัิที่พยายามหนีาารับุมอเา
“ะิ้นอะไรหนัหนา”มัลฟอยพู แ่นรหน้า็ยัพยายามิ้น่อไป ริมฝีปาสีมพู็เริ่มถูใ้าน
“ใร็ไ้่วยที” เฮอร์ไมโอนี่เรียร้ออวาม่วยเหลือ
“เียบะ ถ้าไม่เียบันะไม่...”มัลฟอยยัพูทันบ เฮอร์ไมโอนี่็เรียร้ออวาม่วยเหลืออีรั้
“ไ้ เธออเอนะ” มัลฟอยึเนไทาออนออ่อนะไปผูยั้อมืออเฮอร์ไมโอนี่ ใบหน้าอเฮอร์ไมโอนี่ายแวววามระหน ปา็เธอ็เริ่มที่ะัึ้น มัลฟอยล้วเ้าไปในาเอเา ว้าผ้าเ็หน้าึ้นมา็ะปิปาอเฮอร์ไมโอนี่
“อือ ไอ้อ้า ออ่อยอันไออะ” เสียำพูไม่เป็นภาษาอเฮอร์ไมโอนี่ัึ้น มัลฟอยยิ้มอย่าผู้นะ ่อนะอุ้มร่าอเฮอร์ไมโอนี่ึ้นบ่า เฮอร์ไมโอนี่ทุบแผ่นหลัว้าแู่เหมือนะไร้ผล เพราะนที่แบ เิน้ำๆ โยไม่สนใเ้าหล่อน
- - - - - - - - - -- - - - - -- - - -- - - - - -- - - - - - - - -- - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - -
ความคิดเห็น