คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความทรงจำ
อนที่ 3
วามทรำ
สอ้าทาระหว่าารเินทาลับบ้าน ้นไม้ที่เียวอุ่ม ยืนระห่าน ลมโบพัใบไม้ปลิวไหว เสียนร้อเื้อยแ้ว เป็นระยะ ๆ ทำให้พิมนหวนิถึวามทรำเ่าๆ
ภายในรถ มีเสียหัวเราะิัพูุยเย้าหยอลอระยะารเินทา บ้านเรายัเหมือนเิม ยัสวยาม แม้เวลาะผ่านไปนาน พิมเอ่ย พร้อมับภาพวามทรำที่แล่นผ่านเมาในวามรู้สึนึถึใรบาน
พี่พิม พี่พิม พี่พิม่ะ มลนโยัวพี่สาว ิอะไรเพลินเลย่ะ ไม่ไ้ยินเสียมลเรียเลยน้า พ่อ่ะ แม่่ะ ูพี่มลสิ่ะ อมยิ้มอยู่นเียว ไม่สนใมลเลย หิสาวพูเสียอออ้อนพ่อับแม่
นี่ยายมล เรา็นั่ห่าาพี่เาหน่อยสิลูนั่ิเป็นัเมเียว พ่อไรหยอลูสาวนเล็ แม่นวลยิ้มว้า ให้ลูสาวทั้สอ
พ่อ๋า แม่๋า ็มลิถึ ๆ พี่พิมนี้่ะ มลนทำเสียอ้อน พร้อมอพิมนแน่นว่าเิม
รถยน์ันสวยแล่นผ่านท้อทุ่นา ลัเลาะเนินเา ผ่านไร่าที่ทอยาวเป็นแนวยาวเนื้อที่ประมา 3000 ไร่
ระหว่าที่พิมไม่อยู่ พ่อ แม่ และมลเหนื่อยันมาใ่ไม่่ะ สายาอพิมนมอทอออไปนอหน้า่ารถที่เ็มไป้วยไร่าหลาหลาย สายพันธุ์ แสแที่สาส่อระทบใบาเป็นระยิบระยับ
ไม่เหนื่อยหรอ้าลู พ่อับแม่และมล มีวามสุที่สุับารไ้ทำในสิ่ที่เรารั แม่นวลเอ่ย ใ่แล้ว่ะ มลนพู่ออย่ารวเร็ว ไร่า พ่อไร แม่นวล รอพี่พิมลับมา่วยันทำให้ไร่าอเราผลิสิน้าที่มีุภาพให้ับลู้า พ่อับแม่่ะ ลูสาวนเล็เป็นนัธุริเ็มัวแล้ว่ะ พิมนพูหยอเย้าน้อสาว
ฮ่า ๆ มาไป่ะพี่พิม มล็แ่มัวน้อยอย่วยพ่อไรแม่นวล ใ่ไม่่ะพ่อ แม่ เสียอออ้อนหิสาว ทำให้ทุนหัวเราะ
บริเวลานหน้าบ้านไม้ทรไทยสอั้น เสียเรื่อยน์หยุแล่น ถึแล้ว ถึแล้ว ถึแล้วบ้านแสนสุอพวเรา มลนเอ่ย พิมน ้าวล ารถ มอไปรอบบริเวบ้าน ทุอย่าเหมือนเิม บ้านที่ั้อยู่ลาท้อทุ่นาเียวี โอบล้อมไป้วยุนเาที่มีไร่าทอยาวเป็นบริเวว้า
ลมเย็นพัผ่านระทบผิวหน้า พิมนหลับา และหวนิถึอี วามทรำเ่าๆ หวนมาลานหน้าบ้าน มีเ็าย และเ็หิสอน วิ่เล่นันสนุสนานท่ามลาะร้าใบาที่วาเรียราย เ็ายผิวาว าเล็ ๆ ปาแ ๆ หน้าาน่ารั พิมนและมลนะล้อเาเสมอว่า หน้าาเหมือนเ็ผู้หิ อนนี้เ็ายนนี้อยู่ที่ไหน าันนานแล้ว นพ่ะ ุอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ พิมิถึุ่ะ พิมนเอ่ยเบาๆ ในลำอ วามทรำที่ไม่เยลืมและยัเ็บไว้ในใลอมา
ความคิดเห็น