ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโซเฟีย เป็นนางเอกของเรื่องนี้ค่ะ ฉันมีพี่น้องทั้งหมด 5 คน ฉันเป็นคนสุดท้อง มีพี่ชายคนโตชื่อ
ออเว่น เรียนอยู่ที่ไต้หวัน ส่วนอีก 3 คนเป็นพี่สาวค่ะ คุณผู้อ่านคงจะสงสัยว่าทำไมเราเป็นคนไทยแต่ชื่อเป็นภาษาอังกฤษกันทั้งหมด อันที่จริงเราเป็นลูกครึ่งค่ะ คุณพ่อมีเชื้อชาติ ไทย-ไต้หวัน ส่วนคุณแม่มีเชื้อชาติ ไทย-อังกฤษ พวกเราจึงมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษกันทั้งหมด
ก๊อกๆๆ
"คุณหนูโซเฟียคะ คุณท่านเรียกไปพบค่ะ"เสียงป้าบัวแม่นมเรียก
"ค่ะป้า หนูลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ"
ห้องทำงานของคุณพ่อ
"คุณพ่อเรียกหนูหรอคะ"โซเฟียเอ่อถามหลังเปิดประตูเข้าไป
"นั่งก่อนสิลูก"คุณพ่อ
"พี่ฟิโอน่า พี่เฮเลน พีซูซาน มีอะไรกันหรือเปล่าคะถึงได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย"
"ไม่มีอะไรหรอกโซเฟียก็แค่เรื่องเรียนหนะ"พี่ฟิโอน่าพี่สาวคนที่ 2 พูดขึ้น
"เอ่อ..ผลสอบของโซเฟียห่วยหรอคะ"
"ไม่ใช่ซักหน่อย ผลสอบของเราดีกว่าที่พี่คิดไว้ซะอีกนะโซเฟีย"พี่ซูซานพี่สาวคนที่ 4 ของฉันพูด พี่คนนี้ฉันค่อนข้างสนิทเป็นพิเศษค่ะ เพราะอายุไล่เลี่ยกับฉัน
"ที่คุณพ่อพูดหนะ เรื่องที่จะส่งเราไปเรียนต่อต่างประเทศต่างหากหละ"พี่เฮเลนพี่สาวคนที่ 3 ของฉันอธิบาย
"อะไรนะคะ! ที่พี่เฮเลนพูดเป็นเรื่องจริงหรอคะคุณพ่อ"
"จริงสิ พ่อจะส่งลูกไปเรียนต่อที่ไต้หวัน"คุณพ่อ
"แต่คุณพ่อคะ หนูยังเรียนอยู่ ม. ปลายอยู่เลยนะคะจะให้ย้ายไปเรียนที่ไต้หวันคนเดียวหรอ"
"ใครบอกหละ พ่อจะให้หนูไปกับพี่เค้าอีก 3 คน
ตะหาก"
"แต่คุณพ่อคะ โซเฟียอยากอยู่กับคุณพ่อที่ประเทศไทยมากกว่านะคะ"
"โซเฟียเลิกอ้อนพ่อได้แล้วนะลูก หนูโตแล้วพ่ออยากให้หนูไปเปิดหูเปิดตาต่างประเทศบ้าง"
"อยู่ประเทศไทยหนูก็เปิดได้หนิคะไม่เห็นต้องไปถึงไต้หวันเลยแล้วอีกอย่างคุณแม่ก็ยังอยู่ New York แล้วคุณแม่เค้าว่ายังไงบ้างคะ"
"คุณแม่เค้าก็เห็นด้วยกับพ่อ ส่วนเรื่องที่คุณแม่เค้ายังอยู่ New York หนูไม่ต้องเป็นห่วงหรอกคุณแม่เค้าจะมาส่งหนูวันที่หนูขึ้นเครื่อง"
ก๊อกๆๆ
"ขอโทษครับท่าน แต่ท่านมีประชุมผู้บริหารที่บริษัทตอนบ่ายโมงครับ"เลขาคนสนิทของคุณพ่อเข้ามาตาม
"เอารถออกได้เลย ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"แล้วคุณพ่อก็หันกลับมาพูดกับพวกเรา
"งั้นพ่อไปก่อนนะลูกพ่อติดประชุม"หลังจากที่คุณพ่อพูจบก็เดินออกไป
"พี่ซูซานนี่พี่ไม่ที่จะคิดจะคัดค้านคุณพ่อบ้างหรอคะ"
"พี่ว่าเราเปลี่ยนบรรยากาศไปเรียนต่างประเทศบ้างก็ดีเหมือนกันนะ"พี่ฟิโอน่าเอ่ยขึ้น
"นั้นสิโซเฟีย พี่เห็นด้วยกับพี่ฟิโอน่านะ อย่างที่คุณพ่อพูดไปเปิดหูเปิดตาที่ต่างประเทศบ้าง จะได้มีประสบการณ์ใหม่ๆด้วย"พี่ซูซานพูด
"ก็ได้...ตกลงค่ะ ถึงโซเฟียจะไม่ได้อยู่กับคุณพ่อที่ประเทศไทย แต่อย่างน้อยโซเฟียก็ได้อยู่กับพวกพี่ 3 คน"
"นี่...พูดผิดพูดใหม่ได้นะ ใครบอกว่าพวกเราจะได้อยู่ด้วยกันหละ"พี่เฮเลนแย้งขึ้น
"อ้าว! ก็ไปด้วยกัน จะไม่อยู่ด้วยกันได้ยังไงหละคะ"
"โซเฟีย ที่เฮเลนพูดหนะถูกแล้ว คุณพ่อจะให้พวกเราแยกกันไปอยู่กับ Family ที่ไทเป"พี่ฟิโอน่าพูด
"หมายความว่าไงอะ แยกกันไปอยู่หรอ แบบนี้โซเฟียไม่เอาด้วยหรอกนะคะ"
"โซเฟียใจเย็นๆก่อนสิ คุณพ่อเค้าคงอยากให้พวกเราได้ประสบการณ์ใหม่ๆและก็รู้จักช่วยเหลือตัวเองให้มากกว่านี้"เฮเลนพยายามปลอบใจโซเฟีย
"โซเฟียไม่เอาด้วยหรอกค่ะ ต้องจากประเทศไทยแถมยังไม่ได้อยู่กับพวกพี่อีก"
"เป็นอย่างที่คาดคิด พี่รู้อยู่แล้วว่าเราจะไม่ยอมไป พี่ก็เลยขอให้คุณพ่อส่งเราไปอยู่กับพี่ออเว่น"ซูซานพูด
"จริงหรอคะพี่ซูซาน โซเฟียจะได้เจอพี่ออเว่นจริงๆหรอคะ"
"แน่นอน แล้วทีนี้จะยอมไปหรือยัง"พี่ซูซานถาม
"ไปค่ะ O.K."
ตอนแรกอาจจะยังไม่สนุกเท่าไหร่มีแต่พี่น้องคุยกัน อย่าเพิ่งเบื่อนะคะตอนต่อไปเราจะได้พบกับพระเอกค่ะ ยังไงก็ติดตามชมนะคะ นักเขียนมือใหม่ขอฝากตัวด้วยค่ะ
ออเว่น เรียนอยู่ที่ไต้หวัน ส่วนอีก 3 คนเป็นพี่สาวค่ะ คุณผู้อ่านคงจะสงสัยว่าทำไมเราเป็นคนไทยแต่ชื่อเป็นภาษาอังกฤษกันทั้งหมด อันที่จริงเราเป็นลูกครึ่งค่ะ คุณพ่อมีเชื้อชาติ ไทย-ไต้หวัน ส่วนคุณแม่มีเชื้อชาติ ไทย-อังกฤษ พวกเราจึงมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษกันทั้งหมด
ก๊อกๆๆ
"คุณหนูโซเฟียคะ คุณท่านเรียกไปพบค่ะ"เสียงป้าบัวแม่นมเรียก
"ค่ะป้า หนูลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ"
ห้องทำงานของคุณพ่อ
"คุณพ่อเรียกหนูหรอคะ"โซเฟียเอ่อถามหลังเปิดประตูเข้าไป
"นั่งก่อนสิลูก"คุณพ่อ
"พี่ฟิโอน่า พี่เฮเลน พีซูซาน มีอะไรกันหรือเปล่าคะถึงได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย"
"ไม่มีอะไรหรอกโซเฟียก็แค่เรื่องเรียนหนะ"พี่ฟิโอน่าพี่สาวคนที่ 2 พูดขึ้น
"เอ่อ..ผลสอบของโซเฟียห่วยหรอคะ"
"ไม่ใช่ซักหน่อย ผลสอบของเราดีกว่าที่พี่คิดไว้ซะอีกนะโซเฟีย"พี่ซูซานพี่สาวคนที่ 4 ของฉันพูด พี่คนนี้ฉันค่อนข้างสนิทเป็นพิเศษค่ะ เพราะอายุไล่เลี่ยกับฉัน
"ที่คุณพ่อพูดหนะ เรื่องที่จะส่งเราไปเรียนต่อต่างประเทศต่างหากหละ"พี่เฮเลนพี่สาวคนที่ 3 ของฉันอธิบาย
"อะไรนะคะ! ที่พี่เฮเลนพูดเป็นเรื่องจริงหรอคะคุณพ่อ"
"จริงสิ พ่อจะส่งลูกไปเรียนต่อที่ไต้หวัน"คุณพ่อ
"แต่คุณพ่อคะ หนูยังเรียนอยู่ ม. ปลายอยู่เลยนะคะจะให้ย้ายไปเรียนที่ไต้หวันคนเดียวหรอ"
"ใครบอกหละ พ่อจะให้หนูไปกับพี่เค้าอีก 3 คน
ตะหาก"
"แต่คุณพ่อคะ โซเฟียอยากอยู่กับคุณพ่อที่ประเทศไทยมากกว่านะคะ"
"โซเฟียเลิกอ้อนพ่อได้แล้วนะลูก หนูโตแล้วพ่ออยากให้หนูไปเปิดหูเปิดตาต่างประเทศบ้าง"
"อยู่ประเทศไทยหนูก็เปิดได้หนิคะไม่เห็นต้องไปถึงไต้หวันเลยแล้วอีกอย่างคุณแม่ก็ยังอยู่ New York แล้วคุณแม่เค้าว่ายังไงบ้างคะ"
"คุณแม่เค้าก็เห็นด้วยกับพ่อ ส่วนเรื่องที่คุณแม่เค้ายังอยู่ New York หนูไม่ต้องเป็นห่วงหรอกคุณแม่เค้าจะมาส่งหนูวันที่หนูขึ้นเครื่อง"
ก๊อกๆๆ
"ขอโทษครับท่าน แต่ท่านมีประชุมผู้บริหารที่บริษัทตอนบ่ายโมงครับ"เลขาคนสนิทของคุณพ่อเข้ามาตาม
"เอารถออกได้เลย ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"แล้วคุณพ่อก็หันกลับมาพูดกับพวกเรา
"งั้นพ่อไปก่อนนะลูกพ่อติดประชุม"หลังจากที่คุณพ่อพูจบก็เดินออกไป
"พี่ซูซานนี่พี่ไม่ที่จะคิดจะคัดค้านคุณพ่อบ้างหรอคะ"
"พี่ว่าเราเปลี่ยนบรรยากาศไปเรียนต่างประเทศบ้างก็ดีเหมือนกันนะ"พี่ฟิโอน่าเอ่ยขึ้น
"นั้นสิโซเฟีย พี่เห็นด้วยกับพี่ฟิโอน่านะ อย่างที่คุณพ่อพูดไปเปิดหูเปิดตาที่ต่างประเทศบ้าง จะได้มีประสบการณ์ใหม่ๆด้วย"พี่ซูซานพูด
"ก็ได้...ตกลงค่ะ ถึงโซเฟียจะไม่ได้อยู่กับคุณพ่อที่ประเทศไทย แต่อย่างน้อยโซเฟียก็ได้อยู่กับพวกพี่ 3 คน"
"นี่...พูดผิดพูดใหม่ได้นะ ใครบอกว่าพวกเราจะได้อยู่ด้วยกันหละ"พี่เฮเลนแย้งขึ้น
"อ้าว! ก็ไปด้วยกัน จะไม่อยู่ด้วยกันได้ยังไงหละคะ"
"โซเฟีย ที่เฮเลนพูดหนะถูกแล้ว คุณพ่อจะให้พวกเราแยกกันไปอยู่กับ Family ที่ไทเป"พี่ฟิโอน่าพูด
"หมายความว่าไงอะ แยกกันไปอยู่หรอ แบบนี้โซเฟียไม่เอาด้วยหรอกนะคะ"
"โซเฟียใจเย็นๆก่อนสิ คุณพ่อเค้าคงอยากให้พวกเราได้ประสบการณ์ใหม่ๆและก็รู้จักช่วยเหลือตัวเองให้มากกว่านี้"เฮเลนพยายามปลอบใจโซเฟีย
"โซเฟียไม่เอาด้วยหรอกค่ะ ต้องจากประเทศไทยแถมยังไม่ได้อยู่กับพวกพี่อีก"
"เป็นอย่างที่คาดคิด พี่รู้อยู่แล้วว่าเราจะไม่ยอมไป พี่ก็เลยขอให้คุณพ่อส่งเราไปอยู่กับพี่ออเว่น"ซูซานพูด
"จริงหรอคะพี่ซูซาน โซเฟียจะได้เจอพี่ออเว่นจริงๆหรอคะ"
"แน่นอน แล้วทีนี้จะยอมไปหรือยัง"พี่ซูซานถาม
"ไปค่ะ O.K."
ตอนแรกอาจจะยังไม่สนุกเท่าไหร่มีแต่พี่น้องคุยกัน อย่าเพิ่งเบื่อนะคะตอนต่อไปเราจะได้พบกับพระเอกค่ะ ยังไงก็ติดตามชมนะคะ นักเขียนมือใหม่ขอฝากตัวด้วยค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น