เพื่อนรัก รักเพื่อน(สนิท)

เนื้อเรื่อง

::q("-_-")p::  +   ::q("-_-")p::

มั่ยอยากหั้ยคำว่าเพื่อน มันลบเลือนหาย+มั่ยอยากหั้ยหัวใจมั่ยเหลืออาราย...ทั้งนั้น+มั่ยอยากหั้ยหัวใจ มีอารายมาแทนที่กัน+ มั่ยอยากหั้ยหัวใจของเทอนั้น…ลบฉันปัย+เราคงมั่ยมีอาราย...ปัยกว่านี้+เพราะความรักที่ฉันมี…แหลกสลาย+หัวใจที่เคยมี...มั่ยด้ายอยู่นัยร่างกาย+เศษหัวใจชิ้นสุดท้าย...ปลิวหายปัย+หั้ยเทอปัยทั้งหมดที่ฉัน...มี+หั้ยเทอปัยหมดใจนี้...เทอรู้มั้ย+หั้ยเทอแล้ว…แล้วเทอเอาปัยหั้ยคราย+นัยหัวใจเทอก็แน่...แค่เพื่อนกัน+ที่ผ่านมาว่ากล้ายชิด...กันนักหนา+ตลอดมาเทอมั่ยเคย...จะรักฉัน+ที่ผ่านมาแปลว่าฉันฝันกลางวัน+คำว่ารักของเทอนั้น...มั่ยมีจริง

::q("-_-")p::  +   ::q("-_-")p:

::::::::::รักเพื่อนสนิทมันผิดซ่ายมั้ย::::::::::

                ความรักแบบนี้เกิดขึ้นโดยที่เราอาจไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันเกิดกับคนที่เป็นเพื่อนกัน แต่จะทำงัยได้อะ  ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราคงจะห้ามไม่ให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเราไม่ได้รู้ล่วงหน้า  ถ้ามันเกิดขึ้นกับคร่ายสักคน คร่ายคนนั้นคงจะหวังเล็ก ๆ ว่า  "เค้าจะคิดเหมือนกะเรานะ"

                ความรักแบบนี้ เราไม่สามารถบอกได้เลยว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ สิ่งทีทำให้คิดแบบนี้มันก้อคงจะเป็นความผูกพัน ความใกล้ชิด เพื่อนสนิทมักจะรู้ใจเราทุกอย่าง ช่วยเราทุกเรื่อง ยามที่เรามีความทุกข์เค้าก้อมักจะคอยให้คำปรึกษากับเรา ค่อยชี้ทางให้เรา คอยแนะนำเรา คอยให้กำลังใจเราให้เดินต่อไป  เค้ามักจะห่วงเรา  จึงทำให้เรารักเค้ามากกว่าเพื่อน เพราะเค้าเป็นคนเดียวที่เข้าใจเราได้ดีที่สุด  เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่นานอะ มันเพิ่งจะเกิดขึ้น แล้วมันก้อเป็นสิ่งที่จะต้องจดจำ ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดทรมานแต่มันก้อไม่อาจที่จะลืมมันได้ลง เรื่องก้อมีอยู่ว่า>>>>> ฉันรู้จักกับผู้ชายคนนึง แล้วครั้งนี้เป็นการเจอกันครั้งแรกของเรา เจอกันในร้านเน็ต ซึ่งฉันก้อทำงานอยู่ในร้านเน็ตแห่งหนึ่ง ใน มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในภาคใต้  ตอนแรกที่เจอกัน ฉันก้อไม่ได้รู้สึกอารายเลย  ก้อเฉย ๆ  หลังจากนั้นฉันก้อเดินออกไปด้านนอกร้าน เค้าก้อเดินออกไปด้วย พร้อมกัน แล้วฉันก้อเดินไปซื้อของจำได้ว่ามันนั้นฉันเข้าเวรตอนกลางคืน ฉันก้อเลยซื้อกาแฟ พอเข้าไปก้อเจอกับผู้ชายคนนี้อีกโดยบังเอิญ ก้อได้คุยกัน แล้วก้อไม่ชอบหน้าผู้ชายคนนี้เอามาก  ๆ เลย ก้อเค้าพูดกวนมากเลยอะ หลังจากนั้นฉันก้อกลับไปทำงาน ทำตามหน้าที่ ที่ฉันต้องทำ แล้วประมาณตี 2 เห็นจะได้   เค้าก้อลงมาจากหอ เข้ามาเล่นเกมส์ในร้าน เค้ามากะเพื่อนเค้าอีกคนนึง  ฉันก้อไม่ได้สนใจอารายหรอกในตอนแรก แต่พอตอนหลัง ประมาณ ตี 5 ฉันก้อทำความสะอาดคอมโดยฉันต้องเช็ดคอมทุกเครื่อง แล้วฉันก้อเช็ดคอมไปถึงตรงที่เค้านั้นอยู่ เค้านั่งเล่น Dot A อยู่  แล้วก้อคิดอารายก้อไม่รู้ เค้าก้อเห็นเค้าเล่นเค้าก้ออยากจะเล่น แต่ฉันเล่นไม่เป็นอะก้อฉันไม่เคยเล่นอะ  แล้วเพื่อนที่มาด้วยกันกะเค้าก้อทักฉัน แล้วฉันก้อคุยกะเพื่อนเค้า โดยที่ไม่สนในเค้าเลยอะ ประมาณว่าเพื่อนของเค้าพูดแซว  ตามภาษาผู้ชายเจ้าชู้อะ หลังจากนั้นเพื่อนเค้าสอนให้ฉันเล่นเกมส์ แล้วฉันก้อนั่งดูเค้าเล่นอะ ประมาณ 7 โมงอะ ฉันต้องออกเวรอะ แต่ก่อนที่ฉันจะออกเวร เพื่อนเค้าได้ขอเบอร์ฉันอะ แล้วฉันก้อบอกว่า เออก้อดีจะได้มีเพื่อนบ้าง เพราะว่ามาอยู่ที่นี่ไม่มีเพื่อนเลยอะ แล้วฉันก้อให้เบอร์ไป แล้วเพื่อนเค้าก้อให้เบอร์เค้ามาด้วย แล้วฉันก้อออกเวร โดยที่ฉันต้องไปที่สาขาใหญ่ ของบริษัทก่อนที่จะกลับหอ แต่แล้วเพื่อนที่ฉันพักอยู่ด้วยก้อไม่มารับฉัน ฉันก้อไม่รู้จะทำงัย  พี่ที่อยู่ที่ทำงานก้อเลยบอกว่าเค้าไปส่งก้อได้แต่ต้องรอก่อน เพราะไม่มีคร่ายอยู่เลย  ฉันก้อเลยจะแกล้งโทรไปหาเพื่อนเค้าเพื่อที่จะแกล้ง แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้คุยกะเค้า แล้วพอได้คุยกะเค้า ฉันก้อได้บอกกะเค้าว่าฉันไม่ชอบเค้าเลย เพราะว่าครั้งแรกที่เจอกันนั้น เค้ากวนมากเลย แต่เค้าก้อได้บ่นไปว่า "จะทำงัยดีอะไม่มีรถกลับหออะ" เค้าก้อบอกว่าให้เค้าไปส่งมั้ยอะ แล้วฉันก้อบอกว่าไม่เป็นรัย เด๋วกลับเองก้อได้ แล้วเค้าก้อว่าโทสับไป  หลังจากนั้นฉันก้อนั่งรอพี่ที่ทำงานว่าเมื่อรัยจะไปส่งเค้า  จนเค้าก้อเบื่อที่จะต้องรอนาน เค้าก้อเลย โทรไปหาเค้าอีก แต่โทรเข้าเบอร์เพื่อนของเค้า เพราะว่าฉันไม่มีเบอร์เค้า แต่เค้าก้อเป็นคนรับเพราะว่าเพื่อนเค้าหลับอยู่ แล้วฉันก้อบ่นให้เค้าฟังว่า "ไม่รู้ว่าเมื่อรัยพี่ที่ทำงานจะไปส่ง" พอเค้าได้ยินฉันพูดเค้าก้อบอกว่า ให้เค้าไปส่งดีมั้ยอะ ฉันก้อบอกว่าเราพึ่งรู้จักกัน ฉันไม่กล้ารบกวนอะ  แต่เค้าก้อบอกว่าไม่เป็นรัยให้เค้าไปส่งเถอะ ฉันจึงตัดสินใจให้เค้าไปส่ง แต่ก้อไม่ได้ไปส่งที่หอก่อนหรอก เค้าพาฉันไปนั่งในสวนสาธารณะแหงน แล้วเราก้อนั่งคุยกัน ทำความรู้จักกันจนทำให้ฉันเปลี่ยนจากที่ไม่ชอบเค้ากลับทำให้ฉันชอบเค้า แล้วเค้าก้อรับฟังเรื่องราวที่ผ่านมาที่ฉันเคยผิดพลาดแล้วเค้าก้อบอกว่าไม่เป็นรัย เค้าให้กำลังใจฉัน แล้วเค้าก้อเล่าเรื่องของเค้าให้ฉันฟัง  เหมือนกับว่ามันนั้นเราเปิดใจคุยกัน ทั้ง ๆ ที่พึ่งคุย พึ่งรู้จักกันวันแรก  แต่กลังจากที่เราได้คุยกันแล้ว ความรู้สึกของฉันมันก้อเปลี่ยนแปลง เหมือนกะว่ารู้จักเค้ามานาน ไม่ว่าฉันจะพูดอารัยเค้าก้อเข้าใจ ฉันก้อเหมือนกัน ฉันก้อเข้าใจเค้า เราสองคนต่างก้อเข้าใจกัน เข้าใจในความรู้สึกลึก ๆ ข้างใน ซึ่งมันยากนะที่จะมีคร่ายสักคนเข้าใจเรา เค้าขอนอนในตักฉัน แล้วเค้าก้อให้ฉันนอนในตักเค้า แล้วฉันก้อตัดเล็บให้เค้า มันเป็นอารายที่ทำให้ฉันรู้สึกดีที่ได้รู้จักเค้า เค้าได้มองไปรอบ ๆ ที่เรานั่งอยู่แล้วเค้าก้อเด็ดดอกไม้ ฉันก้อไม่รู้หรอกนะว่ามันคือดอกอารัย แต่มันก้อสวยดีมันเป็นดอกเล็ก ๆ สีม่วง เค้าส่งให้ฉัน แล้วฉันก้อบอกเค้าว่าฉันจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี (จนถึงตอนนี้ฉันก้อยังเก็บไว้)   หลังจากนั้นก้อไปทานข้าวกัน แต่ฉันไม่ได้ทานหรอกนะ  ฉันก้อได้แต่นั่งมองเค้าทานข้าว ฉันมีความสุขนะที่ได้นั่งมองคร่ายสักคนที่เค้าเข้าใจเราแบบนี้ ฉันยังป้อนเข้าให้เค้าเลย เค้าทำตัวน่ารักมากเลยอะ แล้วเค้าก้อไปส่งฉันกลับหอ แล้วเค้าก้อกลับหอเค้าไป เค้ากลับไปถึงหอเค้า เค้าก้อโทรมาบอกว่าถึงแล้วนะ   ความรู้สึกในวันแรกที่เรารู้จักกั้นมันช่างเป็นอารัยที่น่าประทับใจมาก ๆ เลย  >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

::::::แอบรักเพื่อนสนิท::::::

<<<<< หลังจากนั้นฉันกะเค้าก้อได้คุยกัน ได้เป็นเพื่อนกัน ได้รู้เรื่องราวของทั้งสองฝ่าย เค้าก้อรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวฉัน รู้นิสัยฉัน  จะพูดว่าเรารู้ใจกันก้อว่าได้ เราสนิทกันมาก เวลาฉันห่างเค้าฉันก้อต้องรู้สึกเป็นห่วงเค้าขึ้นมาทันที เวลาเค้าไม่สบายใจฉันก้อรู้สึกแย่กว่าเค้าอีก  เวลาฉันเห็นเค้ามีความสุข ฉันก้อรู้สึกว่าฉันก้อดีใจนะ  ฉันเริ่มมีความรู้สึกแปลก ๆ จนทำให้ฉันสับสนว่า นี่เราเป็นรั้น สับสนมาก ว่าทำต้องมีความรู้สึกแบบนี้ด้วยนะ และความรู้สึกทีเกิดขึ้นนี้ ฉันก้อทบทวนและก้อคิดดู ครั้งแล้วครั้งเล่า และแล้วคำตอบที่ฉันได้จากใจฉันก้อคือ "ฉันรักเค้า" หลังจากนั้นฉันก้อเริ่มที่จะแสดงออกให้เค้าเห็นว่าฉันรู้สึกยังไงกะเค้า ประมาณว่าหน้าด้านฉันบอกเค้าไปตรง ๆ เยอะว่าฉันรักเค้า แล้วฉันก้อถามเค้า ว่าเค้าคิดเหมือนที่ฉันคิดเหรอป่าว  แต่คำตอบที่ฉันได้นั้นมันไม่ซ่า  คำตอบของเค้าคือ เค้าบอกว่า "ก้อเราเป็นเพื่อนกัน แต่ต่อไปไม่แน่ เพราะไม่รู้อนาคต" นี่คือคำตอบที่เค้าตอบฉัน  ฉันก้อรู้สึกว่าฉันใจหายนะ แล้วคิดว่าฉันทำอารัยไปวะ หน้าด้านจังวะที่ไปบอกเค้าแบบนั้น แต่นิสัยของฉันมันเป็นแบบน้อมทำลัยได้ คิดยังไง ฉันก้อจะพูดแบบนั้น ฉันชอบพูดอารัยตรง ๆ ฮะ  หลังจากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเราก้อเป็นเพื่อนกันต่อไป เค้าก้อทำเหมือนเดิม เค้ายังห่วงฉันเหมือนเดิม เค้า ดีกะฉัน เค้าคอยช่วยฉัน แต่เวลาเราอยู่ใกล้กันบ้างครั้งเราต้องทะเลาะกันนิดหน่อย แล้วก้อดีกัน ไม่เกิน 5 นาที ก้อดีกันแล้ว เค้าเล่นกะมัน แบบว่าสนิทมาก ๆ เหมือนกะว่ารู้จักกันนาน2 ปี  ฮะ เค้าก้อไปเที่ยวกะฉันบ้างเค้า เราเคยไปถ่ายรูปด้วยกัน ไปร้องเพลงด้วยกัน เวลาฉันงอนเค้าก้อจะง้อฉัน เค้าบอกฉันว่าไม่เคยมีค่ายตบหน้าเค้า แต่ฉันก้อตบหน้าเค้าประจำแต่เค้าไม่เคยโกรธฉัน เราสองคนเป็นกันเองกันมาก สนิทกันที่สุด รู้ใจกันมากกว่าค่าย  จนอันหนึ่งฉันก้อถามเค้าอีกครั้งว่าเค้าคิดกะฉันยั้ง เค้าก้อบอกว่า "ก้อไม่รู้อะก้อเป็นเพื่อนกันงัย " แล้วฉันก้อทำตัวเหมือนเดิมทั้งที่ความรู้สึกขอฉันมันมันไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกของฉันเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เริ่มรักเค้ามากขึ้นเรื่อย ๆ  ไม่ว่าเค้าจะทำอารัยฉันก้อจะคอยดูอยู่ห่าง ๆ คอยให้กำลังใจเค้าตลอดเวลา เค้าไปหอฉันก้อบ่อยนะ เค้าเคยไปนอกค้างที่หอฉัน แล้วฉันก้อเคยถามเค้าว่าเค้ารักค่าย เค้าก้อเงียบไปพักนึ่งแล้วเค้าก้อบอกให้ฉันหันหน้าไปหาเค้าแล้วเค้าก้อบอกกับฉันว่าเค้ารักฉัน  วันนั้นฉันดีใจมากเลยที่ เค้าบอกกับฉันแบบนี้  ฉันแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองเยอะ ว่านี่คือคำพูดที่ออกมาจากปากเค้า   เค้าเคยบอกกะฉันว่าไม่รู้เค้าเป็นอารัย เวลามีผู้ชายเข้ามาคุยกะฉัน เข้ามาจีบฉัน เค้าจะรู้สึกไม่พอใจ ไม่ชอบเอาซะเลย  ฉันเข้าใจเค้า ว่าความรู้สึกของเค้ามันคืออารัย ฉันรู้  บอกแล้งว่าเราสองคนเข้าใจกัน รู้ใจกัน แต่แล้วอันหนึ่ง ซึ่งฉันไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่ามันจะมีวันนี้  แล้วมันก้อเกิดขึ้นจนได้ ตอนนั้นเป็นเวลากลางคืน ฉันโทรไปหาเค้าแล้วเราก้อคุยกัน เราคุยกันดีนะตอนแรกอะ แต่พอคุยไปก้อเกิดอารัยกับฉันก้อไม่รู้ ฉันรู้สึกน้อยใจขึ้นมา ฉันก้อเลยถามเค้าไปว่า "ตกลงว่าเราเป็นรัยกั้น บอกมาตรง ๆ ให้มันชัดเจนหน่อยได้มั้ยฉันจะได้ตัดสินใจถูกว่าควรทำงัยต่อไป"ฉันบอกเค้าไปอีกว่า  "ฉันจะตัดสินใจที่จะคบกับคนที่มาจีบฉัน" เค้าก้อเลยบอกฉันว่า อยากรู้ให้มันชัดเจนซ่ายมั้ย งั้นก้อจะบอก เค้าก้อบอกว่า " เค้าไม่ได้รักฉัน" เค้าบอกว่าที่ผ่านมาที่เค้าไม่บอกให้มันชัดเจนเพราะว่าเค้าไม่แน่ใจว่าเค้าคิดยังงัยกะฉันกันแน่ แต่ในเมื่อฉันอยากจะรู้เค้าก้อบอกให้รู้แล้วงัย  ฉันได้ยินแบบนี้ฉันถึงกะร้องไห้ ฉันท้อ ฉันเหนื่อย เหมือนกะคนที่ไร้ความรู้สึก ไร้หัวใจ  เหมือนกะคนที่ตายทั้งเป็น เปรียบดั่งชีวิตที่ไม่มีค่า แล้วฉันก้อบอกกะเค้าว่า "นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราจะเป็นเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันเราจะไม่เจอ ไม่โทร ไมคุย ไม่อารัยทั้งสิน" เค้าถามฉันว่าทำมัยอะ ฉันก้อบอกเค้าว่า "ฉันเกลียดเค้า" ฉันพูดแบบนี้ประโยคนี้ซ้ำ  ๆ กันหลาย ๆ ครั้ง ว่า ฉันเกลียดเค้า  แต่ในใจของฉันนั้นมันเจ็บมาก ที่พูดแบบนั้นไป แต่ก้อจำใจที่จะต้องพูดมันออกไป เพราะว่าเสียใจมาก ๆ ฉันบอกให้เค้าออกมาหาฉันเค้าก้อบอกว่าเค้าไม่ได้มาเพราะเค้าไม่รู้จะออกไปงัย ตอนแรกนะฉันตัดสินใจที่จะไม่ยุ่งกะเค้า ฉันบอกกับตัวฉันเองว่าฉันต้องอยู่ได้ซิ ไม่มีเค้าเราต้องอยู่ให้ได้ แต่พอวันรุ่งขึ้นกลับไม่คิดแบบนั้น กลับรู้สึกเหมือนกับว่ามันขาดอารัยไปสักอย่าง มันไม่มีความสุข มันเป็นที่ชีวิตที่ไม่สมบูรณ์ถ้าขาดเค้าไป ฉันจึงตัดสินใจโทรไปหาเค้าแล้วก้อบอกกับเค้าว่าเราจะเป็นเพื่อนกัน และเราจะไม่มีวันทิ้งกันไปไหน เราจะเปงเพื่อนตาย เราจะเป็นเพื่อนแท้ เราจะยอมตายแทนกันได้ เราจะดูแลกันเพราะว่าเรามีกันแค่ 2 คนที่เข้าใจกัน เค้าก้อสัญญากะฉันว่าเราจะเป็นเพื่อนที่รักกันจิง ๆ  เค้าดีใจที่ฉันคิดแบบนี้ แต่ที่จิงแล้วเค้าก้อรู้สึกดีใจแค่นิดเด๋ยว เพราะว่าเค้าไม่อยากเสียเค้าไป เค้ายอมที่จะมีเค้าอยู่ในฐานะเพื่อนแบบนี้ดีกว่าขาดเค้า ฉันยอมรับว่าฉันยังคิดกะเค้ามากกว่าเพื่อนแต่ คำสัญญาที่ให้ไว้กะเค้าว่าเราจะเปงเพื่อนกัน ฉันจะรักษาคำสัญญานี้ไว้ให้คงอยู่แบบนี้ และจะรักกันไปจนตาย จะไม่มีวันทอดทิ้งเค้าเด็ดขาด >>>>>>>>>>>

<<<<< ฉันก้อเคยมีแฟนมาก้อหลายคนนะ ทุกคนมักจะบอกว่าเข้าใจฉันแต่ที่จิงแล้วมันไม่ซ่ายอะ พวกเค้าไม่เคยเข้าใจฉันเลย เพื่อนฉันก้อเหมือนกันอะ ฉันมีเพื่อนก้อมากมายหลายคนอะ แต่ ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนเข้าใจความรู้สึกของฉันจิง ๆ สักคน แต่เค้าเป็นคนแรกอะที่เข้าใจฉันอย่างจิง ๆ เข้าใจถึงความรู้สึกลึก ๆ ของฉันเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับตัวฉัน และฉันก้อคิดว่าเค้าเป็นคนแรกที่เข้าใจฉันเป็นคนเดียว และก้ออาจจะเป็นคนสุดท้ายเลยอะที่เข้าใจฉัน  เค้าเก่งมากอะ เค้าทำให้ฉันรู้จักคุณค่าของคำว่ารัก  เค้าทำให้ฉันเห็นคุณค่าของตัวฉันเอง ฉันรู้สึกดีที่มีเค้าฉันรักเค้ามาก และจะเก็บความทรงจำแบบนี้ไว้ตลอดไป และต่อจากนี้ไปฉันจะเริ่มต้นใหม่เราสองคนจะเดินก้าวไปด้วยกัน จะอยู่เคียงคู่กัน จะรักกันตลอดไป ในฐานะเพื่อนแท้ที่ดูแลกันได้

ต่อไปจะมีคำว่า  "เรา"  ตลอดไป

< NAN+BUS > 

::q("-_-")p::  +   ::q("-_-")p::