บันทึกรักบุตรสาวท่านแม่ทัพ

"บันทึกรักบุตรสาวแม่ทัพใหญ่

แน่นอนว่าเป็นบันทึกของข้าฟางหรง"ลู่ฟางหรง"เจ้าค่ะ

ตัวข้านั้นเป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านแม่ทัพ แน่นอนว่าต้องถูกตามใจอย่างมาก

ชื่อเสียงข้าโจษจันไปทั้งเมืองหลวง ว่าบุตรสาวท่านแม่ทัพไม่สมเป็นหญิง ชอบฝึกวรยุทธ์ แถมนิสัยใจร้อนเอาแต่ใจ

ท่านแม่กลัวข้าจะแต่งออกไม่ได้ แต่อย่างว่าแหละเจ้าค่ะ คนมันงาม มีบุรุษจวนไหนไม่ชอบสาวงามบ้าง?

แถมเป็นถึงบุตรสาวท่านแม่ทัพ ไอ้ที่รักจริงก็มี ไอ้ที่หวังบารมีท่านแม่ทัพก็มาก

ตัวข้าก็ไม่ได้อยากจะแต่งออกซักเท่าไร่ ท่านพ่อก็เห็นดีเห็นงามด้วย แต่ท่านแม่คงไม่ยอม

ก็ชีวิตสตรีนี่เจ้าคะ จะทำเช่นไรได้ แต่สุดท้ายแล้วข้าก็กำลังจะแต่งออกนะเจ้าคะ

โถ่เอ๊ย! ถึงจะชอบเที่ยวเล่น ซุกซนอย่างไร แต่ถ้าเจอคนที่ถูกใจ แล้วเขาหลงมาถูกใจข้า ข้าก็ต้องรีบนะเจ้าคะ เดียวเขาเปลี่ยนใจหนีไปก่อน.

ฮ่าฮ่าฮ่า! "

"โอ๊ย!! ท่านแม่! ตีข้าทำไมเจ้าคะ?"

"นี่แน่ะ! พูดอะไรของเจ้าไม่สมเป็นคุณหนูในห้องหอเลย! "หลี่กุ้ยอิง เคาะพัดลงบนหัวบุตรสาวเบาๆ

"ข้าก็เขียนบันทึกของข้าน่ะสิเจ้าคะ ลูกหลานข้าจะได้รู้ว่าชีวิตข้านั้นมีสีสันเพียงใด

เผื่อพวกเขาจะได้เอาอย่างข้า ท่านอย่าตีหรือดุด่าข้าเลยเจ้าค่ะ ข้าไม่จำหรอก ฮ่าฮ่าฮ่าๆ "

ฟางหรงพูดเหย้าพูดเป็นมารดา ก่อนจะวิ่งออกจากเรือนท่านแม่ของนางกลับไปเรือนตนเอง

"ฟางแรง อย่าวิ่ง เจ้าจะแต่งออกอยู่แล้วนะ?  เจ้าเด็กคนนี้นี่"

กุ้ยอิง ตะโกนไล่หลังลูกสาวไป

"อย่าไปฟังท่านแม่เลยเจ้าค่ะ ท่านแม่ดุไปอย่างนั้น

ท่านชินแล้ว มาสนใจเรื่องของข้ากันดีกว่า"

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชีวิตของข้านะเจ้าคะ...

...............................

เรื่องนี้แต่งแบบอิงความเป็นจริงบ้าง ไม่อิงบ้างนะคะ ถ้าตรงไหนดูขัดๆ ก็ขออภัยด้วยเน้อออ