ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ด้ายแดง
หลัาเิเหุาร์นั้นมันทำผมลายเป็นนที่มีสัมผัสพิเศษผมสามารถเห็นวิานที่ายไปแล้วและมันทำให้ผมเหมือนลายเป็นนบ้า
ผม้อพยายามเ็บ่อนและไม่สามารถบอใรไ้นระทั่ผมึ้นมัธยมปลาย
" ทินมึรู้รึยัว่าเ็ม.3 ที่พึ่ย้ายเ้ามาอะอนนี้แม่โรฮอเลยนะ "
" ห๊ะ? แล้วทำไมู้อรู้้วย "
ผมอบไปอย่าหัวเสียเพราะผมำลัั้สมาธิ่อไปที่โทย์ิเ้าปัหาอยู่
" ็น้อแม่ามหาแ่มึอะ"
" ....อะไรนะามหาู?..."
ผมอบออไป้วยวามสสัย
" เออแม่พูแ่ที่นี่มีนในรูปมั้ย เาื่อทินรรึป่าว "
มันทำผมใเล็น้อยเพราะปิผมไม่่อยะมีนรู้ัเท่าไหร่ แ่็แอบีใเพราะอะไรไม่รู้
" นั้นไไอ่เ็นั้นมาล่ะ "
ผมหันหน้าไปมอามที่มือเพื่อนอผมี้ไป
หล่อัวะ
ผมิในใแ่็ไม่ล้าพูหรอรับ บาทีผม็รู้สึว่าัวเอเป็นไบร์ทแ่ลับรู้สึว่าเป็นไบร์ทที่เอียไปทาผู้ายะมาว่า
น้อผู้ายผมำสูยาวเินรมาที่ผม่อนะโอบอผมอย่าเบามือ
อ...อ..
ผมไ้แ่็อไปเลยร้บอนนั้น ผมพยายามผลัร่าอรุ่นน้อออแ่อยู่ๆเา็ระิบ้าหูอผมึ้นมาว่า
" อโทษนะทิน ที่อนนั้นผมไม่ไ้อยู่ปป้อ เ็บมามั้ย อนนั้นหนาวรึป่าว "
สิ้นประโยอยู่ๆน้ำาอผม็ไหลรินลมาท่ามลาวามื่นระหนใอเพื่อนๆในห้อ อยู่ๆวามรู้สึโหยหาวามเหาอผม็ถูเิมเ็ม่อนที่รุ่นน้อนนั้นะ่อยๆเอามือลูบวาอผมให้ปิล
" อโทษนะที่ไม่ไ้ายามเธอมาแ่แร "
ฟุบ
" พี่ทิพย์ ทิพย์วิมาน! "
ผมเห็นายร่าเล็นเิม ำลัเรียื่อใรสัน่อนที่ผมะสะุ้ื่นในโลอวามริ
พรื
" เป็นอะไรรึป่าว ทินร "
เสียอุรูัึ้นทำให้ผมรู้สึสบายใเล็น้อย
" โรเลือาำเริบอีแน่เลย ทีหลั็ระวัหน่อยนะทินรลู "
" ..รับ ือว่าใรเป็นนพาผมมาห้อพยาบาลหรอรับ "
ผมถามออไปถึในใะเาว่าเป็นรุ่นน้อนนั้นแน่นอน
" รุ่นน้อม.3 ที่มาใหม่นะ เหมือนทิพย์ ทำไมหรอทินร "
" ป่าวรับผมอยาะไปอบุเา "
.
.
.
.
.
.
แรอนๆ หาทินระลาโลไปไล วามรัเราอยูู่่ันไป ในหัวใอยูู่่เยม
ผม้อพยายามเ็บ่อนและไม่สามารถบอใรไ้นระทั่ผมึ้นมัธยมปลาย
" ทินมึรู้รึยัว่าเ็ม.3 ที่พึ่ย้ายเ้ามาอะอนนี้แม่โรฮอเลยนะ "
" ห๊ะ? แล้วทำไมู้อรู้้วย "
ผมอบไปอย่าหัวเสียเพราะผมำลัั้สมาธิ่อไปที่โทย์ิเ้าปัหาอยู่
" ็น้อแม่ามหาแ่มึอะ"
" ....อะไรนะามหาู?..."
ผมอบออไป้วยวามสสัย
" เออแม่พูแ่ที่นี่มีนในรูปมั้ย เาื่อทินรรึป่าว "
มันทำผมใเล็น้อยเพราะปิผมไม่่อยะมีนรู้ัเท่าไหร่ แ่็แอบีใเพราะอะไรไม่รู้
" นั้นไไอ่เ็นั้นมาล่ะ "
ผมหันหน้าไปมอามที่มือเพื่อนอผมี้ไป
หล่อัวะ
ผมิในใแ่็ไม่ล้าพูหรอรับ บาทีผม็รู้สึว่าัวเอเป็นไบร์ทแ่ลับรู้สึว่าเป็นไบร์ทที่เอียไปทาผู้ายะมาว่า
น้อผู้ายผมำสูยาวเินรมาที่ผม่อนะโอบอผมอย่าเบามือ
อ...อ..
ผมไ้แ่็อไปเลยร้บอนนั้น ผมพยายามผลัร่าอรุ่นน้อออแ่อยู่ๆเา็ระิบ้าหูอผมึ้นมาว่า
" อโทษนะทิน ที่อนนั้นผมไม่ไ้อยู่ปป้อ เ็บมามั้ย อนนั้นหนาวรึป่าว "
สิ้นประโยอยู่ๆน้ำาอผม็ไหลรินลมาท่ามลาวามื่นระหนใอเพื่อนๆในห้อ อยู่ๆวามรู้สึโหยหาวามเหาอผม็ถูเิมเ็ม่อนที่รุ่นน้อนนั้นะ่อยๆเอามือลูบวาอผมให้ปิล
" อโทษนะที่ไม่ไ้ายามเธอมาแ่แร "
ฟุบ
" พี่ทิพย์ ทิพย์วิมาน! "
ผมเห็นายร่าเล็นเิม ำลัเรียื่อใรสัน่อนที่ผมะสะุ้ื่นในโลอวามริ
พรื
" เป็นอะไรรึป่าว ทินร "
เสียอุรูัึ้นทำให้ผมรู้สึสบายใเล็น้อย
" โรเลือาำเริบอีแน่เลย ทีหลั็ระวัหน่อยนะทินรลู "
" ..รับ ือว่าใรเป็นนพาผมมาห้อพยาบาลหรอรับ "
ผมถามออไปถึในใะเาว่าเป็นรุ่นน้อนนั้นแน่นอน
" รุ่นน้อม.3 ที่มาใหม่นะ เหมือนทิพย์ ทำไมหรอทินร "
" ป่าวรับผมอยาะไปอบุเา "
.
.
.
.
.
.
แรอนๆ หาทินระลาโลไปไล วามรัเราอยูู่่ันไป ในหัวใอยูู่่เยม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น