แต่งแบบนี้! ขอให้จบทีนะ!

 อั่ก!! เสียงเด็กน้อยคนนึงที่กำลังสะดุ้งตื่นจากความฝัน ความรู้สึกนั้นราวกับว่าตกจากที่สูง..

อึก~ นี่เราา... 

เสียงของเด็กน้อยยังกับพึ่งเคยลืมตาตื่น พยายามจะโฟกัสทุกสิ่งรอบๆตัว

ทันทีที่มองไปยังสุดสายตาเท่าที่พอจะมองเห็น เขานั้นได้มองเห็นฝ่ามือของเขาเอง

ทำไม... มือของเราถึงเล็กจัง...

ในวินาที ที่กำลังสงสัยและเฝ้ามองฝ่ามือของตนเอง

จู่ๆ... ก้นบึ้งจิตใจของเขา ก็ได้ส่งสัญญาณราวกับว่ารู้ทุกอย่างก่อนเจ้าตัวจะรู้เสียอีก.. หัวใจของเขาเต้น หน่วงและแรงขึ้น "ตึกตั่ก! ตึกตั่ก! ตึกตั่ก!"

จำได้แล้วว! ตัวเราน่ะ...

[ ต า ย ไ ป แ ล้ ว ค รั้ ง นึ ง ]

 นั่นคือจุดเริ่มต้นเรื่องราวของ "ชีวิตที่ 2 ของนายไม่ได้เรื่อง" มังงะที่ออกขายและดังไปทั่ว แนวต่างโลกนั้น

 ใครจะไปรู้กันล่ะ? ว่าผู้เขียนที่ใช้นามปากกา BCF. หรือ BLACK CAT FORTUNE แท้จริงแล้วนั้น.. เป็นเพียงเด็กอายุ 17 เท่านั้น!

  "เอาล่ะ!! ฉันพร้อมจะเริ่มเขียนต้นฉบับตอนถัดไปแล้วล่ะ"

 เสียงของเด็กหนุ่มคนนึงเอ่ยขึ้น พลางมือของเขาจับปากกาขึ้นมาพร้อมที่จะวาด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแสงประกายระยิบระยับ พร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัว 

  ทันทีที่ปลายปากกาจับลงไปยังกระดาษ... 

ห้องรอบตัวของเขาก็กลายเป็นสีขาว ไม่เสียงของอะไรนอกจากเสียงหัวใจของตนเองที่เต้นดังกังวาลไปทั่วห้อง เสียงหัวใจนั้นเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ... แรงขึ้นเรื่อยๆ... 

 "เอ๋!!? นี่มัน... อะไรกัน... ไม่ใช่ความฝันหรอกใช่ไหม... เราควรจะตื่นมาเขียนต่อสิ..."

 ทันใดนั้นทุกอย่างก็เลือนลางลง ไม่เหลือความรู้สึก ไม่เหลือความทรงจำใดๆ กลายเป็นเพียงหน้ากระดาษที่ว่างเปล่า...

.

.

.

.

#ปล.คนเขียนขี้เกียจ แต่ละตอนระยะเวลาจะไม่เท่ากันนะ!

#ปล2.เราจะสลับเรื่องราวระหว่าง ตัวเอกของเรื่อง และตัวเอกในมังงะ ตอนละ 1 คน เว้นแต่ว่าจะมีตอนที่ได้สู้ร่วมกัน

ขอให้มีความสุข >`_<)...