คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เศร้าจาย
ตอนเราจบเราคบกันแบบฉันเพื่อน เวลาเลื่อนเปลี่ยนหัวใจให้สับสน
เธอเปลี่ยนไปให้ฉันเป็นกังวล เพราะว่าคนที่เธอเห็นแป็นเพื่อนกุ
เจ็บก็เจ็บในใจหาใดเปรียบ มีดคมเสียบปักที่ใจให้อดสู
มันเจ็บใจเท่าไหร่หาใครรู้ น่าโกรธอยู่ที่ทำไมไปรักกัน
เพื่อนก็บอกปลอบใจอย่าไปคิด อย่าปรับจิตให้ว้าวุ่นจนหุนหัน
เราก็เพื่อนมันก็เพื่อนแล้วไงกัน สิ่งที่เมิงทำอย่างนั้นกุเจ็บใจ
แม้ไม่มีเหตุผลใดจะไปโกรธ จะเอาโทษกับบุคคลที่หลงใหล
คิดคิดแล้วแล้วจะโกรธเพื่ออะไร ได้แต่เพียงเลี้ยงหัวใจให้พอทน
พอไปเรียนปั้นหน้าขำทำเป็นเป็นยิ้ม แม้โดนทิ่มด้วยความคิดจิตสับสน
แต่ต้องฝืนฝืนต่อไปให้ผ่านพ้น แม้ใจตนจะสลายตายทั้งเป็น
หากพบเจอเธอทั้งสองที่ครองคู่ คงต้องรู้ดูสภาพที่พบเห็น
มันเจ็บอยู่ในหัวใจให้ลำเข็ญ เพราะเราเป็นคนเคยรักต้องหักใจ
ทั้งสามปีที่ผ่านมาข้าไม่รู้ หรือกุดูไม่ออกยิ่งสงสัย
ว่าพวกเมิงชอบกับอยู่ได้อย่างไร น่าเศร้าใจสงสัยกุดูไม่ดี
จะเดินต่อก็คงมีแต่ขวากหนาม ที่คอยตามทิ่มแทงแยงใจนี้
ให้เจ็บแปลบแสบสุกทุกนาที ข้างหน้านี้จะเดินไปทำไมกัน
มองกลับหลังพบความลึกสุดนึกคิด เหวดำมิดติดด้านหน้าพาใจหวั่น
แล้วจะก้าวต่อไปอย่างไรกัน หากก้าวนั้นจะตกลงคงไปตาย
ยืนนิ่งอยู่คู่สองลองความคิด จะหลงผิดเดินต่อไปให้เสียหาย
แล้วชีวิตที่มีค่าน่าเสียดาย อย่าไปตายเพราะผู้ชายไม่ชอบตน
จึงเดินใหม่ในทางใหม่ที่ใสสด แม้ทางคดเท่าไรก็ไม่สน
อาจมีบ้างที่ทางนี้มีวกวน แต่ไม่มีคนไม่รักให้หนักใจ
เมื่อฟ้าสั่งดั่งละครให้สอนจิต ให้กุติดคิดแค้นแม้นหวั่นไหว
ขอโทษทีกุไม่ทำจะทำไม เมื่อนิสัยไม่น่าดูกุไม่มี
ขอขอบใจเพื่อนทุกคนที่เป็นห่วง ที่ทำช่วงชีวิตกุดูสุขี
ขอขอโทษคนเคยรักมาอย่างดี ต่อไปนี้จะไม่อยู่ดูรำคาญ
กุจะไปแต่ใจจะคงอยู่ จะอยู่คู่วันเก่าเก่าที่เล่าขาน
จะยังอยู่คู่พวกเมิงตลอดกาล เมื่อวันวานพานบรรจบคงพบกัน
ความคิดเห็น