นักเรียนมัธยมชาย 2

เนื้อเรื่อง

.  Poom&Bang

“อื้อ...ภูมิ”

“อย่าร้องน่ะคนดี”เจ้าของชื่อลูบหัวร่างบางเบาๆ

“จะ...เจ็บภูมิ...เจ็บ”ร้องออกมาด้วยความทรมาน

“นิ้วเดียวน่ะ”ปลอบร่างบางที่กำลังร้องไห้อยู่

“ม่ายเอาแล้ว  ทีหลังจะไม่..ฮึกทำแล้ว...ฮือ”พูดปนสะอื้น

“น่า  นิดเดียวเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว”พูดไปปลอบร่างบางไปด้วย

“ไม่เอาอ่ะ  พอแล้ว  ไม่ทำแล้วฮึก  ฮืออออออออออออ”

“เอาน่าแบงค์  นิดเดียวเอง  ทนหน่อย  อ่ะ”ร้องออกมาเพราะความ........

“ไม่เอาแล้วภูมิ  เอาออกไป  แบงค์กลัว”กรีดร้องออกมาเพราะความกลัว

“ไม่เอาน่ะ  ดูสิเหงื่อท่วมเลย”ลูบไปบนหน้าร่างบาง

“ภะ  ภูมิแบงค์เจ็บ”พูดจบก็ซบอก(มีไหมก็ไม่รู้)ร่างสูงตรงหน้า(น่าจะเรียกว่าร่างเล็กหรือเตี้ยก็ได้เพราะตัวจริงเตี้ยอุเคะอีก)

“นิดเดียวน่ะแบงค์น่ะ”ปลอบร่างบางที่กำลังซบอกตัวเองอยู่

“อื้อ  เพื่อภูมิน่ะ”

“เพื่อตัวเองต่าหาก”

“อ่ะ  อื้อ  อึก”เสียงสะอื้นปนเสียงครางของร่างบางทำให้ร่างสูงหน้าแดงขึ้นเรื่อย

“อ่ะสุดแล้ว”กระซิบบอกร่างบางด้วยความดีใจ

“อ่ะเจ็บอ่ะ”บอกร่างสูง

“อ่ะแปบน่ะ  อืม  อื้มมมมมม”ส่งเสียงออกมา(สร้างความเสียวซ่านเหลือเกิน)

“อ่ะ”ร่างบางสะดุ้งเพราะจู่ๆร่างสูงก็ถอดสิ่งนั่นออกมา

“ดูดิ แบงค์เลือดออกด้วยน่ะ”บอกร่างบางที่ตัวสั่นระริกอยู่

“อ่ะจริงอ่ะ”พูดจบก็มองไปที่จุดเกิเหตุ

“จริงด้วย”มองหน้าร่างสูงเศร้า

“เดี๋ยวภูมิเช็ดให้”พูดจบก็จัดการเช็เลือดด้วยปากซะเลย

“แสบ  อ่ะภูมิแสบ”บอกร่างสูงพร้อมกับน้ำตาที่เล็ดลอดออกมา

“เสร็จแล้วน่ะ”ปลอบร่างบางที่กำลังนั่งร้องไห้เพราะแสบที่บาดแผล

“แบงค์เป็นไงแบงค์  เป็นไงบ้าง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”นิวกับเอวิ่งมาเพื่อนทั้งสองพร้อมกัน

“ออกแล้ว^^”ยิ้มด้วยความดีใจให้กับเพื่อน

“ดีจัง  นี่ภูมิแกเอาอกยังไงอ่ะไอ้เสี่ยนเนี่ย”ถามเพื่อนชายที่กอดแบงค์

“ก็ใช้เข็มอ่ะดิ”

“เข็มเอามาจากไหนอ่ะ”

“ต้นอ่ะ  พอดีวันนี้มีเย็บผ้า”

“อือดีแล้วล่ะ  งั้นก็ไปล้างแผลที่ห้องพยาบาลซิ”เอชวนแบงค์ที่นิ้วมีเลือดเต็มเลย

“ไม่เอาอ่ะ”ปฎิเสธพร้อมกับส่งสายตาอ้อนไปทางภูมิ

“ทำไมครับ”ถามออกมาด้วยความเป็นห่วง

“ก็อ.ที่ห้องพยาบาลอ่ะดิเค้าน่ากลัวอ่ะ  ไม่อ่ะไม่ไปเข้าห้อง(เรียน)ดีก่ะ”พูดจบก็ลุกพรวดทันที

“กลับห้องเหอะป่ะ....”หันชวนเพื่อนอีกสองคนที่มองดูอยู่

..................................................................................................................................
ใครที่รู้จักคนเขียนอย่าฆ่าน่ะ  เรากลัว  
เม้นไม่เม้นไม่ว่า